– To παράπονο του Εμμανουήλ Ροΐδη… Ένα τροχαίο στην Αθήνα του 1885.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, οδική ασφάλεια

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΙΔΗ

[Ένα τροχαίο στην Αθήνα του 1885]

Ο Εμμανουήλ Ροΐδης (1836-1904) κορυφαίος Έλληνας συγγραφέας είναι πασίγνωστος από το εμβληματικό του μυθιστόρημα Η Πάπισσα Ιωάννα (1866). Αρκετοί γνωρίζουν ότι από τον Ιανουάριο έως τον Νοέμβριο του 1873 έχασε τα 3/5 της περιουσίας του δηλαδή 300 χιλ. χρυσές δραχμές από τις περίφημες μετοχές του Λαυρίου στο σκάνδαλο του πρώτου Χρηματιστηρίου Αθηνών που συγκλόνισε τότε την Ελλάδα. Όμως λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι ο Ροΐδης στην ηλικία 49 ετών στο κέντρο των Αθηνών στις 29 Ιουλίου 1885, υπήρξε θύμα τροχαίου όχι φυσικά από αυτοκίνητο αλλά από άμαξα με άλογο.

Ας δούμε πως το περιγράφει ο Κ.Γ. Κασίνης στο Τραγικό σημειωματάριο του Ροΐδη  (εκδ. Φιλιππότη Αθήνα 1995)

«Αυτή τη νύχτα στη 1 μετά τα μεσάνυχτα ξεκίνησε από το καφενείο Γιαννόπουλου της πλατείας Συντάγματος όπου σύχναζε τακτικότατα για να πάει σπίτι του στην οδό Φιλελλήνων ακριβώς απέναντι από την Ρωσική εκκλησία. Ένα αμάξι ερχόταν από τη Φιλελλήνων κι ένα άλλο από την οδό Σταδίου. Ο Ροΐδης βρέθηκε ανάμεσα τους, τον ανέτρεψαν , τον κλώτσησε το άλογο πέρασε ο τροχός πάνω από το κεφάλι του με αποτέλεσμα να του σπάσει το σαγόνι . Τον ανέσυραν και τον οδήγησαν σε ένα κοντινό φαρμακείο, όπου ο γιατρός  Δ. Κοντόπουλος του περιποιήθηκε πρόχειρα το τραύμα. Οι εφημερίδες που αναφέρουν το περιστατικό, αποδίδουν το ατύχημα στην εγκληματική ταχύτητα των αμαξών και την ασυδοσία των αμαξάδων παρά την βαρηκοΐα του Ροΐδη.»

Στις ‘‘Ειδήσεις’’ της εφ. Εφημερίς 29 Ιουλίου 1885 αναφέρεται ότι «ο αμαξηλάτης συνελήφθη ευχόμεθα δε να μην έχη πολλών εκλογικήν ισχύν και να μη χαίρει ώς εκ τούτου την ένθερμον προστασία  των ισχυρών πολιτευομένων, όπως τιμωρηθή ώς δει δια την πράξιν του. »

Οι επιπτώσεις του τροχαίου εγκλήματος στον συγγραφέα είναι απίστευτες.

Ο Χρήστος Χρυσόπουλος στο Φανταστικό μουσείο (εκδ. Καστανιώτη 2005) γράφει: «Εγκλωβισμένος σε ένα σώμα τραυματισμένο και άλαλο δεν μπορεί καν να λάβει στερεά τροφή. Αδυνατούσε να καπνίσει, ή να πιει ένα ποτήρι νερό χωρίς βοήθεια. Η επικοινωνία με τον κόσμο ήταν εξευτελιστικά δύσκολη. Αργή. Έγραφε τις επιθυμίες του σε σημειωματάριο… Λόγω ιατρικού σφάλματος η σιαγόνα τοποθετήκε λανθασμένα και κατέστη ανάγκη να αποκολληθεί βιαίως εκ νέου (από άλλο χειρουργό) και να μπει στην ορθή του θέση.  Η καθημερινή του διαβίωση είχε μεταβληθεί σε μαρτύριο. Τις νύχτες της αυπνίας έβγαινε αργά στη σκοτεινή και έρημο οδό Φιλελλήνων. 37 νύχτες όλο περπατώ γράφει στο σημειωματάριό του.»

Είχε φθάσει στο ναδίρ αφού την προηγούμενη χρονιά το 1884 είχε αυτοκτονήσει ο αδελφός του Νικόλας στο Παρίσι γεγονός που είχε αποκρύψει στη γριά μητέρα του. Η διαβίωσή του επίσης ήταν εξαιρετικά δύσκολη λόγω τη χρεοκοπίας από τις Λαυρεωτικές μετοχές.

Το 1895 ο Ροΐδης δημοσιεύει το διήγημά του Το παράπονον του  νεκροθάπτου (έγινε και φιλμ από τον Τάκη Σπέτσιώτη με τίτλο ‘Τα Κοράκια’ το 1991). Εκεί παρουσιάζει έναν Συριανό οικογενειάρχη που έρχεται στην Αθήνα με την υπόδειξη ενός βουλευτή πουλάει αμπέλια, βάρκες αγοράζει μετοχές στο χρηματιστήριο, χάνει την περιουσία του και επίσης χάνει και το γιο του Γιάννη που « Τον είχε στείλει η μάνα του να ψουνίσει και τον επλάκωσε ένας αμαξάς που έτρεχε σαν κυνηγημένος λαγός σε στενό δρόμο γεμάτο κόσμο… ο Γιάννης πέθανε μετά δύο ώρες όλοι τον έκλαιαν και αναθεμάτιζα και την αστυνομία. Ο νεκροσκόπος μας έλεγε ότι έκανε λογαριασμό και πως ανάλογα του πληθυσμού περισσότερους ανθρώπους σκοτώνουν οι αμαξάδες της Αθήνας παρά τρωγουν οι τίγρεις εις τας Ινδίας»

Αξίζει να αναφερθεί σε επιστολή του Εμμ. Ροίδη με το ψευδώνυμο Πέτρος Κοτόπητας 10 χρόνια πριν το τροχαίο στις 18/11/75 γράφει για την οδό Σταδίου της πρωτεύουσας ότι χρησιμεύει «ως στάδιον αρματοδρομίας, καθ’ ην οι κ.κ. καραγωγείς, φοβούμενοι μη βλάβη το στόμα του ζώου των, εφευρον τον νεωτερισμόν της αφαιρέσεως του χαλινού» και καταλήγει «Αν το έθιμον της αχαλινώτου αρματοδρομίας εις τας κεντρικάς οδούς των Αθηνων προκειται να διαιωνισθη φρονουμεν ότι πρεπει να δημοσιευθη και παρ ημιιν το μαρτυρολόγιον των καταπατηθεντων , ίνα γνωριζωμεν τουλάχιστον ποιον φορον αίματος πληρωνομεν κατ’ έτος εις τον νεοελληνισμον τούτον»

Πέρασαν 138 χρόνια από εκείνο το βράδυ στην οδό Φιλελλήνων. Τι να πει κανείς σήμερα; Ίσως ότι ο Εμμανουήλ Ροΐδης, το μεγάλο αυτό πνεύμα υπήρξε πρόδρομος όσον καταγγέλλουν διαχρονικά, την νεοελληνική αναλγησία για ότι γίνεται στους δρόμους, σε μια εποχή μάλιστα που δεν υπήρχαν αυτοκίνητα και υπηρεσία Τροχαίας να μας «προστατεύει».

Κι αν θέλετε την ταπεινή μου γνώμη ο Εμμανουήλ Ροΐδης υπήρξε το πρώτο μέλος και εσαεί επίτιμο του Πανελλαδικού συλλόγου μας SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ.

Γιώργος Π. Ιατρού

Τρίτη 16 Μαίου στα Δικαστήρια Άρτας, η δίκη για το φόνο του Βαγγέλη Δραγατάκη

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Την Τρίτη 16 Μαίου 2023, δύο χρόνια και 8 μήνες μετά τον θανάσιμο τραυματισμό του 19χρονου Βαγγέλη Δραγατάκη στα κιγκλιδώματα της Περιφερειακής της Άρτας παραπέμπονται για να δικαστούν κατηγορούμενοι για: Ανθρωποκτονία από αμέλεια (συγκλίνουσα) από πρόσωπα που είχαν την ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να αποτρέψουν το αξιόποινο αποτέλεσμα   πέντε στελέχη του Δήμου Αρταίων και ένα της Περιφέρειας Ηπείρου γιατί: «ενώ είχαν την ιδιαίτερη νομική υποχρέωση, απορρέουσα από νόμο, σύμβαση και προηγούμενη επικίνδυνη ενέργεια τους, να αποτρέψουν ορισμένο αποτέλεσμα, από (συγκλίνουσα) αμέλειά τους, ήτοι από έλλειψη προσοχής, την οποία όφειλαν και κατά τις περιστάσεις, μπορούσαν να καταβάλουν, δεν προέβλεψαν το αξιόποινο αποτέλεσμα της πράξης τους και προκάλεσαν τον θάνατο άλλου».

Κατηγορούμενοι είναι: ο τότε Αντιδήμαρχος Τεχνικής Υπηρεσίας (ηλεκτρολόγος μηχανικός) η Διευθύντρια Τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου και άλλοι τρείς υπάλληλοι της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Αρταίων καθώς και η Προϊσταμένη του Τμήματος Συγκοινωνιακών Έργων της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας Ηπείρου.

Για την οικογένεια του Βαγγέλη και του φίλους του, για κάθε άνθρωπο που πιστεύει πραγματικά στην αξία της ανθρώπινης ζωής, πως οι άνθρωποι δεν είναι αναλώσιμοι και πως τα τροχαία εγκλήματα δεν μπορεί να παραμένουν ατιμώρητα ξεκινάει ένας νέος μαραθώνιος, ένας δρόμος στρωμένος με αναβολές, που για να διανυθεί θα χρειαστούν 5 με 6 χρόνια.

Το απόλυτα τεκμηριωμένο εισαγγελικό κατηγορητήριο που περιγράφει λεπτομερειακά της ευθύνες των κατηγορουμένων είναι μόνο ένα βήμα για την απόδοση Δικαιοσύνης.

Η αναβάθμιση της κατηγορίας από πλημμέλημα σε κακούργημα όπως προβλέπει το Άρθρο 290 του Ποινικού Κώδικα για Επικίνδυνες παρεμβάσεις στην οδική συγκοινωνία θα αποτελέσει τη δικαίωση της Μνήμης του Βαγγέλη Δραγατάκη, και όχι μόνο. Γιατί πριν τον Βαγγέλη υπάρχει ο Λεωνίδας Τσoνός και πριν τον Λεωνίδα ο Απόστολος Σπηλιάς. Τρεις νέοι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους στο ίδιο μέρος, από τα ίδια κιγκλιδώματα, ο ένας με πιο φρικτό τρόπο από τον άλλο. Από τα κιγκλιδώματα που ακόμα και σήμερα ο Δήμος Αρταίων εξακολουθεί να τοποθετεί…

Για μας είναι ζήτημα τιμής η υπόθεση του φόνου του Βαγγέλη Δραγατάκη να φτάσει μέχρι το τέλος: να λάμψει η Αλήθεια και να αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει.

Στις 16 Μάρτη κλείνει ένας κύκλος. Όλα αυτά που ακούγαμε δυο χρόνια ότι ο Βαγγέλης έτρεχε, ήταν μεθυσμένος, πως τα κιγκλιδώματα είναι νόμιμα και προστατευτικά και άλλα απίθανα  καταρρίφθηκαν από τους πραγματογνώμονες που όρισε η εισαγγελία και από τα εργαστήρια της ΕΛΑΣ. Κανένα επιχείρημα της υπεράσπισης των κατηγορουμένων δεν έγινε δεκτό από την εισαγγελική πρόταση! Αλλά ο Δήμος Αρταίων συνεχίζει στον ίδιο δρόμο, όπως όταν τα επεσήμανε η οικογένεια, όπως όταν τα επισημάναμε εμείς και ειδικοί πραγματογνώμονες, έτσι και τώρα, πλήρως απομονωμένος από την επιστημονική και νομική κοινότητα συνεχίζει να παριστάνει τον μόνο ικανό ερμηνευτή των νόμων.

Δυστυχώς δεν πρόκειται για στρουθοκαμηλισμό, αλλά γι αυτή την απέλπιδα προσπάθεια που κάνουν πάντα στην Ελλάδα οι κάθε επιπέδου φορείς εξουσίας να υπερασπιστούν τους ανθρώπους τους όταν τα λάθη ή οι παραλείψεις τους έχουν προκαλέσει τον όλεθρο.

Ο φόνος του Βαγγέλη Δραγατάκη δεν οφείλεται σε αμέλεια. Είναι αποτέλεσμα συστηματικών ενεργειών που οδήγησαν σ αυτό το αποτέλεσμα. Γνωρίζοντας τα δύο προηγούμενα συμβάντα, οι υπεύθυνοι όχι μόνο δεν έκαναν καμία διορθωτική κίνηση που θα απέτρεπε ένα ακόμα θάνατο αλλά συνέχισαν και συνεχίζουν να διασφαλίζουν την επικινδυνότητα του οδικού δικτύου.

Δυόμιση μήνες μετά το Έγκλημα των Τεμπών στο Δικαστήριο της Άρτας αυτό που θα κριθεί δεν είναι απλά η υπόθεση του Βαγγέλη. Θα κριθεί η δυνατότητα του κράτους να οδηγεί στο θάνατο τους ανθρώπους και να αμνηστεύει τον εαυτό του.

Στη Μνήμη των εκατοντάδων ανθρώπων που δολοφονούνται κάθε χρόνο στους δρόμους. Στη μνήμη των δεκάδων ανθρώπων που δολοφονήθηκαν στα Τέμπη ας συσπειρωθούμε για να επιβάλουμε το τέλος της ατιμωρησίας. Μαζί στα δικαστήρια, γιατί:

Οι φόνοι στην άσφαλτο δεν είναι «ατυχήματα», δεν οφείλονται σε «αμέλεια»    δεν είναι «πλημμελήματα»!

                                                                                                       15/5/2023

                       Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

 

 Άρθρο 290 – Ποινικός Κώδικας (Νόμος 4619/2019) – Επικίνδυνες παρεμβάσεις στην οδική συγκοινωνία

1. Όποιος διαταράσσει την ασφάλεια της συγκοινωνίας στους δρόμους: α) με καταστροφή, βλάβη ή μετακίνηση εγκαταστάσεων ή οχημάτων, β) με τοποθέτηση ή διατήρηση εμποδίων, γ) με αλλοίωση σημείων ή σημάτων ή με τοποθέτηση ή διατήρηση εσφαλμένων σημείων ή σημάτων ή δ) με άλλες, εξίσου επικίνδυνες για την ασφάλεια της συγκοινωνίας πράξεις, τιμωρείται: αα) με φυλάκιση έως τρία (3) έτη αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, ββ) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, γγ) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη άλλου ή προκάλεσε σημαντική βλάβη σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις, δδ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.

2. Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια τη διατάραξη της ασφάλειας της συγκοινωνίας από την οποία μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα ή κίνδυνος για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) έτη ή χρηματική ποινή.

Περισσότερα για την υπόθεση: ΕΔΩ

Οι Ακαταδίωκτοι (2). Για τον Φώτη, ετών 21 και τον Χρήστο, ετών 25.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Το βράδυ της 27^ης  Ιανουαρίου 2021 ο 21χρονος Φώτης Ρεκούδης επέστρεφε μετά από μια βόλτα στο σπίτι του στην Καλλιθέα, επιβάτης σε ένα Smart που οδηγούσε ο 25χρονος φίλος του Χρήστος Δημητρόπουλος.

Ρεκούδης Φώτης, ετών 21

Στη λεωφόρο Ποσειδώνος (διασταύρωση προς Πειραιά), το αυτοκίνητο εξετράπη της πορείας του, έπεσε πάνω στις μπάρες, αναποδογύρισε και έγινε συντρίμμια. Και οι δύο φίλοι βρήκαν ακαριαίο θάνατο.

Η αρχική εκδοχή πως η εκτροπή οφείλονταν σε κακό χειρισμό του οδηγού του αυτοκινήτου, ανατράπηκε μετά από μερικές ημέρες, όταν παραδόθηκε στην Αστυνομία και αναλύθηκε βίντεο που κατέγραφε το συμβάν από τις κάμερες του κέντρου διαχείρισης της κυκλοφορίας της Περιφέρειας Αττικής.

Στο βίντεο απεικονίζονταν η εμπλοκή και άλλου οχήματος, ο οδηγός του οποίου τρέχοντας με υπερβολική ταχύτητα έκανε αιφνίδιο ελιγμό αριστερά, χωρίς χρήση φλάς, με αποτέλεσμα το όχημα του να προσκρούσει στο αυτοκίνητο των θυμάτων και να το εκτρέψει με αποτέλεσμα το φρικτό θανάσιμο τραυματισμό του Φώτη και του Χρήστου.

Να σημειωθεί ότι προσπαθώντας να παραπλανήσει τις αρχές και τις οικογένειες των θυμάτων, ο δράστης πριν γίνει γνωστή η αλήθεια από το βίντεο, παρίστανε τον τεθλιμμένο αυτόπτη μάρτυρα που διαβεβαίωνε ότι το αυτοκίνητο με τους δύο νέους βγήκε από το δρόμο χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε εμπλοκή άλλου οχήματος, γεγονός που οδήγησε τελικά στην δίωξη του και για ψευδορκία. Για ψευδορκία είναι κατηγορούμενη και η συνοδηγός του δράστη.

Ο χρόνος που παρήλθε μέχρι να αποκαλυφθεί η αλήθεια είχε σαν συνέπεια να μην είναι δυνατόν να διαπιστωθεί αν ο δράστης οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ (στους μάρτυρες δεν κάνουν αλκοτέστ).

Αμέλεια;

Εντύπωση προκαλεί πως ο δράστης με βάση όλα τα παραπάνω στοιχεία παραπέμπεται να δικαστεί κατηγορούμενος για δύο Ανθρωποκτονίες από Αμέλεια δηλαδή σε βαθμό πλημμελήματος. (Η δίκη, μετά από αναβολή, έχει προσδιοριστεί ξανά για την Τρίτη 9 Μαΐου στο Πλημμελειοδικείο Αθηνών – πρώην σχολή Ευελπίδων). Η πρωτοφανής μεθόδευση προκειμένου να μην αποκαλυφθεί η εμπλοκή του, που θα είχε στεφθεί με επιτυχία αν δεν υπήρχαν οι (μοναδικές στην περιοχή) κάμερες, δεν έβαλε σε δεύτερες σκέψεις τις διωκτικές αρχές. Φαίνεται πως αποτελεί νομική κανονικότητα η επιχείρηση συγκάλυψης ενός εγκλήματος.

Όμως αφού δεν θέλησαν να φωτίσουν περισσότερο αυτή την πλευρά του εγκλήματος θα περίμενε κανείς τουλάχιστον να εφαρμόσουν σ αυτή την περίπτωση το Άρθρο 290 Α του Ποινικού Κώδικα για την Επικίνδυνη οδήγηση που ισχύει από  την 1^η Ιουλίου 2019. Το άρθρο αναφέρεται ρητά και σ όποιον «προβαίνει κατά την οδήγηση σε επικίνδυνους ελιγμούς» γεγονός που στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει επιβεβαιωθεί από τις κάμερες και θεωρείται δεδομένο στο προανακριτικό υλικό της Τροχαίας Καλλιθέας. Οι ποινές με βάση αυτό το άρθρο είναι βαρύτατες: «κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη».  Για ποιο λόγο ο εισαγγελέας που άσκησε τη δίωξη αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο άρθρο και ελέω πολυνομίας επέλεξε να παραπέμψει το δράστη για πλημμελήματα (μικρές ποινές με αναστολή ή εξαγοράσιμες) δεν πρόκειται φυσικά να μάθουμε ποτέ μια και η δικαιοσύνη είναι τυφλή και ανεξάρτητη. Σε κάθε περίπτωση οι οικογένειες των θυμάτων μέσω των συνηγόρων τους έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν από το δικαστήριο την αναβάθμιση της κατηγορίας με βάση το άρθρο για την Επικίνδυνη Οδήγηση.

ΠΚ- ΑΡΘΡΟ 290Α – επικίνδυνη οδήγηση

Να σημειώσουμε πως πριν λίγες μέρες έγινε γνωστό πως εισαγγελέας της Θεσσαλονίκης αναβάθμισε της ποινική δίωξη σε κακουργηματική (από πλημμεληματική που είχε οριστεί αρχικά) για τον δράστη οδηγό μηχανής που προκάλεσε τον θανάσιμο τραυματισμό νεαρής γυναίκας την παραμονή του γάμου της. Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων η αναβάθμιση της κατηγορίας βασίστηκε στην κατάθεση αυτόπτη μάρτυρα πως ο δράστης πριν παρασύρει το θύμα έκανε ελιγμούς με τη μηχανή του. (ΕΔΩ)

Τι να υποθέσει κανείς αν η υπόθεση του διπλού φονικού του Φώτη και του Χρήστου με βιντεοσκοπημένο υλικό (ακαταμάχητο τεκμήριο) που καταγράφει την συμπεριφορά του δράστη εκδικαστεί τελικά ως πλημμέλημα;

Εκθεση Εξέτασης Κατηγορουμένου – ΤΤ Καλλιθέας

27 μήνες πέρασαν απο το έγκλημα και ο δράστης «φυσικά» δεν κρατήθηκε ούτε μια ώρα, «φυσικά» και δεν  του αφαιρέθηκε η άδεια οδήγησης. Και πριν καν εκδικαστεί το πρωτόδικο για τους φόνους που προκάλεσε  έσπευσε να αποκτήσει και επαγγελματική άδεια οδήγησης με στόχο να γίνει επαγγελματίας οδηγός. Φαίνεται πως το επαγγελματικό χτύπημα του αυτοκινήτου που επέβαιναν ο Φώτης και ο Χρήστος και η συμπεριφορά του δράστη μετά απ αυτό εκτιμήθηκε θετικά από την πολιτεία ώστε να του αποδώσει τον τίτλο του επαγγελματία οδηγού…

«Αμελής» μεν αλλά επαγγελματίας. Με μια λέξη: Ακαταδίωκτος.

Γιώργος Κουβίδης

Δημόσιες συγκοινωνίες.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Το σιδηροδρομικό έγκλημα των Τεμπών έφερε στο προσκήνιο τη χρόνια υποβάθμιση των χερσαίων δημόσιων συγκοινωνιών στην Ελλάδα σε σύγκριση με τα ιδιωτικά μέσα μεταφοράς (αυτοκίνητα και μηχανές). Αυτό στο οποίο δεν έχει δοθεί η οφειλόμενη προσοχή για συγκεκριμμένο περιστατικό είναι οτι οι περισσότεροι σκοτώθηκαν όχι από τη σύγκρουση, αλλά από τη φωτιά που επακολούθησε. Το να δημιουργείται τόση μεγάλη πυρκαγιά (αναφέρθηκαν θερμοκρασίες μέχρι και 1500 βαθμούς κελσίου) όταν συγκρούονται δύο (ηλεκτρικά, μάλιστα) τραίνα δεν είναι φυσιολογικό. Τα τραίνα δεν περιείχαν καύσιμα (υποτίθεται τουλάχιστον) και γενικά στα μέσα μεταφοράς υπάρχει πάντα πρόνοια τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή και τον εξοπλισμό, αν δεν είναι τελείως άκαυστα, να είναι τουλάχιστον πυράντοχα και βραδύκαυστα. Πιθανότατα τα τραίνα αυτά ήταν από κατασκευής ελαττωματικά γιατί όταν τα είχε πρωτοφέρει η εταιρεία είχε καταγγελθεί οτι ο συγκεκριμμένος τύπος είχε απορριφθεί προηγουμένως στη Γερμανία και την Ελβετία γιατί, μεταξύ άλλων ελαττωμάτων, παίρνουν εύκολα φωτιά.

Παρόμοια προβλήματα ασφαλείας μπορεί να παρατηρήσει όποιος κινείται με συγκοινωνία και στα αστικά μέσα. Πολλά από τα «νέα» λεωφορεία (πρόκειται για μεταχειρισμένα, που δεν αγοράστηκαν καν, αλλά νοικιάστηκαν) έχουν δύο πόρτες, δηλαδή την εξής μία, αφού η άλλη έχει κλείσει για να προστατευθεί υποτίθεται ο οδηγός από το φοβερό ιό. Αν χρειαστεί να εκκενωθεί οι επιβάτες θα πρέπει να στριμωχτούν σ’ αυτή τη μοναδική πόρτα.

Και στο μετρό, όποιος το χρησιμοποιεί συχνά, θα έχει τύχει να πέσει πάνω σε χαλασμένη πόρτα που δεν ανοίγει. Αυτό όμως που είναι δυσκολότερο να παρατηρήσει είναι οτι πολλοί πυροσβεστήρες λείπουν (για τους υπόλοιπους μπορούμε ευλόγως να αμφιβάλλουμε αν έχουν σωστή την κατάλληλη γόμωση) – βλ. φωτ. Προφανώς περιμένουν κάποια «θυσία» πάλι για να ασχοληθούν στοιχειωδώς με την ασφάλεια των δημόσιων μέσων μεταφοράς.

Υπάρχει φυσικά και το γνωστό θέμα της συνέπειας των δρομολογίων. Οι υποχρεώσεις του ΟΑΣΑ περιγράφονται στην απόφαση Α27733/2213 ΦΕΚ1181Β/2015 η οποία σχετίζεται μάλιστα και με την ευρωπαϊκή νομοθεσία (κανονισμός 181/2011). Σύμφωνα με αυτή τη νομοθεσία ο επιβάτης «δικαιούται όπως υποβάλλει στον αρμόδιο μεταφορέα, εφόσον επιθυμεί, παράπονο» (αρ.3 παρ.3) ενώ οι μεταφορείς έχουν υποχρέωση να: «Παρέχουν αξιόπιστες συγκοινωνιακές υπηρεσίες με τα Λεωφορεία (θερμικά και ηλεκτροκίνητα−τρόλεϊ), Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο, Μετρό και Τραμ αντίστοιχα, με βάση τα προγραμματισμένα και ανακοινωμένα στο κοινό δρομολόγια» «Διαθέτουν μηχανισμό ανταπόκρισης σε παράπονα, αιτήματα ή διαμαρτυρίες πολιτών/ επιβατών σχετικά με το παρεχόμενο μεταφορικό έργο, σε τυχόν υποδείξεις για τη βελτίωση και αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών μεταφοράς και απαντούν εγκαίρως και εντός διμήνου» κ.α. Η απόφαση αυτή μάλιστα, στο παράρτημά του, προβλέπει και συγκεκριμμένα ποσά αποζημίωσης για καθυστέρηση απάντησης σε παράπονο. Στην πράξη όμως ακόμα και καταγγελίες για συστηματικές παραβιάσεις αυτών των υποχρεώσεων του και των αντίστοιχων δικαιωμάτων των επιβατών παραμένουν αναπάντητες. Ακόμα και στο «Συνήγορο του Πολίτη» αρνείται ο ΟΑΣΑ να απαντήσει για το θέμα αυτό. Έχει καταντήσει δηλαδή μία ακόμα υποκριτική παράσταση δήθεν βελτίωσης των συγκοινωνιών, όπως τα ΣΒΑΚ και το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για την Οδική Ασφάλεια, που είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε να μην πετυχαίνουν τους διακηρυγμένους στόχους.

Η εικόνα εγκατάλειψης και διάλυσης των δημόσιων συγκοινωνιών και των φορέων τους σ’ αυτή τη χώρα, ώστε να ωφεληθεί η αυτοκίνηση, που το καθεστώς σήμερα θεωρεί συνώνυμο με την ανάπτυξη – αρκεί να είναι ηλεκτροκίνητο – έρχεται σε συνέχεια μίας διαρκούς διάβρωσης των ατομικών κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων μας τα τελευταία 13 χρόνια. Ας θυμηθούμε και τη συνεχιζόμενη παραβίαση του άρθρου 10 παρ.3 του συντάγματος, η οποία δεν ενοχλεί κανένα «δημοκρατικό» κόμμα.

Κωνσταντίνος Τσουρλάκης

 

Για την Ομάδα Ψυχολογικής Στήριξης του συλλόγου SOS Τροχαία Εγκλήματα.

Ετικέτες

Ομάδα Ψυχολογικής Στήριξης

                                ‘’Ο πόνος ο κρυφός, σαν τον κλειστό το φούρνο,  

καίει την καρδιά μέχρι να γίνει στάχτη.’’

ΟΥΙΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ

Η Δέσποινα, η Ιζαμπέλα, η Νατάσσα, ο Παντελής,  ο Γιώργος, η Ισμήνη, η Μαρία, η Νικολέτα, η Ρεβέκκα κι εγώ, η Σωτηρία, είμαστε άτομα που μέχρι πρότινος, δεν υπήρξε γνωριμία μεταξύ μας. Αυτό που μας ένωσε ήταν ένα κοινό βίωμα· η απώλεια των παιδιών μας μετά από τροχαίο δυστύχημα.

Η γνωριμία μας έγινε μέσω  του συλλόγου SOS Τροχαία Εγκλήματα, έναν σύλλογο με εμπειρία ετών, που πασχίζει με κάθε δύναμη και προς κάθε κατεύθυνση στην μείωση των τροχαίων δυστυχημάτων στην χώρα μας. Πέραν αυτού, ο σύλλογος στηρίζει και βοηθά τα άτομα με τις γνώσεις και την εμπειρία που διαθέτει στο δικαστικό κομμάτι των υποθέσεων του καθενός και έχει δημιουργήσει μια ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης, όπου απαρτίζεται από επιστήμονες ψυχικής υγείας, που προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους σε όλα τα μέλη που την χρειάζονται. Η ομάδα λειτουργεί τα τελευταία  χρόνια με συντονιστές τους Γιώργο Αστρινάκη, ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή και τις ψυχολόγους Στέλλα Γαλιανού*, Δώρα Κουτσανέλου και Άννα Οικονομίδη και την σύμβουλο ψυχικής υγείας Δέσποινα Μάλη. Όλοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά και η συμμετοχή των μελών στις συνεδρίες της ομάδας είναι δωρεάν και ανιδιοτελής.

Εγώ είμαι  νέο μέλος στον σύλλογο και είχα την τύχη μέσα στην ατυχία  να βρεθώ σε συνεδριάσεις τις ομάδας διαδικτυακά καθώς η μόνιμη κατοικία μου είναι στην επαρχία. Ύστερα από συνεδριάσεις που έγιναν από την ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης  θέλησα να εκφράσω  την εμπειρία που αποκόμισα από αυτές, που έχουν να κάνουν με την απώλεια  του 19χρονου γιου μου, Ευάγγελου Δραγατάκη,  σε τροχαίο δυστύχημα πριν δυο χρόνια.

Το να χάσεις το παιδί σου είναι μια φοβερή τραγωδία. Όλοι οι γονείς που μας έχει συμβεί το ίδιο γεγονός το βιώνουμε σαν απώλεια ενός βασικού μέρους   του εαυτού μας και ως ματαίωση όλων των προοπτικών και κάθε ελπίδας για το μέλλον. Ο θάνατος του παιδιού για όλους τους λαούς είναι ένα γεγονός μη φυσιολογικό διότι αντιστρέφεται ο βιολογικός κύκλος. Γι΄ αυτό εξάλλου δεν υπάρχει αντίστοιχη λέξη, ανάλογα με την λέξη ορφανός, χήρος. Αυτό αποτελεί μια μεγάλη απόδειξη ότι ο πόνος αυτός που βιώνουν οι γονείς είναι αβάσταχτος, πέρα από κάθε φαντασία, και εντελώς εκτός ελέγχου. Μας κυριεύουν συναισθήματα  βαθιάς θλίψης, συναισθηματικής συντριβής και είμαστε αγκιστρωμένοι στον αβάσταχτο πόνο. Εγγυημένη δυστυχία.

Ο θάνατος του παιδιού είναι ένα γεγονός αναπόδραστο στη ζωή μας. Η ξεγνοιασιά μας εγκαταλείπει ανεπιστρεπτί. Το μόνο σίγουρο σ’ αυτή την τραγωδία είναι ότι κανείς δεν είναι σε θέση να καταλάβει τι πραγματικά βιώνουμε οι γονείς. Είναι ένα θλιβερό γεγονός στην ζωή μας που μας διαχωρίζει από τους άλλους και μας εγκλείει στην μοναχικότητα. Πώς να μας καταλάβει κάποιος που δεν έχει βιώσει τον ίδιο πόνο;

Ο δρόμος των δακρύων κατά των Χόρχε Μπουκάι είναι ο πιο σκληρός δρόμος, μα ακόμη κι έτσι είναι ένας δρόμος που πρέπει να διαβούμε.

Κι ενώ στην αρχή ξεκίνησα να βαδίζω μόνη μου αυτό το δρόμο, προς έκπληξη μου στην πορεία βρήκα κι άλλους συμπορευόμενους. Το βασικό σημείο που μας ενώνει είναι ο αναπόδραστος πόνος της απώλειας των παιδιών μας που αποτελεί τη γέφυρα επικοινωνίας μας μέσα στην ομάδα.

Ένα βασικό πράγμα που έμαθα στην Ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης είναι πως ο  κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του τρόπο να βιώνει και να εκφράζει το πένθος του, ωστόσο κάποιες κοινές συναισθηματικές αποκρίσεις είναι η λύπη, η θλίψη και η ψυχική οδύνη. Οι προεκτάσεις του πένθους στη ζωή ενός ατόμου μπορεί να είναι ψυχολογικές, σωματικές, πνευματικές, επαγγελματικές ή και κοινωνικές. Οι εκδηλώσεις του μπορεί να ποικίλουν από σωματικό πόνο, μούδιασμα, αίσθημα απόγνωσης και ματαιότητας, μια έντονη διάθεση κλεισίματος στον εαυτό και απόσυρσης από κοινωνικές συναναστροφές. Αν το πένθος δεν λάβει την απαιτούσα σημασία στη ζωή του ατόμου και παραμείνει ανεπεξέργαστο μπορεί να προκαλέσει μόνιμες και σοβαρές συνέπειες.

Επιπλέον η ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης  μας βοηθάει να επεξεργαζόμαστε  το πένθος μας και μας καθοδηγεί βήμα βήμα στην αντιμετώπισή του. Απαρτίζεται από ανθρώπους δυνατούς και συμπονετικούς, αφοσιωμένους στο να μας βοηθήσουν να βρούμε ξανά την γαλήνη και την ελπίδα στην ζωή. Ο ρόλος τους απέναντι μας ίσως να αποτελεί ένα από τα πιο δύσκολα αντικείμενα της επιστήμης τους, αλλά είναι οπλισμένοι γερά και αποφασισμένοι στην παροχή βοήθειας. Είναι γεγονός πως και οι ίδιοι δεν μπορούν να μείνουν ανεπηρέαστοι  από τα δικά μας συναισθήματα, καθώς τις περισσότερες φορές η συνάντηση είναι έντονα φορτισμένη. Αυτοί όμως είναι εκεί, κάθε φορά έτοιμοι να σταθούν δίπλα μας και να μοιραστούν τον πόνο μας κι όχι μόνο.

H διαχείριση του πένθους είναι μια επίπονη και απαιτητική διαδικασία, στην οποία οι ειδικοί της ομάδας προσπαθούν να μας βοηθήσουν να απαγκιστρωθούμε από τον πόνο και να συνειδητοποιήσουμε το μη ανατρέψιμο της κατάστασης, ώστε να θεραπεύσουμε τα τραύματα μας και να επουλώσουμε τις πληγές μας. Η επεξεργασία του πένθους απαιτεί σκληρή και μακροχρόνια εργασία και από τις δυο πλευρές.

Στην ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης εκφράζουμε ελεύθερα τα συναισθήματα μας και να αντιμετωπίζουμε τα δυσάρεστα συναισθήματα που είναι συσσωρευμένα στις ψυχές μας, όπως ο θρήνος, η απελπισία, η θλίψη, η αυτοκατηγορία, η αγωνία, η μοναξιά, η απογοήτευση, το κενό, η οργή, ο θυμός, η απουσία, ο πόνος, το άγχος, η ανικανότητα, η αδυναμία αποδοχής κ.α.. Και ενώ αυτά τα συναισθήματα ίσως να είναι αδιανόητα για τους υπόλοιπους ανθρώπους, για εμάς δεν είναι καθόλου αφύσικα.

Προσπαθούμε να επανέρθουμε στην ζωή, να ενταχθούμε ξανά με διαφορετικά δεδομένα και με διαφορετικά μάτια. Τίποτε δεν είναι όπως πριν…

Ο τελικός στόχος της ομάδας είναι η αποδοχή της απώλειας. Κάποιοι τα καταφέρνουν, ενώ κάποιοι άλλοι χρειάζονται πολύ δουλειά ακόμη. “Αποδέχομαι την απώλεια” δεν σημαίνει “ξεχνώ”, αλλά ότι μαθαίνω να ζω με γαλήνη και αξιοπρέπεια και να προχωρώ μπροστά, κρατώντας μια θέση στην καρδιά και το νου μου γι’ αυτόν που χάθηκε.

Για εμένα η ομάδα αυτή αποτελεί μια ψυχική όαση. Με βοηθάει να επεξεργάζομαι τα συναισθήματα μου και να πορεύομαι στην ζωή με τα νέα δεδομένα. Ευελπιστώ να τα καταφέρω και να επανατοποθετηθώ στην ζωή μου. Ο προσωπικός μου στόχος είναι να αντιμετωπίσω όλα τα στάδια του πένθους ανεξάρτητα από τον χρόνο. Πρέπει να τα διαβώ διότι, πιστεύω πως όταν η απώλεια επεξεργάζεται ο άνθρωπος οδηγείται σε προσωπική και πνευματική ανάπτυξη. Απώτερος στόχος μου είναι η κατάκτηση της κορυφής της πυραμίδας του Maslow, μέσα από όλη αυτή την διαδικασία να οδηγηθώ στην αυτοπραγμάτωση. Το ίδιο ευελπιστώ και εύχομαι και για υπόλοιπα τα μέλη της ομάδας, που πλέον τους θεωρώ δικούς μου ανθρώπους, στενούς συγγενείς. Οι πιο παλιοί μου δίνουν θάρρος, θα τα ‘’καταφέρω και εγώ’’, λέω στον εαυτό μου και μια μέρα θα χαμογελώ όπως η Δέσποινα.

‘’Αν όμως ζει ο άλλος μέσα μας, τότε ο θάνατος είναι μεγάλος ψεύτης, και η αρρώστια μεγάλο ψέμα’’΄

Άμλετ Λίμα Κιντάνα

Σας ευχαριστώ πολύ όλους που στέκεστε πλάι μου. Όταν ο πόνος μοιράζεται απαλύνεται.

Μποκογιάννη Σωτηρία

* Στις 1 Φεβρουαρίου 2023, δυστυχώς η Στέλλα Γαλιανού ενεργό μέλος της Ομάδας επι μια δεκαετία έφυγε απο τη ζωή.

Η Ομάδα Ψυχολογικής Στήριξης του SOS Τροχαία Εγκλήματα συναντιέται μια φορά το μήνα, Σάββατο πρωί, στα γραφεία του συλλόγου Λάμπρου Κατσώνη 17, ισόγειο. Είναι ανοικτή και δωρεάν για ανθρώπους με απώλεια προσφιλούς προσώπου. Για επικοινωνία: soste.gr@gmail.com

Επόμενη συνάντηση Σάββατο 6 Μαίου ατις 11πμ.

Περισσότερα για την Ομάδα: ΕΔΩ

Οι Ακαταδίωκτοι (1). Για τον Αλέξη, ετών 14.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Όταν πριν λίγο καιρό η κυβέρνηση θέσπισε το ακαταδίωκτο για τα μέλη που η ίδια όρισε να διερευνήσουν το έγκλημα των Τεμπών, οι πάντες εντυπωσιάστηκαν με την θρασύτητα του να δημιουργηθεί ένας προστατευτικός κλωβός που θα προστάτευε τους «ερευνητές» και την «αλήθεια» από τις οικογένειες των θυμάτων. Το ακαταδίωκτο αποτελεί μια σαφή επιλογή στο δίλλημα με τους θύτες ή με τα θύματα.

Οι νεκροί έχουν δύναμη και η κοινωνία οργή. Το ακαταδίωκτο είναι στρατηγική επιλογή προστασίας της εξουσίας, συνέχεια τον πολλαπλών ακαταδίωκτων που η εξουσία έχει θεσπίσει για την αυτοπροστασία της από τα θύματα των ίδιων της των εγκλημάτων. Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών αποτελεί την κορυφή αυτής της πυραμίδας που χτίστηκε πάνω στις πιο αντιδραστικές παραδόσεις του ελληνικού κράτους, της πολιτικής και της δικαστικής εξουσίας. Οι παλιότεροι θα θυμούνται πως ακόμα και το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967 που οδήγησε σε τόσες τραγωδίες κρίθηκε από τα δικαστήρια της Δημοκρατίας ως «στιγμιαίο αδίκημα» (και όχι διαρκές που κράτησε πάνω επτά χρόνια) με τις ανάλογες για τους δράστες συνέπειες. Σήμερα ο «αντικειμενικά υπεύθυνος» υπουργός για το Έγκλημά των Τεμπών είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής και αν εκλεγεί, ακόμα κι αν κριθεί μελλοντικά ότι έχει ποινικές ευθύνες, η επερχόμενη διαδικασία πολλαπλών εκλογών αν θυμόμαστε καλά προεξοφλεί την παραγραφή των όποιων πιθανών εγκλημάτων του.

Τα μαζικά εγκλήματα στο χώρο των μετακινήσεων – μεταφορών στην Ελλάδα παρέμεναν πάντα ατιμώρητα. Και η πολιτική εξουσία μόνον αμέτοχη δεν ήταν σ αυτό. Αυτή το μεθόδευε.

Ποιο πρόσφατο παράδειγμα: η ναυτική τραγωδία  του Normand Atlantic (28 Δεκεμβρίου 2014) με περισσότερους από 30 νεκρούς. Το πλοίο ήταν ναυλωμένο από την ελληνική εταιρεία ΑΝΕΚ. Τον Μάιο του 2019 ο πρόεδρος και ο Διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, μαζί με άλλους παραπέμφθηκαν στην Ιταλία για ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ. Και ενώ αν έχει ασκηθεί δίωξη σε μια ευρωπαική χώρα δεν μπορεί να ασκηθεί δίωξη για το ίδιο θέμα και για τα ίδια πρόσωπα και σε άλλη χώρα, με πρωτοφανείς κυβερνητικές και δικαστικές μεθοδεύσεις,  στις 18 Νοεμβρίου 2019 ξεκίνησε δίκη και στην Ελλάδα, αλλά εδώ αποδόθηκαν κατηγορίες όχι για κακούργημα αλλά σε βαθμό πλημμελήματος για «ανθρωποκτονίες από αμέλεια»… Η απόφαση στο πρωτόδικο: πενταετής φυλάκιση που μετατράπηκε σε χρηματική (εξαγοράσιμη) και η έφεση να έχει ανασταλτικό χαρακτήρα. Για πάνω από 30 νεκρούς….

Αν πάμε λίγο πιο πίσω: πτώση του αεροπλάνου Helios (14 Αυγούστου 2005). Φεβρουάριο του 2013 το  Εφετείο επέβαλε σε τρεις κατηγορουμένους στελέχη της εταιρείας, δεκαετείς ποινές φυλάκισης, εξαγοράσιμες έναντι 80.000 ευρώ, για ανθρωποκτονία από αμέλεια… Για 121 νεκρούς.

Όποιος έχει όρεξη μπορεί να συνεχίσει μελετώντας τι έγινε με την υπόθεση του ναυαγίου του Εξπρές Σαμίνα (26 Σεπτεμβρίου 2000) με 81 νεκρούς… Υπάρχουν όλα τα στοιχεία στο διαδίκτυο κάτω από τη διαβεβαίωση του αρμόδιου τότε Υπουργού Χ. Παπουτσή πως «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο». Σε τίνος το κόκκαλο δεν είχε βέβαια διευκρινίσει.

Η πολιτική και η δικαστική αντιμετώπιση αυτών των εγκλημάτων προδιαγράφει δυστυχώς το μέλλον του Εγκλήματος των Τεμπών. Αν και σήμερα υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά, πως αυτό το Έγκλημα κινητοποίησε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που έθεσε το ζήτημα της ασφάλειας και της Δικαιοσύνης στην πρώτη γραμμή. Αν πραγματικά συνεχίσει να υφίσταται αυτή η δυναμική στην κοινωνία υπάρχουν ελπίδες για μια διαφορετική έκβαση.

Αλλά όταν μιλάμε για μαζικά εγκλήματα στις μετακινήσεις/μεταφορές δεν πρέπει ένα πολύνεκρο συμβάν να κλείνει την εικόνα μας και να μη βλέπουμε το μεγαλύτερο διαρκές έγκλημα που συντελείται σ αυτόν το τομέα εδώ και δεκαετίες στη χώρα μας. Δεκάδες χιλιάδες νεκροί και πολλαπλάσιοι σοβαρά τραυματίες, πολλοί από τους οποίους με βαριές αναπηρίες είναι τα θύματα των τροχαίων εγκλημάτων στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες.

Βασικός παράγοντας της αναπαραγωγής αυτών των εγκλημάτων αποτελεί το ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ των δραστών που πάντα επιτυγχάνεται με το ένα ή τον άλλο τρόπο χάρις στην αμέριστη φροντίδα της πολιτείας και της Δικαιοσύνης για τους Δράστες. Κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος (αμέλεια πάντα), ουσιαστική αρνησιδικία μέσω διαρκών αναβολών ακόμα και παραγραφές εγκλημάτων με νομοθετικές ρυθμίσεις είναι μερικά από τα όπλα προστασίας των δραστών.

Η περίπτωση του θανάσιμου τραυματισμού του 14χρονου πεζού Αλέξη Τσεκρέζι στις 8 Ιουνίου 2018: στην Λ. Ποσειδώνος στον Άλιμο  που περπατούσε  σε διάβαση πεζών είναι ενδεικτική της «κανονικότητας» που επικρατεί στη χώρα μετά από ένα θανατηφόρο τροχαίο.

4 χρόνια 10 μήνες και 16 ημέρες μετά το συμβάν τη Δευτέρα 24 Απριλίου 2023 θα γίνει μια ακόμη απόπειρα, η 6^η (!) να εκδικαστεί το πρωτόδικο!

Η κατηγορία που αποδόθηκε στο δράστη: Ανθρωποκτονία από αμέλεια. Φυσικά δεν κρατήθηκε ούτε λεπτό ούτε του αφαιρέθηκε η άδεια οδήγησης. Ενώ ακολούθησε μια αλυσίδα αναβολών καμία από τις οποίες δεν προκλήθηκε από την οικογένεια του θύματος.

15 Νοεμβρίου 2019: ορίστηκε το πρωτόδικο αλλά αναβλήθηκε γιατί η κλήση στον κατηγορούμενο στάλθηκε σε «λάθος» διεύθυνση…

12 Μαίου 2020: νέα δικάσιμος -αναβολή σύμφωνα με τα μέτρα περιορισμού λειτουργίας των δικαστηρίων (λόγω COVID)…

4 Απριλίου 2021: νέα δικάσιμος – αναβολή λόγω COVID.

29 Οκτωβρίου 2021: νέα δικάσιμος – αναβολή λόγω παρελεύσεως του ωραρίου…

16 Σεπτεμβρίου 2022: νέα δικάσιμος – αναβολή λόγω παρελεύσεως του ωραρίου…

24 Απριλίου 2023: νέα δικάσιμος ή μάλλον νέα απόπειρα μήπως και εκδικαστεί το πρωτόδικο.

Η αντιμετώπιση του εγκλήματος με θύμα ένα παιδί, τον 14χρονο Αλέξη δείχνει έναν από τους τρόπους πραγμάτωσης του ακαταδίωκτου για τους δράστες, είναι αυτός που αποτελεί ταυτόχρονα το μαρτύριο της σταγόνας για τα θύματα. Και εδώ πολιτεία και Δικαιοσύνη είναι αποφασισμένες: να φτάσει η σταγόνα στο κόκκαλο.

Γιώργος Κουβίδης

…………………………………………………………………………………………………

Η δίκη έχει οριστεί: Δευτέρα 24 Απριλίου 2023 κτίριο 12 αίθουσα 1 στο Πλημμελειοδικείο Αθηνών (πρώην σχολή Ευελπίδων) – 5^η στο πινάκιο.

Περισσότερα για τον Αλέξη: ΕΔΩ

 

Να συμπεριληφθούν τα θύματα τροχαίων στα θύματα εγκληματικών πράξεων!

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρόκειται να συζητηθεί, μια μεταρρύθμιση του νόμου 2012/29/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, για τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία των θυμάτων εγκληματικών πράξεων.

Τα θύματα στο δρόμο, στο πεζοδρόμιο, στις ράγες του τρένου, είναι θύματα βίαιων πράξεων  που εμπίπτουν στην εγκληματική σφαίρα. Η οδική βία προκαλεί θανάτους και τραυματισμούς με ισόβιες συνέπειες. Ως εκ τούτου θα πρέπει να προστατεύονται από τον νόμο για τα δικαιώματα των θυμάτων πράγμα που δεν συμβαίνει μέχρι σήμερα..

Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Θυμάτων Τροχαίων (FEVR) πήρε την πρωτοβουλία να καλέσει τους ευρωβουλευτές κάθε χώρας μέσω των οργανώσεων που υπάρχουν στη χώρα τους να υπερψηφίσουν το να συμπεριληφθούν και τα θύματα των τροχαίων εγκλημάτων στα θύματα εγκληματικών πράξεων.

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα υποστηρίζοντας αυτή την πρωτοβουλία απέστειλε στους Έλληνες ευρωβουλευτές στην 23 Μαρτίου την παρακάτω επιστολή. Παρόμοια επιστολή έχει αποστείλει και η ΕΥΘΥΤΑ -Παρατηρητήριο Οδικής Ασφάλειας Ρόδου. Απάντηση μέχρι στιγμής δεν έχουμε λάβει.

Η επιστολή

Μάθαμε ότι σύντομα θα συζητηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μια μεταρρύθμιση του νόμου 2012/29/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, η οποία θεσπίζει μηδενικά πρότυπα για τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία των θυμάτων εγκληματικών πράξεων.

Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, η εφαρμογή αυτού του νόμου ήταν πολύ απογοητευτική για τα θύματα τροχαίων, καθώς ένα πολύ μικρό ποσοστό επωφελήθηκε από τον Νόμο για τα Δικαιώματα των Θυμάτων. Ένας από τους λόγους είναι η έλλειψη αναγνώρισης των θυμάτων τροχαίων ως θύματα εγκλήματος, παρόλο που τις περισσότερες φορές είναι αποτέλεσμα επιθετικότητας στην κυκλοφορία ως αποτέλεσμα απερίσκεπτης, ασυνείδητης και παράνομης συμπεριφοράς.

Γι αυτό θέλουμε να υπενθυμίσουμε ότι τα θύματα τροχαίων είναι επίσης θύματα βίαιων πράξεων που εμπίπτουν στην εγκληματική σφαίρα και ότι η οδική βία προκαλεί θανάτους και τραυματισμούς με ισόβιες συνέπειες και ως εκ τούτου θα πρέπει να προστατεύονται από τον νόμο για τα δικαιώματα των θυμάτων. Αυτή η τροποποίηση είναι μια ευκαιρία να αναγνωριστεί ρητά αυτή η ομάδα που αξίζει την προστασία που θα θεσπίσει ο νόμος και να εξισωθούν τα θύματα τροχαίων με τα υπόλοιπα θύματα βίαιων πράξεων.

Η μη αναγνώριση της απώλειας και της ταλαιπωρίας που υπέστησαν τα θύματα τροχαίων από την κοινωνία, την Κοινότητα και το δικαστικό σύστημα, μπορεί να οδηγήσει σε δευτερογενή θυματοποίηση, τονίζοντας και παρατείνοντας την απελπισία και τον πόνο τους.

Ελπίζουμε να λάβετε υπόψη το αίτημά μας και με την παρέμβασή σας και της κοινοβουλευτικής σας ομάδας να ψηφίσετε για την προστασία των θυμάτων οδικής βίας όχι μόνο στον νέο νόμο, αλλά και στα εθνικά Κοινοβούλια των Χωρών-Μελών της ΕΕ. Για να επεκτείνουμε και να εξηγήσουμε τα επιχειρήματά μας με περισσότερες λεπτομέρειες (τα οποία μπορείτε να διαβάσετε στο συνημμένο έγγραφο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θυμάτων Τροχαίων), είμαστε στη διάθεσή σας για να διευκρινίσουμε κάθε αμφιβολία σας.

Πανελλαδικός Σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

Για την υποστήριξη της προσπάθειας μπορείτε να υπογράψετε ΕΔΩ

FEVR: ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΜΑΣ

1.Τα θύματα τροχαίων είναι επίσης θύματα εγκληματικότητας

Στην Ευρώπη μόνο λίγα θύματα τροχαίων προστατεύονται από τον νόμο για τα δικαιώματα των θυμάτων. Για παράδειγμα, στην Ισπανία λιγότερο από το 2% όσων έχουν υποβληθεί σε ποινική δίκη. Ένας από τους λόγους είναι η μη αναγνώριση των θυμάτων τροχαίων ως θύματα εγκληματιών, παρόλο που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αποτέλεσμα επιθέσεων κατά της Οδικής Ασφάλειας, αποτέλεσμα απερίσκεπτης, ασυνείδητης και παράνομης συμπεριφοράς .

2. Δεν πρέπει να υπάρχουν κατηγορίες θυμάτων

Τα θύματα πρέπει να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης, ανεξάρτητα από τον ποινικό λόγο για τον οποίο έχουν υποστεί βλάβη. Εάν ένα άτομο σκοτωθεί ή τραυματιστεί σοβαρά, δεν θα πρέπει να έχει σημασία αν προκλήθηκε από τρομοκρατική ενέργεια, πυροβολισμό, αγώνα ή τροχαίο. Ο συναισθηματικός αντίκτυπος στις οικογένειες είναι επίσης ο ίδιος, ανεξάρτητα από την αιτία των τραυματισμών.

 3. Δεν είναι ατυχήματα, είναι οδική βία

Γνωρίζουμε ότι η πλειονότητα των τροχαίων μπορούν να αποφευχθούν και ότι πολλά είναι αποτέλεσμα απερισκεψίας, όπως υπερβολική ταχύτητα, υψηλά επίπεδα αλκοόλ στο αίμα, απόσπαση προσοχής κ.λπ. συμπεριφορές που προβλέπονται στον Ποινικό Κώδικα ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών.

Επιπλέον, τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένα γεγονότα. Βλέπουμε, για παράδειγμα, ότι εκτιμάται ότι 19.800 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε τροχαία δυστυχήματα το 2021 στην Ευρώπη και 20.000 άνθρωποι τραυματίστηκαν σοβαρά στους δρόμους της ΕΕ27 το 2019 σύμφωνα με την έκθεση PIN του ETSC, επομένως είναι ένα δομικό πρόβλημα και το συμπέρασμά μας είναι ότι υπάρχει πολλή επιθετικότητα κατά την κυκλοφορία.

Αυτά τα δεδομένα μας επιτρέπουν να μιλάμε σθεναρά για την οδική βία. Μια βία που δεν αναγνωρίζεται από την κοινωνία και που απαιτεί από τις Κυβερνήσεις μια ολοκληρωμένη δράση όσον αφορά την πρόληψη, την προστασία και την σεβασμό στα θύματα.

Τα στοιχεία που καταγράφονται στις στατιστικές δεν είναι ποτέ αληθινά. Από τη μια πλευρά, λόγω των διαφορετικών εθνικών ορισμών του «σοβαρού τραυματισμού», μαζί με τα διαφορετικά επίπεδα υποδηλώσεων. Και από την άλλη, αφού δεν δίνουν την πραγματική διάσταση του προβλήματος. Γνωρίζουμε ότι περίπου 4 άτομα από το περιβάλλον του θύματος τροχαίου που έχει καταλήξει στον θάνατο ή τον τραυματισμό με συνέπειες για τη ζωή, θα δουν τη ζωή τους να επηρεάζεται σημαντικά. Το εύρος των συνεπειών των τροχαίων είναι ακόμη μεγαλύτερο από αυτό που αναγνωρίζεται επίσημα, επομένως δεν είναι ένα μικρό ή ασήμαντο πρόβλημα.

4.Το να κάνετε τα θύματα αόρατα μπορεί να τα επανατραυματίσει

Η αποτυχία αναγνώρισης της απώλειας και της ταλαιπωρίας που υπέστησαν τα θύματα τροχαίων από την κοινωνία, τα κράτη και το δικαστικό σύστημα μπορεί να οδηγήσει σε δευτερογενή θυματοποίηση, τονίζοντας και παρατείνοντας την απελπισία και τον πόνο τους.

Μετά από μια τραυματική εμπειρία, όπως ένα τροχαίο, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί μια ολοκληρωμένη και επαρκής φροντίδα μετά τη σύγκρουση που περιλαμβάνει:

– διερεύνηση σύγκρουσης με ελάχιστα εγγυημένα πρότυπα

– ποινική και αστική δικαιοσύνη για τα θύματα και εφαρμογή του νόμου για τα δικαιώματα των θυμάτων

– επαρκή ιατρική, ψυχολογική και κοινωνική φροντίδα

Όλα αυτά θα είναι δυνατά, εάν υπάρξει αναγνώριση από τους θεσμούς και τη δικαιοσύνη.

5. Η νέα οδηγία και το καθεστώς του θύματος πρέπει επίσης να προστατεύουν τα θύματα τροχαίων

Τα τροχαία είναι βίαιες πράξεις, ενώπιον των οποίων τα θύματα δεν μπορούν και δεν πρέπει να γυρίσουν την πλάτη τους, πρέπει να υπάρξει απάντηση από τους θεσμούς και την κοινωνία συνολικά και ο Νόμος για τα Δικαιώματα των Θυμάτων αποτελεί μέρος αυτής της απάντησης, καθώς και η δικαιοσύνη.

Η ανθεκτικότητα είναι η ικανότητα του ανθρώπου να αντιμετωπίζει τραυματικές εμπειρίες και να αντλεί όφελος από αυτές, που νοείται ως ζωτικής σημασίας μάθηση. Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ανακτήσει την ποιότητα της ζωής του μετά από ένα τραυματικό γεγονός, όπως ένα τροχαίο ατύχημα. Γνωρίζουμε ότι τα ανθρώπινα όντα είναι ικανά να αντισταθούν και να «αναγεννηθούν» μπροστά στις αντιξοότητες της ζωής, αλλά τόσο η κοινωνία όσο και η Πολιτεία πρέπει να προσφέρουν όλες τις εγγυήσεις για να είναι δυνατό το παραπάνω. Γι’ αυτό ζητάμε από τον Νόμο για τα Δικαιώματα των Θυμάτων να υποστηρίξει και να προστατεύσει τα θύματα, καθώς επίσης και ένα σημαντικό βήμα θα ήταν η μεταφορά του Νόμου στο εθνικό δίκαιο, ώστε να συμπεριληφθούν ως ομάδα που μπορεί να καλυφθεί.

Μαζί μπορούμε να βελτιώσουμε την οδική ασφάλεια.

Μαζί μπορούμε να σώσουμε ζωές!

 

 

Δήμος είμαι ότι θέλω κάνω…

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Eνώ μετά το Έγκλημα των Τεμπών το ζήτημα των ασφαλών μετακινήσεων και μεταφορών εξακολουθεί να απασχολεί το σύνολο της κοινωνίας και να τίθεται με δυναμικές κινητοποιήσεις από συνδικαλιστικούς φορείς των σιδηροδρόμων αλλά και των άλλων μέσων σταθερής τροχιάς του κλάδου των οδικών μεταφορών, των αερομεταφορών και των θαλάσσιων μεταφορών, το θέμα της οδικής ασφάλειας και των τροχαίων εγκλημάτων δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα ούτε τους κατά νόμον αρμόδιους, αλλά ούτε την κοινωνία.  Όπως έχουμε ήδη αναφέρει δέσμη μέτρων προστασίας των τραμπούκων της ασφάλτου ψηφίζεται προεκλογικά από την κυβέρνηση, υπό την αναιμική κριτική της αντιπολίτευσης την ώρα που τα εγκλήματα στην άσφαλτο συνεχίζουν ακάθεκτα.

Εντυπωσιακή είναι η συμπόρευση μιας σειράς Δήμων σε επιλογές που αρνούνται την υιοθέτηση μέτρων προστασίας των χρηστών του οδικού δικτύου, ευνοούν την χρήση του ΙΧ «αμνηστεύοντας» παρανομίες των οδηγών τους, επιχειρούν να εντάξουν την οδήγηση αυτοκινήτου στη διαπαιδαγώγηση μικρών παιδιών.

Μερικά παραδείγματα των τελευταίων ημερών:

ΑΡΤΑ: Ένα ακόμα τροχαίο με εκτροπή αυτοκινήτου και πρόσκρουση πάνω στα κάγκελα στην πλατεία Ζέρβα, ευτυχώς μόνο με υλικές ζημιές συνέβη την Πέμπτη 6 Απριλίου το μεσημέρι. Ο Δήμος Αρταίων εξακολουθεί να τοποθετεί παράνομα – επικίνδυνα κιγκλιδώματα παρά το σάλο που ξεσηκώθηκε μετά το φόνο του 19χρονου Βαγγέλη Δραγατάκη το Σεπτέμβριο του 2020 αλλά ακόμα και μετά την παραπομπή σε δίκη για ανθρωποκτονία από αμέλεια του αρμόδιου αντιδημάρχου, της Διευθύντριας της Τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου και άλλων τριών μελών της και μίας υπαλλήλου της Περιφέρειας Ηπείρου. Τα κιγκλιδώματα στην πλατεία Ζέρβα τοποθετήθηκαν μετά τον φόνο του Βαγγέλη Δραγατάκη, παρά την ενημέρωση του Δήμου από πλήθος ειδικών πραγματογνωμόνων για το ότι είναι παράνομα και επικίνδυνα.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Ο Δήμος Θεσσαλονίκης πρωτοπόρος στα ζητήματα που αφορούν την παρότρυνση στη χρήση του ΙΧ αποφάσισε πρώτος την επιστροφή των αδειών οδήγησης σε παραβατικούς οδηγούς για να διευκολυνθούν να πραγματοποιήσουν νέες παραβάσεις εν όψει του Πάσχα…

Μερικές ημέρες μετά ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη», αυτός που δεν θέλει νεκρούς εν  όψει εκλογών, αποφάσισε επίσης ακολουθώντας την παράδοση και το παράδειγμα του Δημάρχου Θεσσαλονίκης να τηρήσει το ίδιο έθιμο ανακοινώνοντας την πανελλαδική ισχύ ίδιας απόφασης.

Ιστορικοί διχάζονται αν αυτά τα δικαιώματα Δημάρχων και Υπουργών αποτελούν κατάλοιπα της Οθωμανικής διοίκησης ή της Φεουδαρχίας. Εκεί όμως που συμφωνούν  είναι πως οι νεκροί του Πάσχα κάθε χρόνο είναι πολύ περισσότεροι στο οδικό δίκτυο από ότι σε όλες τις εκδηλώσεις με χρήση βαρελότων, δυναμίτη, ρουκετών κλπ, απλώς οι νεκροί στους δρόμους είναι δικαιολογημένοι και απόλυτα αποδεκτοί από την πολιτεία και το κοινωνικό σύνολο. Είναι μια μετρήσιμη ένδειξη της προόδου τη στιγμή όλοι οι  υπόλοιποι νεκροί προκαλούνται απο οπισθοδρομικά κατάλοιπα.

ΤΡΙΚΑΛΑ: στην, σύμφωνα με την παράδοση, πόλη του ποδηλάτου, του σεβασμού στον πεζό (και του Δημάρχου -προέδρου της ΚΕΔΕ), επιβεβαιώθηκε το ρητό «οι παραδόσεις είναι για να σπάνε».

Μια ιδιωτική εταιρεία (εισαγωγής μηχανοκίνητων) αποφάσισε να κάνει μια δωρεά στο Δήμο. Τι δωρεά; Δέκα μικρά ηλεκτρικά αυτοκίνητα… Όπως διαβάζουμε: «παραδόθηκαν στον Δήμαρχο Τρικκαίων Δημήτρη Παπαστεργίου την Τρίτη 14 Μαρτίου 2023, από τον υπεύθυνο μάρκετινγκ της εταιρείας κ. Αλέξανδρο Γκοργκόλη, παρόντων των αντιδημάρχων Μιχάλη Λάππα και Σοφίας Αλεστά».

Μέχρι σήμερα το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής, διέθετε μόνο ποδήλατα ( τι τραγικό…) τώρα όμως: μαθητές και μαθήτριες της Γ Δημοτικού ανέβηκαν επιτέλους σε τετράτροχο μηχανοκίνητο και σύμφωνα με την σύμφωνη γνώμη Δημάρχου και εκπροσώπου της δωρητρίας εταιρείας θα αναπτύξουν ορθή οδηγική συμπεριφορά.  Διότι 9 χρονών (Γ Δημοτικού) και χωρίς αυτοκίνητο που πας; Μπορείς να μάθεις την κυκλοφορία ποδηλατώντας ή ακόμα χειρότερα περπατώντας; Αν είναι δυνατόν…

Νάναι καλά οι δωρητές και ο Δήμαρχος που θα συντονίσουν και τα Τρίκαλα με την υπόλοιπη χώρα.

 

ΥΓ. Επειδή τα δωρηθέντα οχήματα μάλλον προς στρατιωτικά τζίπ φέρνουν, αν άλλος δωρητής δωρίσει τανκς θα δοθούν κι αυτά στους μαθητές Δημοτικού προς εκπαίδευση; Η μόνον η οδική ασφάλεια μας απασχολεί;

Κατα τα άλλα 15-21 Μαίου 2023: Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας ΟΗΕ με θέμα: Να ξανασκεφτούμε την κινητικότητα!

 

 

 

 

 

 

 

 

Να Ξανασκεφτούμε την Κινητικότητα! 7η Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εξήγγειλε την 7η Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας του ΟΗΕ από τις 15 έως τις 21 Μαίου 2023.                             Το γεγονός πως στη χώρα μας η εβδομάδα αυτή αποτελεί το τέλος της προεκλογικής περιόδου δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας ότι τα κεντρικό της θέμα θα αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης παρόλο που το έγκλημα των Τεμπών και ο σταθερά υψηλός αριθμός θυμάτων τροχαίων εγκλημάτων στη χώρα μας το έθεσαν επιτακτικά, πριν το θέσει για μια ακόμα φορά ο ΠΟΥ:                    –Να ξανασκεφτούμε την κινητικότητα!

Ας προσπαθήσουμε να ακουστεί το τραγικά επίκαιρο αυτό μήνυμα.

Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

7th UN Global Road Safety Week                                                                        #RethinkMobility

7^η Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας ΟΗΕ           15-21 Μαΐου 2023

               Να ξανασκεφτούμε την κινητικότητα

Οι τραυματισμοί από τροχαία είναι κορυφαία αιτία θανάτου και αναπηρίας παγκόσμια, με περίπου 1,3 εκατομμύρια νεκρούς και 50 εκατομμύρια τραυματίες κάθε χρόνο. Για τα άτομα ηλικίας 5-29 ετών, δεν υπάρχει μεγαλύτερη απειλή για τη ζωή τους. Παγκόσμια, 1 στους 4 θανάτους αφορά πεζούς και ποδηλάτες.

Το Παγκόσμιο Σχέδιο για τη Δεκαετία Δράσης για την Οδική Ασφάλεια 2021-2030 αντικατοπτρίζει έναν φιλόδοξο στόχο για τη μείωση των θανάτων και τραυματισμών από τροχαία   κατά 50% έως το 2030. Τονίζει ότι αυτοί μπορούν να προληφθούν στοχεύοντας στο σύνολο του συστήματος μεταφορών, αναλαμβάνοντας δράση για την εξασφάλιση ασφαλών δρόμων, οχημάτων και συμπεριφορών καθώς και για τη βελτίωση των υπηρεσιών επείγουσας περίθαλψης.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, μαζί  με συνεργαζόμενους φορείς, διοργανώνει περιοδικά τις Παγκόσμιες Εβδομάδες Οδικής Ασφάλειας του ΟΗΕ. Αυτή η 7η εβδομάδα  εστιάζει στις βιώσιμες μεταφορές, ιδιαίτερα στην ανάγκη στροφής στο περπάτημα, στην  ποδηλασία και στη χρήση των δημόσιων συγκοινωνιών. Η οδική ασφάλεια είναι ταυτόχρονα η προϋπόθεση όσο και το αποτέλεσμα αυτής της στροφής.

Ο ΠΟΥ καλεί όλους τους συνεργαζόμενους φορείς για την οδική ασφάλεια και τη βιώσιμη κινητικότητα να σηματοδοτήσουν την 7η Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας του ΟΗΕ οργανώνοντας εκδηλώσεις και δραστηριότητες και μοιράζοντας μηνύματα και υλικό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τα hashtag:

#RethinkMobility        #StreetsforLife          #RoadSafety

ΚΥΡΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

Υπάρχει επιτακτική ανάγκη οι κυβερνήσεις και οι εταίροι τους να επανεξετάσουν την κινητικότητα.

Η ασφάλεια πρέπει να βρίσκεται στον πυρήνα των προσπαθειών να ξανασκεφτούμε πώς κινούμαστε στον κόσμο.

Για να διασφαλιστεί η ασφάλεια, τα οδικά δίκτυα πρέπει να σχεδιάζονται λαμβάνοντας υπ όψη το σύνολο των κινδύνων.

Όταν είναι ασφαλή, το περπάτημα και η ποδηλασία μπορούν να συμβάλουν στο να γίνουν οι άνθρωποι υγιείς, οι πόλεις βιώσιμες και οι κοινωνίες δίκαιες.

Οι ασφαλείς, προσιτές, προσβάσιμες και βιώσιμες δημόσιες συγκοινωνίες είναι μια λύση για πολλά από τα δεινά των κοινωνιών.

ΠΗΓΗ: WHO

 

Πόσους Νεκρούς ακόμη θέλετε, για να ενδιαφερθείτε για την Oδική Aσφάλεια;

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Κοινή ανακοίνωση από τις συλλογικότητες ΕΥΘΥΤΑ, ΜΑΜΑΔΕΣ + ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ,  ΠΕΖΗ, SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

…………………………………………………………………………………………………..

Προς

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ & ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ

Υφυπουργό Μεταφορών, Υφυπουργό Υποδομών

Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας

 Υφυπουργό Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος

 ΥΠΕΝ / Γενική Γραμματεία Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος

 ΥΠΕΝ / Γενική Διεύθυνση Πολεοδομίας

ΠΟΣΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΑΚΟΜΗ ΘΕΛΕΤΕ,

ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΕΙΤΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ 

στους δρόμους των ελληνικών πόλεων και χωριών;

 

Αν είναι να λύνονται τα προβλήματα, μόνον όταν έχουμε νεκρούς, υπενθυμίζουμε ότι στην Ελλάδα έχουμε κάθε μήνα τόσους νεκρούς από τροχαία όσους και στο δυστύχημα των Τεμπών: 635 νεκροί το 2022, 53 νεκροί το μήνα.

Το 2021, η Ελλάδα ήταν 7η από το τέλος σε νεκρούς από τροχαία σε 32 χώρες της Ευρώπης και πολύ πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27.

Έχουμε δρόμο να κάνουμε.

Παραβιάσεις κόκκινου από οδηγούς, παραβιάσεις stop, μοτοσυκλετιστές χωρίς κράνος, ηλεκτρικά πατίνια με οδηγούς παιδιά ανάμεσα σε κινούμενα οχήματα, στάθμευση σε θέσεις επικίνδυνες για την κυκλοφορία, διαβάσεις ανύπαρκτες ή σε μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους, συνεχή παραβίαση των διαβάσεων από τους οδηγούς, ανύπαρκτα πεζοδρόμια, ανύπαρκτες ή κακοφτιαγμένες ράμπες αναπήρων, κατάληψη πεζοδρομίων από διάφορα μικρά ή μεγάλα εμπόδια (όπως περίπτερα, εμπορεύματα, στάσεις λεωφορείων, κολώνες, κ.ά.) που συχνά υποχρεώνουν τους πεζούς να περπατούν στην άσφαλτο με αυξημένο κίνδυνο για τη σωματική τους ακεραιότητα, παράνομες διαφημιστικές πινακίδες που κατακλύζουν την Αθήνα και άλλες πόλεις εγκυμονώντας κινδύνους για πεζούς και εποχούμενους, αυτοκίνητα στη ΛΕΑ και τους λεωφορειόδρομους, υπερβάσεις των ορίων ταχύτητας, στάθμευση ακόμη και κίνηση οχημάτων στο πεζοδρόμιο – ενδεικτικά αναφέρονται τα παραπάνω – αποτελούν καθημερινό φαινόμενο.

Ζητούμε:

• Τη δημιουργία ασφαλών διαδρομών για πεζούς και ποδηλάτες σε κάθε ελληνική πόλη ή χωριό. Έναρξη των έργων αυτών με προτεραιότητα τα πεζοδρόμια σε δρόμους μεγάλων ταχυτήτων.
• Τήρηση των προδιαγραφών πρόσβασης: πλάτος πεζοδρομίων τουλάχιστον 1,5μ ελεύθερο από εμπόδια, με λειτουργικές ράμπες και σωστούς οδηγούς τυφλών. Μετατροπή όλων των δρόμων που δεν έχουν επαρκές πλάτος σε δρόμους ήπιας κυκλοφορίας με απόλυτη προτεραιότητα των πεζών και όριο ταχύτητας τα 10 χλμ/ώρα.
• Αστυνόμευση για την τήρηση των ορίων ταχύτητας. Μέσα μείωσης ταχύτητας ( π.χ. οφιοειδής χάραξη οδών) όπου οι αστυνομικές δυνάμεις δεν επαρκούν.
• Να προστατεύονται οι πεζόδρομοι και οι πλατείες από τα παράνομα διερχόμενα οχήματα. Οι περιπολίες ή διελεύσεις αστυνομικών σε αυτούς τους χώρους να γίνονται με μη μηχανοκίνητα μέσα, ώστε να μην δίνεται το αρνητικό παράδειγμα στους πολίτες(εξαιρείται η παρέμβαση ασθενοφόρων, πυροσβεστικών ή και αστυνομικών οχημάτων σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης).
• Να θεσμοθετηθούν τα 30 χλμ/ώρα ως μέγιστη ταχύτητα μέσα στις πόλεις, όπως ανήγγειλε ο Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών –παρουσία του Πρωθυπουργού– στις 3 Φεβρουαρίου 2021.
• Να θεσμοθετηθεί το δικαίωμα των πεζών να διασχίζουν τον δρόμο σε όλες τις διασταυρώσεις, όπως και τα οχήματα. Κάθε διασταύρωση πρέπει να λειτουργεί ως διάβαση, ακόμη και αν έχει σβηστεί η διαγράμμιση.
• Να καταργηθεί το άρθρο 43 του Κ.Ο.Κ που θεωρεί την εγκατάλειψη θύματος τροχαίου ως πλημμέλημα και όχι ως κακούργημα. Η αφαίρεση ανθρώπινης ζωής σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρείται πλημμέλημα.
• Να γίνονται συστηματικά επαναλαμβανόμενες εκστρατείες αστυνόμευσης και ενημέρωσης για θέματα οδικής ασφάλειας, με διάρκεια τουλάχιστον ένα μήνα για κάθε θέμα.

Μετράει καθόλου για εσάς, τους υπευθύνους, η ανθρώπινη ζωή ή μόνο, όταν οι θάνατοι είναι μαζεμένοι, δυσκολεύεστε;

Τι θα κάνετε για όλα τα παραπάνω….. στην πράξη;

Και τι θα κάνετε για τα παρακάτω, που αναφέρονται ενδεικτικά;

Ø Για τις διαρκείς παραβιάσεις ταχύτητας σε όλο το οδικό δίκτυο, ιδιαίτερα στις μεγάλες λεωφόρους των αστικών κέντρων;

Ø Για οδούς που έχουν πολύ στενά, αδιάβατα λόγω εμποδίων, ή και καθόλου πεζοδρόμια (π.χ. οδός Ζαχάρωφ, Αμπελόκηποι, Αθήνα);

Ø Για τις στάσεις λεωφορείων όπου οι επιβάτες περιμένουν πάνω στο οδόστρωμα, επειδή τα πεζοδρόμια είναι ανεπαρκή (π.χ. στάσεις λεωφόρου Συγγρού, στάση Χίλτον);

Ø Για τις διασταυρώσεις μεγάλων δρόμων όπου οι πεζοί πρέπει να περιμένουν σε πολλά διαδοχικά φανάρια, για να περάσουν, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνουν και να παγιδεύονται σε νησίδες στενές ή ανεπαρκείς, όπου κινδυνεύουν από διερχόμενα οχήματα;

Για τις διαβάσεις που αναγκάζουν τους πεζούς να επιλέγουν διαδρομές με πολλά φανάρια και πολλοί περνούν, όπως τους εξυπηρετεί, κινδυνεύοντας να τραυματιστούν από τα κινούμενα οχήματα (π.χ. Αλεξάνδρας και Βασ. Σοφίας –Κηφισίας);

Ø Για τις διαρκείς παραβιάσεις των χώρων των πεζών από οχήματα (π.χ. πεζόδρομος Πόντου, Αθήνα);

Αν μετράει καθόλου για τους υπευθύνους η ανθρώπινη ζωή …..

ΕΥΘΥΤΑ, Παρατηρητήριο Οδικής Ασφάλειας Ρόδου

ΜΑΜΑΔΕΣ + ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, Ομάδα ενεργών πολιτών για την ασφαλή μετακίνηση

ΠΕΖΗ, Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των πεζών

SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, Πανελλαδικός Σύλλογος

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6972608067 (Νίκος Στάππας, πρωτοβουλία ΠΕΖΗ)