Παιδί & Οδική Ασφάλεια. Διαδικτυακή Διημερίδα.

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ, ΠΑΙΔΙΑ & ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

«Δεν υπάρχει τίποτα πιο σκανδαλώδες από τον θάνατο ενός παιδιού και τίποτα πιο παράλογο από το θάνατο σε τροχαίο δυστύχημα»

(Αλμπέρ Καμύ)

Στο πλαίσιο της 6ης Παγκόσμιας Εβδομάδας Οδικής Ασφάλειας του ΟΗΕ που έχει σαν θέμα το όριο ταχύτητας 30km/h στις κατοικημένες περιοχές, ο πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα θα πραγματοποιήσει διαδικτυακή διημερίδα την Τετάρτη 19 και την Πέμπτη 20 Μαΐου επικεντρωμένη στο θέμα Παιδί & Οδική Ασφάλεια.

Όλες οι χώρες που επεξεργάστηκαν και εφάρμοσαν πολιτικές δραστικού περιορισμού των τροχαίων συγκρούσεων και των θυμάτων τους πρωταρχικά εστίασαν στην εκμηδένιση του αριθμού των θυμάτων – παιδιών. Το 2019 η Νορβηγία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που ολόκληρο το χρόνο δεν είχε κανένα παιδί νεκρό από τροχαίο.

Στη χώρα μας ο αριθμός θανάτων και τραυματισμών παιδιών στο οδικό δίκτυο παραμένει αρκετά υψηλός και το παιδί σαν πολίτης υφίσταται όλο και μεγαλύτερο περιορισμό των δικαιωμάτων του στην κινητικότητα, στο παιχνίδι, σ όλες τις όψεις της κοινωνικής ζωής του με τραγικές άμεσες και μακροπρόθεσμες συνέπειες.
Μπορούμε να αναστρέψουμε αυτή τη τάση.

Να κάνουμε τις πόλεις, αλλά και τα χωριά, βιώσιμα σχεδιασμένα και λειτουργικά για τις ανάγκες των ανθρώπων και όχι των μηχανοκινήτων.

Να ανακτήσουμε και να διευρύνουμε τον Δημόσιο χώρο προς όφελος πρωταρχικά των πιο ευάλωτων ατόμων, ιδιαίτερα των παιδιών.

Να δημιουργήσουμε ασφαλείς διαδρομές για το περπάτημα και την ποδηλασία που θα ενθαρρύνουν τους μικρούς πολίτες στην αυτόνομη μετακίνηση τους και όχι στη μεταφορά τους με μηχανοκίνητα.

Να προχωρήσουμε στο ορατό μέλλον στο όραμα Μηδέν.

Να μη θρηνήσουμε ξανά κανένα παιδί νεκρό ή σοβαρά τραυματισμένο από τροχαίες συγκρούσεις και παρασύρσεις στη χώρα μας.

Η θέσπιση του ορίου ταχύτητος των 30 km/h στις κατοικημένες περιοχές αποτελεί προϋπόθεση γι’ αυτό. Το ίδιο και η απονομή Δικαιοσύνης για τα τροχαία εγκλήματα.
Δεν έχουμε κανένα άλλοθι για να καθυστερούμε.

Η διημερίδα θα φιλοξενηθεί από το δημοσιογραφικό ιστότοπο The Press Project και θα μεταδοθεί ζωντανά από τη σελίδα του στο Facebook και το κανάλι του στο YouTube. Τις συζητήσεις θα συντονίσει η δημοσιογράφος Τζένη Τσιροπούλου.

*****************************************************

Συμμετέχουν:
Τετάρτη 19 Μαΐου 2021, Ώρες 18.00 -21.00
Margie Peden, Επιδημιολόγος, Senior Research Fellow, Head of Injury, George Institute UK, Co-director WHO Collaborating Centre on Injury Prevention and Trauma Care
Αλέξης Μπένος, Καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής, Α.Π.Θεσσαλονίκης
Στέλιος Ξενιάδης, εκπαιδευτής ΕΚΑΒ, πληροφορικός
Νίκος Ηλιού, Συγκοινωνιολόγος, Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Κοσμάς Αναγνωστόπουλος, Συγκοινωνιολόγος-Πολεοδόμος, Συντονιστής Δικτύου CIVINET
Κώστας Κοσμάτος, Επίκουρος Καθηγητής Νομικής Δ.Π.Θράκης

******************************************************

Πέμπτη 20 Μαΐου 2021, Ώρες 18.00 -21.00
Frode Overland Andersen, Πρέσβης της Νορβηγίας στην Ελλάδα
Χρήστος Κέλλας, γιατρός, βουλευτής, πρόεδρος Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας της Βουλής
Γαρυφαλιά Κατσαβανίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας & Ανάπτυξης Α.Π.Θ.
Θεώνη Κουφονικολάκου, Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Άννα Ευαγγελινού, πρώην αρχισυντάκτης του «Αναπηρία Τώρα»
Γιώργος Κουβίδης, γιατρός, πρόεδρος SOS Τροχαία Εγκλήματα

******************************************************

6η Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας: Δρόμοι Ζωής! 30 km ΤΩΡΑ!

Δηλώστε συμμετοχή, ενημερωθείτε, παρακολουθήστε ζωντανά: ΕΔΩ

30KM Τώρα!!! Ν ακούσουμε τις φωνές των παιδιών.

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Εδώ «Τα θρανία της άνοιξης»!

Ακούτε το ραδιόφωνο των παιδιών!

Παιδιά, μείνετε συντονισμένα!

Σήμερα παιδιά είμαστε για τρίτη Κυριακή στο περίπτερο – βιβλιοθήκη των παιδιών. Κι είμαστε με τις ομάδες μας, το ραδιόφωνο, τις εφημερίδες, τα βιβλία, τα μικρά βιβλία, τον χορό και τον κινηματογράφο. Το ημερολόγιο του αθέατου Απριλίου δείχνει 25!

Λοιπόν παιδιά σήμερα ξεκινήσαμε με την ομάδα για τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και το αίτημα για 30 χιλιόμετρα μέσα στην πόλη. Μια ομάδα συντόνιζε η κυρία Δήμητρα μαζί με τα παιδιά. Συνεχίσαμε με την ομάδα της εφημερίδας «Πουλιά αποδημητικά» του Δικτύου για τα δικαιώματα του παιδιού, την οποία μοιράζαμε στο περίπτερο. Μέλη της ομάδας ήταν η κυρία Γεωργία και η κυρία Ειρήνη. Κι εγώ με τη ντουντούκα!

Μια άλλη ομάδα ήταν των χαϊκού και των μικρών βιβλίων με την κυρία Νίκη. Τα παιδιά αρχικά έκαναν χαϊκού κι έβλεπαν στα μανταλάκια τα μικρά βιβλία. Κι όταν ένιωσαν επιθυμία δημιούργησαν τα δικά τους μικρά βιβλία!

Η ομάδα της βιβλιοθήκης με την Ιωάννα και την Αλεξάνδρα και συντονίστρια την κυρία Ζέτα ήταν περιζήτητη. Τα παιδιά δανείστηκαν και αντάλλαξαν βιβλία.Η έφερναν επίσης τα βιβλία από τον προηγούμενο δανεισμό. Η κυρία Αθηνά από την «Καραμέλα» έφερε βιβλία, όπως κι όσοι/ όσες έρχονταν. Τόσοι και τόσες! Και ο «Σκόρος»!

Η ομάδα του ραδιοφώνου έκανε εκπομπή για τα τροχαία εγκλήματα και την ανακύκλωση με την ομάδα της κυρίας Δήμητρας. Τα παιδιά μίλησαν για τα φυλλάδια που μοίραζαν στα αυτοκίνητα και τη στάση των οδηγών. Και η κυρία Αθηνά από «Τα θρανία της άνοιξης» έκανε την ηχοληψία και ο κύριος Μπάμπης τον δημοσιογράφο!

Ακούστε τα παιδιά να μιλάνε πατώντας: ΕΔΩ 

Η ομάδα του χορού συντονίζονταν από την Grace και την Αλεξάνδρα. Μέσα στο σιντριβάνι μικροί και μεγάλοι, μικρές και μεγάλες, έκαναν ένα απίστευτο χορευτικό για να νιώσουμε όλοι / όλες/ όλα τα παιδιά τη συμμετοχή, την κίνηση και τη συγκίνηση!

Η ομάδα του κινηματογράφου πάντα δίπλα μας. Ο κύριος Δαμιανός και ο κύριος Βαγγέλης με τον κύριο Μενέλαο αποτύπωναν τις δράσεις μας στο χώρο. Κι όλοι επαινούσαν τα παιδιά, τις δράσεις, τις ομάδες και την αθρόα προσέλευση.

Να ένα ρεπορτάζ και από την κυρία Νίκη:

Κυριακή πρωί και ένα αεράκι αισιοδοξίας φυσάει Φωκίωνος Νέγρη και Ι. Δροσοπούλου. Μαζί με τα παιδιά, γονείς, εκπαιδευτικοί κάτοικοι της περιοχής συζητάμε οραματιζόμαστε το κλειστό περίπτερο να γίνει μια δανειστική βιβλιοθήκη για τα παιδιά της γειτονιάς, για τα παιδιά της Αθήνας. Ένας ανοιχτός χώρος, να συναντιούνται να δημιουργούν.

Σήμερα κάναμε χαϊκού, εμπνευσμένα από το κλειστό περίπτερο:

«Ονειρεύομαι ένα περίπτερο για κλόουν» (Ιωάννα)

«Φυτεύω σ΄ ένα περίπτερο ένα όνειρο» (Αλεξάνδρα)

Και με ποιητική διάθεση:

«Σκαλίζω το βρεγμένο χώμα

ένα λουλούδι ανθίζει

μια Άνοιξη στριφογυρίζει

γύρω από ένα περίπτερο» (Κούλα, Θοδωρής, Νίκη)

Τα παιδιά γίνανε συγγραφείς. Κάνανε Μικρά Βιβλία!!!  Τι είναι όμως τα Μικρά Βιβλία;

Μ΄ ένα φύλλο χαρτί Α4 τα παιδιά δημιουργούν ένα 8σέλιδο βιβλιαράκι όπου μπορούν να γράψουν και να εικονογραφήσουν μια δική τους ιστορία.

Το «Μικρό Βιβλίο» οραματίστηκε ο Σελεστέν Φρενέ, πρωτοπόρος Γάλλος παιδαγωγός, ο οποίος έζησε στις αρχές του 20ού αιώνα. Τα παιδιά στα Μικρά Βιβλία τους στις ιστορίες τους κατέγραψαν όνειρα κι επιθυμίες.

Το όνειρο του Σταύρου είναι να γίνει αστροναύτης με πείσμα, θέληση και μελέτη τα καταφέρνει!!! Ο Κωνσταντίνος γράφει για το περίπτερο των θαυμάτων που αν και μικρό, μέσα είναι ένα τεράστιο κάστρο όπου συντελούνται θαυμαστά πράγματα. Η Λίλη γράφει για την πόλη των χρωμάτων, μια πόλη που ήταν βρώμικη με πολλά σκουπίδια, πλαστικά κι ένα παιδί με ένα μικρόφωνο κατάφερε να κινητοποιήσει τον κόσμο να καθαρίσουν την πόλη, να χρωματίσουν τους τοίχους και να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!!

Αυτά μας είπε η κυρία Νίκη παιδιά!!!! Διδάσκει στο 21^ο νηπιαγωγείο Αθηνών και είναι ταχτικά στον λόφο Φινόπουλου. Μπορείτε να τη συναντήσετε! Μαζί μας και η δημοτική παράταξη «Ανοιχτή πόλη». Ήταν «Τα θρανία της άνοιξης» – το ραδιόφωνο των παιδιών. Κάθε Κυριακή στο περίπτερο της Φωκίωνος Νέγρη στις 12:00 το μεσημέρι θα ζούμε τέτοιες στιγμές. Τα παιδιά επιδιώκουν να μας πείσουν για το βιβλίο, τις ομάδες και τη συμμετοχή τους στον σχεδιασμό του χώρου και του κόσμου. Μας το λέει κι ο «Κοκκινολαίμης» που όλο αλλάζει θέση στο περίπτερο μέχρι να καθίσει στα μανταλάκια! Στο μικρόφωνο τα παιδιά, η κυρία Δήμητρα και ο κύριος Μπάμπης.

25/4/2021, Αθήνα – Κυψέλη.

 

 

Τα θρανία της Άνοιξης, Μαθητικό Συνεργατικό Ραδιόφωνο: ΕΔΩ

Παιδαγωγική Ομάδα «Το Σκασιαρχείο»: ΕΔΩ

Δρόμοι Ζωής για τους Ανθρώπους και για τον Πλανήτη.

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Ανοικτή επιστολή προς του ηγέτες των χωρών του κόσμου. Μια πρωτοβουλία του ΟΗΕ και του Π.Ο.Υ. στο πλαίσιο της 6ης Παγκόσμιας Εβδομάδας Οδικής Ασφάλειας (17 -23 Μαίου 2021). 

Κάθε 24 δευτερόλεπτα –περίπου στο χρόνο που χρειάζεται για να διαβάσετε αυτή την Ανοικτή Επιστολή – ένας ακόμα άνθρωπος σκοτώνεται σε μια τροχαία σύγκρουση.

Εάν ζητάτε Δρόμους Ζωής και υποστηρίζετε  τη θέσπιση του ορίου των 30 km, # Love30, όπως εμείς, δηλώστε συμμετοχή στην εκστρατεία για να ζητήσουμε όρια ταχύτητας 30 km/h (20 mph) παγκοσμίως, στους δρόμους όπου οι άνθρωποι περπατούν, ζουν και παίζουν.

Το 2022, οι ηγέτες όλου του πλανήτη θα συναντηθούν σε μια συνάντηση υψηλού επιπέδου για την οδική ασφάλεια. Μαζί θα φέρουμε ένα ενωμένο μήνυμα για να απαιτήσουμε Δρόμους Ζωής.

Ανοικτή Επιστολή

        ΔΡΟΜΟΙ ΖΩΗΣ  ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

Ας δράσουμε όλοι μαζί για τη μείωση της ταχύτητας, στους δρόμους όλου του κόσμου, που περπατάμε, παίζουμε και ζούμε .
Η χαμηλή ταχύτητα και οι βιώσιμοι δρόμοι είναι επιλογές σημαντικές και επείγουσες.

Επείγουσα για τους παγκόσμιους στόχους, για το κλίμα, σαν σημαντικός παράγοντας που βοηθά να ξεκλειδώσει ένας ενάρετος κύκλος ενεργών μετακινήσεων χωρίς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και την απεξάρτηση από την αποκλειστική χρήση του αυτοκινήτου. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα ενισχυθεί η χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς και θα έχουμε πιο καθαρή ατμόσφαιρα.

Επείγουσα για τη δημόσια υγεία, καθιστώντας το περπάτημα και την ποδηλασία ασφαλή και προσιτή επιλογή, ενθαρρύνοντας έναν πιο υγειινό τρόπο ζωής. Η προσβασιμότητα σε ελεύθερους, ασφαλείς και ανοιχτούς χώρους όπως μπορούν να είναι οι δρόμοι αποτελεί σημαντική διέξοδο αντιμετώπισης ακόμα και για τη νόσο COVID-19.

Επείγουσα για την κοινωνική αλλά και φυλετική ισότητα. Καθώς τα φτωχότερα και  μειονοτικά κομμάτια κάθε κοινότητας, είναι αυτά, που είναι περισσότερο εκτεθειμένα στους οδικούς κινδύνους καθώς οι περιοχές κατοικίας τους είναι συχνά κοντά σε δρόμους υψηλής ταχύτητας, με όλους τους κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς αποκλεισμούς που αυτό εγκυμονεί.

Επείγουσα για τα δικαιώματα των ΑμεΑ, για τους ηλικιωμένους, για όλους τους ευάλωτους χρήστες του οδικού δικτύου.

Επείγουσα για τα παιδιά και τους νέους και ζωτικής σημασίας για την ευημερία τους. Αυτοί κινδυνεύουν περισσότερο καθώς περπατούν προς το σχολείο τους, παίζουν ή κινούνται στο δρόμο. Κάθε μέρα 3000 παιδιά και νέοι σκοτώνονται ή τραυματίζονται βαριά, θύματα της οδικής κυκλοφορίας. Ένα παιδί που το χτυπά αυτοκίνητο με 30 χλμ/ωρα μπορεί να επιβιώσει. Αν χτυπηθεί με 80 χλμ/ώρα το πιθανότερο είναι πως θα πεθάνει. Η ταχύτητα το σκοτώνει.

Το 2020 η διακήρυξη της Στοκχόλμης, που υιοθετήθηκε απ’ όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου, κάλεσε σε δράση για βιώσιμους δρόμους. Σύμφωνα με υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα σε περιοχές που συνυπάρχουν οχήματα και ευάλωτοι χρήστες η ταχύτητα των οχημάτων δε μπορεί να ξεπερνά τα 30 χλμ/ώρα. Η δέσμευση προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή της νέας δεκαετίας δράσης για την οδική ασφάλεια για την επίτευξη των παγκόσμιων στόχων.

Τώρα είναι η ώρα να καλέσουμε σε δράση για τη μείωση, τη σχεδίαση και την επιβολή ασφαλών ταχυτήτων κυκλοφορίας. Ταχύτητες ασφαλείς για όλους, παντού, δίνοντας όμως προτεραιότητα στους δρόμους χαμηλής κυκλοφορίας και ταχύτητας σε όλες τις κατοικημένες περιοχές και στα σημεία γύρω από σχολεία.

Δρόμοι για την υγεία. Δρόμοι για το κλίμα. Ανθρώπινοι δρόμοι. Όλοι μαζί να δράσουμε για Δρόμους Ζωής #StreetsForLife.

Υπογράψτε την Ανοικτή Επιστολή: ΕΔΩ

Ενημερωθείτε για την 6η Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας: ΕΔΩ

Τι 30…..τι 50…..

Στις 3 Φεβρουαρίου 2021 η ηγεσία του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών με αυτοπεποίθηση και ευφράδεια, εφάμιλλες της λάμψης του Μουσείου των αυτοκινήτων, στο οποίο φιλοξενήθηκε η εκδήλωση για το εθνικό σχέδιο δράσης για την οδική ασφάλεια, εξήγγειλε τη θεσμοθέτηση του ορίου των 30 χιλιομέτρων στις αστικές περιοχές. Εμβληματική και η παρουσία του πρωθυπουργού, ο οποίος, ανάμεσα στα άλλα βαρυσήμαντα της ολιγόλεπτης ομιλίας του, επισήμανε ότι το ενδιαφέρον για την οδική ασφάλεια είναι αυτονόητο και ότι δεν πρέπει οι ενέργειές μας να εξαντλούνται στην αγανάκτηση.

       Εν τέλει, στο νόμο που δημοσιεύτηκε στις 16 Μαρτίου (νόμος 4784/2021 – ΦΕΚ 40/Α/16-3-2021) πρυτάνευσε η λογική, δηλαδή τα 50 χιλιόμετρα την ώρα. Μην τρελαθούμε κιόλας! Πού ακούστηκε 30 χιλιόμετρα;;!! Ίσως, μεσολάβησε ένας πιο νηφάλιος λογισμός, δηλαδή πως δεν είναι καιρός για επαναστάσεις, ίσως πάλι πρέπει να κρατηθούν οι παραδόσεις της ασφάλτου σφραγισμένες άλλωστε με τόσο αίμα, ίσως ότι είναι θέμα κόστους με τόσους καινούργιους στύλους στήριξης να πρέπει να φυτευτούν ή τόσες πινακίδες σήμανσης να αλλαχθούν. Επίσης, μπορεί να είχε μπερδευτεί αρχικά ο υφυπουργός από την υπουργική απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΦΕΚ τεύχος Β’ 2448, 19/6/2020) που μιλάει για πιλοτικές ζώνες των 30 χιλιομέτρων. Ίσως, να είχε παρακολουθήσει και την  προηγηθείσα του νόμου διαβούλευση στην οποία είχε επικρατήσει ξεκάθαρα η άποψη για τα 30 χιλιόμετρα ως ανώτατο όριο στον αστικό ιστό και του έμεινε έκτοτε ισχυρά η εντύπωσις. 

      Στους χαλεπούς καιρούς της πανδημίας μπαίνει δυναμικά στη δημόσια συζήτηση, στην Ευρώπη τουλάχιστον, το θέμα της πεζή μετακίνησης και της ποδηλασίας και γενικά η ανάγκη να στραφούμε σε πιο υγιείς και φιλικές για το περιβάλλον λύσεις μετακίνησης, ενώ παράλληλα προβάλλεται η ανάγκη να αυξηθεί ο απαιτούμενος ελεύθερος δημόσιος χώρος και να αναβαθμιστεί η ποιότητα του. Άλλωστε, αυτή την εποχή είναι πασιφανής ο μετασχηματισμός του αστικού περιβάλλοντος, αφού πολλοί επέλεξαν την ενεργή μετακίνηση με την  ποδηλασία και το περπάτημα ως τους πιο ενδεδειγμένους τρόπους να κινούνται στην πόλη. Διατράνωσαν έτσι έργω την άρνηση τους σε μία πόλη παραδομένη στις μηχανές και την προτίμησή τους σε μία πόλη φιλική στους ανθρώπους.

      Σε αυτή την κατεύθυνση η διεθνής πρόσφατη πρακτική μας προσφέρει ρωμαλέα παραδείγματα, όπως της πόλης του Μιλάνο, που κατέβασε στα 30 χιλιόμετρα την ώρα το όριο στην πλειονότητα των τοπικών οδών και σε οδούς με αυξημένη την παρουσία ευάλωτων χρηστών, αφήνοντας  έτσι χώρο να ανασάνουν και να κινηθούν με ασφάλεια οι πεζοί και οι ποδηλάτες. Αλλά και στις Βρυξέλλες ολόκληρο το κέντρο της πόλης μετατράπηκε σε περιοχή ήπιας κυκλοφορίας με ανώτατο όριο ταχύτητας τα 20 χιλιόμετρα την ώρα. Οι πεζοί και ποδηλάτες επιτρέπεται να χρησιμοποιούν όλο το πλάτος του δρόμου και έχουν απόλυτη προτεραιότητα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα ωραία, από την 1η Ιανουαρίου, σαν πρωτοχρονιάτικο δώρο στους πεζούς και στους ποδηλάτες, στο σύνολο της πόλης ισχύουν ως όριο ταχύτητας τα 30 χιλιόμετρα την ώρα. Έτσι, ενθαρρύνθηκαν οι πολίτες να βγουν εκτός σπιτιού και να κινηθούν σε ένα περιβάλλον που τους παρέχει τα εχέγγυα, να αισθανθούν ασφαλείς.

      Εκλιπαρώ μην ταξιδέψει ο νους μας πιο βόρεια σε κάτι χώρες σκανδιναβικές π.χ., γιατί θα μας πιάσει γερή κατάθλιψη. Προτείνω να επιστρέψουμε στα δικά μας τα άστεα και τι μπορούμε να κάνουμε με αυτά. Π.χ. στην  Αθήνα και τα προάστια της υπάρχουν δρόμοι (κυρίως τα στενά) που οι πεζοί και ιδιαίτερα οι πιο ευάλωτες ομάδες λόγω πάσης φύσεως εμποδίων ( π.χ. δέντρα, σκαλοπάτια ) ή έλλειψης υποδομών και κατάλληλων προδιαγραφών ( π.χ ράμπες, μικρό πλάτος πεζοδρομίου ) δεν μπορούν να κινηθούν ελεύθερα στα πεζοδρόμια ή να περάσουν από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο και έτσι αναγκάζονται να κατεβαίνουν στο οδόστρωμα. Αν έγνοια μας είναι να προσφέρουμε ασφαλή άνετη προτεραιότητα στους ανθρώπους της πόλης, τότε είναι ανάγκη οι δρόμοι αυτοί – με την τοποθέτηση απλώς της ανάλογης σήμανσης – να μετατραπούν σε οδούς ήπιας κυκλοφορίας, άρα να έχουν όριο ταχύτητας τα 20 χιλιόμετρα.

      Οι λεωφόροι από την άλλη μπορούν να έχουν όριο ταχύτητας στα 30 χιλιόμετρα και σπαρμένες πυκνές προστατευμένες( π.χ. με ειδική διαμόρφωση, κολονάκια)  διαβάσεις, για να μεταβαίνουν οι πεζοί από τη μία πλευρά του δρόμου στην απέναντι γρήγορα και με ασφάλεια(;). Τα 50 χιλιόμετρα μπορούν να οριστούν ως γενικό ανώτατο όριο ταχύτητας  μόνο σε δρόμους της πόλης με πολλές λωρίδες κυκλοφορίας και διαχωριστικές νησίδες με στηθαίο ασφαλείας, π.χ Κηφισίας, Συγγρού. Κι αυτό με την προϋπόθεση της αυστηρής αστυνόμευσης. Και σε αυτές όμως, όπου κρίνεται, μπορεί το όριο να κατεβαίνει. Ξέρουμε αλλά ξεχνάμε πως οι άνθρωποι κάνουν λάθη, ξέρουμε αλλά ξεχνάμε πως οι ταχύτητες σκοτώνουν: ΘΥΣΙΑΣΕ ΤΗΝ ΤΑΧΎΤΗΤΑ ΟΧΙ ΤΗ ΖΩΗ!

      Γιατί όμως, είναι τόσο σημαντικό να επικρατήσει το όριο των 30 χιλιομέτρων; Όταν αυτοκίνητο χτυπήσει πεζό με ταχύτητα 30 χιλιόμετρα την ώρα, οι πιθανότητες να τον σκοτώσει είναι 10%, ενώ με 50 χιλιόμετρα ο πεζός πολύ δύσκολα θα επιβιώσει( και σε τι κατάσταση;), αφού το ποσοστό θανάσιμου τραυματισμού εκτοξεύεται στο 80%. Άλλο στοιχείο: η μέγιστη ταχύτητα αντίδρασης οδηγού νηφάλιου σε καλή φυσική κατάσταση είναι γύρω στο 1 δευτερόλεπτο (προσεγγίζει την ταχύτητα αντίδρασης των πιλότων της αεροπορίας) άρα το αμάξι στην περίπτωση των 30 χιλιομέτρων θα διανύσει λιγότερα από 10 m, ενώ με ταχύτητα 50 κοντά στα 15 και προσθέστε και την απόσταση που θα διανύσει το όχημα κατά το φρενάρισμα. Με 30 χιλιόμετρα θα φτάσει λίγο πιο πέρα από 10 μέτρα με 50 πάνω από 25. Στην καλύτερη. Εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, π.χ. από την κατάσταση των ελαστικών, την κατάσταση του οδοστρώματος, την κατάσταση του συστήματος πέδησης του οχήματος,  κτλ. Αυτό ως μικρή απόδειξη – ράπισμα απέναντι σε όσους σπάνε τα βλακόμετρα δηλώνοντας: »Εγώ, φίλε, το κοκκαλώνω!».

     Βέβαια, στην άσφαλτο – και όχι μόνο – βασιλεύει άκρα απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, αφού κυκλοφορούν διάφοροι ανθεκτικοί ιοί π.χ. της ελληναροσύνης με τις μεταλλάξεις τους, ορατοί, μεταδοτικοί κι εκφοβιστικοί. Ενίοτε, προκύπτει μία μικρή εκτίμηση της αξίας της ανθρώπινης ζωής, μάλλον υποκριτική, όταν αναμειγνύονται κάμερες, social media, και γενικώς διαμαρτυρίες ικανής μερίδας του πληθυσμού. Όταν όμως καλύπτονται τα κενά περιέργειας του πλήθους και το ενδιαφέρον ξεφουσκώνει, ακόμη κι αυτή η υποκριτική αναγνώριση της αξίας ενός Ανθρώπου αποσύρεται σχεδόν πάντοτε απότομα.

     Όμως, επιτέλους, πρώτα πρώτα κύριοι και κυρίες, υπεύθυνοι αλλά ανεύθυνοι, και μετά όλοι εμείς που κινούμαστε στο δρόμο, κάθε Άνθρωπος που χάνεται στην άσφαλτο είναι ανεπανάληπτος και ανεκτίμητος, ιδίως για τους δικούς του Ανθρώπους. Ένας Άνθρωπος όμως που μπορείς και Τον βλέπεις και μπορείς και ακούς τα λόγια Του, που νιώθεις την ανάσα Του και το άγγιγμά Του, ένας Άνθρωπος συνεχώς κοντά σου ή που ακόμη Τον περιμένεις, πώς μπορεί αυτός ο Άνθρωπος να είναι απλώς ένας αριθμός; 

Βαγγέλης Δήμας, εκπαιδευτικός μέλος της κίνησης ΠΕΖΗ

Υ.Γ. Χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από:

 1. Υπουργική απόφαση ΦΕΚ τεύχος Β 2448, 19/6/2020

 2. Νόμος 4784/2021 – ΦΕΚ 40/Α/16-3-2021

 3. «Η Ταχύτητα σκοτώνει», φυλλάδιο του συλλόγου SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ που μπορείτε να δείτε: ΕΔΩ