Ετικέτες
Άρχισε σήμερα στις 11 το πρωί -τρία χρόνια μετά το συμβάν- η πρωτόδικη εκδίκαση του φόνου του Ιάσονα μπροστά στη Βουλή.
Με τον Πανελλήνιο Σύλλογο «SOS Τροχαία Εγκλήματα» ήμασταν εκεί στην αίθουσα Πλημμελειοδικών ανακουφισμένοι που έστω ξεκίνησε. Γύρω στις 6 το απόγευμα διεκόπη για να συνεχισθεί την επομένη, 26 Απριλίου 2024. Οι οδυνηρές καταθέσεις των κεντρικών προσώπων της οικογένειας, οι μάρτυρες υπεράσπισης και κατηγορητηρίου, η απολογία του κατηγορουμένου, η πρόταση του εισαγγελέα για επιβολή ποινής, οι αγορεύσεις των δικηγόρων υπεράσπισης τόσο του άτυχου Ιάσονα όσο και του δράστη, οι ερωτήσεις που υπεβλήθησαν, τα πρόσωπα με την αγωνία ζωγραφισμένη στα χαρακτηριστικά τους- έμοιαζαν όλα- μα όλα – μια αδέξια κι αδιανόητη χορογραφία καταστάσεων που μας υπενθύμιζε διαρκώς την χώρα που ζούμε, διότι είχε το παράδοξο και ανεπίτρεπτο όνομα «ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑ»…
Δεν θα προσπαθήσω να περιγράψω αναλυτικά όλα όσα ακούστηκαν. Θα μείνω όμως απογοητευμένη σε όσα δεν έπρεπε ποτέ ν’ ακουστούν.
Οι παράλογοι ισχυρισμοί των αστυνομικών στις καταθέσεις υπεράσπισης που παρίσταναν τους ανήξερους και δεν αποδεχόταν την ξεκάθαρη παράβαση του δράστη ισχυριζόμενοι πως τα βέλη για υποχρεωτική πορεία ευθεία διακόπτονται σ ένα σημείο και «εμείς τριάντα χρόνια τώρα στρίβουμε από κει»!
«Δεν ξέρω τι σημαίνει το βέλος»… «Δεν είδα να υπάρχει απαγορευτικό»… «Δεν θυμάμαι αν υπήρχε ρυθμιστής τροχονόμος ή ήταν οι συνάδελφοι της Τροχαίας Ρύθμισης ασφαλούς εισόδου και εξόδου εντός της Βουλής» -ασφαλής για ποιούς άραγε… «Ναι, υπάρχει κάπου στις μισές ημέρες του έτους τροχονόμος έξω που ρυθμίζει την κυκλοφορία-τις υπόλοιπες χρησιμοποιούμε την πλαϊνή είσοδο με δική μας ευθύνη» «Κανείς από τους υπευθύνους της βουλής δεν μας το απαγόρευσε ποτέ…Έτσι μας έλεγαν να περνάμε και σε όποιον τύχει…»
Και είναι οι ίδιοι αστυνομικοί που είναι εξ επαγγέλματος επιφορτισμένοι με το έργο να μας κρίνουν για τυχόν παραβάσεις του ΚΟΚ ή για μη σύννομη οδηγική συμπεριφορά. Μία και μόνον γενναία φράση να ακούγαμε με την παραδοχή της αλήθειας! Ότι ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ Η ΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ
Αλλά όχι. Μασημένες προτάσεις για παγιωμένη πρακτική χειρίστου είδους.
Το ίδιο φθηνή και η απολογητική στάση του κατηγορουμένου.
Που θα έπρεπε τρία χρόνια τώρα να είχε δημιουργήσει κίνημα ευαισθητοποίησης των συναδέλφων του και των «ανυπόμονων» βουλευτών. «Κάνω σημαία την οδύνη μου και την τραγική κατάσταση στην οποία ενεπλάκην, συνάδελφοι! Ας είμαι ο τελευταίος που προκάλεσα τέτοιο θανατικό. Κάτω η αμέλεια και η λάθος πρακτική… Κανείς ποτέ ξανά να μην παρανομήσει εισερχόμενος στη Βουλή!» Αλλά όχι. Έτσι τα βρήκα έτσι τα συνέχισα που να ξέρω ο κακομοίρης…
Η αλήθεια είναι μία: συνέβη Ξεκάθαρη Παραβίαση του ΚΟΚ
Και επιπλέον παραμονή στο παράνομο σημείο
Ποινικά αξιολογητέο! Διότι αν συνεχίσουμε να τα ονομάζουμε πλημμελήματα τίποτε δεν θα αλλάξει προς το καλύτερο.
Διότι αλλιώς επέρχεται μια νοσηρή εξοικείωση με τα θανατηφόρα τροχαία.
Έγινε αισθητό κοινωνικά το δυστύχημα λόγω εμπλοκής «ανωτέρων» πολιτικών προσώπων κ οδηγών εξουσίας…
Κι όπως είπαν οι δικηγόροι της οικογένειας του Ιάσονα Λαλαούνη κύριοι Βρεττός και Γεωργάς: «Δεν δέχομαι την επιχειρηματολογία «σοκ» από έναν άνθρωπο εκπαιδευμένο γι αυτές ακριβώς τις συνθήκες. Ο συγκεκριμένος οδηγός ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του και πιστοποιήθηκε ως ικανός να μας προστατεύει!
Πιστοποιήθηκε σε top εκπαίδευση στην ενστικτώδη αντίδραση προς αποφυγή επικίνδυνων καταστάσεων. Έχει εξασκηθεί σε πολύπλοκες οδηγικές δεξιότητες για σλάλομ, τεχνικές απεγκλωβισμού για την προστασία επισήμων και ενώ ακόμη και σήμερα που γράφονται όλα αυτά και πραγματοποιείται πολύκροτη δίκη ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ κατά βούλησίν τους (άκουσον-άκουσον) κ συμβαίνει η παράνομη είσοδος στη Βουλή έρχεται κ καταθέτει ότι φταίει ο δικυκλιστής! Και δεν δηλώνει πως έθεσε απολύτως ΠΑΡΑΝΟΜΑ το ενάμισι τόνου αυτοκίνητό του ως οδόφραγμα ανακόπτοντας την απολύτως ΝΟΜΙΜΗ πορεία του Ιάσονα.
Μια άσχετη οδηγική συμπεριφορά από έναν -υποτίθεται- εξειδικευμένο οδηγό !
Η υπηρεσιακή ΕΔΕ απεφάνθη για τον κατηγορούμενο μόνον δυο μηνες περικοπή του μισού μισθού του κ βέβαια παραμονή στην υπηρεσία του.
Ο Ιάσονας σήμερα ζει μέσα από την καρδιά του που κτυπά στα στήθη ενός 47χρονου, στους νεφρούς,το δέρμα του, τους αμφιβληστροειδείς του που έδωσαν ζωή σε 7 άλλους ανθρώπους.
Περιμένουμε όμως μιάν απόφαση που θα δικαιώνει τη μνήμη του, αλλά και την μνήμη όλων των θυμάτων παράλογων κι εγκληματικών ενεργειών και συγκρούσεων και τότε ίσως καταφέρουν να μας πείσουν πως η πολύπαθη Ελληνική Δικαιοσύνη δεν ανήκει στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας κι ότι αν γίνει η αρχή για μια δίκαιη αυστηρή ποινή που θα συνοδεύεται από μιά Παραδειγματική Αφαίρεση άδειας οδήγησης θα αρχίσουμε να οδεύουμε προς το να εξελιχθούμε σε μια κοινωνία που δεν μετράει τους νεκρούς της στην άσφαλτο σε απολύτως αποτρέψιμα τροχαία εγκλήματα.
Καταφατική η θέση του δημόσιου κατήγορου ως προς την βαρύτατη ευθύνη του κατηγορουμένου.
Όμως ποιο θα είναι το δίδαγμα σήμερα απ αυτή τη δίκη όταν η αστυνομία επιτρέπει ακόμη κ σήμερα την παράνομη είσοδο;
Αν δεν στηλιτεύσουμε την αδιανόητη αυτήν πραγματικότητα, τότε όλοι όσοι συμμετείχαμε στην αίθουσα -δικαστές, γραμματείς, μάρτυρες, δημόσιοι λειτουργοί, όργανα της τάξης, τραγικοί γονείς με απώλεια κι εμείς το κοινό ως άλλοι τραγικοί του χορού- θα έχουμε αποτύχει να λεγόμαστε άνθρωποι-υπερασπιστές της έννοιας του δικαίου. Θα είμαστε δειλοί που αρκούνται σε Ευχολόγια και δηλώσεις του τύπου: Της μοίρας γραφτό, δεν ξύπνησε για να σκοτώσει.
Αλλά ας θυμόμαστε πως χωρίς δικαιοσύνη ποτέ δεν θα υπάρξει ειρήνη στους δρόμους του κόσμου, αλλά μόνον οι ανήμερες ψυχές όσων μένουν πίσω και παλεύουν για τη δικαίωση των παιδιών τους που χάθηκαν σ’ αυτήν την χώρα που βρίσκεται στο bucket list πολλών τουριστών… Χάθηκαν είτε διότι «πήραν ένα τρένο» είτε διότι απλά θέλησαν να μετακινηθούν ειρηνικά.
Κ έφτανε μόνο να τηρηθεί ο ΚΟΚ!
25/4/2024 Καίτη Μακρή
Board International Road Victims Partnership
Αντιπρόεδρος SOS Τροχαία Εγκλήματα