4 χρόνια κ 3 μήνες μετά…Κακούργημα και όχι πλημμέλημα το διπλό φονικό

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Την Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2023, το τριμελές Πλημμελειοδικείο Μεσολογγίου αποδέχθηκε ομόφωνα με σύμφωνη γνώμη της εισαγγελέως το αίτημα της Πολιτικής Αγωγής και αποφάσισε πως είναι αναρμόδιο να  δικάσει την υπόθεση του φόνου της Στεφανίας Μουλαρά και του Άκη Κάκου μια και οι κατηγορίες που   είχαν αποδοθεί στον κατηγορούμενο οδηγό ΙΧ έπρεπε να είναι σε βαθμό κακουργήματος και όχι πλημμελήματος αφού το διπλό θανατηφόρο τροχαίο πραγματοποιήθηκε από οδηγό υπό την επήρεια (και) ναρκωτικών ουσιών. (Αναλυτικά για τη υπόθεση: ΕΔΩ)

Χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες από το συμβάν (14 Οκτώβρη 2018), να οριστεί και να αναβληθεί τέσσερις φορές η πρωτόδικη δικάσιμος (ποτέ με υπαιτιότητα των οικογενειών των θυμάτων) να αποφευχθεί και πέμπτη αναβολή μετά από τηλεφώνημα φάρσα για βόμβα στα δικαστήρια που διέκοψε την συνεδρίαση για να φτάσουμε στο αυτονόητο: να επιβεβαιώσει το δικαστήριο πως ο νόμος 4139/2013 «περί εξαρτησιογόνων ουσιών»  και το Άρθρο του 25 – «Οδήγηση μεταφορικών μέσων» ΙΣΧΥΕ και εξακολουθεί να ΙΣΧΥΕΙ. Νόμος που ορίζει πως  η πρόκληση θανατηφόρου τροχαίου από οδηγό υπό την επήρεια ουσιών αποτελεί κακούργημα: «Αν από την πράξη αυτή προκλήθηκε θάνατος επιβάλλεται ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης μέχρι δέκα ετών». Ο νόμος αναφέρεται στο ενδεχόμενο ενός μόνο θανάτου και όχι περισσοτέρων όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ούτε κάνει αναφορά στον συνδυασμό αλκοόλ και ουσιών και στην οδήγηση χωρίς άδεια οδήγησης που συνυπήρχαν στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Άγνοια νόμου δεν συγχωρείται ακούμε κάθε λίγο για τους πολίτες.

Ισχύει το ίδιο άραγε και για τους εισαγγελείς;

Πως η αρμόδια εισαγγελέας που ανέλαβε αμέσως μετά το συμβάν την δικογραφία παρέκαμψε τον Νόμο 4139/2013 έχοντας στα χέρια της τις βεβαιώσεις των εγκληματολογικών εργαστηρίων της ΕΛΑΣ πως ο δράστης (εκτός των άλλων) είχε κάνει και χρήση ουσιών;

Δεν γνώριζε τον Νόμο; Μάλλον απίθανο, αν και σ αυτή τη χώρα τα πάντα μπορούν να συμβούν.

Βρήκε κάποια διαφορετική ερμηνεία στα όσα ο 4139/2013 ορίζει που κανείς άλλος δεν έχει ανακαλύψει;

Κινήθηκε επι της πεπατημένης που θέλει όλα τα τροχαία να αποτελούν αυτομάτως πλημμελήματα και δεν εξέτασε τα πραγματικά περιστατικά και στοιχεία;

Όποια και να είναι η απάντηση το ερώτημα είναι ένα: Τέσσερα χρόνια και τρείς μήνες πέρασαν για να αποφασιστεί και να εκφωνηθεί το αυτονόητο. Θα απολογηθεί κανείς στις οικογένειες των θυμάτων και στη Μνήμη των δυο νέων (29 ετών) γι αυτό που έγινε; Για την αβεβαιότητα, την απογοήτευση, την οργή που βίωσαν οι εναπομείναντες και την προσβολή της Μνήμης των νεκρών με την υποβάθμιση αυτού του φοβερού συμβάντος σε δυο πλημμεληματάκια;

Τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες μετά όλα ξαναρχίζουν από το Μηδέν. Φυσικά σε μια πολύ διαφορετική βάση. Γιατί οι ίδιοι οι Δικαστές, μιλάνε για δυο κακουργήματα. Όμως ο χρόνος δεν μηδενίζεται ούτε παραγράφεται. Ούτε σαν βίωμα των παθόντων, ούτε σαν «δικαστικός χρόνος». Αναρωτιέται κανείς  πότε θα προσδιοριστεί το πρωτόδικο και πότε το Εφετείο. Θα ξαναέχουμε πάλι το ίδιο γαϊτανάκι αναβολών μέχρι να εκδικαστεί το πρωτόδικο;

Ελπίζουμε πως το γεγονός πως οι οικογένειες άντεξαν 4 χρόνια και 3 μήνες δεν θα θεωρηθεί σαν θετικό τεστ κοπώσεως για να εξαντληθεί, εις βάρος τους, κάθε ημέρα μέχρι τα όρια της παραγραφής για να εκδικαστεί η υπόθεση.

O SOS Τροχαία Εγκλήματα από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η υπόθεση υποστήριξε σθεναρά και τεκμηριωμένα την άποψη που τελικά υιοθέτησε το Δικαστήριο. Στάθηκε δίπλα στις οικογένειες των θυμάτων στη μάχη που έδωσαν με πόνο, υπομονή και αποφασιστική νομική υποστήριξη για να αναβαθμιστούν οι κατηγορίες.

Η έκβαση της υπόθεσης μας θυμίζει ακόμα μια φορά πως: ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται.

Η επανατοποθέτηση της υπόθεσης στη σωστή της βάση αποτελεί μια μεγάλη ανακούφιση για το σύνολο των οικογενειών που έχουν χάσει ανθρώπους τους σε τροχαίο, για όσα άκουσαν και είδαν στις δικαστικές αίθουσες που το βίωμα τους συνοψίστηκε μοναδικά από συμπάσχοντες μας στην Ιταλία:

ΣΚΟΤΏΘΗΚΑΝ  ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ – ΑΓΝΟΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ- ΠΟΔΟΠΑΤΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Μάρκος Κουλακμανίδης… Παρών!

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

ΜΑΡΚΟΣ ΚΟΥΛΑΚΜΑΝΙΔΗΣ, 28 ετών, πεζός   

ΜΑΡΚΟ ΠΟΣΟ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ,ΠΟΣΟ ΠΟΝΑΜΕ

ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟ ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ

ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΙΑ ΣΟΥ

Παράσυρση πεζού εν ώρα εργασίας (Σερβιτόρος)

Στις 3/10/2020 ο Μάρκος που εργάζονταν σαν σερβιτόρος στη Νέα Ιωνία Αττικής παρασύρθηκε από οδηγό μηχανής, χωρίς άδεια οδήγησης και πινακίδες.

Πάλεψε για 17 μέρες στην Εντατική αλλά ο αγώνας ήταν άνισος. Δύο χρόνια μετά, δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί το πρωτόδικο, ενώ αναρίθμητα είναι τα ερωτήματα τόσο για την κατάσταση του δράστη (χρήση αλκοόλ, ουσιών) όσο και τις συνθήκες εργασίας στο κατάστημα που εργαζόταν (ασφάλιση, νομιμότητα ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων στο απέναντι πεζοδρόμιο).

Ο θάνατος της ποδηλάτισσας

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Μια λογοτεχνική απόδοση δικαιοσύνης όχι μόνο για τη φανταστική Δανάη αλλά για όλους τους αδικοχαμένους στην άσφαλτο, πεζούς, ποδηλάτες, ταχυμεταφορείς, ντελιβεράδες…

Αναδημοσίευση απο την Εφημερίδα των Συντακτών

Χαράματα Δεκαπενταύγουστου 2012. Ενας ωραίος νέος, ο Τηλέμαχος, ενώ οδηγεί μεθυσμένος ένα βαρύ τζιπ περνά με κόκκινο, παρασύρει και σκοτώνει μια φοιτήτρια που κάνει ποδήλατο με την παρέα της στους άδειους δρόμους μιας πόλης που δεν κατονομάζεται αλλά προφανώς είναι η Πάτρα.

Ο πατέρας του νέου, βιομήχανος και ισχυρός τοπικός παράγοντας, κάνει τα πάντα για να επηρεάσει την απόφαση του δικαστηρίου και να αθωωθεί ο γιος του τον οποίο προορίζει για διάδοχο στην οικογενειακή επιχείρηση. Πληρώνει έναν ψυχίατρο, που μιλά για το (ανύπαρκτο) σοκ του νεαρού οδηγού, πληρώνει κι έναν λούμπεν ψευδομάρτυρα. Επίορκοι, μιλημένοι δικαστές θα κρίνουν αθώο τον Τηλέμαχο, παρ’ όλο που τέσσερις ποδηλάτες, αυτόπτες μάρτυρες και φίλοι της Δανάης καταθέτουν ότι εκείνη είχε περάσει με πράσινο.

Κατακραυγή στα σόσιαλ μίντια. Δυναμικές ποδηλατοδρομίες διαμαρτυρίας στο κέντρο της πόλης. Ο πατέρας του Τηλέμαχου ζητά από διευθυντές καναλιών κι εφημερίδων να αποσιωπήσουν το γεγονός ώστε να αποφευχθεί η αρνητική δημοσιότητα. «Ενα τροχαίο ήταν. Συμβαίνουν κάθε μέρα, δεν είναι είδηση», τους λέει. Κι εκείνοι συμμορφώνονται καθώς έχουν ανάγκη τις διαφημίσεις του.

Δυο κόσμοι χωριστά και σε σύγκρουση: ο βιομήχανος και η αυλή του από τη μια, η οικογένεια, οι ακτιβιστές και οι φίλοι της Δανάης από την άλλη. Ας μην αποκαλύψουμε τη συνέχεια, το πώς εξελίχθηκε η συνωμοσία συγκάλυψης και το τι συνέβη στο Εφετείο, καθώς το βιβλίο δεν είναι μόνο ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα αλλά κι ένα δικαστικό δράμα με αρκετό αστυνομικό σασπένς.

Είναι πολλοί οι δολοφόνοι της ασφάλτου που ποτέ δεν πάνε φυλακή. Συνήθως καταδικάζονται με αναστολή και οι πράξεις τους ξεχνιούνται. Και δεν φταίει πάντα η κακιά στιγμή αλλά, όπως παρατηρεί ένα από τα πρόσωπα του μυθιστορήματος, «η ιδεολογία που γεννά στους κατόχους δυνατών και πολλών ίππων οχημάτων την αλαζονική πεποίθηση ότι οι δρόμοι τούς ανήκουν». Και ο Τηλέμαχος, γνήσιος απόγονος του αθάνατου «Τοτού» του Βάρναλη («Είκοσι χρονώ / θάλασσα ουρανό / και στεριά δικά του / πατρογονικά του!»).

Ενώ εδώ και χρόνια η πολιτική εξουσία και ο συστημικός Τύπος αποθεώνουν την επιχειρηματικότητα, ο συγγραφέας την απομυθοποιεί, δείχνει τη σκοτεινή πλευρά της που δεν περιορίζεται μόνο στην εκμετάλλευση των εργατών. Ταυτόχρονα παρουσιάζει με ευαισθησία και ρεαλισμό αλλά χωρίς γλυκερή συμπόνια τον κόσμο των θυμάτων. Δεν πρόκειται για το σχηματικό δίπολο «Δεξιά/Αριστερά», αλλά για το χάσμα που χωρίζει τους λεγόμενους δυνατούς από τους αδύναμους κι ας έχουν (συνήθως) οι δεύτεροι όλο το δίκιο με το μέρος τους.

Ο Βασίλης Λαδάς, εκτός από ποιητικές συλλογές και δοκίμια, έχει στο ενεργητικό του και άλλα κοινωνικά μυθιστορήματα, όπως το ανεπανάληπτο «Μουσαφεράτ» ή το βραβευμένο με Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (2013) «Παιχνίδια κρίκετ». Αν και ξεκίνησε ως ποιητής, εδώ ο συγγραφέας δεν «ποιητίζει». Αντίθετα, οι «Ποδηλάτες» είναι με ακρίβεια ενταγμένοι στον χώρο και τον χρόνο (από το 2012 έως τις αρχές του 2019), στην περίοδο της κρίσης και στον απόηχο του κινήματος των Αγανακτισμένων.

Η λιτότητα στην έκφραση συνυπάρχει με τη δαμασμένη συγκίνηση και την πειστική σκιαγράφηση των χαρακτήρων. Ο συγγραφέας δεν κουνάει το δάχτυλο, μάλιστα κάποτε δείχνει συμπόνια (όχι επιείκεια) για τα καθάρματα της ιστορίας. Κατανοεί και ερμηνεύει, αποφεύγει την αφ’ υψηλού καταδίκη που συχνά λειτουργεί ως επιβεβαίωση της δικής μας αρετής.

Με έναν τρόπο, το βιβλίο αυτό είναι μια λογοτεχνική απόδοση δικαιοσύνης όχι μόνο για τη φανταστική Δανάη αλλά για όλους τους αδικοχαμένους στην άσφαλτο, πεζούς, ποδηλάτες, ντελιβεράδες, νέους, γέρους και παιδιά που δεν τους θέρισε το χέρι της μοίρας αλλά η αλαζονεία και η αδιαφορία των ισχυρών ιδιοκτητών ισχυρών οχημάτων. Και η λογοτεχνική του αξία βρίσκεται στο ίδιο υψηλό επίπεδο με το κοινωνικό του αντίκρισμα.

Τέλος, να σημειώσουμε την πρωτοβουλία του ΚΨΜ, ενός εκδοτικού οίκου που ειδικεύεται στο πολιτικό, θεωρητικό, ιστορικό βιβλίο και στα κόμικς, να στραφεί και στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία (οι «Ποδηλάτες» είναι ένα από τα τέσσερα πρώτα βιβλία της νέας σειράς), ιδίως στους σημερινούς δύσκολους καιρούς με την αστρονομική άνοδο της τιμής του χαρτιού και την ακρίβεια που δρα αποθαρρυντικά για τον αγοραστή/αναγνώστη.

Μαριάννα Τζιαντζή

Ομάδα Ψυχολογικής Στήριξης του SOS Τροχαία Εγκλήματα

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ, Πρόσωπα όχι αριθμοί

Από το 2011 στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του συλλόγου “ SOS Τροχαία  Εγκλήματα”  λειτουργεί στην Αθήνα ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης ατόμων με απώλεια προσφιλούς προσώπου από τροχαίο συμβάν. Η αρχή έγινε με «Μαραθωνίους» διήμερης διάρκειας και στη συνέχεια, όλα αυτά τα χρόνια, με εξαίρεση την περσινή χρονιά όπου λόγω περιοριστικών μέτρων οι συναντήσεις ήταν αδύνατες, πραγματοποιείται μια συνάντηση κάθε μήνα διάρκειας 3-4 περίπου ωρών.

Από το Γενάρη του 2022 η Ομάδα Ψυχολογικής Στήριξης λειτουργεί διαδικτυακά (με μηνιαία συναντήσεις Σάββατο πρωί στις 11 μια φορά τον μήνα). Η ομάδα είναι ανοικτή σε νέα μέλη και η συμμετοχή είναι δωρεάν. Αν επιθυμείτε να σας στέλνουμε ενημέρωση για τις επόμενες συναντήσεις στείλτε μας μήνυμα στο soste.gr@gmail.com

Όπως είναι γνωστό, η κρατική αδιαφορία μετά το τροχαίο είναι εφάμιλλη της αδιαφορίας πριν απ αυτό. Σε μια χώρα που η πρόληψη είναι άγνωστη λέξη την ίδια τύχη έχει αυτονόητα και η φροντίδα. Σε μια χώρα με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατοντάδες χιλιάδες ανάπηρους λόγω των τροχαίων συγκρούσεων δεν υπάρχει καμιά κρατική δομή στήριξης των θυμάτων.

Η Ομάδα Ψυχολογικής Στήριξης του SOS Τροχαία Εγκλήματα είναι η μόνη δομή στην Ελλάδα που παρέχει στήριξη σε ενήλικα άτομα, δωρεάν, από εξειδικευμένους επαγγελματίες που παρέχουν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά. (Σε σχέση με απώλεια παιδιού υπηρεσίες στήριξης προσφέρει η «Μέριμνα»)

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα ευχαριστεί τους συντονιστές/εμψυχωτές της Ομάδας, τον Ψυχίατρο- Ψυχοθεραπευτή Γιώργο Αστρινάκη, τις Ψυχολόγους Στέλλα Γαλιανού και Δώρα Κουτσανέλλου που ξεκίνησαν και συνεχίζουν αδιάλειπτα πάνω από δέκα χρόνια τη λειτουργία της ομάδας καθώς και την Ψυχολόγο Άννα Οικονομίδη και την Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας Δέσποινα Μάλη που από φέτος αποτελούν μέλη της.

Θα θέλαμε επίσης να ευχαριστήσουμε την Εταιρεία Κοινωνικής Ψυχιατρικής για την επι χρόνια δωρεάν παραχώρηση του Κέντρου Ημέρας της για τις συναντήσεις της Ομάδας.

Από παλιότερη σχετική ανάρτηση μας (2014) αντιγράφουμε:

Η μεθοδολογία παρέμβασης είναι αυτή της  «ΝDI» ( Νοn Directive Intervention – Mη κατευθυντική παρέμβαση),  Ροτζεριανής αρχής , όπως αυτή διαμορφώθηκε από τον  Michel   Lobrot . Οι θεραπευτές  ακούν, συνοδεύουν και διευκολύνουν τις διεργασίες  της ομάδας  χωρίς  να ερμηνεύουν και χωρίς να κατευθύνουν  τα συναισθήματα και τις επιθυμίες των συμμετεχόντων και προτείνουν δράσεις μέσα στην ομάδα επικεντρώνοντας στο «Εδώ και τώρα»  και στην αλληλεπίδραση μεταξύ των μελών της ομάδας.

Πολλά από τα μέλη οικογενειών προσέρχονται σε αυτή την ομάδα  «αναγκαστικά» με την έννοια ότι υπό κανονικές συνθήκες δεν θα επέλεγαν να συμμετάσχουν σε μία ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης. Προσέρχονται   αποκαρδιωμένα ,  απογοητευμένα , με μικρές προσδοκίες για τις δυνατότητες «ότι μπορεί να γίνει κάτι»  αφού «δεν γίνεται να επιστρέψουμε στην προηγούμενη του γεγονότος κατάσταση».

Το γεγονός της αιφνίδιας  απώλειας προσφιλούς προσώπου έχει πολλές συνισταμένες. Το στοιχείο  του αναπάντεχου,  του απρόβλεπτου, του σοκ. Ψυχολογικές επιπτώσεις που εισβάλλουν και προσβάλλουν βίαια τον ψυχισμό και την ιστορία των υπολοίπων μελών μιας οικογένειας. Ανατροπή στην δομή,  στη λειτουργία και στις σχέσεις της οικογένειας. Υπαρξιακού τύπου καταστάσεις  που θέτουν ερωτήματα για την μετέπειτα ζωή.

Σκέψεις , αναπάντητα ερωτήματα και συναισθήματα εκφράζονται …  «Γιατί σε μένα; Είναι άδικο» «Πως έγινε; Θέλω να μάθω την αλήθεια» , «Θα μπορούσα να κάνω κάτι για να το αποτρέψω;» , “ Γιατί να ζω εγώ και οχι εκείνος-η;”, «Θέλω να βρω δικαίωση και να τιμωρηθεί ο υπαίτιος»,   «Η ζωή μου άλλαξε. Πως θα συνεχίσω χωρίς αυτόν-ην». “Αισθάνομαι στιγματισμένος-η , κανένας δεν μπορεί να καταλάβει” , “ Οι άλλοι δεν βλέπουν έμενα αλλά  κάποιον-α  που έχει χάσει τον άνθρωπο του”, “ Αυτός-η υπάρχουν στο παρόν μέσα από καταστάσεις ή πράγματα” , “ Αυτός ο πόνος δεν πρόκειται να περάσει ποτέ”,  «Θέλω να υπάρχει για πάντα. Να μην ξεχαστεί. »

Κάθε ένα στοιχείο από τα παραπάνω έχει διαφορετική βαρύτητα και προτεραιότητα για τα διαφορετικά μέλη της οικογένειας (γονιός, αδερφός/η , σύζυγος κλπ)  και είναι σημαντικό αυτό να ληφθεί σοβαρά υπόψη για να γνωρίζουμε κάθε στιγμή σε ποιο επίπεδο παρεμβαίνουμε.  

Οι ανάγκες και οι επιθυμίες που αναδύονται  συνδέονται με την προσωπική ιστορία και  τα προσωπικά βιώματα. Η άνευ όρων αποδοχή   μεταξύ των μελών της ομάδας και ο σεβασμός τόσο για το   προσωπικό βίωμα  όσο και για τις προσωπικές ανάγκες και επιθυμίες  του καθένα  δημιουργεί τον  χώρο  για “Μοίρασμα της συγκίνησης και της οδύνης που ανακουφίζει”.

12 Μάρτη: ένας χρόνος χωρίς τον Ιάσονα.

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την εν ψυχρώ εκτέλεση  του Ιάσονα Λαλαούνη, 23 ετών, μπροστά στη Βουλή. Μαζί με την οικογένεια και τους φίλους του δεν θα αφήσουμε να ξεχαστεί ο Ιάσονας.

Δεν θ αφήσουμε να επιβληθεί το σκοτάδι. 

                                                                     SOS Τροχαία Εγκλήματα

 

Θὰ περάσουν ἀποπάνω μας ὅλοι οἱ τροχοὶ
στὸ τέλος
τὰ ἴδια τὰ ὄνειρά μας θὰ μᾶς σώσουν.
Ἀγάπη μεῖνε στὴν καρδιὰ —
αὐτὸς ἂς εἶναι ὁ κανὼν τοῦ τραγουδιοῦ σου.
Μὲ τὴν ἀγάπη
Θὰ σηκώσουμε τὴν ἀπελπισία μας
Ἀπ᾿ τὸ ἀμπάρι τοῦ κορμιοῦ.
Δὲν εἶναι φορτίο γιὰ τὴ χώρα τῶν ἀγγέλων
ἡ ἀπελπισία.
Καὶ προπαντὸς
ἂς μὴν ἀφήσουμε τὴν ἀγάπη
νὰ συνωστίζεται μὲ τόσα αἰσθήματα…

Νίκος Καροῦζος,  Τὰ πουλιὰ δέλεαρ τοῦ Θεοῦ. (ἀποσπάσματα «Διαλόγων»)

 

Αλυσίδες Πόνου.

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Αλυσίδες Πόνου, Φιλίζ Καντουχάρ

Αλυσίδες.

Είμαστε κρίκοι που κάνουμε αλυσίδες.

Μας ενώνει τι;

Η οικογένεια, οι φίλοι, οι χαρές, οι λύπες, η εργασία, η τέχνη, η μουσική, η αρρώστια, η θεραπεία, ο πόνος, η ψυχολογία, η ζωή, ο θάνατος.

Εγώ ένας κρίκος κι ο άλλος κρίκος εσύ, δίπλα μου άλλος κρίκος και δίπλα σου άλλος στέκει.

Τι μας ενώνει, τι μας χωρίζει, τι μας κρατάει και τι μας απομακρύνει .

Τίποτα δεν μας κρατάει και τίποτα δεν μας απομακρύνει.

Κυλάει η ζωή, φεύγει χάνεται, αναμνήσεις γινόμαστε ρε .

Ένα κόκκινο φανάρι, ένα ποτηράκι παραπάνω, η ταχύτητα, η παραβίαση του stop, το «έλα μωρέ τι θα παθω, ξέρω εγώ να οδηγώ » η εγκατάλειψη του θύματος τροχαίου στην άσφαλτο.

Τότε ακριβώς είναι που πρέπει η αλυσίδα να γίνει μεγαλύτερη, πιο δυνατή, πιο μεγάλη, να ενωθούν οι άνθρωποι. Να ουρλιάξουμε μαζί, να κλάψουμε μαζί, να το αντιμετωπίσουμε μαζί, να συνεχίσουμε μαζί όσο δύσκολο κι αν είναι. Αφού το κράτος δεν βάζει αλυσίδες σε αυτούς που πρέπει, ας κρατήσουμε γερές τις δικές μας να να μειώσουμε όπως μπορούμε τα εγκλήματα στους δρόμους…

Φιλίζ Καντουχάρ,

θύμα τροχαίου, αλλά κρίκος μιας ατελείωτης αλυσίδας, που λέγεται ζωή, αλληλεγγύη, συμπαράσταση κι ενσυναίσθηση. Μας ενώνει η ζωή, μας ενώνει ο θάνατος.

Δεν είμαι ένα νούμερο στατιστικής…… Είμαι ο Βαγγέλης Δραγατάκης.

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Η φωνή μου πια δεν υπάρχει, μόνο μια ανάμνηση στους αγαπημένους μου. Είμαι  νέος με όνειρα, υγεία και δύναμη για να αλλάξω τον κόσμο. Τα ονειρά μου τα έκοψαν κάποιοι που τοποθέτησαν χωρίς σκέψη κάγκελα στον δρόμο για να με προστατεύσουν…με σκότωσαν. Είμαι ο Βαγγέλης, δεν είμαι μια στατιστική. Είμαι ο γιος, αδερφός, εγγονός, φίλος αγαπημένος κάποιων.

Σας ζητώ να δράσετε πολύπλευρα. Ζητώ από την πολιτεία να προστατεύσει τους εν ζωή «Βαγγέληδες».

Πρόληψη σημαίνει καλύτερο και ασφαλές οδικό δίκτυο.

Πρόληψη σημαίνει ενημέρωση στους οδηγούς.

Πρόληψη σημαίνει έγκυρη οδική διαπαιδαγώγηση στους νέους.

Πρόληψη στα τροχαία εγκλήματα με αυστηρό νομικό πλαίσιο.

Ζητώ να τηρούνται οι νόμοι και όχι να αλλάζουν κατά το δοκούν. Ισοπολιτεία , ισονομία για όλα τα θύματα και όχι ανάλoγα με το επίθετό τους.

Ζητώ οι υπεύθυνοι να τιμωρούνται ανάλογα με τον βαθμό υπευθυνότητας τους και όχι ανάλογα με την θέση που έχουν στο κοινωνικό πολιτικό περιβάλλον μας.

Είμαι ο Βαγγέλης, δεν είμαι το νούμερο τρία στα θανατηφόρα τροχαία από κάγκελα στην Αρτα.

Είμαι ο Βαγγέλης Δραγατάκης, πρωτοετής φοιτητής της Ιατρικής Αθηνών .

Σας ευχαριστώ που μας θυμάστε!!!

21/11/2021

απο τη μητέρα του Σωτηρία Μποκογιάννη.

21 Νοεμβρίου 2021 Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Η Κυριακή 21 Νοέμβρη (τρίτη Κυριακή του Νοέμβρη) αποτελεί την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων. Για δεύτερη χρονιά το γκρίζο φόντο της πανδημίας του COVID19 θα περιορίσει δραστικά, παγκόσμια, της εκδηλώσεις που αυξάνονταν σε αριθμό και μεγεθύνονταν σε συμμετοχή τα προηγούμενα χρόνια.

1.350.000 νεκροί και μέχρι και 50.000.000 σοβαρά τραυματίες κάθε χρόνο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Π.Ο.Υ. δεν βρίσκουν χώρο μετά θάνατον ούτε για να Μνημονευτούν… Δεν μπορούμε πια ούτε να συναντηθούμε για να τους θυμηθούμε μαζί.

Ήταν, είναι, οι περιττοί: πεζοί, ποδηλάτες, οδηγοί μηχανής, επιβάτες αυτοκινήτων, παιδιά, ηλικιωμένοι… Και νέοι, νέοι, τόσο νέοι!

Αγόρια τα περισσότερα αλλά και κορίτσια με τη ζωή μπροστά τους, με όνειρα κι αγάπες, παιδιά που πρόλαβαν να ζήσουν ελάχιστα απ αυτά που ονειρεύτηκαν. Παιδιά που αγαπήθηκαν και αγάπησαν. Παιδιά που έφυγαν ή έχασαν ένα μέρος του εαυτού τους όχι γιατί συνωμότησε το σύμπαν, αλλά γιατί η μανία της αύξησης των πωλήσεων των αυτοκινήτων, των όλο και πιο γρήγορων αυτοκινήτων, συναντήθηκε με τα συμπλέγματα του κάθε υποταγμένου που επιβεβαιώνει την αξία της ύπαρξης του χρησιμοποιώντας σαν πίστα τον δρόμο.

Και το κράτος, διαιτητής και ληξίαρχος απλά καταμετρά νεκρούς και όπως κάθε σωστός διαιτητής κλείνει το μάτι στους δράστες. Στο κάτω κάτω οι νεκροί δεν ψηφίζουν…

Το ότι ο COVID δεν είναι η μόνη απειλή επιβεβαιώνεται καθημερινά (και) στους ελληνικούς δρόμους. Η αδιαφορία παγερή. Κανένα μέτρο για την οδική ασφάλεια και την βιώσιμη κινητικότητα, κανένα μέτρο για τα δικαιώματα των θυμάτων.

Μια ημέρα Μνήμης για τα εκατομμύρια νεκρών και αναπήρων που προκαλούν τα τροχαία εγκλήματα, συμβολική υπόμνηση για τις ζωές που χάθηκαν βίαια και παράλογα. Οι υπόλοιπες 364 ημέρες ανήκουν σ αυτούς που παραβιάζουν τα όρια ταχύτητας, που οδηγούν υπό την επήρεια αλκοόλ ή (και) ουσιών, που παραβιάζουν το κόκκινο, που εγκαταλείπουν τα θύματα τους που δεν πληρώνουν ποτέ το τίμημα της εγκληματικής τους πράξης.

Για μας η Ημέρα Μνήμης είναι η κάθε Ημέρα. Έχει Όνομα και Πρόσωπο. Του παιδιού μας, του αδερφού μας,  του συντρόφου μας, του φίλου μας, του «άλλου» που την ύπαρξη του μάθαμε την ημέρα του βίαιου θανάτου του.

Χωρίς Μνήμη δεν υπάρχει Δράση.

Στο όνομα όλων όσων οι ζωές καταστράφηκαν στους δρόμους του κόσμου ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να ανατρέψουμε την κατάσταση που επικρατεί στη μεγαλύτερη παγκόσμια βιομηχανία παραγωγής θανάτου και αναπηρίας, στο δίκτυο της οδικής κυκλοφορίας.

Θυμήσου –Υποστήριξε – Δράσε

Κανένας θάνατος στον δρόμο δεν είναι αποδεκτός!

Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης 2016, μπροστά στη Βουλή

 

 

 

Πέντε χρόνια για να εκδικαστεί πρωτόδικα ένα θανατηφόρο τροχαίο… αν

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Όπως είχαμε ενημερώσει με προηγούμενη ανάρτηση μας δύο πολύ σημαντικές δίκες είχαν προσδιοριστεί για να εκδικαστούν την Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2021.

Στην Αθήνα η δίκη για τον φόνο του 14χρονου πεζού Αλέξη Τσεκρέζι και στα Χανιά η δίκη για τον φόνο της 20χρονης Στέλλας Μούσχου και του 19χρονου Γιάννη Στρογγυλού.

Και οι δύο δίκες αναβλήθηκαν ξανά, η πρώτη για τις 19 Σεπτεμβρίου 2022 (11 μήνες μετά…) και η δεύτερη για τις 30 Μαρτίου 2022.

Να σημειώσουμε πως η πρώτη υπόθεση αναβλήθηκε …λόγω παρελεύσεως του ωραρίου. Η υπόθεση είχε οριστεί 4^η στο πινάκιο αλλά το δικαστήριο… δεν πρόλαβε να την ξεκινήσει και την έστειλε ένα χρόνο πίσω. Η δεύτερη υπόθεση αναβλήθηκε κατόπιν αιτήματος των διαδίκων, ωστόσο ούτε αυτή επρόκειτο να εκδικαστεί καθώς είχε οριστεί 18^η στο πινάκιο…

 Φόνος Αλέξη Τσεκρέζι

Στις 8 Ιουνίου 2018 νωρίς το απόγευμα, στην Λ. Ποσειδώνος στον Άλιμο, οδηγός ΙΧ που παραβίασε το όριο ταχύτητας και το κόκκινο τραυμάτισε θανάσιμα τον 14χρονο πεζό Αλέξη Τσεκρέζι που περπατούσε  σε διάβαση πεζών.

Η κατηγορία που αποδόθηκε στο δράστη: Ανθρωποκτονία από αμέλεια.

• Η υπόθεση ορίστηκε να εκδικαστεί πρωτόδικα στο τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών στις 15 Νοεμβρίου 2019, αλλά δεν εκδικάστηκε γιατί η κλήση στον κατηγορούμενο στάλθηκε σε λάθος διεύθυνση…
• Προσδιορίστηκε νέα δικάσιμος για τις12 Μαίου του 2020 και πάλι όμως η υπόθεση δεν εκδικάστηκε σύμφωνα με τα μέτρα περιορισμού λειτουργίας των δικαστηρίων (λόγω COVID) μια και η υπόθεση δεν κινδύνευε με παραγραφή…
• Προσδιορίστηκε νέα δικάσιμος για τις 4 Απριλίου 2021 (ένα χρόνο μετά…) αλλά και πάλι η εκδίκαση αναβλήθηκε λόγω COVID
• Προσδιορίστηκε νέα δικάσιμος για τις 29 Οκτωβρίου 2021, ωστόσο ούτε αυτή τη φορά εκδικάστηκε, αναβλήθηκε… λόγω παρελεύσεως του ωραρίου
• Ορίστηκε νέα δικάσιμος για τις 19 Σεπτεμβρίου 2022

Αν τυχόν η υπόθεση εκδικαστεί τότε θα έχουν συμπληρωθεί τέσσερα χρόνια και τρείς μήνες από το συμβάν… Για να εκδικαστεί το πρωτόδικο

 Φόνοι της Στέλλας Μούσχου και του Γιάννη Στρογγυλού

Στις 17 Αυγούστου 2017 στα Κουνουπιδιανά Χανίων έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης οδηγός ΙΧ με ταχύτητα 127km/h σ ένα δρόμο με όριο τα 40km (στοιχεία από τη δικογραφία –πραγματογνωμοσύνη Τροχαίας), έχασε τον έλεγχο του οχήματος με αποτέλεσμα να σκοτώσει δυο νέα παιδιά που περπατούσαν μαζί τη Στέλλα Μούσχου 20 ετων και το Γιάννη Στρογγυλό 19 ετων, και το σκυλί τους.

Η κατηγορία που αποδόθηκε στο δράστη: Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή.

• Η υπόθεση ορίστηκε να εκδικαστεί στο τριμελές Πλημμελειοδικείο Χανίων στις 22 Μαρτίου 2019, αλλά… τοποθετήθηκε 32^ηστο πινάκιο σε σύνολο 34 υποθέσεων με αποτέλεσμα να αναβληθεί «λόγω παρελεύσεως του ωραρίου».
• Με χαρακτηριστική άνεση η υπόθεση προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ένα ολόκληρο χρόνο μετά, στις 13 Μαρτίου 2020 αλλά μια ημέρα πριν τη δίκη στις 12 Μαρτίου ανακοινώθηκαν τα μέτρα περιορισμού λειτουργίας των δικαστηρίων (λόγω COVID) και η υπόθεση μια και δεν κινδύνευε με παραγραφή δεν εκδικάστηκε…
• Χαλαρά… προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ενάμιση χρόνο μετά στις 29 Οκτωβρίου 2021 και αναβλήθηκε και πάλι
• Όπως αναφέραμε παραπάνω η υπόθεση προσδιορίστηκε να εκδικαστεί στις 30 Μαρτίου 2022

Αν τυχόν η υπόθεση εκδικαστεί τότε θα έχουν συμπληρωθεί τέσσερα χρόνια και επτά μήνες από το συμβάν… Για να εκδικαστεί το πρωτόδικο

Είναι απίστευτο αλλά τόσο συνηθισμένο οι οικογένειες θυμάτων τροχαίων να έχουν τέτοια αντιμετώπιση… 4-5 αναβολές και να φτάνουμε στα πέντε χρόνια από το συμβάν για να πιθανολογούμε την πρωτόδικη εκδίκαση της υπόθεσης.

• Καμιά απάντηση στο να προτάσσονται οι υποθέσεις με ανθρωποκτονίες ή βαριές σωματικές βλάβες στο πινάκιο.

Η πλήρης ασυδοσία πού επικρατεί το οδικό δίκτυο με την παραβατική συμπεριφορά να έχει γίνει πλειοψηφική  επιβραβεύεται και υποθάλπεται από την απόλυτη αίσθηση ατιμωρησίας, όχι για μια μικρή τροχαία παράβαση αλλά ακόμα και για την ίδια την αφαίρεση ανθρώπινη ζωής.

Οι οικογένειες των θυμάτων πέρα απ αυτό το φοβερό που έχουν υποστεί, θα πρέπει να ζήσουν και να ξαναζήσουν την λεηλασία.

Πιστοί στις παραδόσεις μας, ξαναζούμε  το θρίαμβο των νικητών που σέρνουν τους νεκρούς πίσω από το άρμα τους.

Ύβρις θα πει κάποιος.

Υπερβολές, κάθε μέρα συμβαίνει.

 

 

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου: δύο σημαντικές δίκες στα Χανιά και στην Αθήνα

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Δύο πολύ σημαντικές δίκες δραστών θανατηφόρων τροχαίων έχουν οριστεί για να εκδικαστούν (πρωτόδικα) μετά από πολλαπλές αναβολές την Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2021.

Αφορούν άμεσα οικογένειες του συλλόγου μας και είναι υποθέσεις που συντάραξαν το πανελλήνιο. Το δεύτερο δεν στάθηκε αρκετό για να κινητοποιήσει τις δικαστικές αρχές.

Πρωτόδικη εκδίκαση ενώ διανύουμε ήδη τον πέμπτο χρόνο από τις θανατηφόρες παρασύρσεις πεζών για την μία υπόθεση και τον τέταρτο για την άλλη…

Μιλάμε βέβαια για «απλά πλημμελήματα»… όχι για κάτι το σοβαρό, απλά για τους φόνους τριών παιδιών 14,19 και 20 ετών.

Στο τριμελές πλημμελειοδικείο Χανίων θα εκδικαστεί(;) η υπόθεση του φόνου της Στέλλας Μούσχου και του Γιάννη Στρογγυλού

Στις 17 Αυγούστου 2017 στα Κουνουπιδιανά Χανίων έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης οδηγός ΙΧ με ταχύτητα 127km/h σ ένα δρόμο με όριο τα 40km (στοιχεία από τη δικογραφία –πραγματογνωμοσύνη Τροχαίας), έχασε τον έλεγχο του οχήματος με αποτέλεσμα να σκοτώσει δυο νέα παιδιά που περπατούσαν μαζί τη Στέλλα Μούσχου 20 ετων και το Γιάννη Στρογγυλό 19 ετων, και το σκυλί τους.

Η κατηγορία που αποδόθηκε στο δράστη: Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή.

• Η υπόθεση ορίστηκε να εκδικαστεί στο τριμελές Πλημμελειοδικείο Χανίων στις 22 Μαρτίου 2019, αλλά… τοποθετήθηκε 32^ηστο πινάκιο σε σύνολο 34 υποθέσεων με αποτέλεσμα να αναβληθεί «λόγω παρελεύσεως του ωραρίου».
• Με χαρακτηριστική άνεση η υπόθεση προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ένα ολόκληρο χρόνο μετά, στις 13 Μαρτίου 2020 αλλά μια ημέρα πριν τη δίκη στις 12 Μαρτίου ανακοινώθηκαν τα μέτρα περιορισμού λειτουργίας των δικαστηρίων (λόγω COVID) και η υπόθεση μια και δεν κινδύνευε με παραγραφή δεν εκδικάστηκε…
• Χαλαρά… προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ενάμιση χρόνο μετά στις 29 Οκτωβρίου 2021.

Διανύουμε ήδη τον πέμπτο χρόνο από το τρομερό αυτό συμβάν με αξιοσημείωτο το γεγονός να μην έχει καν εκδικαστεί πρωτόδικα η υπόθεση!

Και βέβαια όταν με το καλό εκδικαστεί πρωτόδικα θα ακολουθήσει κάποτε και η εκδίκαση στο Εφετείο…

 Στο τριμελές πλημμελειοδικείο Αθηνών θα εκδικαστεί (;) η υπόθεση του φόνου του Αλέξη Τσεκρέζι

Στις 8 Ιουνίου 2018 νωρίς το απόγευμα, στην Λ. Ποσειδώνος στον Άλιμο, οδηγός ΙΧ που παραβίασε το όριο ταχύτητας και το κόκκινο τραυμάτισε θανάσιμα τον 14χρονο πεζό Αλέξη Τσεκρέζι που περπατούσε  σε διάβαση πεζών.

Η κατηγορία που αποδόθηκε στο δράστη: Ανθρωποκτονία από αμέλεια.

• Η υπόθεση ορίστηκε να εκδικαστεί πρωτόδικα στο τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών στις 15 Νοεμβρίου 2019, αλλά δεν εκδικάστηκε γιατί η κλήση στον κατηγορούμενο στάλθηκε σε λάθος διεύθυνση…
• Προσδιορίστηκε νέα δικάσιμος για τις 12 Μαίου του 2020 και πάλι όμως η υπόθεση δεν εκδικάστηκε σύμφωνα με τα μέτρα περιορισμού λειτουργίας των δικαστηρίων (λόγω COVID) μια και η υπόθεση δεν κινδύνευε με παραγραφή…
• Προσδιορίστηκε νέα δικάσιμος για τις 4 Απριλίου 2021 (ένα χρόνο μετά…) αλλά και πάλι η εκδίκαση αναβλήθηκε λόγω COVID
• Διανύουμε ήδη τον τέταρτο χρόνο από το τρομερό αυτό συμβάν. Η επόμενη απόπειρα πρωτόδικης εκδίκασης της υπόθεσης έχει οριστεί για τις 29 Οκτωβρίου 2021.

…………………

Αν θέλετε να αποκτήσετε δική σας αντίληψη για το τι σημαίνει απόδοση Δικαιοσύνης μετά από θανατηφόρο τροχαίο μπορείτε να παρακολουθήσετε την εκδίκαση.

Εμείς θα είμαστε εκεί, δίπλα στις οικογένειες των θυμάτων στο θέατρο του παραλόγου στο οποίο καλούνται να συμμετάσχουν. Όχι γιατί τους υποχρεώνει η πολιτεία αλλά για να τιμήσουν τη Μνήμη των Παιδιών τους.

SOS Τροχαία Εγκλήματα

Δείτε στα βίντεο τη Βαρβάρα, την Ιωάννα και τη Νικολέτα, τις μητέρες της Στέλλας, του Γιάννη και του Αλέξη να μιλάνε στην εκπομπή Roads του Πάνου Χαρίτου.