Τα αυτοκίνητα μας σκοτώνουν. Μέσα σε μία δεκαετία πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

του George Monbiot, αρθρογράφου της Guardian

Η οδήγηση καταστρέφει τις ζωές μας, και ενισχύει την περιβαλλοντική καταστροφή. Μόνο η άμεση δράση μπορεί να άρει την εξάρτησή μας από αυτό.

Είναι το τελευταίο οχυρό. Έξω από τις πόρτες του νοσοκομείου είναι παρκαρισμένο με τη μηχανή σε λειτουργία ένα mini-bus. Ο οδηγός παίζει με το κινητό. Τα καυσαέρια γεμίζουν την είσοδο του νοσοκομείου. Πετάγομαι και ζητώ από τον οδηγό να σβήσει τη μηχανή. Ανταποκρίνεται ενοχλημένος. Στη συνέχεια παρατηρώ ότι φορά στολή υγειονομικού. Διασχίζω την είσοδο του νοσοκομείου, μέχρι τον διάδρομο και το τμήμα καρκίνου (όχι για κάποιον καρκίνο αυτή τη φορά, αλλά για ένα χειρουργείο αποκατάστασης). Στέκομαι λίγο παρατηρώντας τη τεράστια αίθουσα αναμονής και αναρωτιέμαι πόσοι από τους ασθενείς που έχουν περάσει από εδώ, νόσησαν  εξαιτίας της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Σκέφτομαι τους ανθρώπους άλλων τμημάτων:  παιδιά με κρίσεις άσθματος, ασθενείς με τραύματα από τροχαία ή άλλους με μόνιμες αναπηρίες καθηλωμένοι σε αναπηρικά αμαξίδια. Και σοκάρομαι συνειδητοποιώντας με πόσους τρόπους τα αυτοκίνητα έχουν καταστρέψει τις ζωές μας.

Ας εγκαταλείψουμε αυτό το καταστροφικό «πείραμα», ας αναγνωρίσουμε πως αυτή η τεχνολογία του 19^ου αιώνα, σήμερα πλέον μας κάνει περισσότερο κακό από ό,τι καλό και ας σχεδιάσουμε την έξοδό μας από αυτό το μοντέλο ζωής. Ας βάλουμε έναν στόχο: να περικόψουμε τη χρήση του αυτοκινήτου κατά 90% την επόμενη δεκαετία.

Ναι, το αυτοκίνητο μας είναι ακόμη χρήσιμο – για ορισμένους είναι εξαιρετικά σημαντικό. Παρά την πιστότητα του στην εξυπηρέτηση των αναγκών μας, ουσιαστικά μας διαφεντεύει και καταστρέφει ό,τι αγγίζει. Σήμερα εμφανίζεται μία ακολουθία από επείγουσες καταστάσεις που απαιτούν άμεσες απαντήσεις.

Μία τέτοια επείγουσα κατάσταση είναι πολύ οικεία σε κάθε νοσοκομείο. Η ρύπανση σήμερα σκοτώνει 3 φορές περισσότερο παγκοσμίως από ό,τι το AIDS, η φυματίωση και η ελονοσία. Θυμάστε τους θορυβώδεις ισχυρισμούς από τον κυρίαρχο τύπο: ότι τα χρήματα του δημοσίου θα ήταν καλύτερο να αξιοποιηθούν στην πρόληψη των μεταδιδόμενων ασθενειών, παρά στην πρόληψη της περιβαλλοντικής καταστροφής;

Αποδεικνύεται ότι τα οφέλη στην υγεία θα ήταν εξαιρετικά σημαντικά από την σταδιακή κατάργηση της χρήσης ορυκτών καυσίμων. (Φυσικά, τίποτα δεν μας εμπόδιζε να επενδύουμε στην πρόληψη και των δύο – ήταν ένα ψευδές δίλημμα). Η χρήση των ορυκτών καυσίμων, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, «είναι η σημαντικότερη απειλή παγκοσμίως για την υγεία των παιδιών».

Τοξικά αέρια απειλούν τα παιδιά μας.

Πρέπει να ασχοληθούμε με το lobby της ρύπανσης.

Σε άλλους τομείς οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έχουν πέσει δραστικά. Οι εκπομπές, ωστόσο, από τις μεταφορές στο Ηνωμένο Βασίλειο μειώθηκαν μόνο κατά 2% μετά το 1990. Ο στόχος που έχει θέσει η κυβέρνηση είναι η μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 80% έως το 2050, και παρότι η επιστήμη σήμερα μας λέει πως αυτό είναι απελπιστικά ανεπαρκές. Οι μεταφορές, κυρίως εξαιτίας της εμμονής μας στο ιδιωτικό αυτοκίνητο, είναι σήμερα ο κύριος παράγοντας που μας οδηγεί στην κλιματική αλλαγή.

Ο αριθμός των ανθρώπων που σκοτώνονταν στον δρόμο μειώνονταν σταθερά στο Ηνωμένο Βασίλειο έως το 2010, οπότε και η πτωτική αυτή πορεία σταμάτησε. Γιατί;

Διότι, παρόλο που, λιγότεροι οδηγοί κι επιβάτες πεθαίνουν, ο αριθμός των πεζών που σκοτώθηκαν αυξήθηκε κατά 11%. Στις ΗΠΑ είναι ακόμη χειρότερα: υπάρχει 50% αύξηση του ετήσιου ρυθμού θανάτων των πεζών μετά το 2009. Οι αιτίες φαίνεται να είναι δύο: Η απόσπαση των οδηγών στα κινητά τους τηλέφωνα και η αλλαγή που συντελέστηκε από την χρήση συμβατικών αυτοκινήτων στα πολυμορφικά. Καθώς τα πολυμορφικά αυτοκίνητα είναι ψηλότερα και βαρύτερα, είναι ευκολότερο να σκοτώσουν τους ανθρώπους κατά τη σύγκρουση. Η οδήγηση πολυμορφικών αυτοκινήτων στο αστικό περιβάλλον είναι βασικά μία αντικοινωνική ενέργεια.

Επίσης, υπάρχουν και συνέπειες πιο κρυφές και πιο διαβρωτικές. Το μποτιλιάρισμα στους δρόμους εξαφανίζει την κοινότητα, μιας και ο θόρυβος, ο κίνδυνος και η μόλυνση σε τέτοιους δρόμους οδηγούν τους ανθρώπους να κλείνονται μέσα στα σπίτια τους. Οι χώροι που θα μπορούσαν τα παιδιά να παίζουν και οι ενήλικες να κάθονται και να κουβεντιάζουν δεσμεύονται για parking. Ο θόρυβος της μηχανής, η σπουδαιότερη – μα τρομακτικά άγνωστη – αιτία για το στρες και την αρρώστια, έχει καταλάβει τις ζωές μας. Όσο «σμπρώχνουμε» για να εξασφαλίσουμε περισσότερο χώρο στον δρόμο, όσο βρίζουμε και χειρονομούμε στους άλλους οδηγούς, στους πεζούς και στους ποδηλάτες, όσο δυσανασχετούμε για τα όρια ταχύτητας και την ήπια κυκλοφορία, τα αυτοκίνητα μας αλλάζουν, ενισχύοντας την αίσθηση της απειλής και του ανταγωνισμού, αποκόβοντας τον ένα απ΄τον άλλο.

Καινούργιοι δρόμοι κυκλώνουν την επαρχία, διαταράσσοντας την ησυχία, δημιουργώντας ένα πέπλο θορύβου, μόλυνσης κι ασχήμιας. Οι μεταβολές που προκαλούν επηρεάζουν μια ακτίνα πολλών χιλιομέτρων. Οι εκπομπές ενεργού αζώτου από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων (μεταξύ άλλων) μεταβάλλουν δομικά τα οικοσυστήματα. Στον εθνικό δρυμό της Σνοουντόνια (στην Ουαλλία) έχουμε εναπόθεση Αζώτου 24 κιλά ανά εκτάριο ανά έτος αποτέλεσμα που μεταβάλλει ραγδαία τις φυτοκοινωνίες (ΕΔΩ). Οι πόλεμοι συντηρούνται για να διατηρείται χαμηλό το κόστος της οδήγησης: εκατοντάδες χιλιάδες έχουν πεθάνει στο Ιράκ, εν μέρει για τον σκοπό αυτό. Η γη, που μας προσφέρει τα μέταλλα για την κατασκευή των αυτοκινήτων και κοιτάσματα πετρελαίου για την απαιτούμενη ενέργεια δηλητηριάζεται από διαρροές και απορρίμματα.

Η αλλαγή προς τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αναδεικνύει μερικά μόνο από αυτά τα ζητήματα. Ήδη πανέμορφα μέρη καταστρέφονται από την πυκνότητα των σταθμών ηλεκτρική ενέργειας. Σήμερα για παράδειγμα, η εξόρυξη λιθίου μολύνει τα νερά των ποταμών και στερεύει τις λεκάνες με τα υπόγεια ύδατα από το Θιβέτ έως τη Βολιβία. Ακόμα απαιτείται τεράστια δαπάνη ενέργειας και χώρου. Ακόμα απαιτείται η χρήση ελαστικών, των οποίων η κατασκευή και απόρριψη (πολύ περίπλοκο να ανακυκλωθούν) είναι μαζική περιβαλλοντική καταστροφή.

Το βρώμικο μυστικό της Βρετανίας: τα καμένα λάστιχα πνίγουν την Ινδία.

Μας λένε ότι τα αυτοκίνητα έχουν σχέση με την ελευθερία της επιλογής. Κάθε πλευρά του θέματος στις ζωές μας ωστόσο συνοδεύεται από κρατικό σχεδιασμό κι επιδοτήσεις. Κατασκευάζονται δρόμοι για εξυπηρετήσουν την κυκλοφορία, όπως αυτό μπορεί να προβλεφθεί για το μέλλον, οι οποίοι στην συνέχεια μεγεθύνονται για να έχουν νέα χωρητικότητα. Οι δρόμοι σχεδιάζονται με τρόπο που να αυξάνουν τη ροή των αυτοκινήτων. Οι πεζοί και οι ποδηλάτες στριμώχνονται από τους σχεδιαστές σε στενούς και συχνά επικίνδυνους χώρους – τα τελικά συμπεράσματα του αστικού σχεδιασμού. Εάν πληρώναμε για ενοικιαζόμενους χώρους παρκαρίσματος σε τιμές της αγοράς γης, τότε για 12m² που χρειάζεται ένα αμάξι θα μας κόστιζε περίπου 3000 δολάρια το έτος στις πιο πλούσιες περιοχές της Βρετανίας. Το χάος στους δρόμους μας είναι ένα σχεδιαζόμενο χάος.

Θα έπρεπε να υπάρχει σχεδιασμός στις μεταφορές, αλλά με τελείως διαφορετικό στόχο: να αυξήσει κατά το δυνατό τα κοινωνικά οφέλη ενώ, ταυτόχρονα, να μειώνει τη ζημιά. Αυτό σημαίνει γενική αλλαγή σε ηλεκτρική μαζική μετακίνηση, διακριτούς ασφαλείς ποδηλατόδρομους και πεζοδρόμια, συνοδευόμενα από μία σταθερή παρεμπόδιση δημιουργίας εκείνων των συνθηκών, που επιτρέπουν στα αυτοκίνητα να κάνουν κακό στις ζωές μας.

Σε ορισμένα μέρη και για ορισμένους σκοπούς δεν μπορεί να αποφευχθεί η χρήση του αυτοκινήτου. Για την πλειοψηφία, ωστόσο, των διαδρομών το αυτοκίνητο μπορεί εύκολα να αντικατασταθεί, όπως αποδεικνύεται στο Άμστερνταμ, την Ποντεβέντρα και την Κοπενχάγη. Θα μπορούσαμε επίσης να το εξαλείψουμε από τις πόλεις μας.

Σε αυτή την εποχή των πολλαπλών «συναγερμών» – κλιματική αναταραχή, ρύπανση, κοινωνική αποξένωση – θα έπρεπε να θυμόμαστε πως, η τεχνολογία υπάρχει για να μας υπηρετεί και όχι να μας καταδυναστεύει. Έφτασε η ώρα να βγάλουμε το αυτοκίνητο από τις ζωές μας.

                                      George Monbiot

ΠΗΓΗ:  Guardian, 7 Μαρτίου 2019, μετάφραση Εύα Μπαμπαλώνα.

ΙΧ σημαίνει πολιτισμός: Όσο περισσότερα κυβικά τόσο πιο πολιτισμένος. Παρίσι 17 Ιουνίου 2019, οδηγός Audi παραβιάζει την προτεραιότητα διασχίζοντας διάβαση πεζών στην οποία ήδη βρίσκονται ένας τυφλός με τον συνοδό του. Σε έξαλλη κατάσταση γιατί το μπαστούνι του τυφλού ακούμπησε το αυτοκίνητο του σταματάει για να δείρει το συνοδό…

Advertisements

Τροχαία Εγκλήματα: τι αλλάζει με τον νέο Ποινικό Κώδικα από την 1η Ιουλίου.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Στις 11 Ιουνίου 2019 δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Α.Φ. 95 ο νέος Ποινικός Κώδικας (NOMOΣ 4619/2019)  οι διατάξεις του οποίου θα ισχύουν από 1^ης Ιουλίου 2019. Ολόκληρος ο Νέος Ποινικός Κώδικας: (ΕΔΩ). Πρόκειται για μια ριζική αναθεώρηση, μετά από εβδομήντα χρόνια (ο προηγούμενος Κώδικας τέθηκε σε ισχύ το 1951),  σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη αναθεώρηση και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αλλάζει το τοπίο στην απόδοση Δικαιοσύνης.

Το επίπεδο και το πρόσημο των αλλαγών που θεσπίστηκαν θα φανεί φυσικά στην πράξη, όταν από την εφαρμογή των  νέων διατάξεων θα φανεί τι πραγματικά και πόσο αλλάζει.

Με δεδομένο ότι τα τροχαία ελάχιστα και μόνον για πρόσκαιρη (αληθινή  ή υποκριτική) συγκίνηση απασχολούν την ελληνική κοινωνία και το πολιτικό προσωπικό, κάποιες διατάξεις που αφορούν τα τροχαία εγκλήματα και περιλαμβάνονται στον νέο Π.Κ. δεν γνώρισαν την παραμικρή δημοσιότητα. Ίσως έτσι να ήταν καλύτερα και δεν εμφανίστηκε όπως συνήθως την τελευταία στιγμή κάποιο χέρι να τις πετσοκόψει και αυτές.

Blue-II, Joan Miro 1961

Σημαντικό: σύμφωνα με  τους νομικούς κανόνες, ο νέος Κώδικας, όπου προβλέπει βαρύτερες ποινές δεν μπορεί να εφαρμοστεί αναδρομικά, δηλαδή σε εγκλήματα που έχουν τελεστεί πριν την 1^η Ιουλίου 2019.  Γι αυτά η εκδίκαση τους θα γίνει με βάση των παλιό Κώδικα. Αν με το νέο Κώδικα προβλέπονται ελαφρότερες ποινές τότε αυτό θα ισχύσει και για τα παλαιότερα εγκλήματα. Απ ότι έχει υποπέσει στην αντίληψη μας μέχρι σήμερα, οσον αφορά στα τροχαία εγκλήματα οι προβλεπόμενες ποινές είναι σε όλες τις περιπτώσεις βαρύτερες απ ότι στο παρελθόν άρα θα ισχύσει το πρώτο σκέλος.

Τι αλλάζει από 1^ης Ιουλίου σε σχέση με τα τροχαία;

Με βάση την νέα διαίρεση των πλημμελημάτων σε ελαφριά (προβλεπόμενη ποινή μέχρι τρία χρόνια) και βαριά (ποινή πάνω από τρία χρόνια), όλες οι ποινές πάνω από τρία χρόνια θα εκτίονται κανονικά. Δεν θα υπάρχει ούτε αναστολή ούτε εξαγορά. Αν έχουμε καταλάβει σωστά υπό  όρους, μέρος της ποινής (όχι όλη) θα εκτίεται με την μορφή κοινωνικής υπηρεσίας.

Αυτό σημαίνει ότι ανεξάρτητα από τον αν η δίωξη που θα ασκηθεί θα είναι σε βαθμό πλημμελήματος αν η ποινή που θα επιβληθεί είναι πάνω από τρία χρόνια ο δράστης θα εκτίει την ποινή του. Αυτή είναι μια σημαντική  διαφοροποίηση σε σχέση με τα μέχρι σήμερα ισχύοντα όπου για ποινές  φυλάκισης μέχρι πέντε ετών  για ανθρωποκτονία «από αμέλεια» ή και μεγαλύτερες για πολλαπλά πλημμελήματα μπορούσε να δοθεί αναστολή ή και να εξαγοραστούν.

Δύο σημαντικά άρθρα, 290 & 290

Δύο άρθρα με σημαντικές αλλαγές που θεσπίζουν αυστηρές ποινές σε ορισμένες περιπτώσεις είναι το 290 που α φορά στις Επικίνδυνες παρεμβάσεις στην οδική συγκοινωνία και το 290Α που αναφέρεται στην επικίνδυνη οδήγηση. Το πρώτο απ αυτά που αφορά και στην τοποθέτηση παροδίων εμποδίων (όπως οι διαφημιστικές πινακίδες) προβλέπει ποινές κάθειρξης έως δέκα ετών σε περίπτωση πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης, πάνω από δέκα έτη για πρόκληση θανάτου και μέχρις ισόβια για πρόκληση μεγάλου αριθμού  θανάτων.

Οι ίδιες ποινές προβλέπονται αντίστοιχα και στο άρθρο για την Επικίνδυνη οδήγηση αν προκληθούν σοβαρός τραυματισμός,  θάνατος ή θάνατοι από οδηγό που «οδηγεί όχημα μολονότι δεν είναι σε θέση να το πράξει με ασφάλεια εξαιτίας της κατανάλωσης οινοπνεύματος ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών ή λόγω σωματικής ή πνευματικής εξάντλησης, ή οδηγεί όχημα σε εθνικές ή περιφερειακές οδούς αντίστροφα στο ρεύμα της εκάστοτε κατεύθυνσης ή σε πεζοδρόμους, πεζοδρόμια ή πλατείες, ή οδηγεί όχημα που είναι τεχνικά ανασφαλές ή με ανασφαλή τρόπο φορτωμένο ή προβαίνει κατά την οδήγηση σε επικίνδυνους ελιγμούς ή μετέχει σε αυτοσχέδιους αγώνες».

Ποινές σε τέτοια επίπεδα θεσπίζονται για πρώτη φορά. Παραθέτουμε αναλυτικά τα δύο άρθρα (τα έντονα γράμματα δικά μας).

Άρθρο 290

Επικίνδυνες παρεμβάσεις στην οδική συγκοινωνία

1. Όποιος διαταράσσει την ασφάλεια της συγκοινωνίας στους δρόμους:

α) με καταστροφή, βλάβη ή μετακίνηση εγκαταστάσεων ή οχημάτων,

β) με τοποθέτηση ή διατήρηση εμποδίων,

γ) με αλλοίωση σημείων ή σημάτων ή με τοποθέτηση ή διατήρηση εσφαλμένων σημείων ή σημάτων, ή

δ) με άλλες, εξίσου επικίνδυνες για την ασφάλεια της συγκοινωνίας πράξεις, τιμωρείται:

αα) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη προέκυψε κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα,

ββ) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους αν από την πράξη προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο,

γγ) με κάθειρξη έως δέκα έτη αν στην περίπτωση των στοιχείων α΄ ή β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη άλλου ή προκάλεσε βλάβη σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις,

δδ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν στην περίπτωση του στοιχείου β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.

2. Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια τη διατάραξη της ασφάλειας της συγκοινωνίας από την οποία προέκυψε κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα ή για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.

Άρθρο 290Α

Επικίνδυνη οδήγηση

1. Όποιος κατά τη συγκοινωνία στους δρόμους ή στις πλατείες:

α) οδηγεί όχημα μολονότι δεν είναι σε θέση να το πράξει με ασφάλεια εξαιτίας της κατανάλωσης οινοπνεύματος ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών ή λόγω σωματικής ή πνευματικής εξάντλησης, ή

β) οδηγεί όχημα σε εθνικές ή περιφερειακές οδούς αντίστροφα στο ρεύμα της εκάστοτε κατεύθυνσης ή σε πεζοδρόμους, πεζοδρόμια ή πλατείες, ή οδηγεί όχημα που είναι τεχνικά ανασφαλές ή με ανασφαλή τρόπο φορτωμένο ή προβαίνει κατά την οδήγηση σε επικίνδυνους ελιγμούς ή μετέχει σε αυτοσχέδιους αγώνες, τιμωρείται, αν δεν προβλέπονται βαρύτερες κυρώσεις σε άλλες διατάξεις:

αα) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη προέκυψε κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα,

ββ) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους αν από την πράξη προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο,

γγ) με κάθειρξη έως δέκα έτη αν στην περίπτωση των στοιχείων α΄ ή β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ή προκάλεσε βλάβη σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις,

δδ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν στην περίπτωση του στοιχείου β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.

2. Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου οδηγεί επικίνδυνα από αμέλεια και από την πράξη του αυτή προέκυψε κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα ή για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.                                                                                                                                          Και η εγκατάλειψη θύματος;

Η νέα  διατύπωση του άρθρου 306 του ΠΚ για την έκθεση, διαφοροποιείται από την προηγούμενη αφαιρώντας το στοιχείο της πρόθεσης για αυτούς που εγκαταλείπουν αβοήθητα τα θύματα τους. Παρότι δίνει τη δυνατότητα επιβολής μικρότερων ποινών (κάθειρξης σε περίπτωση θανάτου) αν εφαρμοστεί από το δικαστικό σώμα και για τους οδηγούς θα διαφοροποιήσει συνολικά όλο το πλαίσιο αντιμετώπισης.

Οπωσδήποτε η μη κατάργηση του άρθρου 43 του ΚΟΚ για την εγκατάλειψη θα εξακολουθεί να δημιουργεί σύγχυση και δινομία που θα αποβεί προς όφελος των δραστών.

Παραθέτουμε το νέο και το παλιό άρθρο για την Έκθεση εδώ:

Άρθρο 306 – Νέος Π.Κώδικας (1/7/2019)

Έκθεση

1. Όποιος εκθέτει άλλον και έτσι τον καθιστά αβοήθητο, καθώς και όποιος αφήνει αβοήθητο ένα πρόσωπο που το έχει στην προστασία του ή που έχει υποχρέωση να το διατρέφει και να το περιθάλπει ή να το μεταφέρει, ή ένα πρόσωπο που ο ίδιος υπαίτια τραυμάτισε, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.
2. Αν η πράξη προκάλεσε στον παθόντα: α) βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών, β) θάνατο, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη.

Αρθρο 306 – Παλαιός Π. Κώδικας (1/1/51) αντι επιλόγου

1. Όποιος εκθέτει άλλον και έτσι τον καθιστά αβοήθητο, καθώς και όποιος με πρόθεση αφήνει αβοήθητο ένα πρόσωπο που το έχει στην προστασία του ή που έχει υποχρέωση να το διατρέφει και να το περιθάλπει ή να το μεταφέρει, ή ένα πρόσωπο που ο ίδιος το τραυμάτισε υπαίτια, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.
2. Αν η πράξη προκάλεσε στον παθόντα: α) βαριά βλάβη στην υγεία του, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών·β) το θάνατό του, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον έξι ετών.

Αντι επιλόγου

Οι θεσπιζόμενες αλλαγές στο νέο ΠΚ σε σχέση με τα τροχαία εγκλήματα μπορούν να αποδειχθούν σημαντικές και να σταματήσουν ένα καθεστώς δεκαετιών ατιμωρησίας. Ωστόσο αυτό μένει να αποδειχθεί. Υπάρχουν σημαντικές παραλείψεις αλλά και σημαντικά ζητήματα που αφήνονται στην κρίση των δικαστικών αρχών που κατά τη γνώμη μας δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα ακολουθήσουν επίσης μια κατεύθυνση αλλαγής αντιμετώπισης του τροχαίου εγκλήματος.

Οι αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα επίσης θέτουν επιτακτικά θέμα αλλαγής και του Κ.Ο.Κ. ενός νομοθετήματος που εμπλουτίζεται διαρκώς με αντιφατικές τροπολογίες και που άρθρα του οποίου είναι σε ευθεία σύγκρουση με ανάλογα άρθρα του Ποινικού Κώδικα. Μια συζήτηση γι αυτό πρέπει να ξεκινήσει από Μηδενική βάση με συμμετοχή όλων των συναρμόδιων υπουργείων (Προστασίας του Πολίτη, Δικαιοσύνης, Μεταφορών, Υγείας, Εσωτερικών) και των κοινωνικών φορέων, όπως οι οργανώσεις των θυμάτων.

Είχαμε εκφράσει μια πρώτη κριτική για τα προτεινόμενα στον Π.Κ. (ΕΔΩ). Σκοπός του σημερινού κειμένου δεν είναι η κριτική αλλά είναι περισσότερο να ενημερώσουμε για το τι αλλάζει από 1^ης Ιουλίου, πράγμα που κανείς δεν ένιωσε την ανάγκη να κάνει.

Μετά από επτά χρόνια ενασχόλησης με το ζήτημα Τροχαία Εγκλήματα και  Δικαιοσύνη ο SOS Τροχαία Εγκλήματα βλέπει ένα μικρό βήμα να γίνεται. Για να γίνει αυτό συνετέλεσαν οι δικές μας επίμονες προσπάθειες. Μαζί με άλλες συλλογικότητες, την ΕΥθΥΤΑ – Ρόδου, τον ΕΣΥΠΡΟΤΑ – Ηρακλείου, τον ΠΡΟΤΑ- Χανίων, τις Μαμάδες στο Δρόμο, Ποδηλατικές οργανώσεις και οργανώσεις Πεζών διακηρύξαμε πως Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους δρόμους.

– Όλοι μαζί αποδείξαμε για ακόμα μια φορά πως κανένας αγώνας δεν είναι μάταιος.

Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

Serial Killers στους ελληνικούς δρόμους.

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

To 1995, στην Αθήνα, νεαρός που οδηγούσε με μεγάλη ταχύτητα, και είχε κάνει χρήση οινοπνευματωδών ποτών προκάλεσε δύο θανατηφόρες τροχαίες συγκρούσεις μέσα σε έξη μήνες.

(Στην υπόθεση και στη μάταιη προσπάθεια του τότε εισαγγελέα Αρείου Πάγου να μετατραπεί η δίωξη του συγκεκριμένου από ανθρωποκτονία εξ αμελείας σε ανθρωποκτονία από πρόθεση έχουμε αναφερθεί αναλυτικά:(ΕΔΩ)

Λίγα χρόνια νωρίτερα, και λίγα χρόνια αργότερα μια και εδώ είχαμε να κάνουμε με σειρά συμβάντων, νεαρός (που στη συνέχεια μεγάλωσε) στο Ηράκλειο Κρήτης, εμπλεκόμενος σε τρία διαφορετικά τροχαία προκάλεσε τον θάνατο τριών ανθρώπων. Ιστορία ευρέως γνωστή τοπικά και όχι μόνο. Στο πρώτο απ αυτά  δεν είχε καν άδεια οδήγησης όντας ανήλικος. Στα επόμενα ήταν πλέον διπλωματούχος…

Στις 14 Ιουνίου 2009 στη Θεσσαλονίκη στην περιφερειακή οδό στο ύψος της Θέρμης ο δικηγόρος Δημήτριος Ρ., οδηγώντας μεθυσμένος μια  Porsche Cayenne, χτύπησε από πίσω το αυτοκίνητό τους και σκότωσε τον 52χρονο μουσικό Γιώργο Κωνσταντινίδη, έναν από τους πρωτοπόρους της τζαζ στην Ελλάδα, και την 22χρονη φοιτήτρια του τμήματος Μουσικών Σπουδών Ιωάννα Καλεσοπούλου ενώ επέστρεφαν από την εργασία τους. Ο δράστης που ήταν υπότροπος,  είχε σκοτώσει το 1997 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης μια πεζή, αρνήθηκε να δώσει αίμα επικαλούμενος… θρησκευτικούς λόγους. Αν και η άρνηση αλκοτέστ ισοδυναμεί  για τις δικαστικές αρχές αποδοχή ότι η συγκέντρωση είναι πάνω από 1,1gr/Lt και παρότι ο δράστης ταυτόχρονα έκανε ελιγμούς και έτρεχε με ταχύτητα μεγαλύτερη των 180 km/h παραπέμφθηκε για πλημμέλημα και η άδεια οδήγησης του αφαιρέθηκε αμέσως μετά το συμβάν για έξη μήνες, όπως προβλέπει ο ΚΟΚ για τους χρήστες μεγάλης ποσότητας αλκοόλ, και στη συνέχεια του επεστράφη .

Δύο χρόνια μετά το συμβάν ο δράστης ήταν υποψήφιος σύμβουλος στις εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.

Η υπόθεση τελεσιδίκησε στο Εφετείο Θεσσαλονίκης το 2016 με συνολική καταδίκη του δράστη για τους δύο φόνους:  6 εξαγοράσιμα χρόνια…

Και τις δυο φορές (πρωτόδικα και στο Εφετείο) ο δράστης δεν παρέστη καν στη δίκη έκανε όμως αίτηση αναίρεσης στον  Άρειο Πάγο, ο οποίος την απέρριψε και επικύρωσε  την απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης

Ο δράστης, «συμφώνως τω νόμω», εξακολουθεί να κατέχει άδεια οδήγησης και να κυκλοφορεί στο οδικό δίκτυο.

Γιώργος Κωνσταντινίδης – Ιωάννα Καλεσοπούλου

Στις 28 Νοεμβρίου 2015, ξημέρωμα Σαββάτου, στη Σκάλα Βλαχιώτη Λακωνίας, γνωστός έμπορος της περιοχής οδηγώντας με μεγάλη ταχύτητα μια μεγάλη BMW κτύπησε από πίσω ένα μικρό ATOS στο οποίο επέβαιναν δύο γυναίκες προκαλώντας το θάνατο της 44χρονης συνοδηγού Σοφίας Δημητρίου, μητέρας δυο παιδιών, και τον τραυματισμό της οδηγού. Ο δράστης εγκατέλειψε τα θύματα του και συνελήφθη αρκετές ώρες μετά. Όπως έγινε αμέσως  γνωστό, πέντε χρόνια πριν,  στους Μολάους είχε τραυματίσει θανάσιμα ένα πεζό τον οποίο παρέσυρε οδηγώντας βυτιοφόρο. Μετά την σύλληψη του ο δράστης αφέθηκε ελεύθερος και με την άδεια οδήγησης του από τον εισαγγελέα και παραπέμφθηκε για να δικαστεί για δυο ακόμα πλημμελήματα (ανθρωποκτονία «από αμέλεια» και εγκατάλειψη θύματος – πλημμέλημα για τους οδηγούς σύμφωνα με το άρθρο 43 του Κ.Ο.Κ.). Αδιασταύρωτες πληροφορίες φέρουν τον δράστη να έχει εμπλακεί στο παρελθόν και σε τρίτο θανατηφόρο τροχαίο.

Η σφραγίδα της «αμέλειας» στο αυτοκίνητο που επέβαινε η Σοφία Δημητρίου

Αυτές είναι κάποιες από τις γνωστές περιπτώσεις όπου οδηγοί έχουν πραγματοποιήσει σειρά φόνων στους ελληνικούς δρόμους. Προφανώς και δεν είναι οι μόνες. Κάποιες τις μάθαμε από τα ΜΜΕ, κάποιες από τις οικογένειες των θυμάτων που είναι μέλη του συλλόγου μας.

Ο αποτροπιασμός του κοινωνικού συνόλου για τον serial Killer της Κύπρου, τον ίλαρχο Νίκο Μεταξά ή Ορέστη, μας έφερε στο μυαλό αυτές τις περιπτώσεις serial Killers των ελληνικών δρόμων και την ανοχή και κατανόηση με την οποία η δράση τους έγινε αποδεκτή από αρχές και κοινωνία.

Όσοι έχουν στοιχειώδεις γνώσεις αυτού που ονομάζουν «νομικό μας πολιτισμό» γνωρίζουν βέβαια ότι οι δράστες όλων των παραπάνω εγκλημάτων δεν κρατήθηκαν ούτε για μία ημέρα για καμία από τις πράξεις τους. Σύμφωνα με τις δικαστικές αρχές είχαν υποπέσει σε πλημμελήματα, δηλαδή ανθρωποκτονίες «από αμέλεια»,  άνθρωποι καθ υποτροπή ή καθ έξη αμελείς…

Αλλά το συγχωρητικό νομικό μας σύστημα (απαραίτητο όταν επιλέγεις να έχεις ένα μη συγχωρητικό δίκτυο κυκλοφορίας) πάει ένα ακόμα βήμα παραπέρα. Σ όλους αυτούς τους Serial Killers των δρόμων δεν αφαιρέθηκε καν η άδεια οδήγησης. Δόθηκε και ξαναδόθηκε ακόμα μια ευκαιρία,(ή όσες ευκαιρίες θα χρειαστούν) για να μη στερηθούν το ύψιστο αγαθό της δημοκρατίας. Το δικαίωμα του οδηγείν.

Ο νομοθέτης «ξέχασε» να προβλέψει κάποια ποινή αφαίρεσης της άδειας οδήγησης για τους φονιάδες της ασφάλτου. Ακόμα και για τους υπότροπους.

«Ξέχασε» επίσης να προβλέψει πως οδηγοί που σκοτώνουν ή αφήνουν ανάπηρο έναν άνθρωπο χωρίς να έχουν άδεια οδήγησης δεν δικαιούνται στη συνέχεια να βγάλουν άδεια οδήγησης.

Άπειρα τα σχετικά συμβάντα όπου οι δράστες παρουσιάζουν στο δικαστήριο που θα γίνει  καμία πενταετία μετά το φόνο άδεια οδήγησης που έβγαλαν στο μεταξύ και που από το δικαστήριο συνήθως εκτιμάται σαν θετική  πράξη.

Τι να πρωτοθυμήσουμε;

‘Oτι ο οδηγός μηχανής δράστης του τριπλού τραυματισμού, με εγκατάλειψη των 7χρονων διδύμων Maciorowski και της μητέρας σε διάβαση πεζών στην οδό Πατησίων τον Ιούνιο του 2012 δεν είχε άδεια οδήγησης;

‘Οτι ο μεθυσμένος οδηγός ΙΧ που προκάλεσε το θάνατο της 21χρονης Αφροδίτης Σεβαστάκη και του 64χρονου πατέρα της Γιώργου (και τον σοβαρό τραυματισμό της συζύγου του)  στις Μοίρες Ηρακλείου το Δεκέμβρη του 2015 δεν είχε επίσης άδεια οδήγησης;

Ότι ο ανήλικος οδηγός ΙΧ που προκάλεσε το θάνατο της 13 χρονης Κατερίνας Κυροπούλου στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας το Δεκέμβρη του 2017 δεν είχε φυσικά άδεια οδήγησης;

Ότι ο μεθυσμένος και υπό την επήρεια ουσιών οδηγός ΙΧ που, στο Νιοχώρι Αιτωλοακαρνανίας που έριξε το ΙΧ σε διώρυγα και προκάλεσε το θάνατο των 29 χρονων επιβατών Στεφανίας Μουλαρά και Άκη Κάκου δεν είχε άδεια οδήγησης;

Άκης Κάκος – Στεφανία Μουλαρά

Ο νομοθέτης “ξέχασε”, οι δράστες “αμέλησαν”, οι άνθρωποι… χάθηκαν.

Πάνω από εξήντα χρόνια τώρα δεκάδες χιλιάδες νεκροί και πολύ περισσότεροι ανάπηροι στους ελληνικούς δρόμους. Δεκάδες κυβερνήσεις και εκατοντάδες νομοσχέδια και τροπολογίες για την οδική ασφάλεια. Διαδοχικοί προβληματισμοί και παρεμβάσεις  για το πώς είναι δυνατόν να επεκταθεί ο αριθμός αυτών που μπορούν να πάρουν άδεια οδήγησης. Προβληματισμοί για τους ηλικιωμένους, νόμοι για τους ανήλικους και πάει λέγοντας. Φυσικό είναι μετά από τόση αφοσίωση στο ποιοι θα πάρουν άδεια οδήγησης να μην περισσεύει σκέψη για το αν από κάποιους πρέπει να αφαιρεθεί.

Αυτά σε μια χώρα που το 88% των ανθρωποκτονιών οφείλεται σε τροχαίες συγκρούσεις. Μια ακόμα κυβερνητική θητεία λήγει χωρίς κανείς να ασχοληθεί με το θέμα. Υπάρχει άραγε λόγος να αισιοδοξούμε πως θα ασχοληθεί ο, όποιος, επόμενος;

     SOS Τροχαία Εγκλήματα

Διαβάστε: Άμεση αφαίρεση της άδειας οδήγησης από τους δολοφόνους της ασφάλτου!

Άκης, Στεφανία, Γεράσιμος: Τρεις ζωές χαμένες… για λίγα μέτρα σίδερο.

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

14/10/2018: Άκης Κακός ετών 29, Στεφανία Μουλαρά ετών 29. Δυο ζωές στο χώμα, δύο σπίτια έκλεισαν η κοινωνία του Νεοχωρίου Μεσολογγίου συγκλονισμένη. Η πολιτεία απoύσα.

26/5/2019: Γεράσιμος Τσαγκάρης ετών 20, η κοινωνία του Νεοχωρίου συγκλονισμένη, η πολιτεία απούσα.

Τρεις ανθρώπινες ζωές σε διάστημα επτάμισι μηνών, σ ένα τόσο μικρό μέρος, θύματα τροχαίων τα οποία κατέληξαν σε διώρυγα και πνίγηκαν.

Γονείς που έχασαν τα παιδιά τους, αδέρφια που έχασαν τα αδέρφια τους όλοι μας θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε χωρίς αυτούς. Ο χρόνος σου λένε θα σου απαλύνει τον πόνο, λάθος ο χρόνος είναι ένας αργός θάνατος.

Και η πολιτεία τι έκανε για τις διώρυγες που δεν έχουν προστατευτικά;; Τίποτα αδιαφορία, τι έγινε εάν χάσαμε τα παιδιά μας τον Οκτώβριο; Τίποτα!!!

Έπρεπε να χαθεί και ο Γεράσιμος.

Και τι έγινε που χάθηκε θα αλλάξει κάτι; Πόσα παιδιά ακόμα πρέπει να κλάψουμε στις διώρυγες;

Που είναι η Περιφέρεια να βάλει τα προστατευτικά;; Πόσες φορές ακόμα πρέπει να πάρω τηλέφωνο να μιλήσω με την Περιφέρεια να κλάψω να τους παρακαλέσω να μην χάσουμε αλλά παιδιά; Το μόνο που ακούω από αυτούς είναι φθηνές δικαιολογίες και κάπως έτσι αναγκάζεσαι να πάρεις τον νόμο στα χέρια σου.

Δε θέλουμε άλλο θάνατο θέλουμε τα αδέρφια μας πίσω, οι μάνες μας θέλουν τα παιδιά τους,αλήθεια μπορεί κάποιος να φανταστεί πως ένιωσαν τα αδέρφια μας όταν έβλεπαν να χάνετε η ζωή τους;;

Λίγα μέτρα σίδερο, λίγα χρήματα από αυτά που τρώνε τόσα χρόνια οι πολιτικοί και θα είχαν σωθεί τα παιδιά. Τρεις ζωές στο χώμα για κάποια ευρώ για λίγα μέτρα σίδερο τρία παιδιά που δε πρόλαβαν να χαρούν την ζωή τους να εκπληρώσουν τα όνειρα τους. Εχετε όλοι σας μερίδιο ευθύνης εσείς που χωρίς ίχνος ντροπής μας ζητήσατε να σας ψηφίσουμε Αφού πρώτα μας θάψατε τα παιδιά μας. Εσεις που στη προεκλογική σας εκστρατεία δεν είχατε στα σχέδια σας την κατασκευή προστατευτικών. Εσείς σκοτώσατε τα αδέρφια μας.

Δε θα ξεχάσω ποτέ το πρωί που χτύπησε το τηλέφωνο και μου είπαν “σκοτώθηκε η αδερφή σου”. “Χάσαμε την Στεφανία μας μαζί με τον Άκη”.

Δε θα ξεχάσω τώρα που με πήραν και μου είπαν “σκοτώθηκε ο Γεράσιμος” στη διώρυγα και αυτός. Δε θα ξεχάσουμε ποτέ ότι μας σκοτώσατε τρία παιδιά.

Δε θα σας ξεχάσουμε ποτέ. Για λίγα μέτρα σίδερο μας αφήσατε ακρωτηριασμένους και μας θάψατε τα παιδιά.Δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ σε όλο αυτό που μας κάνατε, δε θα ξεχάσουμε τα τρία παιδιά,τα αδέρφια μας,θα ζούμε για να τιμωρηθείτε εσείς που μας τα πνίξατε και εσείς που μας τα σκοτώσατε. Θα ζω για να δικαιωθούν τα παιδιά μας, μόνο για αυτό.

“Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι

Με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη

Στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι

Πάντα γελαστοί και γελασμένοι”, είχε τραγουδήσει ο αείμνηστος Δημήτρης Μητροπάνος στο ζεϊμπέκικο «Πάντα γελαστοί».

Γιατί αυτοί που έφυγαν νωρίς έτσι άξαφνα, άφησαν ανεξίτηλο το χαμόγελο και τη δύναμή τους. Σαν να ήρθαν να μας διδάξουν και έφυγαν…

Ας τους θυμόμαστε σαν τους δασκάλους μας που μας έμαθαν το «μάθημα της ζωής».

Εις το επανιδείν αδέρφια μας.

Βικτωρια

Σημείωση: Ξημερώματα της Κυριακής στο Νεοχώρι Αιτωλοακαρνανίας, 77χρονος οδηγός ΙΧ, συγκρούστηκε με μοτοποδήλατο που οδηγούσε ο 19χρονος στρατιώτης Γεράσιμος Τσαγκάρης, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο τελευταίος. Ο οδηγός του δικύκλου ανασύρθηκε νεκρός μέσα από παρακείμενο αυλάκι, όπου είχε καταλήξει μετά το τροχαίο. (ΕΔΩ)

Διαβάστε επίσης: Στεφανία, η αδερφή μου ετών 29 (ΕΔΩ) και Άκης Κάκος, ετών 29 (ΕΔΩ)

 

Προεκλογικές δολοφονίες που δεν απασχολούν κανένα.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Με μια ομοβροντία  κάθε είδους τροχαίων αφήσαμε πίσω την παγκόσμια εβδομάδα οδικής ασφάλειας του ΟΗΕ (6-12 Μαίου) και μπήκαμε στην τελική ευθεία για τις τριπλές εκλογές της 26^ης Μάη.

Επιβεβαιώνοντας πως o  βασικός χώρος πραγμάτωσης των τροχαίων εγκλημάτων είναι σήμερα η πόλη, τόπος συγκέντρωσης της πλειοψηφίας του πληθυσμού, δομημένη και αρχούμενη σύμφωνα με τις επιταγές της αυτοκινητοβιομηχανίας και του πετρελαικού και κατασκευαστικού συμπλέγματος, τα πρόσφατα τροχαία εγκλήματα λες και είχαν σκηνοθετηθεί σαν μέρος της  προεκλογικής εκστρατείας, του κοινού νήματος που διαπερνά την συντριπτική πλειοψηφία των εκατοντάδων συνδυασμών και των χιλιάδων υποψηφίων που «εκτίθενται» (sic) σ αυτές τις εκλογές. Η συζήτηση για την “ασφάλεια στην πόλη” έχει ανάψει για τα καλά και κάθε συνδυασμός και  υποψήφιος πρέπει  να πεί κατι γι αυτήν. Αλλά η συζήτηση καθόλου (ή με ελάχιστες εξαιρέσεις) δεν αφορά την Οδική Ασφάλεια σε μια χώρα που σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία 9 στις 10 ανθρωποκτονίες πραγματοποιούνται στο οδικό δίκτυο.

Στην μεγάλη τους πλειοψηφία τα τελευταία τροχαία εγκλήματα πραγματοποιήθηκαν σε κεντρικούς δρόμους, είχαν άμεση σχέση με την ταχύτητα και αποτέλεσαν μια άμεση – έμπρακτη αμφισβήτηση του δικαιώματος των πεζών να κυκλοφορούν στο οδικό δίκτυο συμπεριλαμβανομένων των διαβάσεων και των νησίδων.

Η αύξηση του αριθμού των αυτοκινήτων είναι διαρκής. Στο δρόμο δεν χωράμε όλοι. Σ αυτές τις συνθήκες η επιβίωση των ισχυρών αποτελεί «φυσική επιλογή». Και ο σιδερόφρακτος μηχανοκίνητος άνθρωπος είναι προφανώς ισχυρότερος και ανθεκτικότερος από τον άοπλο και απροστάτευτο πεζό, από το ανθρώπινο σώμα.

Αναπόφευκτα αποτελέσματα:

Τετάρτη 9 Μαίου,  9 και 30 το πρωί, στο κέντρο της Αθήνας, Πατησίων και Μηθύμνης, “νεαρός που έτρεχε με υπερβολική ταχύτητα στο κέντρο της πόλης, έχασε τον έλεγχο του οχήματος του, ανέβηκε σε διαχωριστική νησίδα και χτύπησε τις δύο γυναίκες ηλικίας 53 και 51 ετών, εκτοξεύοντας τες σε άλλα οχήματα του αντίθετου ρεύματος”.  (ΕΔΩ). Λίγες ημέρες μετά απεβίωσε η 51χρονη που νοσηλεύονταν στην εντατική, ενώ η 53χρονη εξακολουθεί να νοσηλεύεται με πολλαπλά κατάγματα. Ο δράστης, μετά το συμβάν, αφέθηκε ελεύθερος και με την άδεια οδήγησης του.

Σάββατο 11 Μαίου, 12 το μεσημέρι, στο Χαλάνδρι στην Δουκίσης Πλακεντίας μια 40χρονη οδηγός ΙΧ ανέβηκε με το όχημα της πάνω στη διαχωριστική νησίδα όπου εργάζονταν  δυο τοπογράφοι με αποτέλεσμα να τραυματίσει θανάσιμα τον ένα, 44 ετών και σοβαρά τον άλλο, 30 ετών. Ο οδηγός διερχόμενης μοτοσυκλέτας στο αντίθετο ρεύμα όπου κατέληξε το αυτοκίνητο τραυματίστηκε ελαφρά, καθώς βγήκε εκτός δρόμου για να το αποφύγει.  (ΕΔΩ)

Τετάρτη 15 Μαίου, ξημερώματα στη Λεωφόρο Κηφισίας, ρεύμα ανόδου, στο ύψος της Αρκαδίας, μια οδηγός ΙΧ χτύπησε θανάσιμα ένα πεζό:  “Η σύγκρουση ήταν σφοδρότατη και είχε ως αποτέλεσμα ο άτυχος άνδρας να εκσφενδονιστεί στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας” (ΕΔΩ)

Σάββατο 18 Μαίου, ξημερώματα στην οδο Θησέως, στην Καλλιθέα, 19χρονη πεζή που επιχείρησε να περάσει την διάβαση πεζών, χτυπήθηκε, τραυματίστηκε σοβαρά και εγκαταλείφθηκε απο οδηγό ΙΧ (μαύρο Smart) που έτρεχε με υπερβολική ταχύτητα. To αυτοκίνητο εντοπίστηκε  την επομένη και ο δράστης εμφανίστηκε υπό τηλεοπτική κάλυψη πέντε μέρες μετά γαι να δηλώσει “συντετριμμένος” και να αφεθεί αμέσως ελεύθερος μια και εκτός του ότι ο σοβαρός τραυματισμός ανθρώπου σε τροχαίο θεωρείται πλημμέλημα, επίσης πλημμέλημα θεωρείται και η εγκατάλειψη θύματος από τους οδηγούς. Το θύμα αφού χειρουργήθηκε εξακολουθεί να νοσηλεύεται στην εντατική του νοσοκομείου Νίκαιας. (ΕΔΩ).

Τα ενδεικτικά αυτά περιστατικά (απο τα λίγα που γνώρισαν δημοσιότητα), όλα απο περιοχές της Αθήνας μόνο απαισιοδοξία μπορούν να προκαλέσουν για το μέλλον της ζωής στην πόλη κάτω απο οποιαδήποτε δημοτική (και όχι μόνο ) αρχή.

Δεν είναι ο ρόλος μας η κατανομή ευθυνών σε σχέση με κάθε συγκεκριμένο συμβάν. Αυτές, ακόμα και αν σε κάποια απο τα περιστατικά είναι προφανείς, θα προκύψουν από την εμπεριστατωμένη ανάλυση των συμβάντων.

Αυτό που μας αφορά κύρια είναι η σιγή ασυρμάτου απ όλους τους συνδυασμούς και τους υποψήφιους για τα παραπάνω (και τόσα) άλλα περιστατικά. Δεν μιλάμε για την “έκφραση της λύπης” που οι υποψήφιοι νιώθουν υποχρέωση να δηλώσουν αλλά για την ίδια την αναγνώριση της ύπαρξης του προβλήματος και την τοποθέτηση πάνω σε κεντρικά ζητήματα που θα συμβάλουν στη λύση του.

Αναρωτιέται κανείς, ιδιαίτερα εν όψει εκλογών:

α) πόσες ζώνες ήπιας κυκλοφορίας με όριο τα 30 km/h, έχουν εξαγγελθεί για τις ελληνικές μεγάλες πόλεις, την στιγμή που σ όλες τις ευρωπαικές (και όχι  μόνο) πόλεις ήδη αυτές αποτελούν εκτεταμένη πραγματικότητα αλλά ακόμα πιο εκτεταμένη προοπτική. Θεωρούν εν πάσει περιπτώσει, οι εγγυητές της ασφάλειας, κάποια ταχύτητα στο οδικό δίκτυο ως υπερβολική και επικίνδυνη  και ποια είναι αυτή;

β) πόσα πεζοδρόμια και πόσες νησίδες θα διαπλατυνθούν για την ασφαλή χρήση απο τους πεζούς (και όχι για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων η για “παράνομο” παρκάρισμα). Πόσα φανάρια θα ρυθμιστούν ώστε η λειτουργία τους να διευκολύνει την ασφαλή μετακίνηση των πεζών (και όχι την επιτάχυνση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων) αποτρέποντας ταυτόχρονα των εγκλωβισμό των πεζών πάνω στις νησίδες.

γ) πόσοι, ασφαλείς σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές, ποδηλατόδρομοι προτείνουν να κατασκευαστούν στην διάρκεια τους θητείας και πού. Ή μήπως τη λύση θα δώσουν με την γενίκευση τους ασυνάρτητες πατέντες στα πλαίσια των “πολιτικών του εφικτού” όπως η χρήση του λεωφορειόδρομου από τους ποδηλάτες, χωρίς μείωση του ορίου ταχύτητας στα 30km και χωρίς διαπλάτυνση της λωρίδας ώστε να υπάρχει το αναγκαίο όριο απόστασης ασφαλείας σε περίπτωση προσπέρασης.

Σταματάμε μόνο σ αυτά γιατί είναι απόλυτα ενδεικτικά της αποδοχής από την συντριπτική πλειοψηφία και συνδυασμών της σημερινής πραγματικότητας των πόλεων σαν φυσιολογικής, φυσικής και αποδεκτής.

Είναι απίστευτο το ότι θέλουν να μας πείσουν πως η ίδια η ζωή αλλά και η όποια  ποιότητα της   απειλείται από οτιδήποτε άλλο εκτός από τη μηχανοκίνητη κυκλοφορία που πραγματοποιεί με την ενθάρρυνση τους επίδειξη δύναμης.

Σε μια εποχή που το οδικό δίκτυο των πόλεων έχει μετατραπεί σε κρεατομηχανή και η ατμόσφαιρα σε θάλαμο αερίων είναι φυσικό αυτοί που “δεν βλέπουν” αυτά τα προβλήματα να αντιλαμβάνονται τις εκλογές ως πανηγύρι: επιστροφή πινακίδων και αδειών οδήγησης για τους παραβάτες, έκρηξη της παράνομης υπαίθριας διαφήμισης με πρωτοστατούντες τους ίδιους που ανησυχούν για την …ασφάλεια μας.

Φαίνεται τελικά πως καθήκον κάθε συνεπούς υποψηφίου είναι να αποκρύψει πως όλοι είμαστε υποψήφια θύματα. Και χρειάστηκαν πολλές εκλογές αρχόντων για να φτάσουμε ως εδώ.

Η ιδεολογικοπολιτική επιλογή πρόοδος= αυτοκίνητο σημάδεψε επί δεκαετίες την ελληνική κοινωνία. Ο θάνατος στο δρόμο και η αναπηρία κατά συνέπεια έγιναν και γίνονται αποδεκτές σαν αναπόφευκτες παράλληλες απώλειες.

Με την ελπίδα να μη μας πετύχει κανείς στο πεζοδρόμιο ή στη νησίδα πηγαίνοντας για την κάλπη, ας ψάξουμε μέχρι και  την τελευταία στιγμή μπας και υπάρχει κάποιος συνδυασμός ή υποψήφιος που διαψεύδει όσα αναφέραμε παραπάνω.

Πέντε μέρες μετά το σοβαρό τραυματισμό και την εγκατάλειψη της 19χρονης: ελεύθερος και με την άδεια οδήγησης του. Την Κυριακή θα πάει και να ψηφίσει. Στις επόμενες εκλογές ίσως να είναι και υποψήφιος. Δεν έκανε και κάτι το σημαντικό… Δυο πλημμελήματα.
Αυτή είναι η θέση των δραστών όταν η θέση των θυμάτων είναι στις εντατικές ή στα νεκροταφεία.

Ανοικτή επιστολή προς όσους ζητούν την ψήφο μας για το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Οι τροχαίες συγκρούσεις αποτελούν παγκόσμια ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα Δημόσιας Υγείας. Η Ευρώπη αν και ασφαλέστερη συγκριτικά με  τις υπόλοιπες ηπείρους στον τομέα οδική ασφάλεια, θρηνεί κάθε χρόνο πάνω απο 25.000 νεκρούς από τροχαία και πολλούς περισσότερους σοβαρά τραυματίες  οι περισσότεροι από τους οποίους θα ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους με μια αναπηρία. Οι επιπτώσεις  του τροχαίου τραύματος είναι ιδιαίτερα σημαντικές τόσο στα άμεσα θύματα  όσο και στο ευρύτερο οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον.

Για δεύτερη συνεχή δεκαετία (2001-2010 & 2011-2020) οι στόχοι που τέθηκαν επισήμως  για περιορισμό των θανάτων από τροχαία σε Ευρωπαικό επίπεδο κατά 50% δεν επετεύχθησαν.  Τα επίσημα αποτελέσματα εμφανίζουν μεγάλη απόκλιση από τους τεθέντες στόχους και τα πέντε τελευταία χρόνια δεν επετεύχθη καμιά ουσιαστική προόδος σ αυτόν τον τομέα. Η επανάληψη της ίδιας λογικής (50% μείωση) για τρίτη δεκαετία δείχνει μια εθιμοτυπική αντιμετώπιση του προβλήματος που προκαλεί αμφισβήτηση στην κοινή γνώμη και ιδιαίτερα στις οικογένειες των θυμάτων για την πρόθεση αποτελεσματικότητας της υιοθετημένης  πολιτικής.

2011 -2020: Στόχος και Πραγματικότητα. Πηγή ETSC

Περαιτέρω προβληματισμό προκαλεί το γεγονός πως κάθε ευρωπαική χώρα είναι «ελεύθερη» να διαχειριστεί όπως νομίζει το πρόβλημα. Κάθε χώρα μπορεί να έχει διαφορετικά όρια ταχύτητας, διαφορετικά  όρια συγκέντρωσης αλκοόλ στο αίμα, διαφορετικές διοικητικές ποινές για τους παραβάτες διαφορετική ποινική αντιμετώπιση για τους παραβάτες που σκοτώνουν και διαφορετικό ύψος αποζημίωσης για την απώλεια ζωής ή την αναπηρία.

Οι εκλογές για το ευρωπαικό κοινοβούλιο θεωρούνται σημαντικές για το μέλλον της Ευρώπης. Αυτό το μέλλον όμως περιλαμβάνει και την εξάλειψη των τροχαίων συγκρούσεων και του τροχαίου τραύματος καθώς και των άλλων επιπτώσεων της μηχανοκίνητης κυκλοφορίας στην υγεία των πολιτών της Ευρώπης;

Ζητάμε απ όσους συμμετείχαν μέχρι σήμερα στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο και όσους επιδιώκουν να εκλεγούν σ αυτό μια καθαρή απάντηση:

– Θεωρούν ή όχι το τροχαίο τραύμα, πρόβλημα που αφορά ιδιαίτερα τους νέους, σαν ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα Δημόσιας Υγείας στην Ευρώπη, ;

Αν η απάντηση σ αυτo τo ερώτημα είναι θετική θα θέλαμε να γνωρίζουμε αν  υποστήριξαν ή θα υποστηρίξουν την θέση πως το θέμα της οδικής ασφάλειας σε ευρωπαικό επίπεδο ανήκει στην αρμοδιότητα  του Επιτρόπου Υγείας (και κατ επέκταση σε κάθε χώρα των υπουργείων Υγείας) και όχι του επιτρόπου Μεταφορών  και των υπουργείων Μεταφορών  κάθε χώρας.

Δυστυχώς όλα τα προηγούμενα χρόνια σε ευρωπαικό επίπεδο καμία πρωτοβουλία δεν αναλήφθηκε για τα παραπάνω θέματα από τον επίτροπο Υγείας, όχι λόγω προσωπικής ανεπάρκειας αλλά λόγω του ότι θεωρείται «θεσμικά αναρμόδιος».

Σαν πολίτες της Ευρώπης, σαν συλλογικότητες που εκπροσωπούν θύματα τροχαίων συγκρούσεων θα θέλαμε να γνωρίζουμε αν στην περίπτωση που θα εκλεγείτε ως μέλος τους Ευρωπαικού Κοινοβουλίου αν θα υποστηρίξετε την διαιώνιση αυτής της κατάστασης ή την ΑΜΕΣΗ ριζική αλλαγή της στη λογική πως όλα τα αναφερθέντα αποτελούν προβλήματα Δημόσιας Υγείας και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Δυστυχώς όλα τα προηγούμενα χρόνια στο Ευρωπαικό κοινοβούλιο ενώ συγκροτήθηκαν κάθε είδους επιτροπές  απέτυχαν όλες οι προσπάθειες για την συγκρότηση μιας επιτροπής Οδικής Ασφάλειας λόγω έλλειψης ικανού αριθμού ενδιαφερομένων…

Θα θέλαμε να γνωρίζουμε αν θεωρείτε αναγκαία την ύπαρξη μια τέτοιας επιτροπής και αν θα συμμετείχατε σ αυτήν ή αν όπως την θεώρησε επι χρόνια η συντριπτική πλειοψηφία των ευρωβουλευτών, την θεωρείτε και σεις περιττή ή σημαντική αλλά για κάποιους άλλους.

Με εκτίμηση

Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

Αθήνα 14 Μαίου 2019                                                                                             Παρόμοιο κείμενο (ΕΔΩ) απευθυνόμενο στους υποψήφιους ευρωβουλευτές όλων των χωρών εξέδωσε και η IRVP  (Διεθνής Συνεργασία Θυμάτων Τροχαίων) στην οποία μαζί με 95 άλλες οργανώσεις απ όλο τον κόσμο ανήκει ο SOS Τροχαία Εγκλήματα.

5η Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας Ο.Η.Ε.- 6 εως 12 Μαίου 2019

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

5^η Παγκόσμια εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας Ο.Η.Ε. –  6 εως 12 Μαίου 2019

Η 5^η παγκόσμια εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, αφιερωμένη στην ανάγκη συγκρότησης ενός Ηγετικού επιτελείου για την Οδική Ασφάλεια, ξεκινάει τη Δευτέρα 6 Μαίου.

Λίγους μήνες πριν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχε δημοσιοποιήσει τα στοιχεία για το 2018,  με σαφείς αρνητικές εξελίξεις, επισημαίνοντας την αύξηση των τραυματισμών από τροχαίες συγκρούσεις παγκόσμια.

1.350. 000 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους στους δρόμους του κόσμου το 2018! Πολλοί περισσότεροι ήταν οι σοβαρά τραυματίες.

Το 2018 το τροχαίο τραύμα αποτέλεσε την 8^η αιτία θανάτου παγκόσμια, όταν το 2000 αποτελούσε την 10^η.

Δυστυχώς επιβεβαιώνεται με μαθηματική ακρίβεια η πρόβλεψη του Π.Ο.Υγείας, από το 2.000, πως «αν δεν ληφθούν ουσιαστικά μέτρα το 2030 οι τροχαίες συγκρούσεις θα αποτελούν το 5^ο αίτιο θανάτου και θα προκαλούν 2.400.000 θανάτους  το χρόνο». Ήδη σήμερα οι τροχαίοι τραυματισμοί είναι το 1^ο αίτιο θανάτου για τα παιδιά 5 εως 14 ετών και για τους νέους 15 εως 29 ετών παγκόσμια.

Λίγους μήνες πριν το Ευρωπαικό Συμβούλιο για την Ασφάλεια στις Μεταφορές επεσήμανε πώς αν και συγκριτικά με τις υπόλοιπες ηπείρους η Ευρώπη είναι σε καλύτερη θέση στο επίπεδο Οδικής Ασφάλειας, για 5^η συνεχή χρονιά δεν παρατηρήθηκε ουσιαστική πρόοδος στον περιορισμό των θανάτων και των τραυματισμών από τροχαία σε Ευρωπαικό επίπεδο. Σα συνέπεια, για δεύτερη συνεχή δεκαετία, δεν επιτεύχθηκε ο στόχος  που είχε τεθεί να περιοριστούν κατά 50% οι θάνατοι από τροχαίες συγκρούσεις.

Η Ελλάδα αν και από την έναρξη της οικονομικής κρίσης εμφάνισε σημαντική πτωτική τάση  στον αριθμό θανάτων από τροχαίες συγκρούσεις, εξακολουθεί να παραμένει πάντα στην ομάδα με τις χειρότερες επιδόσεις σε ευρωπαικό επίπεδο με τριπλάσια πιθανότητα θανάτου ή τραυματισμού στο οδικό δίκτυο συγκριτικά με τις ασφαλέστερες ευρωπαικές χώρες.

Κανένας θάνατος στο δρόμο δεν είναι αποδεκτός!

Παρότι ο Π.Ο.Υγείας αλλά και οι χώρες που εμφάνισαν ουσιαστικά αποτελέσματα στον δραστικό περιορισμό των τροχαίων συγκρούσεων και των θυμάτων τους επιμένουν πως: «Οι τροχαίες συγκρούσεις είναι προβλέψιμες. Άρα μπορούν να προληφθούν!» πολύ λίγοι μάλλον θέλουν να τους ακούσουν. Το «Όραμα Μηδέν», η πολιτική άποψη πως με ένα μακροπρόθεσμο ρεαλιστικό σχέδιο που θα προκύψει από τον συντονισμό των υπηρεσιών και την συμμετοχή της κοινωνίας μπορούμε να εξαλείψουμε τους τροχαίους τραυματισμούς αν και είναι η μόνη πολιτική για την οδική ασφάλεια στον πλανήτη που είχε πραγματικά αποτελέσματα παραμένει εξαιρετικά μειοψηφική.

Φαίνεται πως υπάρχουν πληθυσμοί διαθέσιμοι για να εξοντωθούν και οι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι νέοι, θεωρούνται “φονεύσιμοι”…

Αν θέλουμε να ακολουθήσουμε μια αντίστροφη πορεία, να σταματήσουμε απλά να καταγράφουμε τους νεκρούς όπως συμβαίνει εδώ και 70 χρονια, μπορούμε να το κάνουμε μέσα από την συγκρότηση ενός Ηγετικού επιτελείου για την Οδική Ασφάλεια με την ισότιμη συμμετοχή εκπροσώπων των υπουργείων Υγείας, Προστασίας του Πολίτη, Εσωτερικών, Μεταφορών, Δικαιοσύνης και όλων των εμπλεκόμενων κοινωνικών φορέων.

Ενός επιτελείου που θα έχει σαν στόχο το «Όραμα Μηδέν» και που θα επιδιώξει η χώρα μας μέσα στην προσεχή τριετία να βρίσκεται στην πεντάδα με τις ασφαλέστερες χώρες της Ευρώπης.

Είναι σαφές σε όλους όσους έχουν ασχοληθεί έμπρακτα με το θέμα Οδική Ασφάλεια πως στη χώρα μας υπάρχει ένα δυναμικό ανθρώπων τόσο στις υπηρεσίες Υγείας, όσο και στην Τροχαία και στην Πυροσβεστική που έχει και τη γνώση και τη  θέληση και την ευαισθησία να παλέψει για να γίνει αυτό πράξη.

Αλλά το αν θα μπορέσει να το κάνει είναι καθαρά απόφαση ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

 

5/5/2019                         Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

Την Παρασκευή 10 Μαίου ο SOS Τροχαία Εγκλήματα καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας απο τις 11πμ  μπροατά στο υπουργείο Δικαιοσύνης: ΕΔΩ

Γιατί: Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους!

Παρασκευή 10 Μαίου συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους δρόμους!

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Την Παρασκευή 10 Μαίου στις 11πμ ο πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας εβδομάδας για την Οδική Ασφάλεια του Ο.Η.Ε. (ΕΔΩ) καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην είσοδο του υπουργείου Δικαιοσύνης στην Αθήνα για την διαχρονική συστηματική άρνηση αντιμετώπισης του θέματος της οδικής ασφάλειας και της προστασίας των ευάλωτων χρηστών του οδικού δικτύου με αποτέλεσμα τα τροχαία εγκλήματα να αποτελούν επί δεκαετίες την κύρια αιτία θανάτου και αναπηρίας για τους νέους της χώρας μας.

Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους δρόμους!

Ενώ σ όλες τις χώρες, που επιδιώκουν την δραστική μείωση των τροχαίων συγκρούσεων και των συνεπειών τους, υιοθετούνται συγκροτημένες πολιτικές ουσιαστικό στοιχείο των οποίων είναι η θέσπιση αυστηρών διοικητικών ποινών για τους παραβάτες του Κ.Ο.Κ. και αυστηρών ποινικών κυρώσεων  για τους παραβάτες που σκοτώνουν ή τραυματίζουν άλλους ανθρώπους, η χώρα μας ακολουθεί το δικό της δρόμο: βαφτίζοντας «αμέλεια» κάθε παραβατική συμπεριφορά  που θα οδηγήσει στο θάνατο ή την αναπηρία ένα ή και περισσότερους ανθρώπους έχει δημιουργήσει ένα προστατευτικό νομικό πλαίσιο για τους χρήστες μηχανοκίνητων  που μπορούν ανενόχλητα και ατιμώρητα να σκοτώνουν (ακόμα και να εγκαταλείπουν) τα θύματα τους παραβιάζοντας τα όρια ταχύτητας, τους κόκκινους σηματοδότες, οδηγώντας πιωμένοι ή χρησιμοποιώντας το κινητό ή κάνοντας οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς.

Η άδεια οδήγησης αποτελεί αξία ανώτερη της ζωής σ αυτό το δικαιικό σύστημα, μια και η δεύτερη αφαιρείται ενώ η πρώτη ποτέ. Προς δόξα των υπουργών μας της δικαιοσύνης  έχουμε σήμερα στους δρόμους οδηγούς που έχουν σκοτώσει ανθρώπους σε 2 και 3 διαφορετικά τροχαία (αν δεν το έκαναν με αυτοκίνητο θα ήταν πασίγνωστοι και θα ονομάζονταν serial killers…) να κυκλοφορούν νόμιμα με την άδεια οδήγησης τους μια και αυτή είναι ιερή και είναι αδύνατον να τους αφαιρεθεί. Έχουμε το μοναδικό φαινόμενο οδηγοί που σκότωσαν ανθρώπους οδηγώντας χωρίς άδεια οδήγησης να κυκλοφορούν επίσης νόμιμα έχοντας βγάλει στη συνέχεια άδεια οδήγησης (κάποιος που σκοτώνει με όπλο  μπορεί στη συνέχεια να πάρει άδεια οπλοφορίας; Και βέβαια όχι, εκτός κι αν το όπλο είναι το αυτοκίνητο).

Στη χώρα που το 88% του συνόλου των ανθρωποκτονιών οφείλεται σε τροχαία εγκλήματα η θεωρία της «αμέλειας» αποτελεί μια προτροπή διαιώνισης του τροχαίου εγκλήματος ένα κλείσιμο ματιού στους δράστες και στους εν δυνάμει δράστες και ταυτόχρονα μια προσβολή της μνήμης των θυμάτων και μια βάναυση συμπεριφορά του κράτους απέναντι στις οικογένειες τους.

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα έχει υποβάλει διαχρονικά δέσμη αιτημάτων και για το θέμα της Δικαιοσύνης στη Βουλή, στους εκάστοτε υπουργούς Δικαιοσύνης από το 2011 και στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

Κανένα από τα αιτήματα μας, ακόμα και σ αυτά που δηλώθηκε συμφωνία, δεν έγινε πράξη.

-Για να υπενθυμίσουμε το ελάχιστο (γι αυτούς) ούτε καν το  θέμα να προτάσσονται τα τροχαία με θάνατο ή βαρύ τραυματισμό στο πινάκιο των δικαστηρίων για να αποφεύγονται  οι αλλεπάλληλες αναβολές δεν υλοποιήθηκε. Κατά το  δικαιικό τους σύστημα η εκδίκαση μιας υπόθεση με ένα νεκρό άνθρωπο δεν έχει καμιά διαφορά από την εκδίκαση μια ζωοκλοπής μιας καταπάτησης ή οτιδήποτε άλλο…

-Για να επισημάνουμε το πιο ακραίο, καμιά πρωτοβουλία δεν υπήρξε για την κατάργηση του άρθρου 43 του ΚΟΚ που θεσπίζει ειδική ευνοική αντιμετώπιση για τους οδηγούς που εγκαταλείπουν θύματα τους τιμωρώντας τους με 6 μηνες φυλάκιση όταν για το ίδιο αδίκημα όταν ο τραυματισμός δεν προκληθεί από οδηγό η τιμωρία είναι 6 χρόνια (άρθρο 306 ΠΚ).

Από τον Οκτώβρη του 2018 ο SOS Τροχαία Εγκλήματα έχει ζητήσει τρεις φορές συνάντηση με τον υπουργό Δικαιοσύνης. Όχι μόνο δεν έγινε συνάντηση αλλά  ούτε καν μια τυπική απάντηση δεν μας δόθηκε.

Από τον Μάρτιο του 2018 στείλαμε στον τότε υπουργό επιστολή υπογεγραμμένη από 270  οικογένειες  με θύματα από τροχαία ζητώντας την άμεση κατάργηση του άρθρου 43 του Κ.Ο.Κ. Καμία απάντηση.

Δεν έχει νόημα να απαριθμήσουμε ακόμα μια φορά το σύνολο των προτάσεων μας.

Έχει νόημα όμως να μαζευτούμε για να διαμαρτυρηθούμε και να συζητήσουμε μεταξύ μας πως θα μεθοδεύσουμε τις παραπέρα δράσεις μας για να γίνουμε αποτελεσματικοί.
Καλούμε κάθε πολίτη που τον απασχολεί το ζήτημα της ανασφάλειας στο οδικό δίκτυο και ιδιαίτερα τα μέλη οικογενειών που έχουν βιώσει τι θα πει τροχαίο έγκλημα να έρθουν μαζί μας.

Καλούμε όλες τις κινήσεις πολιτών που τους απασχολεί το ζήτημα της οδικής ασφάλειας και της βιώσιμης κινητικότητας να συμμετάσχουν.

Τέλος καλούμε τους κάθε είδους υποψήφιους να σεβαστούν τον χαρακτήρα της εκδήλωσης και να μη προσέλθουν για ομιλίες.

Όλοι και όλες που θα συναντηθούμε εκεί ας φανούμε αντάξιοι αυτών που έχουμε χάσει.

Ούτε τη λύπη κανενός έχουμε ανάγκη, ούτε αόριστες υποσχέσεις. Διεκδικούμε τα δικαιώματα των θυμάτων που η πολιτεία θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχει κατοχυρώσει.

Δυστυχώς ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας είναι πολύ μακρύς. Αλλά είναι Μονόδρομος.

Αθήνα 1^η Μαίου 2019

Πανελλαδικός Σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

 Στην κινητοποίηση συμμετέχουν η ΕΥΘΥΤΑ – Ρόδου και ο ΕΣΥΠΡΟΤΑ – Ηρακλείου

Η επιστολή για την κατάργηση του άρθρου 43 του Κ.Ο.Κ. ΕΔΩ

Όραμα Μηδέν: Μονόδρομος για να μην έχουμε νεκρούς στους δρόμους

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Μέτρα δέσμευσης για τον εκμηδενισμό των θανάτων και των σοβαρών τραυματισμών από τροχαία ζητά από τους υποψήφιους δημάρχους της πόλης ο Σύλλογος «SOS Τροχαία Εγκλήματα Θεσσαλονίκης» καλώντας τους να υιοθετήσουν προγραμματικά τον στόχο «Όραμα Μηδέν». Θέτουν ακόμη μια σειρά ερωτημάτων σχετικά με τις θέσεις και τις προθέσεις των υποψήφιων δημάρχων για τις τροχαίες συγκρούσεις στην περιοχή ζητώντας τις απαντήσεις τους.

«Κάθε χρόνο την Μεγάλη Εβδομάδα διατηρούνται παραδοσιακά τα έθιμα…
Βάφουμε κόκκινα αυγά, η Τροχαία παραδίδει πίσω τις πινακίδες που αφαίρεσε από τους παραβάτες του ΚΟΚ για να ξεχυθούμε όλοι προς την πασχαλινή έξοδο και το βράδυ της Δευτέρας του Πάσχα ξεκινούν τα δελτία ειδήσεων με «το βαρύ φόρο του αίματος που πλήρωσαν  και φέτος τα αθώα θύματα της ασφάλτου».
Πράξεις μηδέν
Κλισέ άπειρα
Επειδή εμείς ονομάζουμε τα τροχαία, εγκλήματα και όχι ατυχήματα,
επειδή δεν θεωρούμε ότι οι συγκρούσεις στο δρόμο είναι της μοίρας μας γραφτό
κι επειδή πονάμε τα θύματα, σαν συγγενείς, σαν φίλοι, σαν υγειονομικοί και σαν πολίτες απευθυνόμαστε και πάλι δημόσια προς όλους τους εμπλεκόμενους θεσμικούς φορείς, αλλά και στους οδηγούς για τα μέτρα που πρέπει να παρθούν άμεσα για την μείωση των τροχαίων συμβάντων» σημειώνει ο Σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα Θεσσαλονίκης ρωτώντας τους υποψήφιους δημάρχους ενόψει των δημοτικών εκλογών τα παρακάτω:

1.     Έχετε πλήρη εικόνα των συμβάντων τροχαίων συγκρούσεων στη περιοχή; Θεωρείτε ότι στην περιοχή οι δρόμοι είναι ασφαλείς για όλους τους χρήστες ;
2.     Ακόμη και εάν τα ποσοστά συγκρούσεων ήταν μικρά και οι τραυματισμοί ή οι θάνατοι ελάχιστοι, θα σας ενδιέφερε να υιοθετήσετε προγραμματικά τον στόχο όραμα Μηδέν, δηλαδή τον στόχο να φτάσετε την πόλη σας στο σημείο να εκμηδενίσει τους θανάτους και τους σοβαρούς τραυματισμούς για όλους τους χρήστες των δρόμων; Θα δεσμευόσασταν δημόσια να πετύχετε τον στόχο αυτό στη διάρκεια της θητείας σας;
3.     Είναι για εσάς προτεραιότητα η συστηματική συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς; Πώς θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί η συνεργασία αυτή στα πλαίσια του δήμου; Είστε διατεθειμένοι να καλέσετε σε ενεργή συμβολή τους εμπλεκόμενους φορείς ; Υπάρχει η πολιτική ωριμότητα στα στελέχη του Δήμου να «ανοίξουν» σε ουσιαστικές συνεργασίες;
4.     Είναι σαφές ότι, χωρίς την επιθυμία για συνεργασία από τους ίδιους τους χρήστες των δρόμων, ο στόχος είναι ανέφικτος. Ο λαός της πόλης πώς θα ενημερωθεί για την υπάρχουσα κατάσταση και την συντονισμένη προσπάθεια να βελτιωθεί; Θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την πιο ενεργή εμπλοκή των πολιτών ο θεσμός των δημοτικών κοινοτήτων ίσως ή άλλοι θεσμοί της Τ.Α.; 

Αναδημοσίευση απο Alterthess.gr, ολόκληρη ανακοίνωση: ΕΔΩ

Όραμα Μηδέν: μια πολιτική (και) για την τοπική αυτοδίοικηση, αλλά όχι την ελληνική.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

 

Οι Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές πλησιάζουν. Το ζήτημα των τροχαίων συγκρούσεων και των θυμάτων τους είναι ο κλασσικά μεγάλος απών στην όποια προεκλογική συζήτηση. Αυτό σε μια περίοδο που οι πόλεις μεγαλώνουν και μεγαλώνουν, η μηχανοκίνηση έχει γιγαντωθεί και ο τόπος πραγματοποίησης των τροχαίων εγκλημάτων μετακινείται όλο και περισσότερο προς το εσωτερικό των πόλεων. Ελάχιστοι Δήμοι ή υποψήφιοι ασχολούνται επί της ουσίας με το θέμα. Υποταγμένη στη λογική της εξυπηρέτησης της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων η μεγάλη πλειοψηφία, εξαγγέλλει προγράμματα και πρακτικές που θα κάνουν τις πόλεις (ακόμα πιο) αβίωτες. Με τις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις που υπόσχονται πως θα μας απαλλάξουν απο κάθε πρόβλημα αναρρωτιέται κανείς αν η επόμενη γενιά αυτοκινήτων εκτός από το ότι θα μας  απαλλάξει απο την οδήγηση θα μας απαλλάξει και από την ψηφοφορία και το αυτοκίνητο θα πηγαίνει να ψηφίζει μόνο του. Φαίνεται πως οι εκλογές περισσότερο αυτό αφορούν  παρά εμάς.

Όραμα Μηδέν

Την τελευταία πενταετία σαράντα περίπου πόλεις των ΗΠΑ, εμπνεόμενες από το Σουηδικό μοντέλο, έχουν συγκροτήσει το Δίκτυο Όραμα Μηδέν (περισσότερα: ΕΔΩ)

Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ένα κείμενο απο το vision zero network με τίτλο 9 Συστατικά στοιχεία μιας ισχυρής δέσμευσης στο Όραμα Μηδέν, πού σκιαγραφεί βασικές προυποθέσεις για να ενταχθεί μια  πόλη στο δίκτυο Πόλεων – Όραμα Μηδέν

Τι όμως χαρακτηρίζει μια Πόλη με Όραμα Μηδέν  (Vision Zero City);

Είναι μια πόλη που πληροί τα παρακάτω ελάχιστα κριτήρια:

– Έχει θέσει ένα σαφή στόχο εξάλειψης των θανάτων και  των σοβαρών τραυματισμών από τροχαίες συγκρούσεις.

-Ο Δήμαρχος έχει δημόσια δεσμευτεί επίσημα να κάνει πράξη το Όραμα Μηδέν.

– Ένα σχέδιο ή μια στρατηγική για το Όραμα Μηδέν είναι σε ισχύ, ή ο Δήμαρχος έχει δεσμευτεί αυτή να γίνει πράξη εντός σαφούς χρονικού πλαισίου.

-Συμμετέχουν σ αυτό οι βασικοί τομείς υπηρεσιών της πόλης (συμπεριλαμβανομένων της αστυνομίας, των μεταφορών και της δημόσιας υγείας);

9 Συστατικά στοιχεία μιας ισχυρής δέσμευσης στο Όραμα Μηδέν.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ

Οι ανώτατοι τοπικοί αξιωματούχοι (Δημάρχος, Δημοτικό Συμβούλιο) δεσμεύονται επίσημα και δημόσια στο στόχο Όραμα Μηδέν, στο να κατορθώσουν να εκμηδενίσουν τους θανάτους στην κυκλοφορία και τους σοβαρούς τραυματισμούς για όλους τους χρήστες του δρόμου (συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων που περπατούν, που κάνουν ποδήλατο, χρησιμοποιούν τις μεταφορές και οδηγούν) εντός καθορισμένου χρονικού πλαισίου. Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει τη χάραξη μιας τοπικής πολιτικής που θα καθορίζει τους στόχους, το χρονοδιάγραμμα, τους ενδιαφερόμενους και μια δέσμευση για τη συμμετοχή της κοινότητας, για διαφάνεια και δίκαια αποτελέσματα.

ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

Συγκροτείται μια επίσημη Ομάδα Εργασίας (ή Συντονιστική Επιτροπή) της πόλης για το Όραμα Μηδέν που αναλαμβάνει την ευθύνη να ηγηθεί της προασπάθειας σχεδιασμού για το Όραμα Μηδέν. Η ομάδα εργασίας θα πρέπει να περιλαμβάνει, τουλάχιστον,  υψηλόβαθμους εκπροσώπους του γραφείου του Δημάρχου, της Αστυνομίας, των Μεταφορών (ή της ανάλογης υπηρεσίας) και της Δημόσιας Υγείας. Άλλα τμήματα που πρέπει να εμπλακούν περιλαμβάνουν την Πολεοδομία, την Πυροσβεστική, τις Υπηρεσίες Επειγόντων, Δημοσίων Έργων, τον τοπικό Εισαγγελέα, τις Διευθύνσεις Εξυπηρέτησης Ηλικιωμένων, και Ανθρώπων με Αναπηρία, και τη Διεύθυνση των Σχολείων της περιοχής.

ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ

Το Σχέδιο Δράσης (ή η Στρατηγική) για το Όραμα Μηδέν ολοκληρώνεται μέσα σε ένα χρόνο από την αρχική δέσμευση και υλοποιείται με σαφείς στρατηγικές, υπεύθυνους υλοποίησης κάθε στρατηγικής, ενδιάμεσους στόχους, χρονοδιαγράμματα και δείκτες εκτίμησης των επιδόσεων.

ΙΣΟΤΗΤΑ

Οι συμμετέχοντες στην πόλη δεσμεύονται τόσο για μια ισότιμη προσέγγιση του Οράματος Μηδέν, καθιερώνοντας συμμετοχικές και αντιπροσωπευτικές διαδικασίες, όσο και ισότιμα αποτελέσματα εξασφαλίζοντας μετρήσιμα σημεία αναφοράς για την παροχή ασφαλών επιλογών μεταφοράς για όλους τους χρήστες του δρόμου σε όλα τα μέρη της πόλης.

ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ & ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Αναλαμβάνεται η δέσμευση για την ενθάρρυνση της ουσιαστικής συλλειτουργία και συνεργασίας μεταξύ των αρμόδιων κυβερνητικών φορέων και των ενδιαφερομένων μερών της κοινότητας προκειμένου να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο για   πολλαπλούς ενδιαφερόμενους φορείς ώστε  να καθορίσουν κοινούς στόχους και να εστιάσουν στον συντονισμό και την υπευθυνότητα.

ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Οι ηγέτες των πόλεων δεσμεύονται και αποδίδουν προτεραιότητα σε μια συστημική προσέγγιση στο Όραμα Μηδέν  –  που εστιάζει στο δομημένο περιβάλλον, τα συστήματα και τις πολιτικές που επηρεάζουν τη συμπεριφορά – καθώς και στην υιοθέτηση μηνυμάτων που τονίζουν πως  αυτές οι απώλειες  στην κυκλοφορία μπορούν να προληφθούν.

ΜΕ ΒΑΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Οι ενδιαφερόμενοι φορείς  της πόλης δεσμεύονται να συγκεντρώνουν, να αναλύουν, να χρησιμοποιούν και να δημοσιοποιούν  αξιόπιστα δεδομένα για την κατανόηση  των θεμάτων ασφάλειας της κυκλοφορίας και να κατανέμουν πόρους με προτεραιότητες που τεκμηριώνονται από τις μεγαλύτερες ανάγκες και επιπτώσεις

ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

Δημιουργούνται ευκαιρίες που προκαλούν  την ουσιαστική εμπλοκή της κοινότητας, όπως η επιλογή εκπροσώπων της κοινότητας που θα συμμετέχουν στην Ομάδα Εργασίας, η ευρύτερη κοινοτική συνεισφορά μέσω δημόσιων συναντήσεων ή ημερίδων, οι online έρευνες και άλλες ευκαιρίες ανάδρασης.

ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ

Η διαδικασία της πόλης είναι διαφανής για τους ενδιαφερόμενους ανθρώπους της πόλης και την κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων τακτικών ενημερώσεων σχετικά με την πρόοδο στο Σχέδιο Δράσης και τα μέτρα απόδοσης, καθώς και μιας ετήσιας έκθεσης (τουλάχιστον) στο τοπικό κυβερνητικό σώμα (π.χ. Δημοτικό Συμβούλιο).

Με βάση τις εμπειρίες των πόλεων που υιοθέτησαν πρώτες το Όραμα  Μηδέν στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτά τα εννέα συστατικά έχουν αποδειχθεί ότι είναι ένα αποτελεσματικό, υψηλού επιπέδου πλαίσιο για τις κοινότητες που σκέφτονται τη δέσμευση τους στο Όραμα Μηδέν. Παρόλο που αυτά δεν είναι τα μόνα συστατικά  που πρέπει να λαμβάνονται  υπόψη, είναι κρίσιμα για τη διασφάλιση μιας ισχυρής και διαρκούς  δέσμευσης στο Όραμα Μηδέν.