Μια ενδιαφέρουσα ημερίδα με θέμα «Προαγωγή Κουλτούρας Οδικής Ασφάλειας» διοργανώνεται απο το Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας των ΤΕΙ – Κρήτης. Η ημερίδα αποτελεί συνέχεια της συστηματικής δραστηριότητας του Τμήματος στο οποίο υπάρχει θεσμοθετημένο Εργαστήριο Μελέτης Συμπεριφορών Υγείας και Οδικής Ασφάλειας. (Περισσότερα για το Εργαστήριο:ΕΔΩ).
Η ημερίδα είναι ανοικτή στο κοινό και θα πραγματοποιηθεί στο Αμφιθέατρο Εκδηλώσεων ΣΕΥΠ – ΤΕΙ στο Ηράκλειο απο τις 9 το πρωί την Δευτέρα 29 Μαίου.
Στους ομιλητές περιλαμβάνεται και ο πρόεδρος του SOS Τροχαία Εγκλήματα Γιώργος Κουβίδης με θέμα της παρέμβασης του : «Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους«. Αναλυτικά το πρόγραμμα και οι ομιλητές : ΕΔΩ
ΠΡΑΞΗ
Την ίδια ημέρα στις 10 τοπρωί, λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, στην Αγία Πελαγία οι κάτοικοι θα αποκλείσουν τον δρόμο διεκδικώντας για πολλοστή φορά την δημιουργία ενος ασφαλούς κόμβου που θα εγγυάται την ασφαλή μετακίνηση των αναρίθμητων επισκεπτών της περιοχής και θα συμβάλει στο να σταματήσουν επιτέλους οι επαναλαμβανόμενες τροχαίες συγκρούσεις που με βάση τη δεδομένη κατάσταση μόνο «ατυχήματα» δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Είναι απόλυτα βέβαιο πως και φέτος το καλοκαίρι που η κυκλοφορία εκτοξεύεται στην περιοχή θα έχουμε δυστυχώς και πάλι πλήθος συμβάντων με άγνωστα αποτελέσματα.
Παρότι ο Δήμαρχος της περιοχής ανακοίνωσε σε επιτόπια συγκέντρωση διαμαρτυρίας που έγινε την προηγούμενη Δευτέρα πως «έχει αποσπάσει νέα δέσμευση από την Περιφέρεια Κρήτης ότι θα διατεθεί το ποσό των 3,5 εκατομμυρίων από το πρόγραμμα Δημοσίων επενδύσεων που απαιτείται για τη δημιουργία ασφαλούς κόμβου στην περιοχή» οι κάτοικοι προχωράνε στην κινητοποίηση μαι και οι δεσμεύσεις ανανεώνονται περιοδικά αλλά το έργο δεν υλοποιείται. Περισσότερα:ΕΔΩ
Τρία θανατηφόρα με θύματα εργαζόμενους οδηγούς δικύκλου μέσα σε ένα μήνα στην Αθήνα…
«Το ξέρουμε καλά πως δεν παίζουμε στο έργο “ο τυχαίος θάνατος ενός διανομέα”. Ξέρουμε πως είμαστε αναλώσιμοι, πως όταν ανεβαίνουμε στα μηχανάκια μας, το αν και κατά πόσο θα γυρίσουμε σώοι και ασφαλείς είναι ή θα πρέπει να είναι προτεραιότητά μας.
Το να έχει κάποιος από μας τροχαίο εργατικό ατύχημα με το μηχανάκι, δεν είναι θέμα κακιάς στιγμής, στραβής, δεν “ήταν γραφτό” ούτε “έκλεισε ο θεός τα μάτια” και άλλα χιλιοειπωμένα.
Με λίγα λόγια, δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο, όπως παρουσιάζεται, αλλά ένα ταξικό φαινόμενο. Είναι αυτό το φαινόμενο- συνθήκη όπου αναγκαζόμαστε να γινόμαστε πιο παραγωγικοί, υπό την πίεση των εργοδοτών.
Να μην μας παρέχουν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας (Μ.Α.Π), γιατί τους κοστίζει χρήματα.
Να τρέχουμε και να αμελούμε κάθε κανονισμό ασφάλειας και να παραβιάζουμε τον Κ.Ο.Κ μέσα σε ένα μεροκάματο για να πάει πιο γρήγορα η παραγγελία ή το δέμα.
Κι αυτό όχι γιατί μας κάνει κέφι να πηγαίνουμε σαν τρελοί, αλλά γιατί μας αναγκάζουν με την απειλή της απόλυσης και με τον εκβιασμό της ανεργίας.
Αν θέλουμε λοιπόν να μην είμαστε εργαζόμενοι μιας χρήσεως πρέπει να μην συνηθίσουμε το θάνατο, να μην λέμε αδιάφοροι “έτσι είναι αυτά”.
Ούτε φυσικά να κοιτάμε την πάρτη μας και να γινόμαστε ανταγωνιστικοί μεταξύ μας. Μπορεί το μηχανάκι να το καβαλάμε μόνοι μας, αλλά στους χώρους εργασίας πρέπει να σκεφτόμαστε μαζί, να αγωνιζόμαστε μαζί και να παλεύουμε μαζί γι’ αυτό που σήμερα ίσως να φαντάζει μακρινό.»
Ακούμε συχνά οτι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν δρόμοι, αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική: η Ελλάδα έχει ένα από τα πυκνότερα δίκτυα αυτοκινητοδρόμων – αυτό που δεν έχει στην πραγματικότητα είναι πεζοδρόμια.
Εκτός από τις πολλές κακοτεχνίες, σπασμένες πλάκες καί άλλες τέτοιες παγίδες, η μεγαλύτερη έλλειψη που παρουσιάζουν τα πεζοδρόμια στην Ελλάδα είναι το ανεπαρκές πλάτος, συνέπεια της προτερααιότητας που έχει δοθεί στα αυτοκίνητα κατά την κατανομή του χωρου της πόλης. Αυτοί που πλήττονται περισσότερο από τις ανεπάρκειες των πεζοδρομίων είναι οι πιό αδυναμοι πεζοί, όπως τα άτομα με αναπηρίες, τα περισσότερα από τα οποία είναι θύματα τροχαίων συγκρούσεων ή παρασύρσεων. Η κατάσταση είναι τόσο άσχημη, ώστε κυριολεκτικά έχουν εξαφανιστεί από τους δρόμους. Έτσι γίνονται θύματα για δεύτερη φορά του αυτοκινητοκεντρικού μεταφορικού συστήματος, που αφού τους στέρησε τη σωματική τους ακεραιότητα, τους καταδικάζει στη συνέχεια σε ένα καθεστώς απάνθρωπου κοινωνικού αποκλεισμού. Οι υπόλοιποι πεζοί συχνά αναγκάζονται να περπατούν στο οδόστρωμα με κίνδυνο να σκοτωθούν ή να γίνουν και αυτοί ανάπηροι.
Η νομοθεσία για τα πεζοδρόμια στην Ελλάδα είναι διάσπαρτη σε διάφορα νομοθετήματα, ελλιπής και, στο βαθμό που υπάρχει, αντιεπιστημονική και ανεπαρκής για την προστασία της ζωής και των δικαιωμάτων κινητικότητας όλων. Συγκεκριμένα, το σχετικά πληρέστερο νομοθέτημα είναι η 52907/28.12.2009 απόφαση ΥΠΕΚΑ (ΦΕΚ 2621Β/2009) (ΕΔΩ).
Η απόφαση αυτή στηρίζεται στην υπόθεση οτι 70 εκατοστά ελεύθερο πλάτος διέλευσης πεζοδρομίου είναι επαρκής χώρος για την κίνηση των ανθρώπων με αναπηρικό αμαξίδιο (βλ. άρθρο 2 της απόφασης αυτής). Στην πραγματικότητα αυτό το πλάτος δεν αρκεί ούτε για να διασταυρωθούν δύο αρτιμελείς ενήλικες. Το πλάτος 1,50 μέτρο πεζοδρομίου ελεύθερου από εμπόδια, που σε όλο τον κόσμο αναγνωρίζεται ως το απόλυτο μίνιμουμ, η απόφαση αυτή το έχει αναγάγει στο μέγιστο και δεν προβλέπει τίποτε για πεζοδρόμια με μεγάλη κίνηση, όπως σε εμπορικούς δρομους. Ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οτι οι προδιαγραφές αυτές δεν επιβάλλονται, ούτε ελέγχονται από κανένα – ακόμα και τα 70 εκατοστά το παραπάνω νομοθέτημα δεν τα επιβάλλει, αλλά απλώς τα συνιστά (άρθρο 2). Οι διεθνείς προδιαγραφές (European Conference of Ministers of Transport, Improving transport for people with mobility handicaps, OECD 2000 (ΕΔΩ) επιβάλλουν ελεύθερο από εμπόδια πλάτος πεζοδρομίου τουλάχιστον 1,80-2,00 μέτρα και σε περιπτώσεις εμπορικών δρόμων ή πεζοδρομίων με μεγάλη κίνηση πεζών 3,00-3,50 μέτρα τουλάχιστον.
Το εξοργιστικότερο όμως είναι οτι και στις περιπτώσεις που ξοδεύονται χρήματα για τη βελτίωση, υποτίθεται, των πεζοδρομίων, αυτά καταλλήγουν στην κατασκευή και πάλι ανεπαρκών και ακατάλληλων για την προστασία των πεζών πεζοδρομίων. Μιά μικρή δειγματοληπτική έρευνα στα έργα που κατασκευάστηκαν τα τελευταία χρόνια μεσα από ευρωπαϊκά προγράμματα έδειξε οτι σπαταλήθηκαν μεγάλα ποσά σε έργα που απλώς καλωπίζουν, χωρίς να βελτιώνουν τα πεζοδρόμια, που παραμένουν ακατάλληλα για τη χρήση τους από άτομα με αναπηρίες, παραβιάζοντας, όχι μόνο την ελληνική, αλλά και την ευρωπαϊκή νομοθεσία, που απαιτεί τα έργα να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από άτομα με αναπηρίες. Την έρευνα αυτή και ένα τυχαίο δείγμα των έργων μπορεί να το βρεί κανείς εδώ: http://enaspezos.gr/diafora/ee0.htm
Είναι καιρός να απαιτήσουμε πεζοδρόμια που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από όλους και να μπορούν να προστατεύσουν τη ζωή μας και τη σωματική μας ακεραιότητα. Εδώ: {http://enaspezos.gr/diafora/kataggelia.htm} μπορείτε να βρείτε οδηγίες για το πώς είναι δυνατόν να κάνετε μία καταγγελία στις ευρωπαϊκή επιτροπή και να ζητήσετε σωστά πεζοδρόμια.
Την Κυριακή 14 Μαίου στις 12.30 θα συναντηθούμε Πατησίων και Τροίας εκεί που η 10η πανελλαδική Ποδηλατοπορεία θα κανει μια ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ.
Εκει που τον Ιούλιο του 2012 μια μητέρα με τα επτάχρονα δίδυμα παιδιά της ενω βάδιζαν προς το σχολείο κτυπήθηκαν μέσα στη διάβαση απο οδηγό μηχανής μεγάλου κυβισμου, επαγγελματία οπλίτη, χωρις άδεια οδηγησης, που παραβίασε το Κόκκινο τρέχοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα τους τραυμάτισε βαρύτατα και τους τρεις και τους εγκατέλειψε.
Πέντε χρόνια μετά και ενω το ένα απο τα παιδιά έχει πλεον πιστοποιημένη αναπηρία 90% και όλη η οικογένεια αντιμετωπίζει τρομερά προβλήματα, το Αναθεωρητικό Ναυτοδικείο καταδίκασε το δράστη σε πέντε χρόνια με αναστολή και του επέστρεψε οριστικά την μηχανή -οργανο του εγκλήματος. Είχε λένε “πρότερο έντιμο βίο”: απλά οδηγούσε κάποια χρόνια χωρις άδεια…
Μ αυτη την απόφαση αποσοβήθηκε οριστικά κίνδυνος να μη του ανανεωθεί η θητεία…Στο μεταξύ έβγαλε και άδεια οδήγησης….
Πέντε χρόνια μετα: η εγκατάλειψη θυμάτων τροχαίων έχει γίνει σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.
Ο δημόσιος χώρος θεωρείται ιδιοκτησία των κατόχων μηχανοκινήτων που επεκτείνονται με χωροκατακτητικές διαθέσεις. Χωρίς σεβασμό στους άλλους χρήστες, ιδιαίτερα του πιο “αδύναμους” (πεζους ποδηλάτες κλπ) μη αρκούμενα στον έλεγχο του δρόμου αλλά καταπατώντας πεζοδρόμια, πεζόδρομους, ποδηλατόδρομους (αυτους τους ελάχιστους) ακόμα και τις διαβάσεις πεζών περνώντας με κόκκινο.
Καλούμε όλους όσους δεν θέλουν να παραμένουν πια παθητικοί θεατές των φόνων και των τραυματισμών που καθημερινά πραγματοποιούνται στην άσφαλτο, όλους όσους αρνούνται να αποδεχτούν το καθεστώς ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗΣ ΑΜΝΗΣΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ που ισχύει επί δεκαετίες στη χώρα μας, όλους όσους δεν αποδέχονται ότι το χειρότερο απ όλα τα εγκλήματα, η εγκατάλειψη θύματος αποτελεί πλημμέλημα… να συναντηθούμε εκεί.
Η Παγκόσμια Συμμαχία μη κυβερνητικών οργανώσεων για την οδική ασφάλεια και τα δικαιώματα των θυμάτων των τροχαίων είναι ένα δίκτυο που περιλαμβάνει 170 οργανώσεις απο 90 χώρες του κόσμου. (Ενημέρωση: ΕΔΩ) Μέλη της απο την Ελλάδα είναι ο SOS Τροχαία Εγκλήματα*και η ΕΥΘΥΤΑ- Ρόδου. Η Συμμαχία συγκροτήθηκε το 2012 και πραγματοποιεί μια παγκόσμια συναντηση κάθε δυο χρόνια. Συμμετέχοντας στην Συμμαχία πήραμε μερος στις προηγούμενες συναντήσεις (Αττάλεια – Τουρκία 2012, Μαρακες – Μαρόκο 2014) και θα συμετάσχουμε και φέτος στην συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί στην Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας στις 6 Απρίλη.
Θα μας εκπροσωπήσει η Καίτη Μακρή, μέλος του ΔΣ του SOSTE απο την Αλεξανδρούπολη, η οποία είναι και μελος της “Επιτροπής Μετά το Τροχαίο” (Post Crash Committee**) της Συμμαχίας.
Στη θεματολογια της συναντησης περιλαμβάνονται τα θέματα της σφαρικης αντιμετώπισης της οδικής ασφάλειας, των υποδομων, των ασφαλών οχημάτων, της συμπεριφορας των χρηστων του οδικου δικτύου και τις φροντίδας μετά την σύγκρουση. Επίσης θα συζητηθουν προτάαεις τροποποίησης του καταστατικού και θα πραγματοποιηθεί εκλογή τριών μελών του Διοικητικου Συμβουλίου. Παράλληλα θα πραγματοποιηθουν μια σειρά απο ενημερωτικά συμπόσια και σεμινάρια πανω σε εξειδικευμενα θέματα.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Συμμαχίας προτείναμε και στηρίζουμε την υποψηφιοτητα της Vivimia Perrone,επικεφαλής της οργάνωσης Madres del Dolor (ΕΔΩ)μιας συλλογικότητας γυναικών πού έχουν χάσει τα παιδιά τους σε τροχαίες συγκρούσεις με ιδιαίτερα σημαντική δράση στην Αργεντινή.
* ο SOS Τροχαια Εγκλήματα αντιπροσωπεύεται στην Συμμαχία μεσω της You Are U Do – Kostas Kouvidis που αποτέλεσε ιδρυτικο της μέλος..
** στην PCC συμμετεχουν αποκλειστικά εκπρόσωποι οργανώσεων θυμάτων τροχαίων: R. Sobel- ASIRT (USA), D. Price – IRVA(Ireland), A. Aeron- Thomas – Road Peace (UK), Andy Murie – MADD (Canada), V. Perronne – Madres Del Dolor (Argentina), C. Smit – SADD (South Africa), M. Altarejos-Cueva – CARES (Phulipines), Καίτη Μακρή – SOS Τροχαία Εγκλήματα (Ελλάδα).
Πρωτοβουλία Πολιτών επαναφέρει στην επικαιρότητα το θέμα, θεωρώντας εφικτή την επανασύνδεση με Κόρινθο και Αθήνα
Την επαναλειτουργία των δρομολογίων στην ανακαινισμένη πλην όμως παραμελημένη μετρική γραμμή από Κόρινθο – Ναύπλιο ζητά η Πρωτοβουλία Πολιτών για την Επαναλειτουργία Τώρα του Τραίνου στην Αργολίδα.
Η ομάδα, που θα αναλαβει να κανει παρεμβασεις προς τους αρμοδιους φορεις, συγκροτήθηκε για να συσπειρώσει και να εκφράσει όλους όσους (πολίτες και φορείς του Νομού Αργολίδας) επιδιώκουν και αγωνίζονται για να επαναλειτουργήσει η σιδηροδρομική σύνδεση του Νομού με την Κόρινθο και μέσω αυτής με την Αθήνα, ξαναβάζοντας την Αργολίδα στον σιδηροδρομικό χάρτη της χώρας.
Όπως σημειώνουν τα μέλη της ομάδας: «η σημασία της επαναλειτουργίας του τραίνου ξεπερνά την σημερινή συγκύρια και συνδέεται άρρηκτα με το αναπτυξιακό μέλλον και την τουριστική προοπτική της Αργολίδας που περνάει μέσα από την ενδυνάμωση των επαφών της με την πρωτεύουσα της χώρας, τις μεγάλες διεθνείς της πύλες (Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, Λιμάνι Πειραιά, Δυτική Πύλη Πατρών), καθώς και τα διευρωπαϊκά σιδηροδρομικά και μεταφορικά δίκτυα. Οι σύγχρονες σιδηροδρομικές μεταφορές έχουν πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις άλλες μεταφορές, από άποψη άνεσης, ασφάλειας και ποιότητας μετακίνησης, αντιμετώπισης κυκλοφοριακών προβλημάτων, εξοικονόμησης κόστους μετακίνησης και μεταφοράς και μείωσης των αναγκών σε ενεργειακή κατανάλωση, αλλά και προστασίας του περιβάλλοντος. Για αυτό θα δραστηριοποιούμαστε παρεμβατικά με εκδηλώσεις, συσκέψεις, συναντήσεις με φορείς του νομού, αρθρογραφία στα τοπικά, αθηναϊκά έντυπα και ηλεκτρονικά – διαδικτυακά ΜΜΕ και υποβολή σχετικών αιτημάτων προς το Υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών, τον ΟΣΕ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τις λοιπες σιδηροδρομικές εταιρειες, την Περιφέρεια Πελοποννήσου, τους Δημάρχους του νομού και τους τοπικούς βουλευτές.
Ως πρώτο στόχο ιεραρχούμε την άμεση δρομολόγηση ενεργειών από το Υπουργείο Μεταφορών, τον ΟΣΕ και τις υπόλοιπες σιδηροδρομικές εταιρείες για την επαναλειτουργία της υφιστάμενης μετρικής γραμμής Κόρινθος-Άργος-Ναύπλιο / Τρίπολη, η οποία ενώ ανακαινίστηκε με κονδύλια του ΠΕΠ της 4ης Προγραμματικής Περιόδου, λειτούργησε ημιτελώς και για λίγο και στη συνέχεια κατέστη ανενεργή στα τέλη του 2010. Μακροπρόθεσμα διεκδικούμε την διερεύνηση σκοπιμότητας μελλοντικής μετατροπής της ως άνω γραμμής σε μονή ηλεκτροκίνηση γραμμή διεθνούς εύρους, με άμεση επέκταση ορισμένων δρομολογίων του Προαστιακού Σιδηροδρόμου των Αθηνών μέχρι Άργος και Ναύπλιο. Υπενθυμίζουμε ότι ο σιδηροδρομικός άξονας Κορίνθου-Άργους-Ναυπλίου προβλέπεται ως υποστηρικτικός βραχίονας του Προαστιακού Σιδηροδρόμου Αθηνών και πιο συγκεκριμένα του δυτικού κλάδου του Αθήνα-Κόρινθος-Κιάτο, στο θεσμοθετημένο από το 2009 Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο Ελλάδος.
Επειδή ο πρώτος και άμεσος στόχος μας (επαναλειτουργία μετρικής γραμμής με δρομολόγια Κόρινθος-Άργος-Ναύπλιο και με ανταπόκριση στον σταθμό Κορίνθου με τον Προαστιακό προς και από Αθήνα και Διεθνή Αερολιμένα) θεωρούμε ότι είναι και εφικτός και βιώσιμος και επιτεύξιμος και ρεαλιστικός, αφορά δε αξιοποίηση της πρόσφατης επένδυσης που είχε γίνει για την ανακαίνιση της γραμμής (2003-2009), ζητάμε άμεσα τα παρακάτω:
Το Υπουργείο Μεταφορών να λάβει κατ αρχήν μία πολιτική απόφαση για την επαναλειτουργία του κλάδου αυτού, σε ανταπόκριση με τον εν λειτουργία ηλεκτροκίνητο Προαστιακό Σιδηρόδρομο Αθηνών στην Κόρινθο. Στα πλαίσια αυτά να ζητήσει από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, στο πακέτο των δρομολογίων «αγόνων γραμμών» το οποίο εκτελεί για να πάρει τις επιδοτήσεις ΥΓΟΣ (Υπηρεσιών Γενικότερου Οικονομικού Συμφέροντος), να συμπεριλάβει στο προσεχές μέλλον και την γραμμή Κόρινθος-Άργος-Ναύπλιο ως συνδυασμένη υπηρεσία με τον Προαστιακό Σιδηρόδρομο Πειραιάς Λιμάνι- Αθήνα / Αεροδρόμιο ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ – Κόρινθος – Κιάτο και μελλοντικά με την ταχεία σιδηροδρομική σύνδεση Αθήνας-Πάτρας. Για να προκύψει η παραπάνω υπηρεσία χρειάζεται μια καλοσχεδιασμένη μετεπιβίβαση στο νέο Σ.Σ. της Κορίνθου επί του Προαστιακού.
Ο ΟΣΕ να αναλάβει να προετοιμάσει την γραμμή Κόρινθος-Ναύπλιο για επαναλειτουργία, με ανάκτηση καθυστερημένης συντήρησης της πρόσφατα ανακαινισμένης γραμμής και με εγκατάσταση ή επανεγκατάσταση των Αυτομάτων Συστημάτων Ισόπεδων Διαβάσεων (ΑΣΙΔ). Η Περιφέρεια Πελοποννήσου εάν απαιτηθεί να χρηματοδοτήσει την σχετική δράση (ανάκτηση συντήρησης, ΑΣΙΔ κλπ) μεσω του ΠΕΠ και με βάση τεχνικά δελτία που θα συντάξει ο ΟΣΕ ή οι άλλες καθ’ ύλη αρμόδιες σιδηροδρομικές εταιρείες.
Να ανατεθεί από τον ΟΣΕ άμεσα μια τεχνικο-οικονομική μελέτη για τον υπολογισμό και την εκτίμηση της επιβατικής ζήτησης και των εσόδων μιας τέτοιας υπηρεσίας (δρομολόγια Αθηνών / Κορίνθου-Ναυπλίου), την λειτουργική της μελέτη και τον υπολογισμό του απαιτούμενου αριθμού δρομολογίων σε ημερησία και εποχιακή βάση, των αναγκών σε προσωπικό και τροχαίο υλικό και του λειτουργικού κόστους, σε συνάρτηση με τον καθορισμό ενός ανταγωνιστικού κομίστρου. Η μελέτη αυτή θα υποδείξει τις λεπτομέρειες για τα θέματα τεχνικής και εμπορικής εκμετάλλευσης και λειτουργίας της γραμμής και θα δρομολογήσει τις τελικες αποφάσεις (εξεύρεση προσωπικού, προετοιμασία τροχαίου υλικού, καθορισμός κομίστρου και επιδότησης κλπ). Η ΕΕΣΣΤΥ θα πρέπει να αναλάβει την γενική επισκευή και προετοιμασία των μονάδων τροχαίου υλικού (αυτοκινηταμαξών) που θα απαιτηθούν για την επαναλειτουργία.
Τα δρομολόγια αυτά θα πρέπει να εξασφαλίζουν άμεση ανταπόκριση με τα διερχόμενα τραίνα του Ηλεκτροκίνητου Προαστιακού Αθηνών-Κορίνθου-Κιάτου και μάλιστα στην ιδία αποβάθρα στον σταθμό Κορίνθου (μετεπιβίβαση side by side). Στόχος ειδικά τώρα που η μέγιστη ταχύτητα στην κύρια γραμμή Αθηνών-Κορίνθου μετά την αποκατάσταση λειτουργίας των συστημάτων σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης θα μπορεί να επανέλθει στα 160 χλμ/ώρα, είναι ο συνδυασμένος χρόνος διαδρομής από την Αθήνα για το Ναύπλιο να μην υπερβαίνει τις 2 ώρες, συμπεριλαμβανόμενου του χρόνου μετεπιβίβασης στην Κόρινθο.
Το εισιτήριο (συνδυασμένο με εκείνο του Προαστιακού), θα πρέπει να είναι ανταγωνιστικό κυρίως σε σχέση με το γενικευμένο κόστος της μετακίνησης με ΙΧ στην ιδία διαδρομή.
Δεδομένου και του τουριστικού χαρακτήρα που θα έχει η παρεχομένη εξυπηρέτηση να διαμορφωθούν από τον λειτουργό (TΡAINOΣE) ολοκληρωμένα τουριστικά πακέτα με ξενοδοχεία, εστιατόρια, επισκέψεις σε αξιοθέατα κλπ. Επίσης την καθιέρωση κάρτας πολλαπλών διαδρομών με έκπτωση για τους συχνούς χρηστές (μετακινήσεις εργασίας, σπουδών κλπ.
Σε κάθε περίπτωση είναι κρίσιμο να επαναχρησιμοποιηθούν οι υπάρχοντες σιδηροδρομικοί σταθμοί στο Άργος και στο Ναύπλιο (στην δεύτερη περίπτωση μιλάμε για τον νέο σταθμό στο λιμάνι) και όχι να εξοριστούν εκτός πόλης στο «πέρα πουθενά», όπως εξεταζόταν στα πλαίσια της διαδικασίας τροποποίησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Ναυπλίου, γιατί κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε βέβαιη αποτυχία το όλο εγχείρημα».Η προσωρινή συντονιστική επιτροπή αποτελείται από τους:
Μπάμπης Αντωνιάδης Δ.Υ. – Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Ναυπλιέων με την Άλλη Πρόταση
Γιάννης Δαρλάσης – Λογιστής
Άρης Καραμάνος Δ.Υ. – πρώην σιδηροδρομικός
Francesco Moretti – Εικαστικός καλλιτέχνης
Βάσω Μπαρμπούση Καθηγήτρια Πανεπιστημίου – Πρόεδρος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Κοσμήτορας της Σχολής Καλών Τεχνών, Ναύπλιο
Δημήτρης Νικητόπουλος Οικονομολόγος – Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Άργους Μυκηνών με τον Άλλο Δρόμο, επικεφαλής της μείζονος πλειοψηφίας
Παρέμβαση στο Κεντρικό κτίριο του ΕΟΠΥΥ στην Αθήνα. 30/1/2017 Ο ΕΟΠΥΥ κάλεσε στις 22/12/16 σε προσχηματική διαπραγμάτευση και κατ’ όνομα «δημόσια διαβούλευση» συνολικής διάρκειας 4 ημερών συμπεριλαμβανομένων 3 αργιών για την κατάρτιση συμβάσεων με τους παρόχους υπηρεσιών Υγείας, υγειονομικού υλικού, οπτικών ειδών, σκευασμάτων διαιτητικών τροφίμων, ακουστικών, ορθοπεδικών ειδών, Ειδικής Αγωγής και αναπηρικών αναλωσίμων, δίχως την παραμικρή προετοιμασία και ενημέρωση. Η άμεση αντίδραση των εργαζομένων στην «ειδική εκπαίδευση», αλλά και της ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΑΝΟΧΗΣ, επέφερε υπαναχώρηση από τις αρχικές θέσεις του υπουργείου Υγείας.
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου που δημοσίευσε ο ΕΟΠΥΥ στις 25/01/2017 [https://goo.gl/yUykWM], επιχειρεί με μιντιακούς όρους να διαχωρίσει την «Ειδική Αγωγή» από τις υπόλοιπες παροχές και υπηρεσίες και προχωράει ΤΩΡΑ στη σύναψη συμβάσεων με τους λοιπούς παρόχους. Είναι ξεκάθαρο πως η δημοσιοποίηση των αντιδράσεων της «ειδικής αγωγής» αποτέλεσε τον μοναδικό παράγοντα που ο φορέας αναγνωρίζει ως πρόβλημα. Η «à la carte» διαβούλευση και η «ευαισθησία» που πρέπει να δείξει απέναντι σε μια «ειδική ομάδα πληθυσμού», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά και σημειολογικά στο ίδιο το δελτίο του ΕΟΠΥΥ, προδιαγράφει και τη συνέχεια…
Την ίδια ώρα, το φερόμενο ως «επίσημο αναπηρικό κίνημα», με φραστικά πυροτεχνήματα και γραφειοκρατική λογική, δήλωσε: «Δεν επιτρέπουμε σε κανένα αυτόκλητο εκπρόσωπο αμφιβόλου στόχου, ύπαρξης και επιβίωσης, αλλά και σε κανέναν όψιμο τιμητή του αναπηρικού κινήματος να προβάλλει τις επιδιώξεις του μέσα από αυτόν τον αυτοπροσδιορισμό».
Οι ανάπηρες/οι πρέπει να αποφασίσουν. Θα συμβιβαστούν με την ενσωμάτωση του «κινήματος» σε κρατικές δραστηριότητες με την προοπτική αποσπασματικών κερδών στην κοινωνική πολιτική και τη νομοθεσία, με το ρίσκο ότι η αντιπροσώπευση στους πολιτικούς θεσμούς θα αγνοηθεί ή θα χειραγωγηθεί; Ή, θα παραμείνουν ξέχωρα από το κράτος και θα επικεντρωθούν σε δράσεις που διεγείρουν συνειδήσεις και οδηγούν σε μακροπρόθεσμες αλλαγές στην πολιτική και την πρακτική για τη χειραφέτηση των ανάπηρων;
Καταθέτουμε στην είσοδο του ΕΟΠΥΥ τα εργαλεία της αξιοπρέπειάς μας (αμαξίδια, τεχνητά μέλη κ.λπ.) διότι οι ζωές μας δεν έχουν αξία.
O μόνος ρεαλιστικός προορισμός είναι οι κόφτες, rebate, claw back και η κινεζοποίηση της αγοράς αναπηρικών ειδών. Ο ΕΟΠΥΥ φαντασιώνεται πως θα αγοράζουμε τα αμαξίδιά μας από το φαρμακείο και θα χρησιμοποιούμε τα τεχνητά μέλη του κατάπτυστου τιμοκαταλόγου ντροπής. Οι νεοφιλελεύθερες πρακτικές και η υιοθέτηση αυστηρά οικονομικών κριτηρίων, ναι μεν εξυπηρετούν την πολιτική ανάγκη περιορισμού της δημόσιας δαπάνης, ωστόσο ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ τους όρους αξιοπρέπειας των αναπήρων.
Το υψηλό κόστος διαβίωσής μας –ο Παγκόσμιος οργανισμός Υγείας αναφέρει πως έχουμε 3 φορές μεγαλύτερο κόστος από τους μη αναπήρους– με μαθηματική ακρίβεια μεταβιβάζεται σε εμάς, με οδυνηρές συνέπειες για την ίδια μας τη ζωή και επιβίωση.
Η έλλειψη ιατρικών και άλλων υπηρεσιών μάς επιστρέφει στην εποχή που η αναπηρία φάνταζε ως προσωπική τραγωδία.
Χαίρε ΕΟΠΥΥ, οι ανάξιοι για ζωή σε χαιρετούν.
Πολιτική ανυπακοή, οι δήθεν διαβουλεύσεις σας δεν θα περάσουν.
30/01/2017 Κεντρικό κτήριο ΕΟΠΥΥ
Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων: ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ
Περισσότερα για την παρέμβαση & για την κίνηση Μηδενική Ανοχή: ΕΔΩ
Ένα διαφορετικό 3ήμερο στο ξενοδοχείο Hilton στην Αθήνα στις 7-8-9 Ιανουαρίου 2017 φιλοδοξεί να δώσει μια διαφορετική πρόταση για την οδική ασφάλεια στην χώρα μας. Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εκπαιδευτών Οδήγησης βασικός διοργανωτής του 3ημέρου προσκαλεί όσους ενδιαφέρονται για την οδική ασφάλεια να δώσουν το παρόν στις εκδηλώσεις του 3ημέρου.
Η Κοινωνία της Κυκλοφορίας (ΚτΚ) σήμερα και αύριο. Διασταυρούμενες ματιές:
– Πώς να συνυπάρχουμε αρμονικά: Πεζοί, Μαμάδες, Ποδηλάτες, Οχήματα, ΑμΕΑ;
– Τι εκπαιδευτικό πλαίσιο θα δημιουργήσουμε για την Ημι-Αυτόνομη ή την Αυτόνομη οδήγηση;
– Τι δεξιότητες θα πρέπει να ενσωματώνουν οι εκπαιδευτές των χρηστών των δρόμων;
– Πότε και με ποιες μεθοδολογίες πρέπει να προετοιμάσουμε την νέα γενιά οδηγών για το αύριο;
– Τι μας επιφυλάσσει η επιστημονικοτεχνική συσσώρευση για το αύριο;
– Ποια είναι η παρέμβασή μας στα ΣΒΑΚ με ποια εκπαιδευτικά υλικά, εργαλεία και μεθόδους;
Την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου συνέντευξη τύπου από τον SOS Τροχαία Εγκλήματα για την κατάσταση που επικρατεί στην Κρήτη και την προσπάθεια του συλλόγου μας να συσπειρώσει οικογένειες των θυμάτων για να υπερασπιστούμε συλλογικά τη Μνήμη και τα δικαιώματα τους αλλά και για να δράσουμε καταλυτικά για την υιοθέτηση μια μακροπρόθεσμης πολιτικής για την οδική ασφάλεια που θα στοχεύει στο δραστικό περιορισμό των τροχαίων συγκρούσεων και των θυμάτων τους.
Ενδεικτικά αναδημοσιεύουμε το ρεπορτάζ της εφημερίδας του Ηρακλείου ΠΑΤΡΙΣκαι παραθέτουμε βιντεο απόσπασμα απο το Δελτίο ειδήσεων του KΡΗΤΗTV.
Επόμενη συνάντηση της ομάδας του SOS T. E. στο Ηράκλειο: Δευτέρα 16 Ιανουαρίου. Πληροφορίες: Μιχελάκης Λευτερης 6977904780 – Σταυρουλάκης Μανώλης 6977229631
Αφύπνιση πολιτείας και κοινωνίας ζητούν οι συγγενείς των θυμάτων της ασφάλτου. Οργανώνονται και στην Κρήτη, προτείνουν, διεκδικούν και καταγγέλλουν
Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη
Οι ζωές τους ανατράπηκαν δραματικά μέσα σε μία μόνο στιγμή. Έχασαν τα παιδιά τους, αδέλφια ή γονείς σε τροχαία δυστυχήματα. Οι περισσότεροι παλεύουν ακόμα να βρουν το βηματισμό τους. Τα δάκρυα δεν στεγνώνουν στα μάτια τους, όμως στην μνήμη των αγαπημένων τους προσώπων βρήκαν το σθένος να ενώσουν την φωνή τους (ή ακόμα και τον λυγμό τους) και υπό την αγκαλιά του Πανελλαδικού Συλλόγου «SOS Τροχαία Εγκλήματα» να προσπαθήσουν να αφυπνίσουν την κοινωνία αλλά και να πιέσουν την Πολιτεία για μία σειρά νομοθετικών αλλαγών ώστε να σταματήσει αυτή η «γενοκτονία» στους δρόμους.
Ο Ηρακλειώτης Μανόλης Σταυρουλάκης εκ των ιδρυτικών μελών του Συλλόγου αποτελεί ουσιαστικά την «ψυχή» αυτής της προσπάθειας που καταβάλλεται τώρα στην Κρήτη. Τον Δεκέμβριο του 2005 έχασε σε τροχαίο στην λεωφόρο Κηφισίας τον 25χρονο γιο του, Γιάννη.
Παρά την συντριβή και το πένθος, ξεκίνησε έναν πολυετή και επώδυνο αγώνα δικαίωσης της μνήμης του παιδιού του και τελικά τα κατάφερε. Ακόμα όμως και τότε δεν επαναπαύτηκε, βλέποντας να συνεχίζονται τα εγκλήματα της ασφάλτου και δεκάδες οικογένειες να βυθίζονται στο πένθος. Συνοδοιπόρος του σε αυτήν την υπερπροσπάθεια είναι η σύζυγος του, Φιλιώ.
«Σήμερα απευθύνουμε μία πρόσκληση στους συγγενείς των θυμάτων αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία. Το θέμα της οδικής ασφάλειας είναι πολιτικό και κοινωνικό. Είναι ένα θέμα το οποίο ούτε η Πολιτεία ούτε η κοινωνία θέλει να το αναδεικνύει… βολευόμαστε να λέμε «έγινε ένα δυστύχημα, ήταν της τύχης μας, ήταν θέλημα Θεού» αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι …Το τροχαίο είναι στα χέρια του ανθρώπου, είναι ανθρώπινα λάθη, είναι κάτι προβλέψιμο το οποίο μπορούμε να το σταματήσουμε ..δεν είναι επιδημία» τόνισε στην διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχωρήθηκε χθες.
Ο πυρήνας που δημιουργείται στην Κρήτη δεν έχει σκοπό να υποκαταστήσει, όπως ειπώθηκε, κανένα άλλο σύλλογο. Αυτό που διεκδικούν είναι να θεσμοθετηθούν επιτέλους αυστηρότεροι νόμοι για τα τροχαία και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις μέθης αλλά και να υπάρξει μέριμνα ως προς την ψυχολογική και νομική στήριξη συγγενών θυμάτων μετά το τροχαίο.
«Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν τιμωρούνται. Άνθρωποι υπό την επήρεια του αλκοόλ σκοτώνουν και συνεχίζουν κανονικά την ζωή τους χωρίς καμία επίπτωση. Από την άλλη, κανείς δεν γνωρίζει τι γίνεται σε ένα σπίτι μετά από ένα τροχαίο.
Οι επιπτώσεις είναι δραματικές. Διαλύονται οικογένειες, άνθρωποι καταρρακώνονται. Στατιστικά καταγράφεται ένα τεράστιο ποσοστό διαζυγίων, παιδιά εγκαταλείπουν τις σπουδές τους.
Ο Σύλλογος μας και στην Κρήτη θα προσπαθήσει να παράσχει ψυχολογική στήριξη αλλά και νομική υποστήριξη σε συγγενείς θυμάτων. Για να τελεσιδικήσει μία υπόθεση, μπορεί να περάσουν ακόμα και οχτώ με δέκα χρόνια. Και αυτή είναι μία πολύ ψυχοφθόρα και δαπανηρή διαδικασία για τους συγγενείς».
Ο εκπαιδευτής οδήγησης, Λευτέρης Μιχελάκης, ο οποίος συμμετάσχει στον πυρήνα του συλλόγου στην Κρήτη ανέφερε ότι πήραν την πρωτοβουλία αυτή μετά την διαπίστωση ότι η Κρήτη έχει τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων από τροχαίες συγκρούσεις. «Λέμε ότι χρειάζεται ένας άλλος δρόμος για την οδική ασφάλεια για το νησί και ολόκληρη την Ελλάδα. Θα πρέπει να υπάρξει μία άλλη παρέμβαση στον τρόπο που γίνονται οι μετακινήσεις»
Μάλιστα προανήγγειλε ότι τις επόμενες ημέρες θα επιδιώξουν συνάντηση με την προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Ηρακλείου αλλά και τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών Ανατολικής Κρήτης.
Από την πλευρά της η κ. Γεωργία Τζαμαλούκα, επιστημονική συνεργάτις του εργαστηρίου ΤΕΙ Κρήτης, στην σχολή επαγγελμάτων υγείας-πρόνοιας, ανέφερε ότι από έρευνες που έχουν διενεργήσει για τα τροχαία προκύπτει η διαπίστωση ότι ο άνθρωπος οδηγεί όπως ζει.
«Σήμερα είμαστε εμείς, αύριο μπορεί να είστε εσείς»
Πάει στο… εξοχικό και ανάβει το καντήλι της κόρης της
Σε μία κατάθεση ψυχής οι γονείς του 18χρονου Κώστα Κανιτάκη, σπουδαστή του ΤΕΙ Κρήτης και ποδοσφαιριστή του ΕΓΟΗ, βρήκαν την δύναμη να μιλήσουν πρώτη φορά δημόσια για τον άδικο χαμό του παιδιού τους. Με αξιομνημόνευτη αξιοπρέπεια άνοιξαν την καρδιά τους και μοιράστηκαν συναισθήματα και σκέψεις, θέλοντας να στείλουν το δικό τους μήνυμα προς την κοινωνία και την Πολιτεία.
«Σήμερα είμαστε εμείς, αύριο μπορεί να είστε εσείς… κανείς ποτέ δεν ξέρει με τα τροχαία» ήταν η έκκληση της μητέρας του αδικοχαμένου Κώστα, Κατερίνας Φανουράκη-Κανιτάκη. «Ήταν πριν από 4,5 χρόνια στην Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Ένας 26χρονος μεθυσμένος με 2,20 στο αίμα του έπεσε με το Smart πάνω σε τρία παιδιά. Είπε ότι έβλεπε «μαύρες σακούλες». Το ένα παιδί που «έφυγε» ήταν το δικό μας. Τα άλλα δύο πήγανε-γυρίσανε, ξαναπήγανε και ξαναγυρίσανε από τον άλλον κόσμο και σήμερα ευτυχώς είναι καλά. Θέλουμε με μία φωνή, εκπροσωπώντας όλους τους γονείς που βρίσκονται στην ίδια μοίρα, να διεκδικήσουμε την αυστηρότερη ποινικοποίηση του νόμου γι’ αυτούς τους είδους τα εγκλήματα. Είναι πολύ άδικο να χάσω το παιδί μου χωρίς να φταίει, να είναι πεζός στην άκρη του δρόμου και αυτός ο άνθρωπος που τον σκότωσε να είναι έξω και να κάνει την ζωή του σαν να μην συμβαίνει κάτι. Δεν μπήκε ούτε μία μέρα φυλακή, δεν του στέρησαν το δίπλωμα και έχουμε ακόμα μέλλον στα δικαστήρια». «Δεν μπορεί να γίνεται η κηδεία και ο άλλος να κυκλοφορεί ελεύθερος, αυτό είναι πρόκληση» δήλωσε με τρεμάμενη φωνή ο πατέρας του άτυχου ποδοσφαιριστή, Γιώργος Κανιτάκης.
«Όταν σου συμβεί αυτό το αφύσικο πράμα γιατί το φυσιολογικό είναι τα παιδιά να κηδεύουν τους γονείς, δεν υπάρχει κανένας κοντά σου να σε στηρίξει. «Όλοι φοβόμαστε να πιάσουμε το θέμα του θανάτου ακόμα και η Εκκλησία. Εγώ μιλάω αυτή την στιγμή γιατί έχω κάνει μία πολύ μεγάλη εσωτερική διεργασία. Για να μπορέσω να σηκώσω και πάλι το ανάστημά μου και να κοιτάξω την κοινωνία με παρρησία στα μάτια, έπρεπε να περάσουν τουλάχιστον πέντε χρόνια».
Ο βουβός πόνος της μάνας
Τα τελευταία χρόνια, χειμώνα-καλοκαίρι, με καύσωνες αλλά και τσουχτερό κρύο, μία μαυροντυμένη γυναίκα ανάβει το καντήλι στο εικονοστάσι της αδικοχαμένης μοναχοκόρης της στην εθνική οδό, σχεδόν στο ύψος του Αστυνομικού Μεγάρου Ηρακλείου. Σίγουρα την έχουν δει χιλιάδες οδηγοί που περνούν καθημερινά από το σημείο. Εκεί, τον Μάρτιο του 2013, έχασε την ζωή της η 24χρονη Χρυσούλα Γραμματικάκη, μητέρα ενός αγοριού μόλις 3,5 ετών.
Η κ. Άννα βγάζει την φωτογραφία της μονάκριβης κόρης της από την τσάντα και την φιλά ευλαβικά. Σήμερα είναι και πάλι το δικαστήριο όμως στο πινάκιο έχει αριθμό 40 και φοβάται για νέα αναβολή. «Για μένα αυτή η διαδικασία είναι σαν μία ακόμα κηδεία».
Την παρηγορεί να πηγαίνει να ανάβει το καντήλι στον τόπο όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο άγγελος της.
«Λέω ότι εκεί είναι το «εξοχικό» της» λέει στην «Π» με πικρό χαμόγελο. Όλη της η δύναμη της είναι το επτάχρονο πλέον εγγόνι της, το παιδάκι της Χρυσούλας, το οποίο μεγαλώνει. Κάποιοι άλλοι τραγικοί γονείς δεν είχαν την δύναμη να αρθρώσουν δημόσια ούτε λέξη, φοβούμενοι ότι την φωνή τους θα πνίξουν τα δάκρυα. Θέλουν ακόμα τον χρόνο τους για να βρουν το σθένος να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματα τους.
Ο ένας όμως συμπονά και στηρίζει τον άλλον. Έχουν κοινά βιώματα και πλέον κοινό αγώνα.
Οι ζωές τους ανατράπηκαν δραματικά μέσα σε μία μόνο στιγμή. Έχασαν τα παιδιά τους, αδέλφια ή γονείς σε τροχαία δυστυχήματα. Οι περισσότεροι παλεύουν ακόμα να βρουν το βηματισμό τους. Τα δάκρυα δεν στεγνώνουν στα μάτια τους, όμως στην μνήμη των αγαπημένων τους προσώπων βρήκαν το σθένος να ενώσουν την φωνή τους (ή ακόμα και τον λυγμό τους) και υπό την αγκαλιά του Πανελλαδικού Συλλόγου «