2010 – 2018: 245.389 νεκροί στους δρόμους της Ευρωπαικής Ένωσης.

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ, Πρόσωπα όχι αριθμοί

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε το Ευρωπαικό Συμβούλιο Ασφάλειας των Μεταφορών (ETSC) στις 19 Ιουνίου 2019, για την κατάσταση της Οδικής Ασφάλειας στην Ευρώπη (ΕΔΩ), ο στόχος που είχε τεθεί από την Ευρωπαική Ένωση για μείωση των θανάτων από τροχαίες συγκρούσεις στις χώρες μέλη της κατά 50% στην δεκαετία 2011 -2020 θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πώς δεν πρόκειται να επιτευχθεί.

Σε Ευρωπαικό επίπεδο η μείωση των θανάτων από τροχαία τα τελευταία έξη χρόνια είναι μηδαμινή και αν η μείωση συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό τα δύο επόμενα χρόνια ο τελικός απολογισμός δύσκολα θα φτάσει το 25%, στο μισό δηλαδή του στόχου που τέθηκε. Αυτό σε τίποτα δεν εμπόδισε τους αρμόδιους να θέσουν από τώρα και για την δεκαετία 2020 -2030 ξανά τον ίδιο στόχο: 50% μείωση των θανάτων από τροχαία στις χώρες τις ΕΕ.

Σύμφωνα με το ETSC 245.389 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στους δρόμους των χωρών της Ευρωπαικής Ένωσης (όχι ολόκληρης της Ευρώπης) από το 2010 έως το 2018. Ο αριθμός βέβαια είναι ιδιαίτερα μεγάλος και η παράθεση συγκριτικών στοιχείων που υπενθυμίζουν πως η Ευρώπη παραμένει η ασφαλέστερη από άποψη οδικής ασφάλειας ήπειρο του κόσμου σε τίποτα δεν βοηθάει. Αν μάλιστα η στασιμότητα που επικρατεί σε ευρωπαικό επίπεδο στο ρυθμό μείωσης των θυμάτων συνδυαστεί με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που διαπιστώνουν αύξηση του αριθμού θανάτων από τροχαίες συγκρούσεις παγκόσμια (από 1.250.000 νεκρούς το 2010 στους 1.350.000 το 2018)  το μέλλον φαντάζει ιδιαίτερα ανησυχητικό και επικίνδυνο στους δρόμους.

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στην άρνηση της Ευρωπαικής Ένωσης να υιοθετήσει μια κοινή πολιτική για όλες της χώρες σε σχέση με την οδική ασφάλεια και την άρνηση της να αντιμετωπίσει το πογκρόμ στο οδικό δίκτυο σαν ζήτημα Δημόσιας Υγείας (Ενδεικτικά: ΕΔΩ). Δεν περιμένουμε καμιά θεαματική εξέλιξη προσεχώς μια και το θέμα δεν υπήρξε καν για κανένα στις πρόσφατες εκλογές για το ευρωπαικό κοινοβούλιο. Λίγο καιρό πριν ανάμεσα στα μέτρα που «θα» λάμβανε η Ευρωπαική Επιτροπή ήταν και η υποχρεωτική εγκατάσταση στα νέα ΙΧ του περίφημου «κόφτη» που θα περιόριζε την ταχύτητα των αυτοκινήτων στα νόμιμα όρια. Τελικά όπως διευκρινίσθηκε αρμοδίως αυτό που υιοθετήθηκε είναι η υποχρεωτική τοποθέτηση ενός συστήματος ενημέρωσης των οδηγών ότι υπερβαίνουν το όριο, πράγμα που σύμφωνα με την επίτροπο Μεταφορών, θα τους βοηθήσει να γλυτώνουν τις κλήσεις…

245.389 βίαιοι θάνατοι στο ευρωπαικό οδικό δίκτυο, νέων κυρίως ανθρώπων μοιάζουν να αποτελούν αποδεκτό αριθμό για του Ευρωπαίους ιθύνοντες. Σε μια ήπειρο που η αυτοκινητοβιομηχανία έχει επι δεκαετίες κεντρικό ρόλο και έχει πολύ ισχυρότερους δεσμούς απ ότι ότι οι οργανώσεις των  θυμάτων ή οι κοινωνικές οργανώσεις που θέτουν μια διαφορετική προβληματική για την κυκλοφορία οι θεωρίες των αναπόφευκτων παράπλευρων απωλειών δεν  ξενίζουν. Η άρνηση λήψhς ουσιαστικών μέτρων και η εμμονή στις ευχές αποτελούν ευρωπαικό κεκτημένο 20 χρόνια τώρα, αφότου ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ξεκίνησε να θέτει επιτακτικά το ζήτημα της λήψης μέτρων για τον περιορισμό των τροχαίων συγκρούσεων.

Με εντυπωσιακές εξαιρέσεις (όπως αυτή της Ιρλανδίας που εισήλθε στην ομάδα των ασφαλέστερων χωρών) οι χώρες που ήταν ασφαλείς (ή για να το πούμε αλλιώς είχαν πολιτική για την οδική ασφάλεια παραμένουν ασφαλείς )πρωταρχικά Νορβηγία, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο, Σουηδία) και οι χώρες που «κάνουν ότι μπορούν» παραμένουν στον πάτο του πηγαδιού προσφέροντας αφειδώς πολίτες τους στο σφαγείο.

Ανάμεσα στις τελευταίες και η Ελλάδα που παρά το ότι οι θάνατοι έχουν περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό σε σχέση με πριν 15 χρόνια εξακολουθεί να καταλαμβάνει την 25^η θέση στην σχετική λίστα που παρατίθεται ενώ ο αριθμός 64 θανάτων ανα 1.000.000 στην Ελλάδα, το 2018, είναι υπερτριπλάσιος των 20 της Νορβηγίας…

Και για την Ελλάδα η πτωτική τάση έχει περιοριστεί σαφώς από το 2014 και μετά. Απορία βέβαια προκαλεί ο αναφερόμενος για την Ελλάδα αριθμός των 690 νεκρών το 2018 όταν η Ελληνική Αστυνομία (ΕΔΩ) αναφέρει για τον ίδιο χρόνο 709 (προσωρινά στοιχεία, που θα αυξηθούν στην τελική εκτίμηση όπου θα ληφθεί υπ όψιν η έκβαση των σοβαρά τραυματιών)*.

Αλλά να ήταν ή μόνη: Το Ευρωπαικό Συμβούλιο Ασφάλειας Μεταφορών αγνοεί φαίνεται ότι στην Ευρώπη υπάρχουν κάποιες χώρες όπως η Βοσνία Ερζεγοβίνη, το Μαυροβούνιο, το Κόσσοβο, η Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία, ακόμα και ένα μεγάλο πληθυσμιακά μέρος της Τουρκίας. Για όλους αυτούς κανένα στοιχείο. Το αν αυτό πλήττει καίρια την αξιοπιστία των στοιχείων για των αριθμό θανάτων από τροχαίες συγκρούσεις στην Ευρώπη μάλλον δεν το απασχολεί.  Παραθέτει όμως ανάμεσα στα Ευρωπαικά στοιχεία και στοιχεία από το Ισραήλ… Σε τι βοηθάει αυτό; Aυτοί ξέρουν.

Έχουμε όμως και κάτι θετικό… Όπως αναφέρουμε συχνά: οι χώρες που θέλησαν να μειώσουν τροχαία το έκαναν. Παράδειγμα των ημερών μας, ‘όπως προκύπτει και από τα στοιχεί του ETSC είναι η Ιρλανδία. Με οργανωμένη συστηματική πολιτική μέσα σε λίγα χρόνια βρέθηκε στην ομάδα των ασφαλέστερων χωρών της Ευρώπης.

Θα επανέλθουμε αναλυτικά στο τι συνέβη εκεί. Όχι δεν ανακάλυψαν την πυρίτιδα απλά επικέντρωσαν σε δυο κύρια προβλήματα: την Ταχύτητα και το Αλκοόλ και αποφάσισαν να τα αντιμετωπίσουν, μαζί με μερικά άλλα.

*Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΑΣ για 709 νεκρούς το 2018 η αναλογία ανα 1.000.000 κατοίκους ανεβαίνει απο τους 64 στους 66 και η Ελλάδα κατεβαίνει ακόμα μία θέση, κάτω και απο την Ουγγαρία.

Advertisements

Παράνομη υπαίθρια διαφήμιση. Το προεκλογικό πανηγύρι προετοιμάζει την μετεκλογική κανονικότητα

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Μέσα στο γενικευμένο μπάχαλο με τις αφίσες πάσης φύσεως υποψηφίων και συνδυασμών να προβάλλονται σε όλα τα παράνομα μέρη δεν ήταν δυνατόν οι διαχειριστές των ικριωμάτων της Λεωφόρου Αθηνών να αφήσουν την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Πέντε μήνες με κενά τα παράνομα διαφημιστικά πλαίσια είναι πολλοί.

Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη  εν όψει εκλογών να τηρούμε προσχήματα!

Απολαύστε υπεύθυνα!

 

Μια Σύμπραξη του Δήμου Αθηναίων και των πραγματικών αρχόντων της πόλης. Σχετικά: ΕΔΩ

Νέος Ποινικός Κώδικας: Παρακάμπτοντας το βαρύτερο και συχνότερο έγκλημα.

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

  Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, στην Ελλάδα από το 1990 μέχρι σήμερα πάνω από σαράντα πέντε χιλιάδες άνθρωποι έχασαν την ζωή τους σε τροχαία εγκλήματα. Ακαθόριστος, αλλά πολύ μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των σοβαρά τραυματισμένων σε τροχαίες συγκρούσεις την ίδια περίοδο, πολλοί από τους οποίους επέζησαν με κάποια μορφής αναπηρία.

Δυστυχώς ο αριθμός των θυμάτων της αυτοκίνησης στη χώρα μας είναι πολύ μεγαλύτερος αν προσθέσουμε τα θύματα που υπήρξαν προηγούμενες δεκαετίες, ξεκινώντας τουλάχιστον από την δεκαετία του 1970 που άρχισε να παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις ο αριθμός των αυτοκινήτων και συνακόλουθα ο αριθμός των συγκρούσεων.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας την περίοδο 2011 -2017 στη χώρα μας καταγράφηκαν επτά χιλιάδες (7.000) βίαιοι θάνατοι.  Σύμφωνα με  την στατιστική ταξινόμηση της ΕΛΑΣ: απ αυτούς οι 6.160 (δηλαδή το 88%) ήταν αποτέλεσμα «τροχαίων ατυχημάτων» (στη δικαστική γλώσσα: «ανθρωποκτονίες από αμέλεια») και οι 840 (12%) ήταν «ανθρωποκτονίες». Την ίδια περίοδο είχαμε κατ έτος και ένα αριθμό 40 εως 45 βίαιων θανάτων από τα χαρακτηριζόμενα ως εργατικά «ατυχήματα» που δεν γνωρίζουμε αν περιλαμβάνονται στις αναφερόμενες από την ΕΛΑΣ ανθρωποκτονίες.

Όπως και νάχει είναι προφανές πως: εδώ και δεκαετίες το κυρίαρχο έγκλημα, σε συντριπτικές αναλογίες, από το οποίο υποφέρει η ελληνική κοινωνία είναι το τροχαίο.

Διαβάζοντας κανείς τις προτεινόμενες τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα και στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ΕΔΩ) που έθεσε σε σύντομη διαβούλευση το υπουργείο Δικαιοσύνης αναρωτιέται κανείς αν οι συντάκτες όλου αυτού του έργου ζούσαν σ αυτή τη χώρα όλες τις προηγούμενες δεκαετίες. Ή αν αποφάσισαν να επισημοποιήσουν οριστικά την άποψη πως η αυστηροποίηση των ποινών για τα τροχαία εγκλήματα είναι αδιανόητη μια κι αυτά αποτελούν φυσιολογικό φαινόμενο μιας κοινωνίας που αναγνωρίζει την ιδιότητα του φονεύσιμου ανθρώπου στα μέλη της.

Επί της ουσίας μόνο μία σχετική αλλαγή, κι αυτή αμφιλεγόμενη  υπάρχει στο προτεινόμενο σχέδιο. Πρόκειται για το άρθρο 290 Α που φαίνεται να επεκτείνει τα ήδη  ισχύοντα για την οδήγηση «υπό την επίδραση ναρκωτικών» – Νόμος 4139/2013, άρθρο 25 (που επιβάλει ποινές κάθειρξης για ανθρωποκτονία που προκαλούν οδηγοί υπό την επήρεια ουσιών) και στην περίπτωση της οδήγησης υπό την επίδραση αλκοόλ.  Το παραθέτουμε στο σύνολο του:

  «Άρθρο 290Α
Επικίνδυνη οδήγηση

1.Όποιος κατά τη συγκοινωνία στους δρόμους ή στις πλατείες:
(i) οδηγεί όχημα μολονότι δεν είναι σε θέση να το πράξει με ασφάλεια εξαιτίας της κατανάλωσης οινοπνεύματος ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών ή λόγω σωματικής ή πνευματικής εξάντλησης, ή
(ii) οδηγεί όχημα σε εθνικές ή περιφερειακές οδούς αντίστροφα στο ρεύμα της εκάστοτε κατεύθυνσης ή σε πεζοδρόμους, πεζοδρόμια ή πλατείες, ή οδηγεί όχημα που είναι τεχνικά ανασφαλές ή με ανασφαλή τρόπο φορτωμένο ή προβαίνει κατά την οδήγηση σε επικίνδυνους ελιγμούς ή μετέχει σε αυτοσχέδιους αγώνες, τιμωρείται, αν δεν προβλέπονται βαρύτερες κυρώσεις σε άλλες διατάξεις:
α) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη προέκυψε κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα, β) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους αν από την πράξη προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο, γ) με κάθειρξη έως δέκα έτη αν στην περίπτωση των στοιχείων α΄ ή β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ή προκάλεσε βλάβη σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις, δ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν στην περίπτωση του στοιχείου β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.»

Ο Ν. 4139/2013 είναι απόλυτα σαφής: «όποιος οδηγεί ή κυβερνά οποιοδήποτε πλωτό, χερσαίο ή εναέριο μεταφορικό μέσο υπό την επίδραση ναρκωτικών».

Ισχύει άραγε το ίδιο με το προτεινόμενο Άρθρο 290 A (που θα αφορά και τους οδηγούς υπό επίδραση ουσιών, άρα θα καταργήσει το άρθρο 25 του 4139);  Σε καμία περίπτωση.

Εδώ η διατύπωση είναι: «οδηγεί όχημα μολονότι δεν είναι σε θέση να το πράξει με ασφάλεια εξαιτίας της κατανάλωσης οινοπνεύματος ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών ή λόγω σωματικής ή πνευματικής εξάντλησης». Τα αντικειμενικά κριτήρια – όπως η συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα και ή ύπαρξη ναρκωτικών ουσιών στα ούρα – αντικαθίστανται με την υποκειμενική κρίση του αν ο οδηγός ήταν ή όχι σε θέση να οδηγήσει με ασφάλεια… πράγμα για  το  οποίο θα αποφανθεί το δικαστήριο μερικά χρόνια με τα το συμβάν, με την βοήθεια πάσης φύσεως αυτοανακηρυγμένων πραγματογνωμόνων.

Μιλάμε άραγε για πρόοδο ή για οπισθοδρόμηση;

Να σημειώσουμε βέβαια πως στα τόσα και τόσα άρθρα δεν υπάρχει λέξη για την υπερβολική ταχύτητα και τις επιπτώσεις της, λέξη για την χρήση κινητού, λέξη για την υποχρέωση παροχής των στοιχείων λειτουργίας ή όχι των κινητών των εμπλεκομένων σε σύγκρουση, λέξη για την παραβίαση κόκκινου, λέξη για την εγκατάλειψη θύματος και για τόσα άλλα. Αυτά τα “συνήθη πλημμελήματα”…

Που βαφτίζονται “Αμέλεια” όπως πάντα.  Μια τόσο βολική θεωρεία.

Αλλά το να τροποποιείς τον Ποινικό Κώδικα μετά από δεκαετίες σε μια χώρα που τα τροχαία εγκλήματα στοίχισαν δεκάδες χιλιάδες ζωές και να μη σ απασχολεί ειδικά αυτό το κυρίαρχο στη σύγχρονη Ελλάδα έγκλημα προφανώς αυτό δεν οφείλεται σε Αμέλεια.

Αποτελεί ξεκάθαρη πολιτική επιλογή.

Αθήνα 23 Μαρτίου 2019

Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

ΥΓ.

1. Σε αντίθεση με την πληθώρα άρθρων, που καλώς υπάρχουν, για τα δικαιώματα των κατηγορουμένων, δεν υπέπεσε στην αντίληψη μας ούτε ένα (1) άρθρο για τα δικαιώματα των θυμάτων.
2. Η μη αφαίρεση της άδειας οδήγησης ακόμα και για τους καθ υποτροπήν φονιάδες της ασφάλτου δείχνει την παντελή αδιαφορία του νέου Π.Κ. για το πογκρόμ που έχει συντελεσθεί στους ελληνικούς δρόμους και ανάβει το πράσινο φώς για τη διαιώνιση του.

Δικαιοσύνη για τη Στέλλα και το Γιάννη. Eίναι μακρύς ο δρόμος… (2)

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Όπως ήταν αναμενόμενο, η υπόθεση του φόνου της Στέλλας Μούσχου και του Γιάννη Στρογγυλού που είχε οριστεί να εκδικαστεί, 32η στο πινάκιο, σήμερα 22 Μαρτίου 2019,  στο τριμελές πλημμελειοδικείο  Χανίων (ΕΔΩ), δεν ξεκίνησε καν. «Λόγω παρελεύσεως του ωραρίου» αναβλήθηκε, για να εκδικαστεί ένα χρόνο αργότερα… στις 13 Μαρτίου 2020.

Δικαιοσύνη για τη Στέλλα και το Γιάννη. Eίναι μακρύς ο δρόμος …

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Δικαιοσύνη για τη Στέλλα και το Γιάννη. Eiναι μακρύς ο δρόμος…

Για την Παρασκευή 22 Μαρτίου 2019 ορίστηκε να εκδικαστεί στο τριμελές πλημμελειοδικείο Χανίων η υπόθεση των φόνων των δύο νέων παιδιών, της Στέλλας Μούσχου  και του Γιάννη Στρογγυλού ο θάνατος των οποίων συγκλόνισε το πανελλήνιο στις 17 Αυγούστου του 2017. Η Στέλλα και ο Γιάννης, πεζοί, έχασαν την ζωή τους από οδηγό ΙΧ που τους χτύπησε τρέχοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα.

Έχουμε εκφράσει αναλυτικά τις απόψεις μας για το απαράδεκτο μιας δίωξης σε βαθμό πλημμελήματος, για «ανθρωποκτονίες από αμέλεια», για ένα οδηγό που σκότωσε δύο παιδιά και το σκυλί τους ενώ αυτά περπατούσαν στην άκρη του δρόμου, έναν οδηγό που έτρεχε με 127 km/h σε δρόμο με όριο 40 km, για ένα οδηγό που αφού κτύπησε τα παιδιά ανέπτυξε ταχύτητα 170km/h προκειμένου…  ( Περισσότερα ΕΔΩ).

Ωστόσο φαίνεται πως αυτή η χώρα δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει  να μας εκπλήσσει.

Όπως έγινε γνωστό η δίκη σε ένα σύνολο 34 δικών που είναι στο πινάκιο την συγκεκριμένη ημέρα  έχει τοποθετηθεί στην 32^η θέση, μια θέση που προεξοφλεί σχεδόν κατά 100% την αναβολή της.

Προηγούνται πολύ σοβαρότερες υποθέσεις όπως ζωοκλοπές, καταπατήσεις κλπ, γεγονός απόλυτα κατανοητό και συμβατό με το αξιακό σύστημα αυτής της κοινωνίας.

Υπενθυμίζουμε ότι οι οικογένειες και των δύο θυμάτων δεν ζουν στην Κρήτη και με βάση το νόμο είναι υποχρεωμένες, με την απειλή ποινικής δίωξης, να είναι παρούσες ακόμα κι αν το δικαστήριο δεν γίνει, σε αντίθεση με τον κατηγορούμενο που με βάση τον ίδιο νόμο έχει την δυνατότητα να μη παραστεί καν αλλά να εκπροσωπηθεί από το δικηγόρο του.

Παρά τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες του  SOS Τροχαία Εγκλήματα τόσο στους υπουργούς Δικαιοσύνης, όσο και στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και παρά τις υποσχέσεις για το ότι τα θανατηφόρα τροχαία θα προτάσσονται στα πινάκια για μια ακόμα φορά ακολουθείται μια πρακτική αντιμετώπισης της υπόθεσης σαν πράξης μικρής κοινωνικής απαξίας, γεγονός ιδιαίτερα προσβλητικό για την Μνήμη το θυμάτων και ιδιαίτερα ψυχοφθόρο για τις οικογένειες τους.

Άραγε οι οικογένειες καλούνται να συμμετάσχουν στην έναρξη δίκης ή μήπως καλούνται να εκτελέσουν «Ασκήσεις Ακριβείας»; Είχαμε ακούσει πως τα καψόνια είχαν απαγορευτεί, αλλά αν είναι αλήθεια φαίνεται ότι αυτό ισχύει μόνο για το στρατό.

-Κάνουμε  κάπου λάθος κε Καλογήρου;

Αθήνα 20/3/2019

Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

Οδική Ασφάλεια: ενός ανδρός αρχή.

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Στις 20 Φεβρουαρίου 2019 ψηφίστηκε από την ολομέλεια της Βουλής το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών «Δοκιμασία προσόντων και συμπεριφοράς υποψήφιων οδηγών και οδηγών για τη χορήγηση αδειών οδήγησης οχημάτων, άλλες διατάξεις για τις άδειες οδήγησης και λοιπές διατάξεις» και από τις 4 Μαρτίου, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ (ΕΔΩ), αποτελεί πλέον το νόμο 4599/2019

Μαζί με τις αλλαγές στον τρόπο έκδοσης αδειών οδήγησης, στις οποίες θα αναφερθούμε αναλυτικά σε επόμενο κείμενο μας, ψηφίστηκε (άρθρο 14) και η διάταξη που επιτρέπει την οδήγηση (συνοδευόμενη) από την ηλικία των 17 ετών.

O SOS Τροχαία Εγκλήματα ήταν ένας από τους φορείς που προτάθηκαν από τον εισηγητή της πλειοψηφίας, βουλευτή κο Καραναστάση να εκθέσουν τις απόψεις τους στην σχετική συζήτηση στην επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου στις 12 Φεβρουαρίου. Αν και από κανένα δεν διατυπώθηκε οποιαδήποτε αντίρρηση γι αυτή την πρόσκληση, ο σύλλογος μας εξαιρέθηκε (μόνον αυτός) από τον τελικό κατάλογο ενδιαφερομένων φορέων που προσκλήθηκαν. Ίσως το ότι αρκετά πριν είχαμε εκφράσει την αρνητική άποψη μας σχετικά με το θέμα (ΕΔΩ) να ήταν ο λόγος γι αυτό. Λέμε τώρα…

Τι όμως προκάλεσε αυτή τη νομοθετική ρύθμιση σε μια χώρα με ιδιαίτερα μεγάλο πρόβλημα σε αριθμό τροχαίων συγκρούσεων, με τους νέους να αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία των εμπλεκομένων σ αυτές;  Να σημειώσουμε πως σύμφωνα με την επίσημη αξιολόγηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (2013), που τολμά να διαφωνεί με το ελληνικό ΥΜΕ, η άδεια οδήγησης στην εφηβεία αποτελεί ένα από τα πιο επιβλαβή μέτρα για την οδική ασφάλεια.

  … ανήκουμε στις χώρες με προηγμένο επίπεδο οδικής ασφάλειας

 Αντιγράφουμε από την αιτιολογική έκθεση, για το άρθρο που αφορά στην «Συνοδευόμενη Οδήγηση»: «Με τις προτεινόμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, επιδιώκεται η καθιέρωση ολοκληρωμένου συστήματος συνοδευόμενης οδήγησης, για ανήλικους υποψήφιους οδηγούς, μετά τη συμπλήρωση της ηλικίας των δεκαεπτά (17) ετών, λαμβάνοντας υπόψη τα ισχύοντα σε κράτη της ευρωπαικής ένωσης με προηγμένο επίπεδο οδικής ασφάλειας».

Το μοναδικό «επιχείρημα» της αιτιολογικής έκθεσης για την υιοθέτηση αυτής της απόφασης θυμίζει τις πιο ιλαροτραγικές ιστορίες μιμητισμού της ελληνικής άρχουσας ελίτ όταν φτιασιδώνεται την προηγμένη.

Μια χώρα που αρνείται να κάνει κτήμα της οτιδήποτε θετικό έχουν καθιερώσει οι ευρωπαικές χώρες με υψηλά επίπεδα οδικής ασφάλειας θα ανέβει επίπεδο οδικής ασφάλειας υιοθετώντας την συνοδευόμενη οδήγηση στα 17, μέτρο που ισχύει σε ορισμένες μόνον ευρωπαικές χώρες. Δεν υπάρχει λόγος να μειώσουμε τα όρια ταχύτητος (οι τέσσερις ασφαλέστερες χώρες της προηγούμενης χρονιάς (Νορβηγία, Ηνωμένο Βασίλειο, Σουηδία, Ελβετία, έχουν όλες μικρότερα από την Ελλάδα όρια ταχύτητας στους αυτοκινητοδρόμους και εκτεταμένες ζώνες ήπιας κυκλοφορίας με όριο τα 30 km στις πόλεις). Ούτε  υπάρχει λόγος να  μειώσουμε τα νόμιμα όρια συγκέντρωσης αλκοόλ στο αίμα των οδηγών και να προχωρήσουμε στο Μηδέν Αλκοόλ για τους επαγγελματίες και τους νέους οδηγούς. Ούτε φυσικά να θεσπίσουμε αυστηρότερες ποινές για τους δολοφόνους της ασφάλτου και την άμεση και δια βίου αφαίρεση της άδειας οδήγησης τους.

Ο δρόμος για την ανύψωση μας σε χώρα με προηγμένο επίπεδο οδικής ασφάλειας περνάει μέσα από την (συνοδευόμενη) οδήγηση από τα 17.

The Fall of Icarus, Carlo Saraceni

Ανεξάρτητα από τα επι μέρους σημεία που μπορεί να κάνει κανείς κριτική και αφορούν διάφορους τομείς εκπαιδευτικούς, νομικούς, ασφαλιστικούς και άλλους, σε σχέση με την εποπτευόμενη οδήγηση το ουσιαστικό είναι ένα: το ενδιαφέρον της πολιτείας (λέγε με Υπουργείο Μεταφορών) να εισαγάγει όσο το δυνατό νωρίτερα τους νέους στον κόσμο του αυτοκινήτου. Τι πιο φυσικό για έναν υπουργείο  που έχει ονομάσει e Drive Academy τον διαδικτυακό κόμβο ευθύνης του για θέματα Οδικής Ασφάλειας.  Όπως οι ίδιοι σημειώνουν: «Η πλατφόρμα παρέχει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης και δια βίου μάθησης, προσαρμοσμένο σε κάθε ηλικία. Ξεκινά από τις βαθμίδες της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, για μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου αντίστοιχα, με στόχο την έγκαιρη και μεθοδική απόκτηση γνώσεων οδικής συμπεριφοράς, καλλιεργώντας σταδιακά στην συνείδηση των παιδιών και εφήβων την ασφαλή και οικολογική μετακίνηση».

Όταν θεωρείς φυσιολογικό να απευθύνεσαι στους μαθητές Δημοτικού μέσω προγράμματος που ονομάζεις e drive τι ποιο φυσικό από το να προωθείς την οδήγηση αυτοκινήτου στους μαθητές Λυκείου.

Από ποιους προέκυψε τελικά αυτό το αίτημα;

Παρακολουθώντας το σύνολο της συζήτησης από το κανάλι της Βουλής, θα πρέπει να επισημάνουμε πως την πατρότητα της πρότασης διεκδίκησε μόνον ένας φορέας: το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας Πάνος Μυλωνάς. Στο σύνολο τους οι παριστάμενοι φορείς των εκπαιδευτών οδήγησης δεν τοποθετήθηκαν, ούτε θετικά ούτε αρνητικά για το θέμα, με εξαίρεση τον Π.Σ.Ε.Ο. (Πανελλήνιος Σύλλογος Εκπαιδευτών Οδήγησης και Κυκλοφοριακής Αγωγής) που προέβαλε μια διαφορετική – κριτική αντίληψη. Αυτό βέβαια πού πρέπει να σημειωθεί είναι: η κάθετη διαφωνία του εκπροσώπου του ΕΚΑΒ καθηγητού Ι. Παπαδόπουλου (είχε κληθεί ως εκπρόσωπος της Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας του Υπουργείου Υγείας) που επεσήμανε για την συνοδευόμενη οδήγηση: «Εμείς δεν είμαστε θετικοί, έχουμε υποβάλει υπόμνημα στο Εθνικό Συμβούλιο Οδικής Ασφάλειας. Ερωτώ: Είναι εφικτός ο έλεγχος από την τροχαία; Δεν είναι εφικτός. Για παράδειγμα, ένας αστυνόμος θα υποθέτει ότι ένας είναι κάτω των 17 ετών και θα τον σταματάει και ο συνοδηγός θα έχει έγγραφη πιστοποίηση; Το Υπουργείο θα πιστοποιεί αυτούς, γιατί βάζει ορισμένες προϋποθέσεις; Θα τους δίνει ένα έγγραφο ότι δικαιούται να είναι σύνοδος ατόμου 17 ετών, ο οποίος έχει προσωρινό δίπλωμα οδήγησης; Αυτά είναι ανέφικτα. Θα εκφυλιστεί το μέτρο, οι 17 χρόνοι οδηγών κανονικά με τα ανάλογα ατυχήματα, γιατί ένας χρόνος διαφορά σε αυτή την ηλικία είναι μεγάλος χρόνος ωριμότητας. Δεν είναι από 17 με 18, η ωριμότητα είναι πολύ δυσανάλογα μεγάλη με το μικρό αυτό χρονικό διάστημα».

 Εξ ίσου σημαντική ήταν η διαφοροποίηση Διευθυντή της Τροχαίας Αττικής ( ΕΔΩ ) Ταξίαρχου Ν. Σπανουδάκη, σε σχέση με την πρόταση του υπουργείου που χαρακτηριστικά επεσήμανε πως πρέπει «να ληφθεί υπόψη, ότι στην Χώρα μας, το επίπεδο της οδικής ασφάλειας είναι υψηλό, πλην όμως δεν είναι προηγμένο κατά την αντίστοιχη έννοια που ισχύει στις αντίστοιχες Χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που λειτουργούν ανάλογα συστήματα».

Οδική Ασφάλεια: ενός ανδρός αρχή;

Η εβδομάδα 6-12 Μαίου 2019, ανακοινώθηκε από τον ΟΗΕ ως η 5^η Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας. Σαν κεντρικό θέμα για φέτος επιλέχθηκε η προβολή της ανάγκης ενός «Ηγετικού Επιτελείου για την Οδική Ασφάλεια» που θα εργαστεί συστηματικά με βάση τις προτάσεις που κωδικοποιήθηκαν από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας  στο εγχειρίδιο SAVE LIVES – Δέσμη Μέτρων για την Οδική Ασφάλεια (ελληνική έκδοση ΕΔΩ).

Είναι προφανές πως στη χώρα μας δεν υπάρχει καμιά ανάγκη για ένα τέτοιο επιτελείο. Υπάρχει το Υπουργείο Μεταφορών που εδώ και δεκαετίες λύνει ακούραστα το πρόβλημα.

Αξιοποιώντας την παράδοση του είσαι ότι δηλώσεις, μας ενέταξε ήδη στις χώρες με προηγμένο επίπεδο οδικής ασφάλειας.

Χωρίς περιττές διαδικασίες: Δεν θέτει καν τα σχέδια νόμου σε διαβούλευση και εφαρμόζει την παγκόσμια πατέντα να καλεί τα υπουργεία Υγείας και Προστασίας του Πολίτη όχι να συνδιαμορφώσουν την πολιτική αλλά να τοποθετηθούν «εντός τριλέπτου» … ως «ενδιαφερόμενοι φορείς». Υιοθετεί τις απόψεις ενός ιδιωτικού φορέα, ακόμα κι αν οι εκπρόσωποι των συναρμόδιων υπουργείων διαφωνούν!!!

Χθες νομοθέτησε πως η υπερβολική ταχύτητα δεν ανήκει στις μεγάλης επικινδυνότητας παραβάσεις, σήμερα νομοθέτησε την (συνοδευόμενη) οδήγηση στα 17. Αύριο ποιος ξέρει τι έχει σειρά…

Είναι απορίας άξιον γιατί αυτές οι ιδέες δεν γίνεται μια προσπάθεια να εξαχθούν σε άλλες χώρες του κόσμου ώστε να λύσουν κι αυτοί μια και καλή το πρόβλημα των τροχαίων συγκρούσεων.

SOS Τροχαία Εγκλήματα

ΥΓ. Ο νόμος στο σύνολο του ψηφίστηκε από το ΣΥΡΙΖΑ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Το άρθρο 14 για την συνοδευόμενη οδήγηση στα 17 υπερψηφίστηκε από το ΣΥΡΙΖΑ, τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και το ΚΚΕ (που δεν ψήφισε στο σύνολο του το νομοσχέδιο). Η ΝΔ καταψήφισε το συγκεκριμένο άρθρο έχοντας την οπτική κανονικής άδειας (και όχι συνοδευόμενης) οδήγησης στα 17.

 

 

 

 

 

2018: ένας θάνατος από τροχαίο κάθε 24 δευτερόλεπτα στους δρόμους του κόσμου.

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Υπάρχουν προβλήματα που δεν λύνονται με ευχές!

Η ανοδική τάση παγκόσμια των θανάτων και των τραυματισμών από τροχαίες συγκρούσεις δυστυχώς συνεχίζεται. Με θεατές τις κυβερνήσεις οδεύουμε ασφαλώς προς την επιβεβαίωση της πρόβλεψης που έκανε ο Π.Ο.Υγείας, πριν απο δέκα χρόνια, πως αν δεν παρθούν ουσιαστικά μέτρα το 2030 οι τροχαίες συγκρούσεις θα αποτελούν το 5ο αίτιο θανάτου παγκόσμια και οι νεκροί θα φτάσουν τους 2.400.000 το χρόνο.

Να ευχηθούμε κι εμείς υγεία και ευτυχία το 2019…

Γνωρίζοντας ότι τη χρονιά που τελειώνει είχαμε:  

Ένα νεκρό κάθε 24 δευτερόλεπτα

155 νεκρούς κάθε ώρα

3.712 νεκρούς κάθε μέρα

112.904 νεκρούς κάθε μήνα

1.350.000 νεκρούς από τροχαίες συγκρούσεις παγκόσμια. 

Οι τροχαίοι τραυματισμοί αποτελούν την 8η αιτία θανάτου παγκόσμια 

Οι τροχαίοι τραυματισμοί αποτελούν  την 1η αιτία θανάτου των παιδιών 5 έως 14 ετών και των νέων 15 έως 29 ετών.  

Οι χώρες με χαμηλό εισόδημα έχουν το 1% των οχημάτων του κόσμου αλλά το 13% των θανάτων από τροχαία.

Οι χώρες με υψηλό εισόδημα έχουν 40% των οχημάτων  του κόσμου αλλά  το 7% των θανάτων από τροχαία.                                                        

54% των νεκρών από τροχαίες συγκρούσεις είναι πεζοί, ποδηλάτες και μοτοσικλετιστές

Οι ευχές δεν αρκούν! Μέτρα για την Οδική Ασφάλεια, ΤΩΡΑ!

ΠΗΓΗ: Global status report on road safety 2018. WHO.

Π.Ο.Υγείας: παγκόσμια έκθεση για την οδική ασφάλεια, 2018

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Η νέα έκθεση του ΠΟΥ αναδεικνύει την ανεπαρκή πρόοδο για την αντιμετώπιση της έλλειψης ασφάλειας στους δρόμους του κόσμου.

Στις 7 Δεκεμβρίου 2018 στη  Γενεύη δημοσιοποιήθηκε η νέα παγκόσμια έκθεση για την την οδική ασφάλεια- 2018 του Π.Ο.Υγείας. Η έκθεση δείχνει ότι οι θάνατοι στην  οδική κυκλοφορία συνεχίζουν να αυξάνονται, έχοντας φτάσει στο 1.35 εκατομμύρια θανάτους κατ΄έτος και υπογραμμίζει ότι οι τραυματισμοί στην οδική κυκλοφορία αποτελούν πλέον τον κύριο δολοφόνο των παιδιών και των νέων ηλικίας 5-29 ετών.

Οι εκθέσεις της παγκόσμιας κατάστασης για την οδική ασφάλεια του Π.Ο.Υγείας, εκδίδονται κάθε δύο έως τρία χρόνια και χρησιμεύουν ως το βασικό εργαλείο παρακολούθησης για τη Δεκαετία Δράσης για την Οδική Ασφάλεια 2011-2020. Η προηγούμενη έκθεση είχε εκδοθεί το 2015.

«Αυτοί οι θάνατοι είναι ένα απαράδεκτο τίμημα για την κινητικότητα», δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής του Π.Ο.Υ. κ. Tedros Adhanom Ghebreyesus. «Δεν υπάρχει δικαιολογία για την απραξία,  αυτό είναι ένα πρόβλημα για το οποίο υπάρχουν  αποδεδειγμένες λύσεις. Αυτή η έκθεση είναι μια έκκληση προς τις κυβερνήσεις και τους εταίρους να αναλάβουν πολύ μεγαλύτερες δράσεις για την εφαρμογή αυτών των μέτρων».

Η Παγκόσμια Έκθεση για την κατάσταση της οδικής ασφάλειας τεκμηριώνει πως παρά την  αύξηση του συνολικού αριθμού θανάτων, η αναλογία θανάτων σε σχέση με το μέγεθος του παγκόσμιου πληθυσμού έχει σταθεροποιηθεί τα τελευταία χρόνια. Αυτό υποδηλώνει ότι οι υφιστάμενες προσπάθειες οδικής

Στις περιοχές όπου σημειώθηκε πρόοδος, αυτή αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στην καλύτερη νομοθεσία σχετικά με τους βασικούς κινδύνους όπως η υπερβολική ταχύτητα, η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, καθώς και στη χρήση  ζωνών ασφαλείας,  κράνους και συστημάτων συγκράτησης για παιδιά, στις ασφαλέστερες υποδομές όπως πεζοδρόμια και αποκλειστικές λωρίδες για τους ποδηλάτες και τους μοτοσικλετιστές, στα  βελτιωμένα πρότυπα οχημάτων όπως εκείνα που διαθέτουν ηλεκτρονικό έλεγχο ευστάθειας και προηγμένα συστήματα πέδησης  και στην βελτίωση της μετά τη σύγκρουση φροντίδας.

Η έκθεση καταδεικνύει ότι τα μέτρα αυτά συνέβαλαν στη μείωση των θανάτων στην οδική κυκλοφορία σε 48 μεσαίες και υψηλού εισοδήματος χώρες. Ωστόσο, καμία από τις χώρες χαμηλού εισοδήματος δεν έχει να επιδείξει μείωση των συνολικών θανάτων, σε μεγάλο βαθμό λόγω έλλειψης αυτών των μέτρων. Στην πραγματικότητα, ο κίνδυνος θανάτου στην οδική κυκλοφορία παραμένει τρις ​​φορές υψηλότερος στις χώρες χαμηλού εισοδήματος από ό, τι στις χώρες υψηλού εισοδήματος. Τα ποσοστά είναι τα υψηλότερα στην Αφρική (26,6 ανά 100 000 κατοίκους) και τα χαμηλότερα στην Ευρώπη (9,3 ανά 100.000 κατοίκους). Από την άλλη, από την προηγούμενη έκδοση της έκθεσης, τρεις περιοχές του κόσμου έχουν αναφέρει μείωση των ποσοστών θνησιμότητας στην οδική κυκλοφορία: η Αμερική, η Ευρώπη και η περιοχή του Δυτικού Ειρηνικού.

Οι μεταβολές στους θανάτους από την οδική κυκλοφορία αντανακλώνται επίσης στον τύπο του χρήστη του οδικού δικτύου. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι πεζοί και οι ποδηλάτες αντιπροσωπεύουν το 26% του συνόλου των θανάτων στο οδικο δίκτυο, με ποσοστό 44% στην Αφρική και 36% στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι αναβάτες μοτοσικλετών και οι επιβάτες αντιπροσωπεύουν το 28% όλων των θανάτων από τροχαίες συγκρούσεις, αλλά το ποσοστό είναι υψηλότερο σε ορισμένες περιοχές, π.χ. 43% στη Νοτιοανατολική Ασία και 36% στο Δυτικό Ειρηνικό.

Σε σύγκριση με την προηγούμενη έκθεση που δημοσιεύθηκε το 2015, σημαντικά στοιχεία της έκθεση 2018 είναι τα παρακάτω:- 22 επιπλέον χώρες τροποποίησαν τη νομοθεσία τους σχετικά με έναν ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με τις βέλτιστες πρακτικές, καλύπτοντας επιπλέον 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους.
– 46 χώρες που εκπροσωπούν 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους έχουν νόμους που θέτουν όρια ταχύτητας που ευθυγραμμίζονται με τις βέλτιστες πρακτικές –45 χώρες που εκπροσωπούν 2,3 δισεκατομμύρια άτομα έχουν σήμερα νόμους για την οδήγηση υπό την επήρεια οινοπνεύματος,                           –49 χώρες που αντιπροσωπεύουν 2,7 δισεκατομμύρια άτομα, έχουν σήμερα νόμους για τη χρήση κράνους μοτοσικλετών που ευθυγραμμίζονται με τις βέλτιστες πρακτικές.
-105 χώρες που εκπροσωπούν 5,3 δισεκατομμύρια άτομα, έχουν σήμερα νόμους για τη χρήση της ζώνης ασφαλείας που ευθυγραμμίζονται με τις βέλτιστες πρακτικές.                                                                                        – 33 χώρες που εκπροσωπούν 652 εκατομμύρια άτομα, έχουν σήμερα νόμους σχετικά με τη χρήση συστημάτων συγκράτησης για παιδιά που ευθυγραμμίζονται με τις βέλτιστες πρακτικές.                                              -114 χώρες διεξάγουν σήμερα  κάποια συστηματική αξιολόγηση ή αξιολόγηση με αστέρια των υφιστάμενων οδών.                                              -Μόνο 40 χώρες που αντιπροσωπεύουν 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους, έχουν υλοποιήσει τουλάχιστον 7 ή όλες τα 8 πρότυπα ασφαλείας των οχημάτων προτεραιότητας του ΟΗΕ                                                                – Περισσότερες από τις μισές χώρες (62%) διαθέτουν έναν αριθμό τηλεφώνου επείγουσας ανάγκης με πλήρη κάλυψη όλης της χώρας.              – Το 55% των χωρών έχει μια επίσημη διαδικασία κατάρτισης και πιστοποίησης προ-νοσοκομειακής περίθαλψης για τους παρόχους αυτών των υπηρεσιών.

Ολόκληρη η έκθεση: ΕΔΩ

ΠΗΓΗ: WHO

Αναγκαία διευκρίνηση: ο SOS Τροχαία Εγκλήματα δεν είναι πρακτορείο μοντέλων

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα προωθεί ενημέρωση για θέματα που θεωρεί σημαντικά σε σχέση με την οδική ασφάλεια και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των θυμάτων τροχαίων εγκλημάτων σε μια λίστα που περιλαμβάνει 325 δημοσιογραφους και ΜΜΕ.

Η ανταπόκριση σ αυτά που στέλνουμε δεν υπερβαίνει το 10% των παραληπτών. Συνήθως είναι κάτω του 3% και σ όλες τις περιπτώσεις προέρχεται κυρίως από δημοσιογράφους και Μέσα της Περιφέρειας.

Το προηγούμενο δεκαήμερο στείλαμε επανηλλειμένα δελτία τύπου και υλικό για δυο σημαντικά θέματα: α) την καμπάνια που έχουμε ξεκινήσει για το θέμα της κατάργησης του άρθρου 43 του ΚΟΚ που αμνηστεύει τους δράστες που εγκαταλέιπουν τα θύματα τους και, β) για τις εκδηλώσεις που θα γίνονταν στις 18 Νοεμβρίου σ ολη την Ελλάδα για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων.

Η ανταπόκριση που είχαμε ήταν ελάχιστη.

Ενδεικτικά η Δημόσια τηλεόραση δεν μπήκε καν στον κόπο να καλύψει την διαμαρτυρία μας μπροστα στον Αρειο Πάγο, ούτε ανέφερε στο δελτίο της τίποτα γι αυτήν. Γνωρίζουμε και κατανοούμε πάρα πολύ καλά τους λόγους. Αυτό δεν σημαίνει ότι τους σεβόμαστε…

Μ αυτά τα δεδομένα, μας είναι ακατανόητο πως άνθρωποι/δημοσιογράφοι που δεν ανταποκρίνονται στο παραμικρό στα θέματα που εμείς θεωρούμε κεντρικά, που και οι ίδιοι και τα Μέσα στα οποία εργάζονται δεν αναφέρουν ποτέ τίποτα γι αυτά, έχουν την άνεση να μας στέλνουν μηνύματα, όπως αυτό που λάβαμε στις 21/11, τρεις μέρες μετά την Ημέρα Μνήμης.

«ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

 Καλη σας μερα είμαι δημοσιογράφος από τον τηλεοπτικό σταθμό XXXX. Mε αφορμη το τραγικό δυστύχημα στην Κυπαρισία θέλουμε να κάνουμε ένα ρεπορτάζ με θέμα τα τροχαία με θύματα ανήλικους οδηγούς. Μπορείτε να μας φέρετε σε επικοινωνία με κάποια μέλη του συλλόγου σας που είχαν παιδιά ανηλικους οδηγους που έχασαν την ζωή τους σε τροχαία ; το τηλ μου ειναι 6937……»

Είναι η πολλοστή φορά που μας στέλνονται απο διάφορα – αδιάφορα Μέσα παρόμοια μηνύματα, με μέηλ, με SMS, με τηλέφωνα. Μια θέλουν οικογένειες σκοτωμένων από αλκοόλ, μια από ταχύτητα, μια χωρίς άδεια οδήγησης και πάει λέγοντας. Ανάλογα με την «επικαιρότητα». Δηλαδή με το ποιοι σκοτώθηκαν την προηγουμένη…

Θα θέλαμε να ενημερώσουμε μια για πάντα, οσους/ες στέλνουν παρόμοια μηνύματα πως ο πανελλαδικός σύλλογος  SOS Τροχαία Εγκλήματα δεν είναι πρακτορείο μοντέλων. Δεν μας ενδιαφέρει η προβολή του πόνου μας. Πως ούτε εμείς κάνουμε ούτε κανένας άλλος θα κάνει καριέρα πάνω σ αυτό.

Κάποιες φορές που κάναμε το λάθος και δώσαμε επαφή με δικούς μας ανθρώπους το πληρώσαμε ακριβά: όλα τα «συμφωνηθέντα» καταστρατηγήθηκαν και έμεινε «ο πόνος» (φαίνεται ο «αμείλικτος τηλεοπτικός χρόνος» μόνον αυτόν εκτιμά).

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα δεν βασίζει την δράση του στην πρόκληση της λύπης. Είναι μια συλλογικότητα που οικοδομήθηκε διεδικώντας πρώτα απ όλα σεβασμό στα θύματα των τροχαίων.

Και έτσι θα συνεχίσει. Μην απευθύνεστε σε μας αναζητώντας το δικό σας στερεότυπο του θύματος.

Φυσικά υπάρχει ένα μικρό κομμάτι δημοσιογράφων με το οποίο έχουμε πολύ καλή σχέση. Τους περισσότερους δεν τους γνωρίζουμε καν προσωπικά. Ο λόγος δεν είναι άλλος απο το ότι αυτοί ενδιαφέρονται ουσιαστικά για το ζήτημα της οδικής ασφάλειας και μέσω αυτού του ενδιαφέροντος προέκυψε και το ενδιαφέρον τους για τις απόψεις μας.

Για να τελειώνουμε αγαπητέ φίλε/φίλη δημοσιογράφε. Μην στέλνεις χωρίς λόγο μηνύματα αν δεν σ ενδιαφέρει το θέμα. Ξέρουμε και συ πρέπει να χτίσεις μια καριέρα και η συμβολή σου στην έστω και κατ ελάχιστον αύξηση της θεαματικότητας του Δελτίου Ειδήσεων θα εκτιμηθεί θετικά. Δεν θα σε βοηθήσουμε σ αυτό. Δεν είμαστε πρακτορείο μοντέλων, δεν προσφέρουμε εθελοντές για να εμπορευτούν κάποιοι τον πόνο τους.

Αν μετά από όσα ξεκαθαρίσαμε θέλεις να αφαιρεθεί και το όνομα σου από την λίστα ενημέρωσης  του συλλόγου μας μπορείς να μας στείλεις ένα μήνυμα και θα ικανοποιήσουμε το αίτημα ευχαρίστως.

Αν πάλι θέλεις, μπορείς να ρίξεις μια ματιά στα  ντοκουμέντα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που σχετίζονται με το επάγγελμά σου: Reporting on Road Safety, a guide for journalists (2015) ΕΔΩ  και στο Road Safety Mass Media Campaigns: A toolkit (2016) ΕΔΩ.  

Αν βρεις μερικά ενδιαφέροντα πράγματα αυτό θα είναι καλό για όλους.  Για όσους τους αφορά η πρόληψη και ο περιορισμός των τροχαίων συγκρούσεων.

Γιώργος Κουβίδης

 

 

 

Μια κραυγή απελπισίας

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ, Πρόσωπα όχι αριθμοί, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Από την Εφημερίδα των Συντακτών 22/10/2018 

Ο πατέρας της Νεφέλης έχασε την κόρη του εξ αιτίας της επικίνδυνης οδήγησης ενός μοτοσικλετιστή που για δικούς του λόγους αποφάσισε να παίξει όχι μόνο τη δική του αλλά και τη ζωή μιας νεαρής κοπέλας στα ζάρια. Η Νεφέλη έφυγε για πάντα, ενώ τώρα ο πατέρας της κινδυνεύει και με ασφαλιστικά εναντίον του μέτρα από τον καταδικασμένο (με αναστολή) οδηγό που κρίθηκε ως ο βασικός υπαίτιος του θανάτου της κόρης του.

Ο οδηγός ζητά να μην αναφέρει το όνομά του ο πατέρας της Νεφέλης στον προσωπικό του λογαριασμό (Facebook). Προφανώς ο σεβασμός των προσωπικών δεδομένων είναι αυτονόητος, αλλά ο θρήνος ενός πατέρα για τη φρικτή απώλεια του παιδιού του προφανώς υπερέχει από κάθε τι άλλο και αυτό οφείλει να το προσμετρήσει η Δικαιοσύνη. Πολύ περισσότερο όταν μετά από καταδίκες που δεν αφορούν καν θάνατο δημοσιεύονται σωρηδόν τα ονόματα των καταδικασμένων όχι απλά στο facebook, αλλά στα ΜΜΕ χωρίς συνέπειες και χωρίς ασφαλιστικά μέτρα. 

Aγαπητέ αναγνώστη,

Η κόρη μου, η Μαρία Νεφέλη Σπηλιο­πούλου, ήταν συνεπιβάτης στο δίκυκλο που οδηγούσε ο Ι.Γ., ο οποίος, κυνηγώντας προπορευόμενα δίκυκλα, παραβίασε παλλόμενο φωτεινό σηματοδότη με συνέπεια να συγκρουστεί με διερχόμενο αυτοκίνητο. Το παραπάνω συμβάν έγινε στη διασταύρωση της οδού Αράτου με τη Μαιζώνος στις 30 Ιουλίου 2015.

Από την παραπάνω σύγκρουση η Μαρία Νεφέλη εκτινάχτηκε και προσκρούοντας στο διερχόμενο και εν συνεχεία στον προφυλακτήρα παράνομα σταθμευμένου αυτοκινήτου υπέστη βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις· νοσηλευόμενη στη ΜΕΘ του ΠΠΝΠ δεν κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή, εξέπνευσε 11 μερόνυχτα μετά, την Κυριακή, 9 Αυγούστου.

Δέον να σημειωθεί πως ο οδηγός του δικύκλου με αμετάκλητη ποινική απόφαση στις 8/3/2017 από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Πάτρας κρίθηκε ένοχος ανθρωποκτονίας κι εκτίει ποινή 30 μηνών. Με αναστολή.

Η συντριβή μου για την απώλεια της μοναχοκόρης μου με ωθεί να γράφω και να δημοσιεύω κείμενα στο διαδίκτυο συχνά, κείμενα προσανατολισμένα στη, μέσω της τιμωρίας των υπαιτίων, αποτροπή των τροχαίων εγκλημάτων. Εχω την αίσθηση πως ίσως προστατευτούν αθώοι άνθρωποι από τον Μολώχ της ασφάλτου, αν διαβάζουν τα κείμενά μου.

Αγαπητέ αναγνώστη, ο πόνος μου και η έκφρασή του, ο ελάχιστος φόρος τιμής στην αδικοσκοτωμένη 18χρονη κόρη μου, Μαρία Νεφέλη, αυτόν τον καιρό απειλείται, από τον προαναφερθέντα οδηγό δικύκλου. Μολονότι υπήρξε ένας από τους δράστες, ο κυριότερος, της ανθρωποκτονίας της κόρης μου, βλέποντας το όνομά του στις αναρτήσεις και συζητήσεις μου με τους φίλους μου στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Facebook, με κατηγορεί πως… «τον προσβάλλω».

Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον των δημοσιεύσεων και συζητήσεών μου έχει οριστεί για τις 24 Οκτώβρη στην Πάτρα.

Ο φονιάς της κόρης μου κυκλοφορεί ελεύθερος και δεν αντέχει που η κατακραυγή μου είναι ισόβια. Επειδή λοιπόν, τρία χρόνια μετά, αυτός ο άνθρωπος θεωρεί πως «έχω εμμονές» και πως «πολύ βάσταξε πια το πένθος μου», αυτός που θεωρεί πως «προσβάλλεται η αξιοπρέπειά του».

Αυτός που αποφάσισε να σκοτωθεί η Μαρία Νεφέλη μας είναι ο κύριος Γ., αυτός αποφάσισε να πάρει στο λαιμό του τη ζωή του παιδιού μου, αν δεν αντέχει αυτά που γράφω, ας αναλογιστεί πώς εγώ αντέχω αυτό που έκανε. Οι πράξεις του γεννάνε τις λέξεις μου, δεν αποφάσισα εγώ να τον κατονομάζω ανθρωποκτόνο, αυτός αποφάσισε να κυνηγήσει τα φιλαράκια του για να τα προλάβει, ας υποστεί τις συνέπειες της πράξης του.

Γράφω, αγαπητέ αναγνώστη, και θα γράφω επειδή θεωρώ πως η αναγγελία των αποτελεσμάτων της δικαστικής ετυμηγορίας είναι χρέος όλων εμάς που χάσαμε τους ανθρώπους μας, ένα ελάχιστο χρέος για την ανθρωποθυσία τους.

Γράφω και θα γράφω επειδή θεωρώ πως δεν είναι θέμα τύχης ή ατυχίας η προστασία των ανθρώπων, αγαπητέ αναγνώστη, η προστασία των ανθρώπων είναι θέμα στάσης και συμπεριφοράς δικής μου, δικής σου, της Πολιτείας μας απέναντι σε όσους τα προκαλούν.

Αυτός είναι και ο λόγος για την παρούσα επιστολή που απευθύνεται σε σένα και σε κάθε νοήμονα συνάνθρωπο σε τούτη εδώ τη χώρα.

Οι πολίτες μιας χώρας που καθημερινά θρηνεί σκοτωμένους στην άσφαλτο πληροφορούνται πως είναι κατηγορούμενος κάποιος που γράφει πως δεν φταίει η «κακιά η ώρα» για αυτό που συνέβη στο δρόμο, αυτός που διατρανώνει πως φταίει για το χαμό της μοναχοκόρης του ένας άνθρωπος με ονοματεπώνυμο που οδηγούσε επικίνδυνα.

Αυτή η υπόθεση, αγαπητέ αναγνώστη, δεν αφορά μόνο ένα αδικοχαμένο παιδί και τον πατέρα του! Αυτή είναι μια υπόθεση για κάθε σκοτωμένο συνάνθρωπο, μέχρι να μην υπάρξει ποτέ πια κανένα θύμα, κανενός.

Η δημοσιοποίηση των στοιχείων της Μαρίας Νεφέλης μας είναι δυστυχώς δεδομένη, η δημοσιοποίηση των στοιχείων του ανθρώπου που της έκοψε το μέλλον γιατί να μην είναι;

Η Πολιτεία δεν τον έχει ήδη καταδικάσει σε δημόσια ανοιχτή ακροαματική διαδικασία;

Αγαπητέ αναγνώστη, να κάνουμε ησυχία όταν τα παιδιά μας κοιμούνται, όχι όταν τα σκοτώνουν. Σ’ ευχαριστώ για την προσοχή σου.

Γεώργιος Σπηλιόπουλος