Περισσότεροι θάνατοι στους δρόμους: Το αποδεκτό σκάνδαλο.

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Ως κοινωνία, απλά αποδεχόμαστε την παράνοια των θανάτων από τροχαίες συγκρούσεις χρόνο με το χρόνο. Ωστόσο, θα ήταν τόσο εύκολο να περιοριστεί το πρόβλημα.

Heike Holdinghausen, Συντάκτρια για οικονομικά και περιβαλλοντικά θέματα Tageszeitung 

Τα παιδιά ανάμεσα στους άλλους χρήστες του δρόμου…

 

Είναι απίστευτο το τι μπορεί να συνηθίσει ο άνθρωπος. Κατά τους πρώτους έξι μήνες του 2022, 1.238 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε τροχαίες συγκρούσεις στη Γερμανία. 1.238! Θα πρέπει να αναφέρουμε την έκθεση της Ομοσπονδιακής Στατιστικής Υπηρεσίας; Κάθε χρόνο μερικές χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν σε τροχαίες συγκρούσεις και δεν είναι από τον κορωνοϊό. Έτσι έχουν τα πράγματα.

Οι γονείς δεν αφήνουν τα παιδιά του Δημοτικού να πηγαίνουν μόνα τους στο σχολείο με τα πόδια ή με το ποδήλατο, επειδή είναι πολύ επικίνδυνο. Οι γονείς των μεγαλύτερων παιδιών ανησυχούν για το αν θα φτάσουν με ασφάλεια στο σπίτι τους από τον ποδηλατόδρομο ή τον επαρχιακό δρόμο το βράδυ. Οι πεζοί στις πόλεις, που είναι φιλικές προς τα αυτοκίνητα, αναγκάζονται να κάνουν μεγάλες παρακάμψεις για να μπορέσουν να διασχίσουν τους φαρδείς δρόμους με ασφαλή τρόπο στα φανάρια. Και όσοι οδηγούν ένα μικρό, χαμηλής ιπποδύναμης αυτοκίνητο τρέμουν κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου προς τον προορισμό τους. Και όλα αυτά τα έχουμε συνηθίσει.

Διαβάζουμε με ενδιαφέρον στον 20σέλιδο σχολικό οδηγό της ADAC (Allgemeiner Deutscher Automobil-Club), ότι τα παιδιά έχουν συχνά ακόμη μια πολύ εγωκεντρική άποψη για τον κόσμο και δυσκολεύονται να μπουν στη θέση των άλλων χρηστών του δρόμου και γι’ αυτό θα πρέπει να γίνει εντατική εξάσκηση για το πώς κινούνται στο δρόμο προς/από το σχολείο. Αντί να μας προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι έχουμε κάνει τις πόλεις και τα χωριά μας τόσο μη-ασφαλείς που χρειάζονται σύμβουλοι και μαθήματα κυκλοφοριακής αγωγής!

Έτσι, συζητάμε με ένταση για τον κίνδυνο από τους τρομοκράτες ή τους λύκους και απλώς αποδεχόμαστε τους χιλιάδες θανάτους από τροχαία συμβάντα – επειδή ο κίνδυνος προέρχεται από εμάς τους ίδιους και δεν μπορούμε να δαιμονοποιήσουμε ξένους ή άλλους. Δεν μας αρέσει να είμαστε εμείς οι ίδιοι το πρόβλημα.

Η λύση είναι απλή: 20 χλμ σε κατοικημένες περιοχές, 30 χλμ σε πόλεις και χωριά, 130 χλμ στον αυτοκινητόδρομο. Συνολικά, λιγότερη κυκλοφορία αυτοκινήτων, λιγότεροι χώροι στάθμευσης στις πόλεις, περισσότερες δημόσιες συγκοινωνίες. Το εισιτήριο των 9 ευρώ* είναι το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, και η δυναμική που θα δοθεί από αυτό είναι η ιδανική εισαγωγή για τη στροφή στο θέμα της κυκλοφορίας. Δεν είναι ζήτημα που αφορά μόνο την προστασία του κλίματος. Για τους περισσότερους από χίλιους θανάτους στην άσφαλτο την ευθύνη έχει ο υπουργός Μεταφορών, την αδράνεια του οποίου δεν θέλουμε να συνηθίσουμε.

ΠΗΓΗ:TAZ, 24.8.2022

*Το πανγερμανικό μηνιαίο εισιτήριο 9 ευρώ για τις τοπικές συγκοινωνίες είναι διαθέσιμο από τον Ιούνιο έως τα τέλη Αυγούστου. Η ομοσπονδιακά χρηματοδοτούμενη, τρίμηνη εκστρατεία είχε ως στόχο να υποστηρίξει τους μετακινούμενους που αντιμετωπίζουν υψηλές τιμές ενέργειας και να προωθήσει τη μετάβαση από αυτοκίνητα σε λεωφορεία και τρένα. Η παράταση του είναι υπο συζήτηση.

Φύση και σοβαρότητα τραυματισμών των παιδιών στην οδική κυκλοφορία (WHO)

Ετικέτες

ΠΑΙΔΙΑ & ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Απόσπασμα από World report on child injury prevention, WHO 2008

Οι μελέτες διαπίστωσαν πως σε κάθε ένα νεκρό παιδί μετά από τροχαίο τραύμα αντιστοιχούσαν 254 που διακομίστηκαν τραυματισμένα στα νοσοκομεία και  τέσσερα απ αυτά έμειναν μόνιμα ανάπηρα.

Φύση και σοβαρότητα τραυματισμών στην οδική κυκλοφορία                            Το κεφάλι και τα άκρα είναι τα συνηθέστερα μέρη του σώματος που τραυματίζονται τα παιδιά που εμπλέκονται σε τροχαίες συγκρούσεις. Η σοβαρότητα των τραυματισμών θα ποικίλλει, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, τον τύπο του χρήστη του δρόμου και εάν χρησιμοποιήθηκαν προστατευτικά μέσα. Μια πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη από τον ΠΟΥ σε σχολεία εξέτασε παιδιά ηλικίας 13-15 ετών σε 26 χώρες. Από εκείνα τα παιδιά που ανέφεραν τραυματισμό με μηχανοκίνητο όχημα τους προηγούμενους 12 μήνες, το 10% είχε υποστεί ελαφρύ τραυματισμό στο κεφάλι και το 37% είχε υποστεί κάταγμα άκρου.

Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας υποστηρίζονται από μια νοσοκομειακή μελέτη τραυματισμένων παιδιών ηλικίας κάτω των 12 ετών, που διεξήχθη σε τέσσερις χώρες χαμηλού εισοδήματος. Η μελέτη διαπίστωσε ότι, μεταξύ εκείνων που υπέστησαν τραυματισμούς από τροχαία, περισσότερο από το ένα τέταρτο είχε υποστεί διάσειση ή άλλο τραυματισμό στο κεφάλι, ακολουθούμενο από διάφορα κοψίματα, μώλωπες, ανοιχτά τραύματα, κατάγματα και διαστρέμματα.(Πίνακας 1)

Οι τραυματισμοί στο θώρακα και στην κοιλιά, αν και δεν είναι τόσο συνηθισμένοι όσο οι τραυματισμοί στο κεφάλι και τα άκρα, μπορεί να είναι πολύ σοβαροί λόγω των οργάνων που περιέχουν και των δυσκολιών στη διαχείριση τέτοιων τραυματισμών. Πολλαπλά τραύματα έχουν επίσης αναφερθεί σε περίπου 10% έως 20% των παιδιών που εμπλέκονται σε τροχαίες συγκρούσεις (2)

Συνέπειες των τραυματισμών στην οδική κυκλοφορία.

Οι τραυματισμοί στην οδική κυκλοφορία είναι η κύρια αιτία αναπηρίας για τα παιδιά. Πρόσφατες έρευνες στην Ασία δείχνουν ότι οι τραυματισμοί από τροχαία είναι μία από τις πέντε κύριες αιτίες αναπηρίας για τα παιδιά. Το ακριβές ποσοστό των ανάπηρων παιδιών λόγω τραυματισμού στην οδική κυκλοφορία  διαφέρει ανά ηλικιακή ομάδα και ανά χώρα (2). Σύμφωνα με αυτές τις έρευνες,  ο δείκτης μόνιμης αναπηρίας μεταξύ παιδιών ηλικίας 1 έως 17 ετών που τραυματίστηκαν σε μια τροχαία σύγκρουση ήταν 20 ανά 100.000 παιδιά. Επιπλέον, λόγω του τραυματισμού τους, σημαντικός αριθμός παιδιών χρειάστηκε νοσηλεία ή έχασε το σχολείο. (Πίνακας 2)

Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά υπογραμμίζουν το γεγονός ότι πολλά άτομα εξακολουθούν να  έχουν κάποια λειτουργική αναπηρία 6 έως 12 μήνες μετά από μια τροχαία σύγκρουση. Σαφώς, το είδος του τραυματισμού που υπέστησαν επηρεάζει την περίοδο που απαιτείται για την πλήρη αποκατάσταση. Έρευνα στο Bangalore της Ινδίας, για παράδειγμα, διαπίστωσε ότι το 14% των παιδιών που υπέστησαν κρανιοεγκεφαλική κάκωση σε τροχαία σύγκρουση εξακολουθούσαν να χρειάζονται βοήθεια με καθημερινές δραστηριότητες έξι μήνες μετά τη σύγκρουση (3).

Η έκβαση ενός τροχαίου τραυματισμού σχετίζεται επίσης με τον τύπο χρήστη του δρόμου. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι το 72% των πεζών, το 64% των ποδηλατών που χτυπήθηκαν από αυτοκίνητο και το 59% των παιδιών- επιβατών οχημάτων έξι μήνες μετά από την σύγκρουση εξακολουθούσαν να χρειάζονται βοήθεια (4). Στον Καναδά, το 22% των ποδηλατών που τραυματίστηκαν χωρίς να εμπλέκεται μηχανοκίνητο όχημα στο περιστατικό χρειάστηκε στη συνέχεια βοήθεια (5).

Οι αναπηρίες και οι βλάβες εμποδίζουν την πρόοδο των παιδιών στα πρώτα τους χρόνια, στερώντας τους την εκπαίδευση και την κοινωνική ανάπτυξη. Τα παιδιά που γίνονται ανάπηρα μετά από μια τροχαία σύγκρουση συχνά χρειάζονται μακροχρόνια φροντίδα και η ποιότητα ζωής τους είναι συνήθως κακή. Η υπερβολική πίεση που ασκείται στις οικογένειες που πρέπει να φροντίζουν τα τραυματισμένα παιδιά τους μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα οι ενήλικες να πρέπει να εγκαταλείψουν τις δουλειές τους, οδηγώντας την οικογένεια να ζήσει σε συνθήκες φτώχειας.

Ψυχοκοινωνικός αντίκτυπος

Ορισμένες καταστάσεις ψυχικής υγείας έχουν παρατηρηθεί σε παιδιά μετά από μια τροχαία σύγκρουση. Αυτές περιλαμβάνουν φοβίες, διαταραχή μετατραυματικού στρες και άγχος, καθώς και προβλήματα συμπεριφοράς. Αυτές οι ψυχοκοινωνικές διαταραχές μπορεί να επιδεινωθούν από την οικογενειακή εξαθλίωση μετά από μια τροχαία σύγκρουση, ιδιαίτερα εάν ένας γονέας ή ένας άνθρωπος που φρόντιζε το παιδί συμμετείχε επίσης στη σύγκρουση και τραυματίστηκε σοβαρά ή πέθανε. Τα τραυματισμένα παιδιά μπορούν έτσι να βιώσουν υψηλά επίπεδα ψυχοκοινωνικής δυσφορίας (6) και να αισθάνονται απομονωμένα στα βάσανα τους (7).

Αρκετές μελέτες έχουν αναφέρει υψηλά επίπεδα δυσφορίας στα παιδιά κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά από έναν τραυματισμό στην οδική κυκλοφορία (4, 8,9). Μια μελέτη ανέφερε ότι μέσα σε πέντε ημέρες μετά από ένα τραυματικό γεγονός, όπως μια τροχαία σύγκρουση, το 98% των παιδιών που εμπλέκονταν υπέφεραν από διαταραχή μετατραυματικού στρες, κατάθλιψη ή άγχος. Ένα μήνα μετά τον τραυματισμό, το 82% εξακολουθούσε να έχει συμπτώματα. Δώδεκα μήνες μετά τον τραυματισμό, το 44% εξακολουθούσε να έχει αναδρομές (flashbacks) στο παρελθόν, φοβόταν ότι θα τραυματιστεί ξανά ή υπέφερε απο διαταραχές της διάθεσης, αλλαγές στην εικόνα του σώματος*, διαταραχές ύπνου ή άγχος (10). Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι το ένα τέταρτο των παιδιών εμφάνιζε διαταραχή μετατραυματικού στρες τρεις μήνες μετά το δυστύχημα (9).

Οι τροχαίες συγκρούσεις μπορούν επίσης να έχουν μια βαθιά ψυχολογική επίδραση σε παιδιά που δεν εμπλέκονται άμεσα στο περιστατικό τα ίδια, αλλά χάνουν έναν γονέα ή έναν άνθρωπο που τα φροντίζει.   Τα αποτελέσματα από την Ασία δείχνουν ότι μεταξύ των ορφανών, το 20% έως το 66% έχει χάσει τον πατέρα, τη μητέρα ή και τους δύο σε τροχαίες συγκρούσεις (2). Η απώλεια ενός γονέα ή γονέων μπορεί να αφήσει ένα παιδί με μακροχρόνια ψυχοκοινωνικά προβλήματα καθώς και οικονομική φτωχοποίηση.

*Η εικόνα του σώματος είναι η αντίληψη του ατόμου για τον φυσικό εαυτό του.

Παιδιά που έμειναν ορφανά λόγω θανάτων από τροχαία

Η Έρευνα Υγείας και Τραύματος του Μπαγκλαντές, μια έρευνα με βάση τον πληθυσμό 171.366 νοικοκυριών, διεξήχθη το 2003. Χρησιμοποιήθηκε μοντέλο  λεκτικής αυτοψίας, προσαρμοσμένο στα πρότυπα του ΠΟΥ για λεκτική αυτοψία (11), με εξειδικευμένες   ερωτήσεις για κάθε τύπο τραυματισμού. Τα δεδομένα αναλύθηκαν για τα αίτια θανάτου των γονέων παιδιών ηλικίας 0 έως 17 ετών. Ο τραυματισμός ήταν η κύρια αιτία θανάτου των  γονέων παιδιών ηλικίας κάτω των 18 ετών. Περίπου 4.300 μητέρες πεθαίνουν από τραυματισμούς στο Bangladesh κάθε χρόνο, αφήνοντας περίπου 17.700 παιδιά χωρίς τον κύριο φροντιστή τους. Όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα, η κύρια αιτία θανάτου από τραυματισμό για τις μητέρες είναι η αυτοκτονία (41%), ακολουθούμενη από τις τροχαίες συγκρούσεις (29%), τα εγκαύματα (12%) και τη βία (10%).

Περίπου 7900 πατέρες πεθαίνουν από τραυματισμούς ετησίως, αφήνοντας σχεδόν 22.100 παιδιά σε νοικοκυριά να έχουν χάσει τον βασικό φορέα εισοδήματος.  Οι πιο συχνές αιτίες θανάτου από τραυματισμό στους πατέρες είναι οι τροχαίες συγκρούσεις (36%), ακολουθούμενες από τη βία (27%) και την αυτοκτονία (12%). Τα παιδιά που στερούνται τον έναν ή και τους δύο γονείς είναι ευάλωτα σε υποσιτισμό, ασθένειες, καθυστέρηση της ανάπτυξης, ψυχοκοινωνικό τραύμα, εκμετάλλευση και κακοποίηση. Στο Bangladesh, όπως και σε πολλές χώρες, οι θανατηφόροι τραυματισμοί των γονέων είναι μια σημαντική αιτία ορφάνιας. Αυτό βλάπτει τα παιδιά που μένουν πίσω και είναι τεράστιο βάρος για την κοινωνία. Εκτός από την πρόληψη των τραυματισμών των παιδιών, οι κοινωνίες πρέπει να λάβουν μεγαλύτερα μέτρα για τη μείωση της συχνότητας των τραυματισμών, τόσο ακούσιων όσο και εκ προθέσεως, μεταξύ των ενηλίκων.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ: 

1.Brown JK et al. Patterns of severe injury in pediatric car crash victim s: Crash Injury Research Engineering Network database. Journal of Pediatric Surgery, 2006, 41:362-367 2.Linnan M et al. Child mortality and injury in Asia: survey results and evidence. Florence, UNICEF Innocenti Research Centre, 2007 (http://www.unicef-irc.org/publications/pdf/iwp_2007_06.pdf, accessed 21 January 2008). 3.Gururaj G et al. Traumatic brain injury. Bangalore, National Institute of Mental Health and Neurosciences, 2005 (Publication no. 61). 4.Bryant B et al. Psychological consequences of road traffic accidents for children and their mothers. Psychological Medicine, 2004, 4:335–346. 5.Macpherson AK et al. Mechanism of injury affects 6-month functional outcome in children hospitalized because of severe injuries. Journal of Trauma: Injury, Infection, and Critical Care, 2003, 55:454–458. 6.Blanchard E, Hickling EJ. Aft er the crash: psychological assessment and treatment of survivors of motor vehicle accidents, 2nd ed. Washington, DC, American Psychological Association, 2004. 7. Sleet DA et al. Injury and violence prevention in the community. In: Rozensky RH et al., eds. Psychology’s role in public health. Washington, DC, American Psychological Association, 2004:185–216. 8.Di Gallo A. Verletzung von Körper und Seele: psychiatrische Folgen von Verkehrsunfällen bei Kindern und Jugendlichen [Injury to body and soul: psychiatric consequences of road traffic accidents in children and adolescents]. Schweizerische Rundschau für Medizin Praxis, 2005, 94:467−470.    9. Schafer I et al. Posttraumatic syndromes in children and adolescents after road traffi c accidents: a prospective cohort study. Psychopathology, 2006, 39:159−164. 10.Rusch MD et al. Psychological adjustment in children after traumatic disfiguring injuries: a 12-month followup. Journal of American Society of Plastic Surgeons, 2000, 106:1451−1458. 11. Verbal autopsy standards: ascertaining and attributing causes of death. Geneva, World Health Organization, 2007 (http://www.who.int/whosis/mort/ verbalautopsystandards/en/index.html, accessed 23 January 2008) 12.Rahman A et al. Bangladesh health and injury survey: report on children. Dhaka, Ministry of Health and Family Welfare, 2005

World report on child injury prevention, 2008 232 σελίδες

Road traffic injuries, World Health Organization & Unicef 2008, Edited by Margie Peden, Kayode Oyegbite, Joan Ozanne-Smith, Adnan A Hyder, Christine Branche, AKM Fazlur Rahman, Frederick Rivara and Kidist Bartolomeos

 

 

 

 

Τροχαία Εγκλήματα: «Εις τόν κάλαθον των αχρήστων»

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Το θέμα Τροχαία Εγκλήματα και Δικαιοσύνη μας έχει απασχολήσει επανειλημμένα και εξακολουθεί δυστυχώς να απασχολεί τις οικογένειες των θυμάτων αλλά να μη «συγκινεί» τις πολιτικές και δικαστικές αρχές.

Πριν λίγο καιρό η Καθημερινή ανατύπωσε μια έκδοση της εφημερίδας 100 χρόνια πριν. Πρόκειται για το Φύλλο 242 της Τρίτης 19 Μαίου 1920. (Α έτος κυκλοφορίας της εφημερίδας).

Στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας διαβάζουμε τα παρακάτω:  

«ΟΛΙΓΟΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ

Επιστολογράφος εκ Θεσσαλονίκης «πρόθυμος να μας γνωρίση το όνομα του, αν χρειασθή» – μας καταγγέλει ότι «ευρισκόμενος εκεί ο πρώην Β. Επίτροπος κ. Κούνδουρος παρουσιάσθη μίαν ημέραν εις το Στρατοδικείον, όπου δεν γνωρίζω τίνι δικαιώματι εζήτησε να τω προσαγάγωσι μίαν δικογραφίαν κάποιου οδηγού αυτοκινήτων κατηγορουμένου, αν δεν απατώμαι, επί φόνω εξ αμελείας. Η εν λόγω δικογραφία εδόθη εις τον κ. πρώην Β. Επίτροπον άνευ ουδεμίας αντιρρήσεως, ούτος δε και παρουσία του γραμματέως τουΣτρατοδικείου κ. Φωτοπούλου έσχισε αυτήν ειπών:

-Εις τόν κάλαθον των αχρήστων.

Απιστούντες προς την επί του παρόντος ανώνυμον καταγγελίαν, την παραδίδομεν εις τους αρμοδίους προς ανάκρισιν.»

Αυτά συνέβαιναν έναν αιώνα πριν… Με ελάχιστο αριθμό αυτοκινήτων. Χωρίς ΚΟΚ και «ειδική ποινική νομοθεσία» αλλά με τον φόνο στην άσφαλτο να έχει ήδη βαφτιστεί «φόνος εξ αμελείας». Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Η προστασία των δραστών έφτανε στο σημείο να σχίζονται δικογραφίες και να πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων…

Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα έναν αιώνα μετά;

Οι φόνοι και οι σοβαροί τραυματισμοί παραμένουν πάντα πλημμελήματα «εξ αμελείας».

Φυσικά και δεν σχίζονται δικογραφίες. Απλά κάποιες υποθέσεις μπορεί να αρχειοθετηθούν (ΕΔΩ) ή και να παραγραφούν. Με νομοθετικές ρυθμίσεις (ΕΔΩ)  ή με διαρκείς αναβολές.

Αλλά για όσες τελεσιδικήσουν, εκεί γύρω στα οκτώ χρόνια μετά, βαρύς θα πέσει ο πέλεκυς της Τυφλής Δικαιοσύνης. Μπορεί και 18 μήνες με αναστολή για ένα θανατηφόρο, μπορεί και πέντε χρόνια εξαγοράσιμα για ένα πολύνεκρο με δύο ή και τρείς νεκρούς ή και με εγκατάλειψη του θύματος. Μιλάμε βέβαια για τις υποθέσεις που σύμφωνα με την απόφαση την αποκλειστική υπαιτιότητα είχε ο δράστης. Ο οποίος πάντα ακόμα και αν τυγχάνει «καθ υποτροπήν αμελής», ποτέ δε θα στερηθεί ούτε για μια ώρα την άδεια οδήγησης του.

Ένα αιώνα μετά είναι πλέον καιρός η χώρα μας να τιμήσει την μνήμη του πρωτοπόρου θεμελιωτή του Ελληνικού Δικαίου της τροχαίας εγκληματικότητας, αείμνηστου Κούνδουρου. Το υπουργείο Δικαιοσύνης (που 3 μήνες δεν απαντά καν στο αίτημα συνάντησης του συλλόγου μας) θα μπορούσε τουλάχιστον  να οργανώσει μια ημερίδα στο όνομα του και να μην αρκείται απλά να παρακολουθεί το πέταγμα εκατοντάδων ζωών κάθε χρόνο «εις τον κάλαθον των αχρήστων»

Γιώργος Κουβίδης

Η άλλη Θάλασσα… -Αναστοχασμοί (3)

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Η άλλη Θάλασσα…

Πριν δέκα χρόνια στις 24/01/2012 έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Έλληνας σκηνοθέτης (δημιουργός κατά τον Βασίλη Ραφαηλίδη) ο ποιητής της εικόνας κι αναστοχασμού της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας, Θόδωρος Αγγελόπουλος. Παρασύρθηκε από ένα δίκυκλο στον περιφερειακό δρόμο Δραπετσώνας – Κερατσινίου προετοιμάζοντας την 14η ταινία του με τίτλο » Η άλλη θάλασσα».

Η δημοσιογράφος Μαρία Κατσουνάκη ανακαλεί εκείνες τις στιγμές σε δημοσίευμα στην Καθημερινή 22/01/2022: «Στο συνεργάτη του, φωτογράφο Ηλία Μπουργιώτη, ηχεί ακόμη η φωνή φόβου κι αγωνίας της κόρης του Κατερίνας Αγγελοπούλου «Μπαμπά». Ο σκηνοθέτης Π. Πορτοκαλάκης θυμάται να έχουν κάνει έναν κύκλο γύρω από το πεσμένο σώμα του σκηνοθέτη, αλλά κανείς να μην πλησιάζει, «σαν να μη θέλει να επιβεβαιώσει αυτό που έχει συμβεί»… Την ώρα που όλοι οι παρόντες προσπαθούν να συλλάβουν το αδιανόητο, που μόλις έχει συντελεστεί, εμφανίζεται βαν τηλεοπτικού σταθμού, από το οποίο ξεπροβάλλει νεαρή ρεπόρτερ, η οποία απευθύνεται στο κινηματογραφικό συνεργείο λέγοντας: «Λοιπόν, παιδιά, τι έχουμε εδώ;». Μέσα σε λίγη ώρα, σημειώνει η δημοσιογράφος, είδαν να περνούν από μπροστά τους όψεις της Ελλάδας σε πύκνωση.»

Το κινηματογραφικό σύμπαν είναι γεμάτο από τροχαία «ατυχήματα» που δεν κάνουν διάκριση σε επώνυμους και ανώνυμους. Έχω καταγράψει περίπου 100 ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ που αναφέρονται σε κάθε είδους τροχαία, ακόμη και στα πιο αλλόκοτα, και στις απίθανες παρενέργειές τους.

Το φιλμ «Αλμπέρ Καμί» (2010) του Λοράν Ζαουί, βιογραφικό δράμα για το φιλόσοφο και ανθρωπιστή συγγραφέα του «Ξένου» και της «Πανούκλας» αναφέρεται στο τέλος και στον τραγικό του θάνατο από τροχαίο στις 4 Ιανουαρίου 1960, όταν ο οδηγός του στενού του φίλου εκδότη Γκαλιμάρ, παρεκλίνει της πορείας και ρίχνει το αυτοκίνητο μάρκας Facel-Vega σ’ ένα δέντρο.

Από το 1976 έως το 2015 έχουν γυριστεί 14 βιογραφικές ταινίες για την ζωή του Τζέιμς Ντίν, όπως «Η τελική ημέρα»(1991), «Αγώνας με το πεπρωμένο»(1997), «Τζέιμς Ντίν»(2001) με τον Τζέιμς Φράνκο στον βασικό ρόλο,»Ζωή»(2015) κ.α. Στις ταινίες αυτές παρακολουθούμε τη σύντομη ζωή, τα βήματα, τις ανασφάλειες και φυσικά τον τραγικό θάνατο του Ντιν σε ηλικία 24 ετών σε τροχαίο με την Πόρσε στις 30 Σεπτεμβρίου 1955. Λίγες εβδομάδες πριν το θάνατο του λέγεται οτι είχε πάρει μέρος σε τηλεοπτικό σποτ για την οδική ασφάλεια. Η ατάκα του ήταν » Η ζωή που θα σωθεί μπορεί να ήταν η δική σου «. Όμως στα γυρίσματα άλλαξε τη φράση κι είπε » Η ζωή που θα σωθεί μπορεί να είναι η δική μου «.  Η διαφήμιση αυτή δε μεταδόθηκε ποτέ. Άλλοι υποστηρίζουν οτι αυτή την προφητική φράση την είχε πει σε μια συνέντευξή του.

Στο ντοκιμαντέρ » Η ζωή και οι ταινίες του Κεν Λόουτς» της Λουίζ Όζμοντ παρακολουθούμε τον αγώνα στη ζωή και τη τέχνη ενός από τους καλύτερους ανατρεπτικούς σκηνοθέτες του Βρετανικού σινεμά. Το 1971 ο Κεν Λόουτς χάνει σε τροχαίο το 5χρονο γιο του μ’ αποτέλεσμα να αποσυρθεί για ένα μεγάλο διάστημα από τον κινηματογράφο. «Όταν χάνεις ένα παιδί αλλάζουν τα πάντα, υπάρχει ένα βάρος μέσα σου που δεν φεύγει ποτέ. Ήμασταν στον αυτοκινητόδρομο Μ1 μια Κυριακή. Ένα αυτοκίνητο είχε πάθει βλάβη, έφυγε μια ρόδα του και μας έσπρωξε στην γέφυρα. Η γυναίκα μου Λέσλι πάλεψε 6 εβδομάδες και σώθηκε απο τον θάνατο, η γιαγιά της δεν τα κατάφερε. Ο επτάχρονος γιός μου σώθηκε, ο πεντάχρονος, όμως, έχασε την ζωή του» λέει στο ντοκιμαντέρ.

Στο καλύτερο έργο του Λόουτς, κατά τη γνώμη μου, το «Γη και ελευθερία» που αναφέρεται στον Ισπανικό εμφύλιο, στον επίλογο η εγγονή του κινηματογραφικού ήρωα, τον αποχαιρετάει πάνω από την τελευταία του κατοικία με υψωμένη τη γροθιά και με τους στίχους από ένα ποίημα του Ουίλιαμ Μόρις:

Έλα και συ στη μάχη

που ήττα δεν γνωρίζει

Γιατί κι όποιος πεθαίνει

το έργο του θα ζήσει

               Οι στίχοι αυτοί ταιριάζουν και αφιερώνονται στη μνήμη του Θόδωρου Αγγελόπουλου 10 χρόνια μετά το «ταξίδι» του στην… άλλη θάλασσα.

Γιώργος Ιατρού

«Ο Ήρωας μου», της Ελένη Καρύδη.

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Το Σάββατο 19 Φεβρουαρίου στη Ρόδο θα γίνει η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της Ελένης Καρύδη, προέδρου της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ  «Ο Ήρωας μου» ένα οδοιπορικό μετά την απώλεια, ένα οδοιπορικό δράσης για να προλάβουμε την απώλεια, με συνοδοιπόρο τον αγαπημένο της γιό Δημήτρη.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Μάνος Κόκκινος, πρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Υποτροφιών Ρόδου Εμμανουήλ & Μαίρης Σταματίου, Παναγιώτης Παπαντωνίου πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, Μανώλης Ανδριωτάκης Δημοσιογράφος και Αγαπητός Ξάνθης, Αρχιτέκτονας.

Η εκδήλωση που συνδιοργανώνουν η ΕΥΘΥΤΑ και το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Ρόδου θα πραγματοποιηθεί στις 18.00 στην αίθουσα της νέας πτέρυγας του Νεστοριδείου Μελάθρου.

Δημοσιεύουμε παρακάτω μικρό απόσπασμα «αντι προλόγου» και θα ακολουθήσουν κι άλλα κείμενα σε επόμενες αναρτήσεις.

Αντί προλόγου

Χρόνια πολλά… πέρασαν από τις 12 Φεβρουαρίου 2002. Για τον γονιό που έχει χάσει το παιδί του με τέτοιον τραγικό τρόπο δεν έχουν νόημα τα χρόνια που έχουν περάσει. Τα πολλά χρόνια είναι χθες, είναι σήμερα, θα είναι αύριο. Δεν θέλω να ξεχάσω τίποτα… Όταν μιλούσαμε, προσπαθώντας να μάθω κάτι πιο προσωπικό, μου απαντούσες «τώρα, μαμά, πέταξε το πουλάκι… τρέξε να το πιάσεις για να μου δώσεις την ευκαιρία να επανέλθω στη συζήτηση»…

Έγινες εσύ πουλί τώρα και πετάς στους ουρανούς, έφυγες από κοντά μου, από την αγκαλιά μου… γνώριζες πόσο σε αγαπώ. Τώρα είσαι το αστέρι μου, το πουλάκι μου, που ανοίγω κάθε μέρα το παράθυρο για να μπεις στο σπίτι μας. Τρέχω να σε πιάσω να σε κρατήσω στη χούφτα μου μη μου φύγεις. Να ακούσω το τσιτσίρισμά σου, να αισθανθώ το πέταγμά σου. Βρέθηκες στον αέρα και πετάς. Προχωρώ προς το σημείο που ακούω το πέταγμά σου, δεν ξέρω πόσο απέχει η γη από τον ουρανό, γιατί είσαι δίπλα μου… Σε βλέπω με τα μάτια μου ότι προσπαθείς να μειώσεις τη διαφορά της απόστασης. Μένω εδώ και μειώνω την απόσταση… Σε περιμένω στα όνειρά μου κάθε βράδυ και σε παρακαλώ να έρθεις στη ζεστασιά της αγκαλιάς μου να αποκοιμηθείς, να σου τραγουδήσω το τραγούδι σου που δεν πρόλαβα να σ’ το τραγουδήσω… Κοιμήσου αγγελούδι μου… Σου ζητώ να παίξουμε όπως τότε.

Μου λες ότι πετάς και ο άνεμος σε απομακρύνει… μου λες ότι είναι υπέροχα στη γειτονιά των αγγέλων… Κάνε ένα διάλειμμα και έλα πάλι στη ζωή μου. Μπες μέσα στο φως της αυγής και στείλε μου την αγάπη σου. Έλα στη πόλη σου κάτω από τα μάτια μου. Φώτισε τη μέρα μου με τα μάτια σου τα λαμπερά, πριν αρχίσει να βραδιάζει στην ψυχή μου, στο σκοτάδι της αναζήτησής σου. Γιατί πάντα θα είσαι εσύ που μου λείπεις που δεν μπορώ να σε αγκαλιάσω, γιόκα μου…

 Ελένη Καρύδη

Η Ελένη Καρύδη, το γένος Καραμπάτου, γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Είναι πτυχιούχος Επισκέπτρια Υγείας Α-ΤΕΙ Αθήνας και από το 1981 κατοικεί μόνιμα στη Ρόδο. Από το 1984 εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στη Νοσηλευτική Σχολή του Γ.Ν. Ρόδου, όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 2011.  Είναι παντρεμένη με το Χρήστο Καρύδη και έχει δύο κόρες, τη Μαρία και την Ιωάννα, ενώ ο πρόωρος χαμός του γιού της, Δημήτρη, το 2002, την κινητοποίησε για να ασχοληθεί ενεργά με την ενημέρωση για την αποφυγή τροχαίων δυστυχημάτων. Έκτοτε είναι πρόεδρος της Εταιρείας Υποστήριξης Θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων ((Ε.Υ.ΘΥ.Τ.Α.- ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΡΟΔΟΥ) και μέλος του Δ.Σ. της Ευρωπαικής Ομοσπονδίας Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων (European Federation of Road Traffic Victims – FEVR)

Δήμος Δυτικής Μάνης: Και τυφλός και κουφός…

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Την Πέμπτη 13^η  Ιανουαρίου 2022 γύρω στις 4:30 το απόγευμα στον δρόμο  Αρεόπολης – Καλαμάτας έξω από τον Κάμπο τραυματίστηκε μοτοσικλετιστής, που κινούνταν κανονικά στο ρεύμα του, μετά από σύγκρουση με αυτοκίνητο ο οδηγός του οποίου επιχείρησε αναστροφή. Ο οδηγός της μηχανής πέρασε πάνω από το αυτοκίνητο και χτύπησε το χέρι του και μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Νοσοκομείο Καλαμάτας.  Ευτυχώς φόραγε κράνος και απέφυγε τα χειρότερα. (ΕΔΩ)

Πρόκειται για το τρίτο πανομοιότυπο «ατύχημα» που συμβαίνει στο σημείο με βασικό υπεύθυνο το Δήμο Δυτικής Μάνης  και το Α.Τ. Καρδαμύλης που σφυρίζουν αδιάφορα  στην τοποθέτηση πινακίδων σήμανσης στο σημείο ώστε οι οδηγοί των αγροτικών δρόμων να σέβονται την προτεραιότητα των κινουμένων στο κεντρικό δίκτυο.

Ο Δήμος ειδικά είναι τυφλός όσον αφορά στις παράνομες τσιμεντωστρώσεις αγροτικών δρόμων που σύμφωνα με το τοπικό/δημοτικό Δίκαιο αποκτούν προτεραιότητα(!) αλλά και κουφός στα αιτήματα των πολιτών που έχουν υποβληθεί από το 2016 για κυκλοφοριακή μελέτη και τοποθέτηση πινακίδων.

Δείτε εδώ τις αναρτήσεις μας για τις προηγούμενες συγκρούσεις στις 26 Αυγούστου 2020 (ΕΔΩ) και στις 28 Ιανουαρίου 2016 (ΕΔΩ).

Το έγκλημα έγινε εκεί έξω…

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Salvador Dali, Meditative rose

Ο λαικός λόγος στα ρεπορτάζ του δρόμου συνηθίζει να αποδοκιμάζει τις μικρές και μεγάλες εκρήξεις βαρβαρότητας στην καθημερινή ζωή με την έκφραση: …πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό; Στον 21^ο αιώνα βρισκόμαστε…!

Λες και ο σύγχρονος ιστορικός χρόνος είναι αυτονόητα ταυτόσημος με το ανώτερο στάδιο του πολιτισμού πέραν πάσης αμφιβολίας. Μόλις λίγα χρόνια πριν ήμασταν στον 20^ο αιώνα. Με την είσοδο στον 21^ο έγινε η διαφορά; (!)

Σαν να γεννήθηκαν καινούργιες αξίες γυαλισμένες και αστραφτερές σαν διαφήμιση πολυτελών αυτοκινήτων. Καινούργιες λέξεις, καινούργια νοήματα από την πρωτοποριακή τεχνολογία: εικονική πραγματικότητα, ρομποτική, κυβερνοχώρος, τεχνητή νοημοσύνη, και οι οικείες πιά, τηλεδιασκέψεις, τηλεργασίες κλπ. Πράγματα που φέρνουν σημαντικές αλλαγές στην ανθρώπινη δραστηριότητα και νοοτροπία. Είναι όμως αυτό και μια νέα ηθική αυτό;

Σαν να βγήκε ο 21^ος αιώνας από τον προηγούμενο, άμεμπτος, αψεγάδιαστος, χωρίς προσμίξεις. Χωρίς ας πούμε… την διαχρονική αξία της κτητικότητας μετα φόνου, χωρίς την απληστία μετά φόνου, χωρίς τον ρατσισμό μετα φόνου, χωρίς την άνευ ενδοιασμού  εγκατάλειψη θύματος σε τροχαία σύγκρουση με ενδεχόμενο θάνατο ή αναπηρία, χωρίς την παθιασμένη εμμονή για την διεκδίκηση μιας θέσης παρκαρίσματος με χειροδικία χωρίς να αποκλείονται και τα χειρότερα.

Οι άνθρωποι στην πλειοψηφία τους βραδυπορούν νοητικά μέσα στους αιώνες. Είναι οι ανάγκες του σώματος με τις βασικες επιθυμίες του; (που κρατά δέσμια τη σκέψη;). Ταυτόχρονα ο νους που καταχτάει τη γνώση τρέχει με υψηλές ταχύτητες. Είναι μια άνιση κούρσα.

Έτσι οι άνθρωποι φτάνουν στον κάθε καινούργιο αιώνα με βαρύ προγονικό φορτίο με στερεότυπα, με αναχρονιστικές πεποιθήσεις προσεγγίζοντας αποσπασματικά την καινούργια γνώση, μένοντας έτσι στην πλειοψηφία τους μέσα στην ημιμάθεια. Κάποιοι άλλοι λιγότερο ή περισσότερο κάνουν την δύσκολη δουλειά αντιστεκόμενοι στην χειραγώγηση προσπαθώντας να σώσουν τα ευγενή χαρακτηριστικά του είδους. Και κυρίως την κοινωνική συνοχή τη βάση της ύπαρξης βιολογικής και πνευματικής της ανθρωπότητας. Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο σε όλες τις χώρες πορεύονται προ κάποιο «στόχο»(;) ελισσόμενοι σαν ένας μεγάλος ποταμός.

Η επικράτεια τους είναι σπαρμένη με κάψουλες βαρβαρότητας. Το εσωτερικό τους πεδίο, το ψυχικό, είναι απ το βαθύ παρελθόν, ναρκοθετημένο. Είναι θέμα χρόνου και κοινωνικών συνθηκών να σκάνε αυτές οι κάψουλες βαρβαρότητας και να διαχέονται στο περιβάλλον σαν προσβολή της ανθρώπινης συνθήκης.

Τότε όλοι οι υπόλοιποι «πέφτουμε από τα σύννεφα» ή επικαλούμαστε σαν εξορκισμό τον 21^ο αιώνα. Για να αποδοκιμάσουμε εγκλήματα που έχουν προετοιμαστεί από καιρό στα εργαστήρια της ιστορίας και συντηρούνται επιμελώς και εκ του πονηρού από θεσμικά και εξωθεσμικά κέντρα. Η Δικαιοσύνη όταν αμνηστεύει τους φόνους από τροχαίο, συντηρεί μια κάψουλα βαρβαρότητας που κάποια στιγμή θα σκάσει και θα προκαλέσει θύματα.

Στο ίδιο πεδίο του εγκλήματος που έρχεται από πολύ μακριά στο παρελθόν και σκάει ξαφνικά, κάποιος άνδρας (πριν μερικούς μήνες) θα σκοτώσει την νεαρή γυναίκα επειδή «χάλασε η φάση», όπως θα πει απολογούμενος. Και πιο πρόσφατα ένας άλλος θα δηλώσει: «τσαντίστηκα και τη σκότωσα». Κάποιοι άλλοι μέσα στην ίδια του την οικογένεια κακοποιούν τα παιδιά τους ποικιλοτρόπως…

Κάψουλες βαρβαρότητας που σκάνε καθημερινά στον πολιτισμένο κόσμο μας και μας προκαλούν ρίγη συγκίνησης και αποτροπιασμού, διασφαλίζοντας έτσι τη δικιά μας απαρτίωση ως ατόμων υπεράνω υποψίας.

Το έγκλημα έγινε εκεί έξω…

Ισμήνη Τσούτσια – Κουβίδη

Αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα: Ατιμωρησία για τους εγκληματίες οδηγούς.

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Στις 12 Νοεμβρίου 2021 δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ  ο νόμος 4855/2021, Τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και άλλες επείγουσες διατάξεις που είχε ψηφιστεί κατά πλειοψηφία την προηγούμενη ημέρα στη Βουλή.

Είχαμε αναφερθεί στις επουσιώδεις αλλαγές που προέβλεπε στο άρθρο 290Α για την Επικίνδυνη Οδήγηση και την προσπάθεια που κάναμε καταθέτοντας προτάσεις στη διαβούλευση αλλά και ενημερώνοντας αρκετούς βουλευτές ώστε το άρθρο να αποκτήσει ουσιαστική σημασία με μια μη επιδεχόμενη παρερμηνεία διατύπωση όσον αφορά την οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή ουσιών η οποία ποτέ δεν μπορεί να είναι ασφαλής και τη συμπερίληψη στις επικίνδυνες παραβάσεις της υπερβολικής ταχύτητας, της παραβίασης κόκκινου σηματοδότη και της εγκατάλειψης θύματος. Αναλυτικά (ΕΔΩ)

Δυστυχώς οι τροποποιήσεις που προτείναμε για μια ακόμα φορά απορρίφθηκαν και έτσι το τείχος προστασίας των εγκληματιών οδηγών παραμένει όρθιο και συμπαγές.

Για πρώτη φορά πάντως τέθηκε στην ολομέλεια της Βουλής από την εισηγήτρια του ΜΕΡΑ25 κα Αδαμοπούλου, μετά από ενημερωτική συζήτηση που είχαμε τα θέμα τροποποίησης του σχετικού άρθρου και της συμπερίληψης της ταχύτητας και της εγκατάλειψης στις επικίνδυνες παραβάσεις. Το θέμα δεν θεωρήθηκε άξιο απάντησης από τα υπουργικά χείλη.

Δείτε εδώ απόσπασμα από την παρέμβαση της Α. Αδαμοπούλου:

Αλλαγές πού θεσπίζουν την ατιμωρησία

Πέραν όμως της άρνησης τροποποίησης του 290 Α οι νέες διατάξεις που ψηφίστηκαν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για τους δράστες τροχαίων εγκλημάτων. Ενώ γενικά η εικόνα που ήθελε να δώσει η κυβέρνηση είναι αυτή μιας γενικής αυστηροποίησης των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα, πράγμα που ισχύει για κάποια από τα ακραία εγκλήματα, οι επιπτώσεις των αλλαγών που ψηφίστηκαν όσον αφορά στους δράστες τροχαίων εγκλημάτων είναι σαφώς ηπιότερες απ ότι στον προηγούμενο Ποινικό Κώδικα.

Συγκεκριμένα ενώ με τον ΠΚ που ίσχυε ποινές μεγαλύτερες των τριών ετών ακόμα και για πλημμελήματα θα έπρεπε να εκτιθούν, με τις τροποποιήσεις ο χρόνος επιμηκύνθηκε στα πέντε χρόνια πράγμα που σημαίνει ότι όλες αυτές οι ποινές θα είναι με αναστολή. Η αλλαγή αυτή πραγματοποιήθηκε με την τροποποίηση της παραγράφου1 του άρθρου 99 του ΠΚ (Αναστολή εκτέλεσης ποινής υπο όρο).

Ακόμα για τις εξαγοράσιμες ποινές καταργήθηκε η μετατροπή τους σε φυλάκιση αν ο καταδικασθείς δεν πληρώνει και θεσπίστηκε η μεταφορά του χρέους στην Εφορεία, ουσιαστικά δηλαδή η μετατροπή της ποινής σε πρόστιμο. Η αλλαγή αυτή πραγματοποιήθηκε με την τροποποίηση της παραγράφου 6 του άρθρου 80 του ΠΚ (επιμέτρηση και απότιση χρηματικής ποινής).

Πρακτικά μετά την ψήφιση των παραπάνω η πιθανότητα να βρεθεί δράστης τροχαίου εγκλήματος στην φυλακή ουσιαστικά τείνει στο Μηδέν ( Όραμα Μηδέν από την ανάποδη), ενώ κι όσοι δεν θα πληρώνουν  καν τις εξαγοράσιμες ποινές τους δεν θα υφίστανται καμία συνέπεια απλά θα είναι οφειλέτες της  Εφορείας…

Να σημειώσουμε για την ιστορία ότι σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της ΕΛΑΣ το 88% των ανθρωποκτονιών που έγιναν στη χώρα μας την τελευταία δεκαετία πραγματοποιήθηκαν στο δίκτυο της κυκλοφορίας.

Αυτή είναι μια εγκληματικότητα που προφανώς δεν ενδιαφέρει τους κρατούντες.

Golden Tears. Gustav Klimt, 1898

Γιάννινα: συγκέντρωση διαμαρτυρίας μετά το φόνο του μοτοσικλετιστή Γ. Παππά.

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Το απόγευμα της Παρασκευής 4 Ιουνίου στη συμβολή της οδού Πετροπουλάκη με την Περιφερειακή Οδό Ιωαννίνων, δίκυκλη μοτοσυκλέτα που οδηγούσε 30χρονος Γιώργος Παππάς, συγκρούστηκε με Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο που οδηγούσε 64χρονος με αποτέλεσμα το θάνατο του οδηγού της μηχανής.

Το απόγευμα της Τετάρτης 9 Ιουνίου πλήθος ανθρώπων συμμετείχε στην σιωπηρή εκδήλωση διαμαρτυρίας στον τόπο του συμβάντος και στη συνέχεια μπροστά στα γραφεία της Περιφέρειας Ηπείρου.

Σε ανακοίνωση του ο Σύνδεσμος Φιλάθλων ΠΑΣ Γιάννινα σημειώνει: «Έχουν περάσει τόσες μέρες απο τον άδικο θάνατο του Γιώργου, στη δολοφονική περιφερειακή της πόλης και ακόμα να συνέλθουμε απο το σοκ, τη θλίψη και απο τον θυμό.

Ο δικός μας Γιώργος είναι ενα παιδί χαμογελαστό, πρόσχαρο, και πάντα πρόθυμο να βοηθήσει. Οι αναμνήσεις που έχουμε μαζί του απο τις κερκίδες και τις εκδρομές όλα αυτά τα χρόνια θα μείνουν ανεξίτηλα στη μνήμη μας. Ο Γιώργος θα ζεί για πάντα στις καρδιές μας, θα βρίσκεται μαζί μας στις κερκίδες και στα πούλμαν, σίγουροι πως από εκεί ψηλά θα τραγουδά για την αγαπημένη του ομάδα.

Σήμερα στη μνήμη του Γιώργου και για να μην υπάρξουν και αλλα θύματα, θα ανταποκριθούμε στο κάλεσμα που έχει γίνει και θα δώσουμε το παρών στο σημείο όπου έχασε τη ζωή του.

Θα θέλαμε να εκφράσουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του».

Δε θα μπορούσαμε να μην ανταποκριθούμε στο κάλεσμα! Ο πόνος τεράστιος αλλά και ο σκοπός επίσης……ας μην θρηνήσουμε άλλους! Antinazi PAS Giannina est.2006

Με επιστολή της προς τον Περιφερειάρχη Ηπείρου και τον Δήμαρχο Ιωαννίνων, η λέσχη Μοτοσυκλετιστών Ιωαννίνων, εκφράζει την διαμαρτυρία της για  την κατάσταση του οδικού δικτύου στην περιφερειακή ενότητα Ιωαννίνων και στο δήμο Ιωαννιτών και συγκεκριμένα για την Περιφερειακή οδό. Αναλυτικά η επιστολή:

«Η «Λέσχη Μοτοσυκλετιστών Ιωαννίνων» μετά από 20 χρόνια παρουσίας στην πόλη των Ιωαννίνων και στο πλευρό των μοτοσυκλετιστών, με αφορμή τον θάνατο του 30χρονου μοτοσυκλετιστή Γεωργίου Παππά στις 4 Ιουνίου 2021, αισθανόμαστε την ανάγκη να σας εκφράσουμε την έντονη διαμαρτυρία μας για την κατάσταση του οδικού δικτύου της περιφερειακής ενότητας Ιωαννίνων και του δήμου Ιωαννιτών. Συγκεκριμένα της Περιφερειακής οδού.

Μία περιφερειακή οδό που περισσότερο θυμίζει φαρδύ επαρχιακό δρόμο χωρίς διαχωριστικές νησίδες, χωρίς κυκλικούς κόμβους για την είσοδο και έξοδο σε αυτή και με παράνομες κάθετες οδούς που εξυπηρετούν καθαρά ιδιωτικούς σκοπούς. Ως αποτέλεσμα κάθε χρόνο η περιφερειακή οδός να γίνεται τόπος πολλών ατυχημάτων, με αποκορύφωμα το θάνατο του 30χρονου μοτοσυκλετιστή.

Είναι εύκολο να ρίχνουμε τις ευθύνες ο ένας στον άλλο, αλλά ήρθε η ώρα ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν. Στα 20 σχεδόν χρόνια λειτουργίας της οδού δεν έχει γίνει καμία παρέμβαση ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια των διερχομένων.

Ζητάμε:

Ώστε η περιφερειακή οδός να εξυπηρετεί το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε με ασφάλεια, χωρίς νέα θύματα.

Είμαστε στην διάθεσή σας για διάλογο ώστε να βελτιωθεί η οδική ασφάλεια σε ολόκληρο το δίκτυο της περιφερειακής ενότητας Ιωαννίνων, καθώς οι μοτοσυκλετιστές αποτελούμε τα κατ’ εξοχήν θύματα των δρόμων.

Ο πρώτος πρόεδρος της ΛΕ.Μ.Ι. Χρήστος Χούλιαρης και η σύντροφος του Κατερίνα Οικονόμου έχασαν τη ζωή τους σε πανομοιότυπο ατύχημα στην Ε.Ο. Ιωαννίνων – Πρεβέζης. Η παράνομη σύνδεση σε εκείνο το σημείο εξακολουθεί να υπάρχει …

Με τιμή
Το Δ.Σ. της ΛΕ.Μ.Ι.

Μια δεύτερη ματιά, στο βίντεο του φόνου του Ιάσονα.

Ακόμα δεν συμπληρώθηκε μήνας από το τροχαίο έγκλημα στην είσοδο της Βουλής με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του 23χρονου Ιάσονα και μετά από την αρχική έκρηξη δημοσιότητας στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αρχικά και τα «σοβαρά ΜΜΕ» στη συνέχεια το θέμα πλέον δεν υπάρχει. Αυτή είναι η κλασσική διαδρομή δημοσιότητας κάθε τροχαίου θα πεί κανείς. Πράγματι έτσι είναι. Αλλά είναι μόνο αυτό; Ας θυμηθούμε μερικές «λεπτομέρειες».

……………………………………………………………………………………………………………………….

Στις 18 Μαρτίου «διέρρευσε» βίντεο τραβηγμένο από κάμερα  του κτιρίου της Βουλής που περιλαμβάνει την σύγκρουση της μηχανής και του ΙΧ και από την οποία έχασε τη ζωή του ο 23χρονος Ιάσονας στις 12 Μαρτίου και μέρος της πορείας του αυτοκινήτου πριν και μετά απ αυτήν.

Το βίντεο δημοσιοποιήθηκε κυρίως από το κανάλι στο Youtube  του δημοσιογράφου Θ. Κόκκαλη. Το βίντεο αποτελεί «υποκλοπή» με κινητό τμήματος της καταγραφής της κάμερας  που προβάλλονταν  σε οθόνη. Είναι απόσπασμα του βίντεο που θα έδινε μια συνολικότερη εικόνα.  Ακολουθούν μερικές παρατηρήσεις μετά την παρακολούθηση του:

α) Το βίντεο δεν δείχνει το αυτοκίνητο του δράστη από τη στιγμή που μπαίνει στο πεδίο της κάμερας αλλά ξεκινάει αφού αυτό έχει ήδη διανύσει 15-20 μέτρα εντός του πεδίου καταγραφής. Το γεγονός είναι ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένου ότι από το βίντεο φαίνεται ότι ο δράστης οδηγός 10 μέτρα περίπου πριν τη διάβαση είναι στην αριστερή λωρίδα του ρεύματος καθόδου της Β. Σοφίας και επιβραδύνει (φαίνεται καθαρά η ταχύτητα με την οποία τον προσπερνάνε τα στα δεξιά του κινούμενα αυτοκίνητα) ενώ ήδη οι αριστεροί τροχοί του οχήματος του παραβιάζουν την διπλή διαχωριστική. Αν το βίντεο ήταν ολόκληρο θάταν διαφωτιστικό για το πόση ώρα και σε πόση απόσταση πριν ο οδηγός επιβράδυνε στο αριστερό ρεύμα αναγκάζοντας τα πίσω του κινούμενα οχήματα να επιβραδύνουν και να τον προσπεράσουν από δεξιά και από πόση ώρα και ποια απόσταση είχε ήδη παραβιάσει την διπλή διαχωριστική.

β) Το βίντεο σταματάει «αιφνιδίως» δύο δευτερόλεπτα μετά την σύγκρουση «αποφεύγοντας» να δείξει την εν συνεχεία πορεία του αυτοκινήτου και την είσοδο του στο προαύλιο της Βουλής.

γ) Είναι χαρακτηριστική η φωνή που ακούγεται στην διάρκεια της «υποκλοπής» -κατά τη στιγμή της σύγκρουσης «εδώ κοίταξε… κανένας δικός μας δεν εμπλέκεται». Το πώς και γιατί διέρρευσε το βίντεο  είναι κάτι που δεν μας ενδιαφέρει (το ψάχνει εξάλλου το προεδρείο της Βουλής…). Ακόμα κι αν η υπεράσπιση του δράστη ζητήσει να μη ληφθεί υπόψη λόγω της δημοσιοποίησης  και αν το δικαστήριο το δεχθεί, υπάρχουν προφανώς δεκάδες άλλα βίντεο από άλλες κάμερες της Βουλής και από άλλους παρακείμενους  δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους που έχουν καταγράψει το συμβάν. Ελπίζουμε η Τροχαία να τάχει μαζέψει όλα όπως οφείλει. Και ο δικηγόρος της οικογένειας του Ιάσονα να έχει υποδείξει  έγκαιρα στην Τροχαία  όσο το δυνατόν περισσότερες κάμερες που πιθανόν έχουν καταγράψει το συμβάν σε όλη του την έκταση, πριν, κατά και μετά την σύγκρουση.

(Η κίνηση του αυτοκινήτου του δράστη ανά δευτερόλεπτο, αρχή: 16 δευτερόλεπτα πριν την σύγκρουση)

δ) Ο συνολικός χρόνος του βίντεο είναι 18 δευτερόλεπτα. 16 δευτερόλεπτα πριν την σύγκρουση και 2 δευτερόλεπτα μετά. Η ποιότητα της εικόνας δεν δίνει τη δυνατότητα να γίνουν αντιληπτές κάποιες δευτερεύουσες αλλά σημαντικές λεπτομέρειες, πχ αν έστω ο δράστης είχε αναμμένο αριστερό φλάς. Οπωσδήποτε είναι φανερό πως δεν χρησιμοποίησε σε καμιά στιγμή τα φώτα του αυτοκινήτου του για να «επικοινωνήσει» με τους απέναντι ανερχόμενους την πρόθεση του να εισβάλει στο ρεύμα τους.

ε) Από την παράθεση των εικόνων του βίντεο ανά δευτερόλεπτο παρατηρούμε ότι 16 δευτερόλεπτα πριν την σύγκρουση ο δράστης οδηγάει πολύ αργά στην αριστερή λωρίδα καθόδου σε απόσταση περίπου 10 μέτρων από τη διάβαση,  πατώντας την διπλή διαχωριστική. Συνεχίζει να κινείται αργά αργά εισερχόμενος τελικά στο αντίθετο ρεύμα για περίπου 12 δευτερόλεπτα (από το 16’’ μέχρι και το 4΄΄) και ενώ η κυκλοφορία στο ρεύμα ανόδου και καθόδου διεξάγεται κανονικά. Προφανώς τα αυτοκίνητα που βρίσκονταν πίσω του τον προσπερνούσαν αναγκαστικά (μέχρι να βρεθεί ολοκληρωτικά στο αντίθετο ρεύμα) από τα δεξιά.

στ) 3 μόλις δευτερόλεπτα πριν από την σύγκρουση ο δράστης ξεκινάει να στρίβει παράνομα αριστερά για να μπει στη Βουλή. Η μπάρα εισόδου εκείνη τη στιγμή παραμένει κλειστή.

(Τελευταία δευτερόλεπτα και η στιγμή της σύγκρουσης: 0 – η μπάρα της Βουλής αρχίζει ν ανοίγει…)

ζ) Την στιγμή της σύγκρουσης (εικόνα 0) η μπάρα εισόδου αρχίζει να σηκώνεται. 2 δευτερόλεπτα μετά (εικόνα +2) η μπάρα έχει σηκωθεί πλήρως και το αυτοκίνητο έχει προχωρήσει προς την είσοδο της Βουλής ενώ ο Ιάσονας και  η μηχανή του είναι στο οδόστρωμα.

Στο σημείο αυτό σταματάνε όλα. Για τον Ιάσονα η Ζωή, για τον υποκλοπέα η καταγραφή.

Φαίνεται δεν ήταν τόσης σημασίας να φανεί το αυτοκίνητο να εισέρχεται πανηγυρικά στη Βουλή (ας θυμηθούμε… «κανείς δικός μας δεν εμπλέκεται»).

Ερωτήματα χωρίς απάντηση

Σε προηγούμενη ανακοίνωση μας θέσαμε κάποια ερωτήματα σε σχέση με το θέμα της εγκατάλειψης του θύματος και τη φυγή από το πεδίο του δράστη (Υπάρχουν πηγές στην Κατεχάκη; ΕΔΩ). Λίγες μέρες μετά το συμβάν  ανώνυμες «πηγές της ηγεσίας της ΕΛΑΣ» για να δικαιολογήσουν τη μη σύλληψη του δράστη διέρρεαν  μέσω ΑΠΕ-ΜΠΕ πως αυτός δεν είχε εγκαταλείψει το θύμα…

Θα περιμένουμε και την κρίση του αρμόδιου εισαγγελέα για να  δούμε αν αυτό που είδαν όλοι, ότι δηλαδή το αυτοκίνητο και ο οδηγός του (και συνεπιβαίνοντες;)  όχι μόνο δεν σταμάτησε για να προσφέρει ο δράστης την παραμικρή βοήθεια στο θύμα αλλά εξαφανίστηκε στα ενδότερα της Βουλής,  δεν αποτελούσε παρά μια μαζική οφθαλμαπάτη. Αν και σε συμφωνία με όσα καταθέτουν οι αυτόπτες σε καμία από τις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν όλες τις ημέρες μετά το συμβάν δεν φαίνεται ούτε ο δράστης ούτε το αυτοκίνητο του να σταματάνε στο πεδίο της σύγκρουσης, τα ολόκληρα βίντεο γι αυτό ειδικά το θέμα αποτελούν την απόλυτη τεκμηρίωση.

Αλλά ας επανέλθουμε στο βίντεο και στο πριν.

Έχουμε απορρίψει τεκμηριωμένα τον ισχυρισμό πως η σύγκρουση με θύμα τον Ιάσονα αποτελεί ατύχημα (Οι Προστάτες του Νόμου… υπεράνω του Νόμου: ΕΔΩ). Τα όσα καταγράφονται στο απόσπασμα αυτό του βίντεο που διέρρευσε ενισχύουν απόλυτα τη θέση αυτή.

Το γεγονός ότι ένας οδηγός επιβραδύνει για πάνω από 10 δευτερόλεπτα στην Αριστερή λωρίδα μιας λεωφόρου με μεγάλη κίνηση και με όριο ταχύτητας τα 50km/h (κακώς βέβαια αλλά εσείς το ψηφίσατε αυτό το όριο δυο μέρες πριν το φόνο του Ιάσονα –Ν.4784/2021), παραβιάζει τον ίδιο χρόνο τη διπλή διαχωριστική και τελικά εισβάλει κάθετα στο αντίθετο ρεύμα αντικειμενικά αποτελεί διατάραξη των συγκοινωνιών ή όχι. Όλη η συμπεριφορά του οδηγού στα 16 δευτερόλεπτα που καταγράφονται πριν την σύγκρουση (και στα ακόμα περισσότερα όταν θα εμφανιστεί πλήρες βίντεο) συνιστά απλή αμέλεια; Ακόμα κι αν αφαιρέσουμε το τραγικό γεγονός της θανατηφόρας σύγκρουσης η οδηγική αυτή συμπεριφορά νομιμοποιείται από κάποιο κανόνα; Δεν θα μπορούσε να προκαλέσει σύγκρουση είτε άλλων οχημάτων  που ερχόταν πίσω του και αναγκάζονταν να τον προσπεράσουν από δεξιά είτε με οποιοδήποτε άλλο όχημα που ανέβαινε την Β. Σοφίας και τον συναντούσε μέσα στο ρεύμα του;

Γνωρίζουμε πως οι δικαστικές αρχές είναι κάτι παραπάνω από φειδωλές στη χρήση των άρθρων για διατάραξη συγκοινωνιών όσον αφορά στα τροχαία εγκλήματα. Και στη συντριπτική πλειοψηφία που αποδόθηκαν παρόμοιες κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος αυτές άντεξαν μέχρι το Εφετείο.

Αλλά το να χαρακτηρίζονται όλες οι παραβατικές συμπεριφορές στο οδικό δίκτυο όταν οδηγήσουν σε φόνο ή σε βαρύ τραυματισμό ως συνέπεια «αμέλειας» σε μια χώρα που έχει θρηνήσει δεκάδες χιλιάδες νεκρούς στο οδικό δίκτυο ξεπερνά κάθε φαντασία και αποτελεί απλά ΠΡΟΚΛΗΣΗ.

Αυτό που βιώνουμε επί δεκαετίες είναι η αμνήστευση του τροχαίου εγκλήματος.

Ίσως έφτασε πλέον η ώρα μ αυτή τη θυσία του Ιάσονα μπροστά τον «Ναό της Δημοκρατίας» η Δημοκρατία να αποδείξει πως περιλαμβάνει και τη διάσταση της Ισονομίας και του σεβασμού της Ζωής όλων.

Το λέμε χρόνια, ας το επαναλάβουμε ακόμα μια φορά.

Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους!

Πανελλαδικός σύλλογος  SOS Τροχαία Εγκλήματα

Δείτε «ολόκληρο» το απόσπασμα βίντεο που δημοσιοποιήθηκε: https://www.youtube.com/watch?v=OlGIAVYXqOY