Επαναλαμβάνουμε συχνά πως αυτοί που θέλησαν να μειώσουν δραστικά τις τροχαίες συγκρούσεις το πέτυχαν. Γιατί τα τροχαία είναι προβλέψιμα και άρα μπορούν να προληφθούν. Ένα έμπρακτο παράδειγμα αποτελεί αυτό που συμβαίνει στο Queens Boulevard της Νέας Υόρκης, την γνωστή στο παρελθόν ως Λεωφόρο του Θανάτου: Ούτε ένας πεζός ή ή ποδηλάτης δεν έχει σκοτωθεί στη μήκους επτά μιλίων (11,25 χιλιομέτρων) μεγάλη οδική αρτηρία που διασχίζει το Queens από το 2014. Όχι δεν πρόκειται για θαύμα. Δεν έπιασαν οι ευχές και οι προσευχές. Απλά μια Δημοτική Αρχή προσηλωμένη στο Όραμα Μηδέν (Vision Zero) αποφάσισε να το υλοποιήσει.
Οι «λεπτομέρειες» παρακάτω:
Ήταν ένας από τους δρόμους με τους περισσότερους θανάτους στη Νέα Υόρκη, μια εμπόλεμη ζώνη όπου ο ένας πεζός μετά το άλλο θερίζονταν καθώς προσπαθούσε να τον διασχίσει.
Τα αυτοκίνητα που έτρεχαν ανεξέλεγκτα στην λεωφόρο του Queens άφηναν ένα αυξανόμενο αριθμό νεκρών στο πέρασμά τους: 18 πεζοί σκοτώθηκαν μόνο σε ένα έτος, το 1997. Συνολικά, από το 1990, 186 άνθρωποι σκοτώθηκαν σ΄αυτό το δρόμο, από τους οποίους οι 138 ήταν πεζοί.
Εδώ και χρόνια, ο δρόμος διατηρούσε την επωνυμία «Λεωφόρος του θανάτου».
Αλλά σήμερα, η Λεωφόρος του Θανάτου δεν υπάρχει πια.
Ούτε ένας πεζός ή ή ποδηλάτης δεν έχει σκοτωθεί στη μήκους επτά μιλίων (11,25 χιλιομέτρων) μεγάλη οδική αρτηρία που διασχίζει το Queens από το 2014. «Η Λεωφόρος του θανάτου έχει γίνει η Λεωφόρος της Ζωής» δήλωσε ο Δήμαρχος Bill de Blasio. «Έχουμε στρίψει τη γωνία.»
Η λεωφόρος του Queens έχει γίνει το έμβλημα για την φιλόδοξη καμπάνια Όραμα Μηδέν (Vision Zero) για τον περιορισμό των θανάτων στην κυκλοφορία σε όλη την πόλη μέσω ενός πλήθους μέτρων επιβολής και βελτιώσεων ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων ανασχεδιασμών δρόμων και εκ νέου προγραμματισμού του χρόνου των φωτεινών σηματοδοτών με αύξηση του πράσινου για τους πεζούς ώστε να τους δοθεί προτεραιότητα στις διαβάσεις.
Η δημοτική αρχή δέχτηκε κριτική από αρκετούς πως η εκστρατεία έχει σταματήσει. Ενώ ο συνολικός αριθμός των ατόμων που σκοτώθηκαν σε τροχαίες συγκρούσεις στη Ν. Υόρκη μειώθηκε το 2016 στους 231, οι θάνατοι πεζών αυξήθηκαν σε 148, περισσότεροι από τους 139 του 2015.
Οι αριθμοί φέτος φαίνονται καλύτεροι, με 198 συνολικά θανάτους από τροχαίες συγκρούσεις ως τις 21 Νοέμβρη, ή 11 λιγότερους την ίδια περίοδο πέρυσι. Από αυτούς, 92 αφορούν σε πεζούς (41 λιγότεροι από την προηγούμενη χρονιά), ενώ 19 αφορούν σε ποδηλάτες, (2 περισσότεροι από το προηγούμενο έτος).
Η C. Samponaro, της οργάνωσης Transportation Alternatives, είπε ότι ενώ ο μετασχηματισμός του Queens Boulevard έδειξε ότι το Vision Zero προχωρούσε, υπήρχε πλήθος από άλλους επικίνδυνους δρόμους που είναι αναγκαίο να «δαμαστούν».
«Η άμεση επιδιόρθωση τους πρέπει να συμβεί όσο το δυνατόν συντομότερα και με ένα δημόσια σαφές χρονοδιάγραμμα αν το Vision Zero είναι να υλοποιηθεί» δήλωσε. «Αυτό θα σημάνει ότι η πραγματοποίηση των αλλαγών που συνέβησαν στο Queens Boulevard αποτελούν τον κανόνα, όχι την εξαίρεση.»
Η λεωφόρος του Queens είναι μια από τις πιο γνωστές αρτηρίες της πόλης. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της, πολύ επικίνδυνο για τους πεζούς, είναι ότι είναι αρκετά ευρεία και περιλάμβανε δώδεκα λωρίδες κυκλοφορίας. Διευρύνεται ως και 300-πόδια (92 μέτρα) πλάτος σε ορισμένα σημεία. Αντίθετα, η First Avenue, στο Μανχάταν, ένας άλλος πολυσύχναστος δρομος, είναι μόνο 70-πόδια (21 μέτρα) πλάτος παντού. Οι παράπλευροι δρόμοι έχουν συνήθως πλάτος 30-πόδια (9 μέτρα).
Για τους πεζούς, αυτό σήμαινε πως το να διασχίσουν το Queens Boulevard ήταν ένας αγώνας για να φτάσουν στην άλλη πλευρά πριν το φανάρι ξαναγίνει πράσινο για τα αυτοκίνητα. Οι έφηβοι συνήθιζαν να προκαλούν ο ενας τον άλλο. Οι μεγαλύτεροι περιπατητές απλά δεν μπορούσαν να κινηθούν τόσο γρήγορα, και συχνά κατέληγαν να εγκλωβίζονται σε στενούς διαδρόμους ανάμεσα στα αυτοκίνητα που τους χτύπαγαν.
«Ήταν πολύ επικίνδυνο», δήλωσε η Theresa McGowan, κάτοικος της περιοχής, που διέσχιζε τη λεωφόρο για δεκαετίες και ανησυχώντας κάθε φορά που το έκανε. «Ξέρω κάποιον που σκοτώθηκε επειδή πέρασε, επειδή τα αυτοκίνητα δεν περίμεναν. Πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν»
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι διψήφιοι αριθμοί θανάτων στη λεωφόρο Queens προκάλεσαν προσπάθειες από τις υπηρεσίες μεταφορών του δήμου, ακτιβιστές και μέλη οικογενειών των θυμάτων, να την καταστήσουν ασφαλέστερη.
Για την επόμενη δεκαπενταετία η πόλη ρύθμισε την χρονική κατανομή στους φωτεινούς σηματοδότες αυξάνοντας τον χρόνο για τους πεζούς σε 60 δευτερόλεπτα για να διασχίσουν το δρόμο, σε σύγκριση με 32 έως 50 δευτερόλεπτα που τους διέθεταν προηγουμένως. Διαπλατύνθηκαν τα κράσπεδα ώστε να συντομευθεί η απόσταση διέλευσης, και διευρύνθηκαν οι ενδιάμεσες νησίδες και κατασκευάστηκαν προστατευτικοί φραγμοί γύρω τους. Προστέθηκαν περισσότερες διαβάσεις και τοποθετήθηκε περίφραξη κατά μήκος ολόκληρης της λεωφόρου για να αποτρέψει το περπάτημα στο οδόστρωμα.
Επίσης καταργήθηκαν δύο από τις 12 λωρίδες κυκλοφορίας αυτοκινήτων για να επιβραδυνθεί η κυκλοφορία, και έμειναν 10 λωρίδες— έξι απ αυτές για όσους διασχίζουν την λεωφόρο (τρεις σε κάθε κατεύθυνση), δύο για να εξυπηρετούν τα δημόσια λεωφορεία και την έξοδο σε τοπικούς δρόμους, ενώ δύο μετατράπηκαν σε λωρίδες στάθμευσης. Φωτογραφικές κάμερες τοποθετήθηκαν για να εντοπίζουν τους οδηγούς που παραβιάζουν τους κόκκινους σηματοδότες.
Δεν ήταν αρκετά. Ενώ υπήρξε μια άμεση μείωση σε θανάτους από τροχαία, το 2013 ήρθε πάλι μια αύξηση, με οκτώ θανατηφόρες συγκρούσεις στις έξι από τις οποίες εμπλέκονταν πεζοί. «Έπρεπε να φρεσκάρουμε την οπτική μας», είπε η A.M. Doherty, Διευθυντής Μεταφορών της πόλης. «Οι άνθρωποι σκοτώνονταν ακόμα, έτσι ξέραμε ότι έπρεπε να κάνουμε κάτι δραματικό για να κάνουμε την κυκλοφορία στο δρόμο ασφαλέστερη»
Ο Δήμαρχος de Blasio, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2014, αποφάσισε τη μείωση του ορίου ταχύτητας στη λεωφόρο του Queens από τα 30 μίλια (50 km) στα 25 μίλια (40 Km)/ώρα — το νέο καθορισμένο όριο ταχύτητας της πόλης — παρακάμπτοντας τους μηχανικούς κυκλοφορίας της πόλης που ήθελαν να διατηρήσουν υψηλότερα όρια ταχύτητας σε κάποιες μεγάλες οδικές αρτηρίες.
Ο Δήμαρχος χαρακτήρισε τη λεωφόρο σαν τον «μακράν χειρότερο υπαίτιο» όταν αναφέρθηκε στους δρόμους με τα θανατηφόρα τροχαία στη συνέντευξη του. Παραφράζοντας μια φράση από ένα τραγούδι του Frank Sinatra, είπε «εάν θα μπορούσαμε να διορθώσουμε το πρόβλημα εκεί, θα μπορούμε να το διορθώσουμε οπουδήποτε.»
«Το Queens Boulevard είναι το απόλυτο παράδειγμα του τι ήταν λάθος σε αυτή την πόλη επί δεκαετίες. Αγαπώ την πόλη μου, αλλά κάτι δεν πήγαινε καλά: να έχουμε ένα δρόμο που να ονομάζεται η Λεωφόρος του Θανάτου και να το δεχόμαστε…»
Από τότε, η Διεύθυνση Μεταφορών έχει επενδύσει 4 εκατομμύρια δολάρια για τον επανασχεδιασμό της λεωφόρου, συμπεριλαμβάνοντας ποδηλατόδρομους και περισσότερες διαβάσεις και χώρους για τους πεζούς στις νησίδες που σταματάνε όταν την διασχίζουν και για τον επανασχεδιασμό των λωρίδων κυκλοφορίας των αυτοκινήτων ώστε να μειωθούν οι συγκρούσεις ιδιαίτερα αυξημένες μεταξύ των οχημάτων που διέσχιζαν την λεωφόρο και αυτών της τοπικής κυκλοφορίας. Τοποθέτησαν επίσης κάμερες για να εντοπίζουν τους οδηγούς που έτρεχαν κοντά σε δύο σχολεία.
Η μέση ταχύτητα το μεσημέρι στη λεωφόρο, στην ανατολική κατεύθυνση, μειώθηκε σε 25.6 μίλια/ώρα (41.2km/h) το 2016 από 28.7 (46.2) το 2014 και στη δυτική κατεύθυνση μειώθηκε σε 27,3 μίλια/ώρα (43.93km) από 31,5 (50.70).
Προηγούμενα οι κάτοικοι περπατούσαν βιαστικά στις διαβάσεις για να περάσουν τις πολλαπλές λωρίδες κυκλοφορίας που υπήρχαν. Κάποιοι είπαν ότι πλέον δεν ανησυχούν τόσο πολύ όταν χρειάζεται να περάσουν το δρόμο, αν και παρέμεναν πάντα προσεκτικοί.
«Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι επικίνδυνο επειδή έχουμε ακόμα αυτοκίνητα που παραβιάζουν το κόκκινο και οι άνθρωποι δεν προσέχουν όταν διασχίζουν το δρόμο» είπε L. Norton κάτοικος της περιοχής.
Κάτοικοι παραπονέθηκαν ότι η επιβράδυνση της κυκλοφορίας προκάλεσε κυκλοφοριακή συμφόρηση και έφερε περισσότερους ποδηλάτες, οι οποίοι δεν λαμβάνουν σοβαρά υπ όψη τους πεζούς. Είπαν επίσης ότι οι ποδηλατόδρομοι κατάργησαν θέσεις parking και καθιστούν πιο δύσκολες τις παραδόσεις εμπορευμάτων.
Αλλά για Lizi Rahman, οι ποδηλατόδρομοι εκπληρώνουν μια υπόσχεση που έκανε στον εαυτό της αφότου ο 22χρονος γιος της, Asif, χτυπήθηκε και σκοτώθηκε από ένα φορτηγό, ενώ οδηγούσε το ποδήλατο του στο δρόμο το 2008. Από τότε, η κα Rahman έχει γίνει ένας από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές των ποδηλατοδρόμων. «Δεν θα φέρει τον γιο μου πίσω» είπε, αλλά πρόσθεσε ότι τώρα «ίσως άλλα άτομα θα είναι ασφαλή.»
Οι μεγαλύτερες αλλαγές είναι ακόμα να έρθουν στο Queens Boulevard. Το 2019, στην πόλη αναμένεται να ξεκινήσει ένα έργο 255 – εκατομμυρίων δολαρίων που θα προσθέσει μια πλατιά, δεντροφυτευμένη νησίδα, με παγκάκια και μια συνεχόμενη γραμμή ποδηλασίας και πεζοπορίας. Η κα Doherty, δήλωσε ότι αυτή οραματίστηκε ένα «γραμμικό πάρκο» που θα μπορούσαν να το απολαμβάνουν όλοι οι χρήστες της λεωφόρου.
«Θέλουμε να είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι θέλουν να έρθουν» είπε.
ΠΗΓΗ: The New York Times Dec 3, 2017
Διαβάστε σχετικά με το Οραμα Μηδεν στη Ν. Υόρκη:
Οδική Ασφάλεια – Όραμα Μηδέν!!! 2014: Η Αμερική ανακαλύπτει τη Σουηδία
Μετά απο 36 χρόνια αγώνων ο Δήμαρχος έδιωξε τα αυτοκίνητα απο τα πάρκα.
