Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων: 20 Νοεμβρίου

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

                  Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων           Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2022

 Δ Ι Κ Α Ι Ο Σ Υ Ν Η

 Συγκέντρωση στις 11κ30 στο «Στρογγυλό Σχολείο» στον Άγιο Δημήτριο Αθηνών

Στον Κόσμο:

Ένας νεκρός στην άσφαλτο κάθε 24 δευτερόλεπτα.

150 νεκροί κάθε μία ώρα.

1.350.000 άνθρωποι νεκροί και πολλαπλάσιοι ανάπηροι κάθε χρόνο από τροχαίες συγκρούσεις

Πάνω από το 50% των θυμάτων είναι ευάλωτοι χρήστες: πεζοί, ποδηλάτες, δικυκλιστές

Το 93% των θυμάτων είναι πολίτες χωρών χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.

Κάθε δεκαετία ένα σχέδιο που αποτυχαίνει να περιορίσει τις συγκρούσεις και τους τραυματισμούς

Στη χώρα μας:

Το 2021 (608 νεκροί) στην 22^η χειρότερη θέση σε αριθμό θυμάτων ανάμεσα στις 27 χώρες της ΕΕ

Επί δεκαετίες στις πρώτες θέσεις σε αριθμό νεκρών και αναπήρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Πιθανότητα θανάτου στο οδικό δίκτυο: τετραπλάσια από ότι στη Νορβηγία, τριπλάσια από τη Μάλτα και την Σουηδία, υπερδιπλάσια από την Ελβετία, τη Δανία και το Ην. Βασίλειο.

Η μοναδική ίσως ευρωπαϊκή χώρα που δεν έχει Στρατηγικό Σχέδιο Οδικής Ασφάλειας 2021-2030.

Όραμα Μηδέν:

Οι πόλεις είναι για τους ανθρώπους και όχι για τα αυτοκίνητα. Οι δρόμοι είναι για επικοινωνία και όχι πεδίο ανταγωνισμού και εκτόνωσης. Ο δημόσιος χώρος ανήκει σε όλους. Καμιά ανθρώπινη απώλεια -θάνατος ή αναπηρία δεν μπορεί να προβάλλεται ως αποδεκτή, σαν αναπόφευκτο τίμημα της «ανάπτυξης».

Δικαιοσύνη:

Φέτος Παγκόσμια σαν κεντρικό θέμα της Ημέρας Μνήμης έχει τεθεί το θέμα της Δικαιοσύνης.

Αν και στις περισσότερες χώρες του κόσμου υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στο θέμα της δικαστικής αντιμετώπισης των τροχαίων εγκλημάτων και των δικαιωμάτων των θυμάτων, η κατάσταση  που υπάρχει στη χώρα μας στο δικαστικό επίπεδο ουσιαστικά νομιμοποιεί το φόνο στην άσφαλτο. Και όχι μόνο. Αποτελεί μια βασανιστική και προσβλητική διαδικασία για τα θύματα και τις οικογένειες τους.

Έχουμε ασχοληθεί επανειλημμένα με όλες τις πτυχές της υπόθεσης Δικαιοσύνη μετά το τροχαίο. Τόσο με προτάσεις νομοθετικών ρυθμίσεων όσο και με καταγγελίες συγκεκριμένων περιστατικών.

Ακόμα μια φορά λέμε ξανά:  ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.

……………………………………………….

Μετά από δυο χρόνια αναγκαστικής αναστολής των εκδηλώσεων μας θα ξαναπιάσουμε το νήμα την Κυριακή 20 Νοέμβρη σε μια σειρά πόλεις. Στην Αθήνα θα συναντηθούμε στις 11 κ30 στο «Στρογγυλό Σχολείο» του Αγίου Δημητρίου (Παπάγου & Καλλιθέας) για να τιμήσουμε την Μνήμη αυτών που χάθηκαν, να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας σ αυτούς που ζουν βαριά λαβωμένοι, να συζητήσουμε πως μπορούμε να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί απέναντι στη πολιτική που γεννά και υπερασπίζεται την παραβατικότητα στο οδικό δίκτυο και τους δολοφόνους της ασφάλτου.

Μαζί μας θα είναι άνθρωποι που ασχολούνται ενεργά και ουσιαστικά σε διαφορετικά επίπεδα για τον δραστικό περιορισμό των τροχαίων εγκλημάτων:

Η Μαρία Ανδρούτσου,  Δήμαρχος Αγίου Δημητρίου, Πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής του ελληνικού δικτύου πόλεων και περιφερειών για τη Βιώσιμη Κινητικότητα CIVINET GR – CY

Η Έλενα Κουντουρά, Ευρωβουλευτής, εισηγήτρια της Έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,  για τη στρατηγική της ΕΕ στην οδική ασφάλεια 2021-2030–6ης Οκτωβρίου 2021  

Ο Τάσος Μαρκουίζος – Ιαβέρης

Η εκδήλωση θα ξεκινήσει με την Εφηβική Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Αγίου Δημητρίου

και θα κλείσει με τους μουσικούς Νίκο Γιούσεφ (μουσικό πριόνι) και Τηλέμαχο Μούσα (ηλ. κιθάρα) 

Τόπος: Αίθουσα εκδηλώσεων – ισόγειο «Στρογγυλού Σχολείου». Προσβάσιμη σε όλους.

Διεύθυνση: Στρογγυλό Σχολείο, Παπάγου & Καλλιθέας  17343 (είσοδος από Καλλιθέας), στάση Μετρό Αγ. Δημήτριος (έξοδος από τη μεριά του Mall -100 μέτρα). Λόγω έργων στην Παπάγου όσοι έρθουν με τροχοφόρα να επιλέξουν διαδρομή από Λ. Αγίου Δημητρίου- Καλλιθέας.

Σχετικά με την Ημέρα Μνήμης

Η τρίτη Κυριακή του Νοεμβρίου κάθε έτους μετά από απόφαση του ΟΗΕ αποτελεί την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων (WDR). Φέτος είναι η Κυριακή 20 Νοεμβρίου.

Είναι μια πολύ σημαντική παγκόσμια εκδήλωση Μνήμης για τα πολλά εκατομμύρια που έχουν σκοτωθεί και έχουν τραυματιστεί σοβαρά στους δρόμους του κόσμου και αναγνώρισης του πόνου όλων των πληγέντων θυμάτων, οικογενειών και κοινοτήτων. Εκατομμύρια προστίθενται κάθε χρόνο σε αμέτρητα εκατομμύρια που ήδη υποφέρουν: ένας πραγματικά τεράστιος συσσωρευμένος φόρος.

Η Παγκόσμια Ημέρα που είναι κάθε χρόνο η Τρίτη Κυριακή του Νοέμβρη έχει πια μακρά ιστορία:

• Από το 1995, οργανώσεις θυμάτων τροχαίων της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θυμάτων Τροχαίων (FEVR) ξεκίνησαν εκδηλώσεις αυτήν την Ημέρα – αρχικά ως Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης, αλλά σύντομα ως Παγκόσμια όταν άρχισαν να συμμετέχουν οργανώσεις θυμάτων από την Αφρική, τη Νότια Αμερική και την Ασία.
• 10 χρόνια αργότερα – στις 26 Οκτωβρίου 2005 – η Παγκόσμια Ημέρα υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ως «η κατάλληλη αναγνώριση για τα θύματα τροχαίων ατυχημάτων και τις οικογένειές τους».
• Από τον Αύγουστο του 2021 προκειμένου να διασφαλιστεί η αυτονομία της και μια πολύ ευρύτερη εμβέλεια μέσω συστηματικής προβολής καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και βοήθειας και συμβουλών στους διοργανωτές, η Παγκόσμια Ημέρα καταχωρήθηκε σαν Ίδρυμα.
• Τώρα η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης τιμάται σε όλες τις ηπείρους – όχι μόνο από οργανώσεις θυμάτων και Μη κυβερνητικές Οργανώσεις που υποστηρίζουν την οδική ασφάλεια και τα θύματα των τροχαίων, αλλά και από κυβερνήσεις και όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς.

Στην χώρα μας μετά από προσπάθεια του SOS Τροχαία Εγκλήματα η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης αναγνωρίστηκε επίσημα από την ελληνική κυβέρνηση το 2011.                                    Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

Στο Ηράκλειο Κρήτης ο SOS Τροχαία Εγκλήματα θα πραγματοποιήσει εκδήλωση στο κέντρο της πόλης, στη Λότζια στις 11.00 με τη συμμετοχή της Φιλαρμονικής του Δήμου Ηρακλείου, της Τροχαίας, του ΕΚΑΒ και του Ραδιοφωνικού σταθμού Family.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ανοικτή συγκέντρωση απο τον SOS Τροχαία Εγκλήματα Πλατεία Αριστοτέλους & Μητροπόλεως στις 12.00

 Στην Αλεξανδρούπολη και στη Ρόδο

Επιμνημόσυνες Δεήσεις στις Μητροπόλεις

 

Η Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων και η ΕΡΤ. Κάθε πέρσι…

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Η Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων για την ΕΡΤ, τη Δημόσια τηλεόραση δεν ιεραρχήθηκε εφέτος σαν κάτι το σημαντικό. Οι λόγοι άγνωστοι. Δεν πιστεύουμε εκεί στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής να μην έχουν πάρει χαμπάρι πως οι τροχαίες συγκρούσεις έχουν πάρει δυναμικά τα πάνω τους μετά την άρση των περιορισμών μετακίνησης.

Δεν περιμέναμε βέβαια να αναφερθούν σε οποιαδήποτε ανακοίνωση, φωτογραφία, βίντεο που τους έστειλε ο SOS Τροχαία Εγκλήματα όπως κάνει αδιάλειπτα από την ίδρυση του, παρά το γεγονός ότι εδώ και δύο χρόνια, για άγνωστους σε μας λόγους έχει σταματήσει κάθε αναφορά και πρόσκληση στο σύλλογο μας.

Αλλά επειδή η Ημέρα Μνήμης αφορά παγκόσμια εκατομμύρια ανθρώπους και στην Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες περιμέναμε πως θα υπάρχει ένας σεβασμός στη Μνήμη αυτών των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους, σεβασμός σ αυτούς που έμειναν ανάπηροι, σεβασμός σ αυτούς (ΕΚΑΒ, Τροχαία, Πυροσβεστική, Επείγοντα κλπ,) που παλεύουν να περιορίσουν τις απώλειες.

Η Δημόσια τηλεόραση λοιπόν φέτος για την Ημέρα Μνήμης αποφάσισε να διαθέσει 2 ολόκληρα λεπτά και 30 δευτερόλεπτα στην πρωινή ζώνη με ένα ρεπορτάζ που αφορούσε βασικά το διπλοπαρκάρισμα…

Δείτε το εδώ:

Να σημειώσουμε εδώ πως η ΕΡΤ έχει στο αρχείο της, μια και αποτελούν δικές τις παραγωγές, πολύ σημαντικές εκπομπές σχετικές με το θέμα όπως οι Πεταλούδες στην Άσφαλτο που προβλήθηκε την Ημέρα Μνήμης το 2016 και το 2018 και την σε δύο συνέχειες Roads: Μια Ζωή, μια στιγμή που προβλήθηκε το Νοέμβριο του 2020.

Ακόμα κι αν οι βασικοί συντελεστές της δημιουργίας αυτών των εκπομπών, η Μαριλένα Κατσίμη και ο Πάνος Χαρίτος δεν είναι της αρεσκείας της διοίκησης της ΕΡΤ, οι εκπομπές δεν παύουν να αποτελούν παραγωγές της. Αλλά αν για τους δικούς τους λόγους δεν ήθελαν να προβάλουν τις συγκεκριμένες εκπομπές, εργάζονται νομίζουμε αρκετοί άνθρωποι στην ΕΡΤ που θα μπορούσαν να αποπειραθούν να κάνουν μια καινούρια καλύτερη ή λιγότερο καλή (δεν είναι αυτό το θέμα μας) σεβόμενοι την Ημέρα και αυτό που αντιπροσωπεύει.

Ελπίζουμε του χρόνου η ΕΡΤ να μην συνεχίσει να ευτελίζει το θέμα και να ακολουθήσει την γραμμή των μεγάλων ιδιωτικών καναλιών αποφεύγοντας οποιαδήποτε σχετική αναφορά.

Για όποιον δεν τα έχει δει παραθέτουμε τα βίντεο των εκπομπών του 2021, 2016 & 2018 και του 2020.

Δεν είμαι ένα νούμερο στατιστικής…… Είμαι ο Βαγγέλης Δραγατάκης.

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Η φωνή μου πια δεν υπάρχει, μόνο μια ανάμνηση στους αγαπημένους μου. Είμαι  νέος με όνειρα, υγεία και δύναμη για να αλλάξω τον κόσμο. Τα ονειρά μου τα έκοψαν κάποιοι που τοποθέτησαν χωρίς σκέψη κάγκελα στον δρόμο για να με προστατεύσουν…με σκότωσαν. Είμαι ο Βαγγέλης, δεν είμαι μια στατιστική. Είμαι ο γιος, αδερφός, εγγονός, φίλος αγαπημένος κάποιων.

Σας ζητώ να δράσετε πολύπλευρα. Ζητώ από την πολιτεία να προστατεύσει τους εν ζωή «Βαγγέληδες».

Πρόληψη σημαίνει καλύτερο και ασφαλές οδικό δίκτυο.

Πρόληψη σημαίνει ενημέρωση στους οδηγούς.

Πρόληψη σημαίνει έγκυρη οδική διαπαιδαγώγηση στους νέους.

Πρόληψη στα τροχαία εγκλήματα με αυστηρό νομικό πλαίσιο.

Ζητώ να τηρούνται οι νόμοι και όχι να αλλάζουν κατά το δοκούν. Ισοπολιτεία , ισονομία για όλα τα θύματα και όχι ανάλoγα με το επίθετό τους.

Ζητώ οι υπεύθυνοι να τιμωρούνται ανάλογα με τον βαθμό υπευθυνότητας τους και όχι ανάλογα με την θέση που έχουν στο κοινωνικό πολιτικό περιβάλλον μας.

Είμαι ο Βαγγέλης, δεν είμαι το νούμερο τρία στα θανατηφόρα τροχαία από κάγκελα στην Αρτα.

Είμαι ο Βαγγέλης Δραγατάκης, πρωτοετής φοιτητής της Ιατρικής Αθηνών .

Σας ευχαριστώ που μας θυμάστε!!!

21/11/2021

απο τη μητέρα του Σωτηρία Μποκογιάννη.

21 Νοεμβρίου 2021 Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Η Κυριακή 21 Νοέμβρη (τρίτη Κυριακή του Νοέμβρη) αποτελεί την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων. Για δεύτερη χρονιά το γκρίζο φόντο της πανδημίας του COVID19 θα περιορίσει δραστικά, παγκόσμια, της εκδηλώσεις που αυξάνονταν σε αριθμό και μεγεθύνονταν σε συμμετοχή τα προηγούμενα χρόνια.

1.350.000 νεκροί και μέχρι και 50.000.000 σοβαρά τραυματίες κάθε χρόνο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Π.Ο.Υ. δεν βρίσκουν χώρο μετά θάνατον ούτε για να Μνημονευτούν… Δεν μπορούμε πια ούτε να συναντηθούμε για να τους θυμηθούμε μαζί.

Ήταν, είναι, οι περιττοί: πεζοί, ποδηλάτες, οδηγοί μηχανής, επιβάτες αυτοκινήτων, παιδιά, ηλικιωμένοι… Και νέοι, νέοι, τόσο νέοι!

Αγόρια τα περισσότερα αλλά και κορίτσια με τη ζωή μπροστά τους, με όνειρα κι αγάπες, παιδιά που πρόλαβαν να ζήσουν ελάχιστα απ αυτά που ονειρεύτηκαν. Παιδιά που αγαπήθηκαν και αγάπησαν. Παιδιά που έφυγαν ή έχασαν ένα μέρος του εαυτού τους όχι γιατί συνωμότησε το σύμπαν, αλλά γιατί η μανία της αύξησης των πωλήσεων των αυτοκινήτων, των όλο και πιο γρήγορων αυτοκινήτων, συναντήθηκε με τα συμπλέγματα του κάθε υποταγμένου που επιβεβαιώνει την αξία της ύπαρξης του χρησιμοποιώντας σαν πίστα τον δρόμο.

Και το κράτος, διαιτητής και ληξίαρχος απλά καταμετρά νεκρούς και όπως κάθε σωστός διαιτητής κλείνει το μάτι στους δράστες. Στο κάτω κάτω οι νεκροί δεν ψηφίζουν…

Το ότι ο COVID δεν είναι η μόνη απειλή επιβεβαιώνεται καθημερινά (και) στους ελληνικούς δρόμους. Η αδιαφορία παγερή. Κανένα μέτρο για την οδική ασφάλεια και την βιώσιμη κινητικότητα, κανένα μέτρο για τα δικαιώματα των θυμάτων.

Μια ημέρα Μνήμης για τα εκατομμύρια νεκρών και αναπήρων που προκαλούν τα τροχαία εγκλήματα, συμβολική υπόμνηση για τις ζωές που χάθηκαν βίαια και παράλογα. Οι υπόλοιπες 364 ημέρες ανήκουν σ αυτούς που παραβιάζουν τα όρια ταχύτητας, που οδηγούν υπό την επήρεια αλκοόλ ή (και) ουσιών, που παραβιάζουν το κόκκινο, που εγκαταλείπουν τα θύματα τους που δεν πληρώνουν ποτέ το τίμημα της εγκληματικής τους πράξης.

Για μας η Ημέρα Μνήμης είναι η κάθε Ημέρα. Έχει Όνομα και Πρόσωπο. Του παιδιού μας, του αδερφού μας,  του συντρόφου μας, του φίλου μας, του «άλλου» που την ύπαρξη του μάθαμε την ημέρα του βίαιου θανάτου του.

Χωρίς Μνήμη δεν υπάρχει Δράση.

Στο όνομα όλων όσων οι ζωές καταστράφηκαν στους δρόμους του κόσμου ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να ανατρέψουμε την κατάσταση που επικρατεί στη μεγαλύτερη παγκόσμια βιομηχανία παραγωγής θανάτου και αναπηρίας, στο δίκτυο της οδικής κυκλοφορίας.

Θυμήσου –Υποστήριξε – Δράσε

Κανένας θάνατος στον δρόμο δεν είναι αποδεκτός!

Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης 2016, μπροστά στη Βουλή

 

 

 

Η Πανδημία της Ασφάλτου.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Κάποιες περιπτώσεις: 1. Βάδιζε πάνω στο πεζοδρόμιο ανέμελος. 2. Ήταν συνοδηγός σε αυτοκίνητο, χαρούμενη για την μεγάλη επιτυχία της. 3. Ήταν πάνω στο ποδήλατο, γύριζε τον κόσμο. 4. Πέρναγε το δρόμο κουρασμένος, γυρίζοντας από τη δουλειά. 5. Ήταν πάνω στη μηχανή στο δρόμο για τη δουλειά. Ξαφνικά η κακιά η ώρα τους έκοψε το νήμα της ζωής. Το όχημα μπορεί, βεβαίως, να είχε πιει, λίγο παραπάνω, να έτρεχε λίγο παραπάνω, να είχε μισό κοιμηθεί, αλλά αυτά είναι πταίσματα. Πέντε τυχαίες(;) περιπτώσεις, πέντε αριθμοί από τους 31.385 που έχασαν τη ζωή τους στην άσφαλτο τα τελευταία 20 χρόνια. Που τα όνειρά τους φτερούγισαν μαζί τους εκείνη την «κακιά» στιγμή, εξαφανίστηκαν, όπως και οι οδηγοί, που τις (τους) χτύπησαν, έγιναν καπνός οι περισσότεροι,  λες και τους έπιασε πανικός μήπως, επιστρέφοντας, στον τόπο (του εγκλήματος;) θα τους κατασπαράξει από εκδικητικότητα το τραυματισμένο θεριό! Κάποιοι πιάστηκαν, αλλά γρήγορα αφέθηκαν, και κάποιοι αναζητούνται ακόμη. Κάποιους τους ψάχνουν ακόμη και οι συνειδήσεις τους.

Πίσω όμως από τους αριθμούς, τις περιπτώσεις (αλλά όχι τις συμπτώσεις ) και τα στατιστικά βρίσκονται  Άνθρωποι, νέοι συνήθως. Όμορφες ιστορίες που έμειναν χωρίς ολοκλήρωση. Ιθάκες που ψάχνουν ακόμη τους ταξιδευτές τους. Κι αν μετά  την κρίση λιγότεροι Άνθρωποι χάνονται κάθε χρόνο κατά μέσο όρο, αυτό συμβαίνει, επειδή  κυκλοφορούν λιγότερα οχήματα με μικρότερες ταχύτητες για εξοικονόμηση στα καύσιμα! Οι αυτοκινητόδρομοι, επίσης, φαίνεται να έχουν βελτιώσει την κατάσταση, αλλά η αστυνόμευση, μάλλον δεν έχει αξιόλογο μερίδιο). Ρέουν  ακόμη ορμητικά τα ποτάμια με το αίμα σε έναν  εμφύλιο πόλεμο, κηρυγμένο στη σιωπή, με πολλούς να είναι ανυπεράσπιστοι, σε μία πανδημία με  θύματα κυρίως νέους (στις ηλικίες 5 έως 29 τα τροχαία είναι η πρώτη αιτία θανάτου παγκόσμια), θέμα που ανεβαίνει στον αφρό του επίκαιρου, όταν χάνεται κάποιος επώνυμος ή η ιστορία είναι πολύ τραγική  και έχει αποτυπωθεί, βεβαίως, στην κάμερα. Ο ΟΗΕ έχει καθιερώσει την τρίτη Κυριακή κάθε Νοέμβρη, φέτος στις 15 του μηνός, ως παγκόσμια ημέρα μνήμης θυμάτων από τις τροχαίες συγκρούσεις.

Αυτοί που γλυτώσανε; Πολλοί με ακρωτηριασμένα τα σώματα τους, με ακρωτηριασμένες τις ζωές. Πολλοί από αυτούς τους Ανθρώπους τα καταφέρνουν, μετά από ασταμάτητη πάλη, προσαρμόζονται, βρίσκουν διεξόδους, άλλος με τον αθλητισμό, άλλος αφιερώνεται σε ομιλίες ευαισθητοποίησης, άλλος προσφέρει άπλετη αλληλεγγύη σε συμπάσχοντες και όχι μόνο. Μεγαλουργούν, αληθινά πρότυπα χαμένα συχνά στην ανωνυμία μιας ανάπηρης πολιτείας.

Και ακόμη πιο πίσω βρίσκονται αυτοί που μένουν, οι οικογένειες που χάσανε τους δικούς τους Ανθρώπους. Και αυτή η απώλεια τους τρώει όλη τους τη ζωή και μαζί ένα αίσθημα αδικίας, γιατί οι ποινές που επιφυλάσσονται στους δράστες είναι σχεδόν ενθαρρυντικές, ένα χάδι επιβράβευσης, έτυχε, λέει, η κακιά η στιγμή,  να επαναλάβεις το έγκλημα, ούτε μία μέρα φυλακή, έστω λίγες ώρες κοινωνικής υπηρεσίας, για το θεαθήναι ρε παιδί μου, τίποτα, τίποτα, τίποτα. Μία υποκρισία του συστήματος που υποστηρίζει τον κανιβαλιστικό καταναλωτισμό, τα αυτοκίνητα, τις αυτοκινητοβιομηχανίες, τον ατομικισμό, την αναξιοπρέπεια, την αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή, ένα αίσχος της α-δικαιοσύνης. Στο δικαστήριο παρά τον πόνο τον βαρύ, τον ασήκωτο, παρότι κρατάς μία στάση αξιοπρέπειας χωρίς διάθεση εκδικητικότητας, κάποια στιγμή μπορεί να νιώσεις ότι εσύ είσαι, λέει, ο κατηγορούμενος, γιατί, για παράδειγμα, δεν πρόσεξες το παιδί σου, λέει, ο άντρας σου δεν πρόσεξε, λέει. Και θέλουν να σου φυτέψουν ενοχές, που ζητάς αποζημίωση, που θέλεις να καταστρέψεις τη ζωή του δράστη, λέει.

Η πρώτη αιτία πρόκλησης των τροχαίων συγκρούσεων ( ή εγκλημάτων; ) είναι η ταχύτητα. Nα εκτιναχθεί η αδρεναλίνη! Να (απο)δείξουμε τη μαγκιά! Την ηλιθιότητα! Δρόμοι πίστες ταχύτητας, πίστες χορού για λυσσασμένους τροχούς να σέρνουν το χορό του θανάτου. Το όχημα όπλο που μπορεί να εκπυρσοκροτήσει οποιαδήποτε στιγμή και οπλίζει, όταν, όπως λέει ο Ιαβέρης, μπει το βλήμα μέσα του. Ένα βλήμα που συχνά μεταλλάσσεται σε χταπόδι, στο ένα πλοκάμι το κινητό, στο άλλο το καφεδάκι, στο άλλο το τσιγαράκι, και το αμάξι  μόνο του και όποιον πάρει ο χάρος ή η  κακιά η ώρα! Στο μεταξύ τα καινούργια αυτοκίνητα διαθέτουν ακόμη πιο εξελιγμένες προδιαγραφές παθητικής ασφαλείας, πράγμα που σου δημιουργεί την προδιάθεση να αναπτύξεις μεγαλύτερη ταχύτητα, να το τρέξεις λιγάκι το εργαλείο, έτσι όμως γίνεσαι πιο επικίνδυνος για τους άλλους, ιδίως  τους ευάλωτους χρήστες του δρόμου, αυτόν με το δίκυκλο, τους πεζούς, τη μητέρα, το παιδί, τον ηλικιωμένο, τον ανάπηρο με το καροτσάκι,   αν τολμήσει να κινηθεί στην πόλη. Βλέπετε πολλούς να κυκλοφορούν με αναπηρικά αμαξίδια; Κι όμως: μείωση κατά μέσο όρο 5% της ταχύτητας σημαίνει μείωση κατά 30% των θανάτων στους δρόμους!

Επιπλέον, η αστυνόμευση είναι ελλιπής, επιφανειακή, ενίοτε αλλοπρόσαλλη. Μερικές φορές φαίνεται σαν να κινείται από λόγους εισπρακτικούς, γενικώς όχι πειστικούς. Δίνει το μήνυμα πως τα εγκλήματα στους δρόμους  είναι κάτι το αμελητέο, όχι κάτι σημαντικό σαν τον  κορωνοϊό, για παράδειγμα. Σε όποιες περιπτώσεις ο νόμος εφαρμόστηκε με σχετική συνέπεια κι  η αστυνόμευση ήταν επαρκής, π.χ. για τα κράνη και τις ζώνες ασφαλείας, οι συμπεριφορές άλλαξαν άρδην και ξεκάθαρα προς το καλύτερο.

Επίσης, με τα κοινωνικά μηνύματα για την οδική ασφάλεια στα μέσα μαζικής επικοινωνίας προβάλλεται και επισημαίνεται όχι να προσέχει  ο οδηγός αλλά ο πεζός! Υποβάλλεται το μήνυμα ότι ζούμε σε μία ζούγκλα, δηλαδή σε ένα περιβάλλον που δεν αλλάζει που έχει το πόδι και το μυαλό κολλημένα στο γκάζι και, αν θέλεις να επιβιώσεις, πρέπει να κάνεις στην άκρη εσύ και τα δικαιώματά σου! Ακόμη όμως και το όχημα που δεν κινείται,, το παράνομα παρκαρισμένο σε αναγκάζει συχνά σε επικίνδυνους ελιγμούς, μειώνει την ορατότητα όλων των χρηστών του οδικού δικτύου, αναγκάζει συχνά τους πεζούς να κατεβαίνουν   στο οδόστρωμα,   πράγμα που εγκυμονεί κινδύνους για τη σωματική τους ακεραιότητα.

Μπορεί να γίνει κάτι; Πρώτα πρώτα αντικατάσταση της λέξης «ατύχημα» που είναι μεροληπτική υπέρ του δράστη με τη λέξη «σύγκρουση» ή «συμβάν»( ή μήπως »έγκλημα» χωρίς εισαγωγικά και περιστροφές; ). Γιατί οι τροχαίες συγκρούσεις δεν οφείλονται στα τερτίπια της μοίρας, δεν είναι αναπόφευκτες, ίσα ίσα είναι προβλέψιμες, οφείλονται σε συγκεκριμένες αιτίες, έχουν συγκεκριμένους υπευθύνους , άρα μπορούν να προληφθούν. Και το πρώτο που χρειάζεται είναι να το αναγνωρίσουμε. Τους όρους αυτούς είναι ανάγκη  να τους υιοθετήσουν με συνέπεια  τόσο η τροχαία, όσο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, γενικά η κοινωνία.

Συνεχής προσπάθεια ευαισθητοποίησης με κοινωνικά μηνύματα για την οδική ασφάλεια με εκπομπές, ντοκιμαντέρ, συζητήσεις, για να ευαισθητοποιηθούν όσοι είναι δεκτικοί. Για τους άλλους αυστηροί νόμοι, επιτήρηση των νόμων, αυστηρές συνέπειες για όσους δηλαδή θεωρούν μαγκιά την ασύδοτη οδήγηση.  Και αγωγή. Χρειάζεται να ενσωματωθούν στο πρόγραμμα σπουδών και της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μαθήματα για την οδική ασφάλεια, σύγχρονα μαθήματα ζωής, τα οποία θα συντονίζονται και  θα υλοποιούνται από ειδικούς, σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς των σχολείων. Επίσης, να ενθαρρύνονται (άρα ελάχιστη ανάμειξη της γραφειοκρατίας) οι επισκέψεις στο χώρο του σχολείου και να εφαρμόζονται προγράμματα από συλλογικότητες, από φορείς που ασχολούνται με την οδική ασφάλεια π.χ. SOS Τροχαία Εγκλήματα, Ινστιτούτο για την Οδική Ασφάλεια Πάνος Μυλωνάς. Η πανδημία της ασφάλτου θερίζει τις νεαρές ηλικίες, πράγμα που δεν συμβαίνει με την πανδημία του κορωνοϊού. Κι όμως πόσα μέτρα παίρνονται για αυτήν του ιού  κι όχι για την άλλη της ασφάλτου; Υποκρισία  μίας γερασμένης κοινωνίας απέναντι στα παιδιά της!

Είναι ανάγκη η υποψήφιοι οδηγοί κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης τους να συνειδητοποιήσουν ότι το όχημά τους είναι όπλο που ανά πάσα στιγμή μπορεί να σκοτώσει τόσο αυτούς όσο και τους άλλους χρήστες του οδικού δικτύου. Να σέβονται τους πεζούς και τα δικαιώματά τους, να δείχνουν  ευγένεια και αλληλεγγύη στο δρόμο. Επιπλέον, στις εξετάσεις για την απόκτηση διπλώματος, εκτός από την ικανότητα να μπορούν να παρκάρουν και να ξεκινούν από την ανηφόρα, οι υποψήφιοι να αξιολογούνται σε ευρύτερες δεξιότητες, για παράδειγμα αν μπορούν να προλαμβάνουν και να διαχειρίζονται κινδύνους, αν οδηγούν αμυντικά και γενικώς προσεκτικά. Και να σταματήσει, επιτέλους, ο χρηματισμός!   Η τεχνολογία με τις εφαρμογές της μπορεί να συνεισφέρει, υπηρετώντας την ασφάλεια των Ανθρώπων, για παράδειγμα κόφτης ταχύτητας , συσκευή στα οχήματα που δεν επιτρέπει να ξεπεράσεις κάποια συγκεκριμένη ανωτάτη ταχύτητα, αυτόματη προσαρμογή του οχήματος στα όρια ταχύτητας του δρόμου μέσω επικοινωνίας του οχήματος με το δίκτυο, σύστημα αναγνώρισης πεζών και ακινητοποίησης του οχήματος σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης.

Το όραμα μηδέν (vision zero) έχει υλοποιηθεί σε άλλες χώρες με μεγάλη επιτυχία. Πρόκειται για μία πολιτική, μία στρατηγική με οδηγό τις ανάγκες του Ανθρώπου και τέρμα τον εκμηδενισμό των θυμάτων της ασφάλτου. Περιλαμβάνει μία δέσμη μέτρων, όπως περιορισμό των ορίων ταχύτητας σε 40 km μέσα στις πόλεις και 30 km όριο για το μεγαλύτερο μέρος των πόλεων, ιδίως  σε περιοχές κατοικιών, σχολείων, γενικά όπου υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού. Σε συνδυασμό, εξυπακούεται, με την αυστηρή επιτήρηση. Καμία ανοχή στο αλκοόλ και αυστηρές ποινές για τους παραβάτες. Ενθάρρυνση εναλλακτικών μορφών μετακίνησης, περπάτημα, ποδήλατο, μέσα μαζικής μεταφοράς. Δημιουργία κατάλληλων υποδομών για την εξυπηρέτηση των τρόπων αυτών, πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομοι, λεωφορειόδρομοι, όμορφοι και ασφαλείς δημόσιοι χώροι, και υποδομές, για να μειωθούν οι ταχύτητες, κυκλικοί κόμβοι, στενεύσεις οδών, υπερυψωμένες διαβάσεις, δρόμοι ήπιας κυκλοφορίας κλπ.

Άνθρωποι με κατάρτιση και ήθος, ναι, υπάρχουν και στην Ελλάδα, για να κάνουν τον σχεδιασμό. Μένει μόνο να δημοσιευτεί η παρακάτω αγγελία και να περιμένουμε τους κατάλληλους, για να πάρουν τις αποφάσεις ( εμείς, οι υπόλοιποι, μπορούμε ο καθένας από τη θέση του να δίνουμε τη μάχη μας ενάντια στην πανδημία της ασφάλτου) :

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΟΔΗΓΟΙ

ΜΕ ΟΡΑΜΑ

ΚΑΙ ΗΘΟΣ ΑΤΡΑΚΑΡΙΣΤΟ,

ΓΙΑ ΝΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΝ

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΜΗΔΕΝ.

ΟΣΟΙ ΚΑΛΟΙ, ΤΡΕΧΑΤΕ!

ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΗΝ ΤΡΑΚΑΡΕΤΕ!

 

Βαγγέλης Δήμας, εκπαιδευτικός, μέλος της Κίνησης ΠΕΖΗ

15.11.2020 Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων

Υ.Γ. Πολύτιμα στοιχεία για τη σύνθεση του κειμένου αντλήθηκαν από τον Π.Ο.Υ.          (Παγκόσμιος Οργανισμός  Υγείας) και τον Πανελλαδικό Σύλλογο για τα θύματα των τροχαίων SOS Τροχαία Εγκλήματα

 

 

Κυριακή 15 Νοέμβρη: Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Η εκ νέου επιβολή περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση τoυ COVID-19 καθιστά δυστυχώς αδύνατη την πραγματοποίηση εκδηλώσεων Μνήμης για τα θύματα των τροχαίων συγκρούσεων αυτή τη χρονιά, γεγονός πού συνέβαινε αδιάλειπτα σε μια σειρά πόλεις και στη χώρα μας πάνω από δέκα χρόνια τώρα (Αθήνα, Ρόδος, Ηράκλειο, Θεσσαλονίκη, Αλεξανδρούπολη, Κατερίνη, Καλαμάτα κα) με συμμετοχή οικογενειών των θυμάτων αλλά και φορέων των ευάλωτων χρηστών του οδικού δικτύου (πεζοί, ποδηλάτες κα).

Το γεγονός πως οι νεκροί από COVID έφτασαν στη χώρα μας τους 700 αποτέλεσε την αποφασιστική αιτία για την κήρυξη του δεύτερου lockdown μέσα στη χρονιά με αυστηρότερες ποινές για τους παραβάτες αυτή τη φορά. Σ αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάμε όλοι εκφράζουμε τη λύπη μας για το χαμό τόσων συνανθρώπων μας και υποστηρίζουμε την τήρηση όλων των υγειονομικών πρωτοκόλλων που έχουν σαν στόχο τον περιορισμό της διασποράς και την καλύτερη δυνατή περίθαλψη για τους πάσχοντες, αλλά και τις πολιτικές ουσιαστικής πρόληψης βασισμένες σε ισχυρά Δημόσια συστήματα, Συγκοινωνιών, Εκπαίδευσης και Περίθαλψης.

Αλλά αν 700 νεκροί από COVID είναι επαρκής λόγος για την πολιτεία, με τη σύμφωνη γνώμη της επιστημονικής κοινότητας, για την υιοθέτηση για δεύτερη φορά μιας δέσμης περιοριστικών μέτρων που ανατρέπουν όλα τα δεδομένα στην κοινωνική και οικονομική ζωή, αναρωτιέται κανείς ποιες δέσμες μέτρων υιοθετήθηκαν από τις κυβερνήσεις και τι εισηγήθηκε η επιστημονική κοινότητα τα τελευταία πέντε χρόνια για το θέμα πρόληψης των τροχαίων συγκρούσεων που επίσης προκάλεσαν (επίσημα –δηλαδή υποκαταγεγραμμένα) 700 με 800 νεκρούς κάθε χρόνο.

Άκρα του τάφου σιωπή… Δηλαδή εξοικείωση πολιτείας και κοινωνίας με την «κανονικότητα» του θανάτου στο δρόμο, «παράπλευρης απώλειας» της «ανάπτυξης». Αφού για τα τροχαία …δεν υπάρχει εμβόλιο, θα ζούμε και θα πεθαίνουμε μ αυτά.

Μια χρονιά ολόκληρη με ελεύθερο το πεδίο για του δράστες.

Μία Ημέρα Μνήμης κάθε χρόνο για τα Θύματα…

Πρόσωπα, όχι Αριθμοί.

Στη Μνήμη αυτών πού χάθηκαν δημοσιοποιούμε ένα βίντεο με 123 Πρόσωπα, θύματα τροχαίων συγκρούσεων, μια ελάχιστη υπόμνηση για τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων που χάθηκαν στη χώρα μας, τα εκατομμύρια που έχουν χαθεί  στους δρόμους του κόσμου, που αγνοήθηκαν από την κοινωνία και ποδοπατήθηκαν από τη δικαιοσύνη.

Θυμήσου – Υποστήριξε –Δράσε

Αόρατοι ναι, Ανύπαρκτοι Όχι!

11/11/2020

Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

ΥΓ. Όλες οι φωτογραφίες έχουν δημοσιοποιηθεί με την σύμφωνη γνώμη των οικογενειών

Για τα παιδιά που χάθηκαν στον κάμπο – ποδοσφαιριστές και φίλαθλοι της ΑΕΛ

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Η 11η αγωνιστική του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου (23 & 24 Νοεμβρίου 2019) ήταν αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων.  Ήταν μια  κοινή πρωτοβουλία του SOS Τροχαία Εγκλήματα, του ΠΣΑΠ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμοιβομένων Ποδοσφαιριστών και της Super League – διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος, με πολλαπλές δράσεις στα γήπεδα και όχι μόνο. (Ενδεικτικά: ΕΔΩ)

Αναδημοσιεύουμε εδώ ένα κείμενο του δημοσιογράφου Γιάννη Καλογιάννη, φόρο Τιμής στους νεκρούς από τροχαίες συγκρούσεις ποδοσφαιριστές και φιλάθλους της ΑΕ Λάρισας.

Είναι ένα κείμενο με ΠΡΟΣΩΠΑ, όχι με αριθμούς. Ένα κείμενο για να τιμηθούν και να μείνουν στη Μνήμη όσοι αναφέρονται. Ένα κείμενο – μια ελάχιστη ανακούφιση στις οικογένειες τους, πως δεν τους ξεχάσαμε. Ένα κείμενο που προσφέρει πολλά περισσότερα για όποιον θέλει ν ακούσει ή να μιλήσει για την οδική ασφάλεια από οποιαδήποτε στατιστική.

Οι άνθρωποι δεν διδάσκονται από τους αριθμούς. Διδάσκονται από τους ανθρώπους. Από τη ζωή τους, την προσωπικότητα τους, την ιστορία τους.

Μόνο κρατώντας ζωντανή την Μνήμη υπάρχει η ελπίδα να αποτραπεί η επανάληψη της τραγωδίας

Πανελλαδικός σύλλογος  SOS Τροχαία Εγκλήματα

 Ημέρα Μνήμης…

«ΝΕΚΡΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΕΛ

Το πρώτο «βυσσινί» αίμα στην άσφαλτο χύθηκε πολύ νωρίς, ακριβώς 50 μέρες μετά τη «γέννηση» της ΑΕΛ.
Συγκεκριμένα στις 6 Ιουλίου 1964, ο 26χρονος βιρτουόζος μέσος Γιάννης Βαλανιάδης, που προέρχονταν από τον Ηρακλή Λάρισας, «αντάμωσε τον Χάρο» λίγο έξω από το χωριό Χαλκιάδες. Ο Βαλανιάδης είχε επιλεγεί τρεις μέρες πριν τον θάνατό του από τον Αλεξάντερ Πέτροβιτς, πρώτο προπονητή της νεοσύστατης ΑΕΛ, ως βασικό στέλεχος του παρθενικού ρόστερ και εκείνη τη Δευτέρα μετέβαινε με τη vespa του στα Φάρσαλα προκειμένου να γιορτάσει το γεγονός με αγαπημένο του πρόσωπο.
Δεκαπέντε περίπου χρόνια αργότερα, στις 6 Σεπτεμβρίου 1979 και ενώ είχε μεσολαβήσει ο θάνατος του 18χρονου γκολκίπερ Θοδωρή Πασσιά από σοβαρό τραυματισμό και εσωτερική αιμορραγία σε προπονητικό δίτερμα της ΑΕΛ στο Αλκαζάρ, είχαμε νέο απίστευτο χτύπημα της μοίρας που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο.

Δύο από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που έβγαλε ποτέ το λαρισινό ποδόσφαιρο, ο 19χρονος Δημήτρης Κουκουλίτσιος και ο 20χρονος Δημήτρης Μουσιάρης, βρήκαν τραγικό θάνατο στο 111ο χλμ. της ΕΟ Αθήνας-Θεσσαλονίκης, στο ύψος του Κάστρου, όταν το αυτοκίνητο μάρκας Citroen που οδηγούσε ο δεύτερος, συγκρούστηκε με υπεραστικό λεωφορείο του ΚΤΕΛ Λαμίας. Τα δύο υπέρλαμπρα ποδοσφαιρικά αστέρια μετέβαιναν στην Αθήνα προκειμένου να ενσωματωθούν με την αποστολή της Εθνικής Νέων για τον αγώνα με το αντίστοιχο συγκρότημα της Σοβιετικής Ένωσης στην Οδησσό. Από το δυστύχημα επέζησε ο τρίτος επιβαίνων Γιάννης Βαλαώρας, μετέπειτα «σημαία» της ΑΕΛ.

Η ΕΠΟ αναγνωρίζοντας τη διπλή συγκλονιστική απώλεια και παρότι δεν υπήρχε τότε χειμερινή μεταγραφική περίοδος, έδωσε στην ΑΕΛ το δικαίωμα να αποκτήσει δύο νεαρούς ποδοσφαιριστές στις θέσεις των αδικοχαμένων Δημήτρηδων. Έτσι φόρεσαν τα βυσσινί ο Θοδωρής Βουτυρίτσας και ο Σάββας Καραπαναγιωτίδης.

Μακάβρια σύμπτωση, πάλι 6 ο μήνας, Οκτώβριος αυτή τη φορά του 1996. Ο Ανδρέας Ζέρμας, συντοπίτης του Μουσιάρη από το Δαμάσι, αφήνει την τελευταία του πνοή στην ΕΟ Ελασσόνας-Τυρνάβου μετά από ένα ακόμη τραγικό τροχαίο δυστύχημα. Ο 25χρονος Ζέρμας φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΛ για τρεις περιόδους, ενώ υπήρξε και διεθνής με την Εθνική Νέων.

Στις 8 Μαρτίου 1997 νέα δάκρυα για τη «βασίλισσα του κάμπου», καθώς στις παρυφές της Λάρισας η άσφαλτος ποτίζεται αυτή τη φορά με το αίμα του 31χρονου Λευτέρη Μήλου, που έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του στην περιφερειακή οδό. Λίγες ώρες νωρίτερα είχε συμφωνήσει με τον τότε πρόεδρο της ΠΑΕ Νίκο Παπανικολάου να επιστρέψει από τον Ηρακλή στο «βυσσινί» ρόστερ!

Ο Μήλος είχε αποκτηθεί το 1991 από την ΑΕΛ προερχόμενος από την Παρτιζάν Τιράνων, αγωνίστηκε με το άλογο στο στήθος για 5 περιόδους στην Α’ Εθνική και πολλοί ήταν εκείνοι που τον χαρακτήρισαν ως το «αντίβαρο» του Βασίλη Καραπιάλη.

Έξι μήνες μετά τον θάνατο του Μήλου, ο Μολώχ της ασφάλτου ξαναχτυπά κατάστηθα το λαρισινό ποδόσφαιρο. Στις 13 Σεπτεμβρίου 1997, πετά στα ουράνια για το «βυσσινί’ club του Παραδείσου ο αετός των ελληνικών γηπέδων. Πέντε χιλιόμετρα από τη Λάρισα, στο ύψος της Γιάννουλης, ο 34χρονος Γιώργος Μητσιμπόνας θα αποχαιρετήσει τα εγκόσμια με τον πιο απροσδόκητο και απίστευτο τρόπο. Από το αναπάντεχο τροχαίο διασώζεται ο συνεπιβάτης του δημοσιογράφος Νίκος Μίχος.

Ο Γιώργος Μητσιμπόνας υπήρξε μία από τις κορυφαίες ποδοσφαιρικές φυσιογνωμίες του λαρισινού και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με τη φανέλα της ΑΕΛ είχε 344 συμμετοχές και 10ετή παρουσία στην Α’ Εθνική, με 38 μάλιστα γκολ παρότι αγωνίζονταν ως κεντρικός αμυντικός. Στην ιστορία έμεινε το ανεπανάληπτο βολ πλανέ του την Πρωτομαγιά του 1988 στον αγώνα με τον Ηρακλή 1-0, χάρη στο οποίο η ΑΕΛ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας. Προέρχονταν από τον Οικονόμο Τσαριτσάνης, ενώ εκτός από την ΑΕΛ αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ, στον Ολυμπιακό Πειραιώς και στην ΑΕ Τυρνάβου, υπήρξε δε διεθνής 11 φορές ως παίκτης της λαρισινής ομάδας.

ΝΕΚΡΟΙ ΦΙΛΑΘΛΟΙ ΤΗΣ ΑΕΛ

Ο 20χρονος Αθανάσιος Μαντζώνης, άνοιξε στις 9 Νοεμβρίου 1980 τη μακάβρια λίστα των φιλάθλων της ΑΕΛ που έφυγαν απρόσμενα σε τροχαία δυστυχήματα, ακολουθώντας την αγαπημένη τους ομάδα.

Συμμετέχοντας στην εκδρομή των «Ιερολοχιτών» για τον αγώνα με τον Απόλλωνα Αθηνών, έβγαλε το κεφάλι του από το παράθυρο του λεωφορείου για να συνομιλήσει με κάποιον φίλο του, με αποτέλεσμα να πολτοποιηθεί από κολώνα της ΔΕΗ στην οδό Ρούσβελτ, απέναντι από τα γραφεία του συνδέσμου.

Στις 22 Μαΐου 1985 σειρά του 27χρονου ένθερμου φίλαθλου Γιάννη Νάκη να ποτίσει το «βυσσινί δέντρο των στεναγμών», καθώς άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο επιστρέφοντας με παρέα συνοπαδών του από τον αγώνα Λεβαδειακού – ΑΕΛ 0-2 για τα ημιτελικά του Κυπέλλου. Ένα μήνα αργότερα, (22 Ιουνίου), θα δει «από ψηλά» την ομάδα της καρδιάς του να στέφεται Κυπελλούχος Ελλάδας (4-1 τον ΠΑΟΚ).

Την 1η Φεβρουαρίου 1987 είχαμε το φοβερότερο των δυστυχημάτων, όταν έχασαν τη ζωή τους τέσσερις 25χρονοι φίλαθλοι της ΑΕΛ. Επιστρέφοντας από τον ισόπαλο αγώνα με τον Εθνικό στον Πειραιά (0-0), άφησαν την τελευταία τους πνοή στο ύψος του Αλμυρού οι Νίκος Βεντόκης,  Νίκος Κολιόπουλος, Δημήτρης Μπέλλος και Φώτης Χατζηβασιλείου. Μοναδικός διασωθείς ο Ζήσης Χελιδώνης, μετέπειτα διοικητικό στέλεχος της ΑΕΛ.»

Γιάννης Καλογιάννης – Υπεύθυνος  Γραφείου Τύπου της ΠΑΕ ΑΕΛ

 

 

 

Όραμα Μηδέν: η πρέσβειρα της Σουηδίας στην εκδήλωση του SOS Τροχαία Εγκλήματα

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου ο σύλλογός μας SOS Τροχαία Εγκλήματα πραγματοποίησε στο Ελληνικό Μολύβι εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων. Κεντρική ομιλήτρια ήταν η πρέσβειρα της Σουηδίας κ. Charlotte Sammelin.

Charlotte Sammelin

Παρακάτω παρουσιάζονται τα κεντρικά σημεία της ομιλίας της*:

Στην εισαγωγή της σημείωσε πως η παρουσία της στην εκδήλωση του SOS Τροχαία εγκλήματα αποτελεί φόρο τιμής στα θύματα, ένδειξη συμπαράστασης στις οικογένειες και τους φίλους τους, αλλά κυρίως δέσμευση ανεύρεσης λύσης ώστε να σταματήσουμε να θρηνούμε θύματα.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε αριθμητικά δεδομένα. Δηλαδή ότι σύμφωνα με τον ΠΟΥ ως το 2030  οι θάνατοι από τροχαίες συγκρούσεις θα είναι η 5η αιτία θανάτου στον κόσμο. Επίσης ότι κάθε χρόνο 1,25 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους στο δρόμο. Στη Σουηδία έχουν καταφέρει από την αρχή της χιλιετίας να έχουν πτώση 50% στους θανάτους από τροχαία – από 597 το 200 σε 259 το 2015 (201 άνδρες και 58 γυναίκες). Το 60% των θανατηφόρων τροχαίων αφορά δικυλιστές, το 10% ποδηλάτες κι ένα 10%-15% είναι πεζοί που πεθαίνουν μετά από χτύπημα μηχανοκίνητου μέσου. Το ¼ των θανατηφόρων τροχαίων συνδέεται με κατανάλωση αλκοόλ**.

Έπειτα ανέφερε πως  το Υπουργείο Μεταφορών είναι αυτό που συντονίζει, οργανώνει και νομοθετεί σε σχέση με τις μεταφορές και μετακινήσεις, φροντίζει για τη θέσπιση νόμων και έπειτα σε συνεργασία με την αστυνομία την εφαρμογή τους. Δεν υπάρχει ένας οργανισμός ή φορέας αρμόδιος για την οδική ασφάλεια. Υπάρχει όμως συνεργασία μεταξύ διαφορετικών φορέων ώστε αυτή να διασφαλίζεται και να βελτιώνεται.

Το Όραμα Μηδέν (Vision Zero) ψηφίστηκε στη Σουηδική Βουλή το 1997, καθώς από το 1995 που πρωτοσυστάθηκε ως ιδέα άλλαξε τον παραδοσιακό τρόπο αντίληψης για την οδική ασφάλεια.

Η κεντρική του ιδέα συνοψίζεται σε μια πρόταση: Κανένας άνθρωπος δεν θα έπρεπε να πεθαίνει ή να τραυματίζεται σοβαρά σε τροχαίο.

Για το Vision Zero  το πρόβλημα δεν είναι ότι συμβαίνουν τροχαία συμβάντα, αλλά το ότι τα συμβάντα αυτά δεν πρέπει ν οδηγούν σε θανατηφόρους ή σοβαρούς τραυματισμούς. Το οδικό δίκτυο μεταφορών αντιμετωπίζεται ως σύστημα, όπου τα διαφορετικά στοιχεία που το αποτελούν (δρόμοι, οχήματα, άνθρωποι) πρέπει να αλληλεπιδρούν με ασφαλή τρόπο. Κατά συνέπεια είναι σημαντικό οι δρόμοι και τα οχήματα που κινούνται σ’ αυτούς να είναι έτσι σχεδιασμένα, ώστε σε περίπτωση τροχαίου συμβάντος οι δυνάμεις πρόσκρουσης να μην επαρκούν για να προκαλέσουν σοβαρό τραυματισμό ή θάνατο σε κανένα άνθρωπο.

Η Σουηδία έχει κάνει αρκετά καλή δουλειά στο θέμα της οδικής ασφάλειας. Έβαλε στόχο να μειώσει τους σοβαρούς τραυματισμούς κατά ¼ από το 2007 έως το 2020 και όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι ο στόχος θα επιτευχθεί.

Η προσπάθεια όμως συνεχίζεται  σε τρεις βασικούς άξονες:

• Ενίσχυση της δουλειάς και των μέτρων που αποδεδειγμένα έχουν φέρει θετικά αποτελέσματα.
• Ανάπτυξη και υιοθέτηση νέων μέτρων που σχετίζονται με την οδική ασφάλεια.
• Προσαρμοστικότητα του συστήματος οδικής ασφάλειας στις κοινωνικές αλλαγές που συμβαίνουν.

Το Σουηδικό μοντέλο οδικής ασφάλειας – το Vision Zero- έχει τραβήξει την προσοχή της παγκόσμιας κοινότητας κι έχει επαινεθεί τόσο σε επίπεδο Ηνωμένων Εθνών, όσο και σε Ευρωπαικό.

Κλειδί της επιτυχίας είναι ότι εστίασαν στη συνεργασία φορέων και δημιούργησαν δίκτυα συνεργασίας με κοινό στόχο την οδική ασφάλεια.

Για παράδειγμα σε πολλούς δρόμους στη Σουηδία μπήκαν προστατευτικές μπάρες διαχωρισμού των δυο ρευμάτων κυκλοφορίας, η τροχαία μπορεί πια να ελέγχει την ταχύτητα των οχημάτων με κάμερες, οι διασταυρώσεις αντικαθίστανται από κυκλικούς κόμβους, η αυτοκινητοβιομηχανία επενδύει σε ασφαλέστερα αυτοκίνητα και όταν γίνεται κυκλοφοριακός σχεδιασμός σε αστικές περιοχές, λαμβάνονται πρώτα υπόψη οι ευάλωτοι χρήστες (παιδιά, ηλικιωμένοι, ποδηλάτες).

Όσο αυξάνει η ταχύτητα ενός οχήματος τόσο αυξάνει η πιθανότητα θανάσιμου ή σοβαρού τραυματισμού, άρα ο περιορισμός της ταχύτητας είναι ο Νο 1 παράγοντας για την οδική ασφάλεια.

Τέλος η καλεσμένη μας αναφέρθηκε στην παγκόσμια διυπουργική συνάντηση για την οδική ασφάλεια που θα φιλοξενήσει το Φεβρουάριο του 2020 η Σουηδία.  Θα είναι μια ευκαιρία να υπάρξει ανταλλαγή γνώσεων, εμπειριών, αλλά και δεσμεύσεων σε ανώτατο επίπεδο για την οδική ασφάλεια.

Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης – SOS Τροχαία Εγκλήματα

*Η  μετάφραση και η σύνοψη της ομιλίας έγινε από τη Χριστιάνα Βλαχάκη.

**Στην Σουηδία η επιτρεπόμενη Συγκέντρωση Αλκοόλ στο Αίμα για τους Οδηγούς είναι 0.2g/L, μικρότερη απ αυτή που ισχύει στη χώρα μας(0.5gr/L) και σε άλλες Ευρωπαικές χώρες.

 

Η Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων στα ελληνικά γήπεδα.

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Η 11η αγωνιστική της Super League (23&24 Νοεμβρίου) ήταν αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων. Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα έκανε αυτή την πρόταση στον ΠΣΑΠ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών) ο οποίος την έκανε δεκτή αμέσως με μεγάλο ενδιαφέρον  και απευθύνθηκε στην διοργανώτρια αρχή του  πρωταθλήματος, την Super League, οποία αμέσως συμφώνησε για την αφιέρωση της ημέρας και μια σειρά από κοινού δράσεις. Το ίδιο θετικές ήταν όλες οι ομάδες που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα. Η είδηση γνώρισε πολύ μεγάλη δημοσιότητα πάντα με θετική αποδοχή.

Είναι προφανές πως αυτή η κοινή πρωτοβουλία δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν αποτέλεσμα μόνο της προσωπικής ευαισθησίας των ανθρώπων που ηγούνται σήμερα του ΠΣΑΠ και της Super League, των κων Γιώργου Μπαντή και Μηνά Λυσάνδρου αντίστοιχα. (Τις εξαιρετικές δηλώσεις τους για το θέμα μπορείτε να δείτε: ΕΔΩ) Είναι η τραγικά μεγάλη διάσταση του ζητήματος τροχαίες συγκρούσεις στην Ελλάδα, ένα ζήτημα που έφτασε πια να αφορά με τρομερά επώδυνο τρόπο σχεδόν κάθε οικογένεια που προκάλεσε αυτή την άμεση και θερμή ανταπόκριση. Η κοινωνία αντιλαμβάνεται πολύ καλά το πρόβλημα. Και θέλει να δράσει.

Για τον SOS Tροχαία Εγκλήματα αυτή η πρωτοβουλία σηματοδοτεί τη διεύρυνση της απεύθυνσης του σε πολύ ευρύτερα ακροατήρια, σε ακροατήρια ιδιαίτερου ενδιαφέροντος μια και στα τροχαία δυστυχήματα εμπλέκονται κυρίως νέοι άνθρωποι.  Έχει ιδιαίτερη σημασία να τονίσουμε πως η δράση αυτή ήταν αποκλειστικά εθελοντική, μια δράση προσφοράς και δεν είχε καμία σχέση με ευρωπαικά ή άλλα προγράμματα ούτε με χορηγούς.

Πέρα από τη δημοσίευση των δελτίων τύπου, το βίντεο με τα μηνύματα ποδοσφαιριστών απ όλες τις ομάδες, την είσοδο όλων των ομάδων στα γήπεδα με πανο με το μήνυμα ΟΔΗΓΩ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ με τα logo των τριών συνδιοργανωτών, τις προβολές στους φωτεινούς πίνακες και τις ομιλίες από τα μεγάφωνα των γηπέδων και την παρακολούθηση από εκατοντάδες χιλιάδες θεατές που παρακολούθησαν στα γήπεδα ή τηλεοπτικά τους αγώνες, η δράση αυτή είχε πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ανάμεσα σ αυτά, το εξαιρετικό κείμενο του δημοσιογράφου Γιάννη Καλογιάννη υπεύθυνου του  Γραφείου Τύπου της ΠΑΕ, για τους ποδοσφαιριστές και φιλάθλους της ΑΕΛ που έχουν χάσει τη ζωή τους σε τροχαίες συγκρούσεις (ΕΔΩ), την πρωτοβουλία του ΟΦΗ να βγουν στους δρόμους του Ηρακλείου οι ποδοσφαιριστές της ομάδας και μοιράζουν φυλλάδια για την οδική ασφάλεια (ΕΔΩ), την απότιση τιμής στους νεκρούς οπαδούς από τoν σύνδεσμο φιλάθλων ORIGINAL και τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ (ΕΔΩ).

Υπάρχουν όλες οι δυνατότητες αυτή η πρωτοβουλία να έχει συνέχεια και να παράξει αποτελέσματα. Προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούν συστηματικά με μια μακροπρόθεσμη συνεργασία ο SOS Τροχαία Εγκλήματα με τον ΠΣΑΠ. Για να σταματήσουμε κάθε Κυριακή να βλέπουμε στα γήπεδα αποχαιρετιστήριες φωτογραφίες νέων παιδιών που χάθηκαν σε τροχαία. Στη Μνήμη αυτών που χάσαμε θα κάνουμε τα πάντα για να μη χαθούν κι άλλοι.

ΥΓ. Επειδή ποτέ σε μια ιστορία δεν είναι όλα όμορφα να επισημάνουμε εδώ την πλήρη αποσιώπηση τόσο της αφιέρωσης της αγωνιστικής στα Θύματα των Τροχαίων Δυστυχημάτων όσο και την εξαφάνιση κάθε σχετικής εικόνας από την εκπομπή Αθλητική Κυριακή στις 24 Νοεμβρίου. Ο σύλλογος μας έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας προς την Διοίκηση της ΕΡΤ γι αυτή τη πρωτοφανή και προκλητική συμπεριφορά. (ΕΔΩ)

Λαμία, ΛΑΜΙΑ – ΞΑΝΘΗ

Αγρίνιο, ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ

Τρίπολη, ΑΣΤΕΡΑΣ – ΒΟΛΟΣ

Περιστέρι, ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ – ΟΦΗ

Νέα Σμύρνη, ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

ΟΑΚΑ, ΑΕΚ – ΑΡΗΣ

 

Τούμπα, ΠΑΟΚ – ΛΑΡΙΣΑ

Βίντεο με ποδοσφαιριστές όλων των ομάδων

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ημέρα Μνήμης: μια εκδήλωση διαφορετική από τις άλλες.

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2019 ο σύλλογος μας SOS Τροχαία Εγκλήματα τίμησε την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων με μια εκδήλωση που διοργάνωσε στην Αθήνα, στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικό Μολύβι».

Για τη Μνήμη ενάντια στη Λήθη.

Για την πρόληψη ενάντια στη Μοιρολατρία.

Για το Όραμα Μηδέν, όπου κανένας θάνατος στον δρόμο δεν είναι αποδεκτός.

Οικογένειες θυμάτων, φίλοι και δεκάδες άνθρωποι ευαισθητοποιημένοι σ αυτές τις αντιλήψεις και αξίες προσήλθαν και γέμισαν την αίθουσα. Πάνω από 300 άτομα.

Μια μεγάλη Συνάντηση. Μια μεγάλη οικειότητα. Μια μεγάλη αγκαλιά. Μια οικογένεια – μαζί μ αυτούς  τους αγαπημένους που λείπουν, που κυριεύουν την σκέψη μας και την καρδιά μας.

Ακολουθεί το πρόγραμμα για την πραγματοποίηση του οποίου δούλεψαν πολλά μέλη του συλλόγου.

Η θετική ανταπόκριση της πρέσβειρας της Σουηδίας κας Charlotte Sammelin στην πρόσκληση μας αποτέλεσε το κεντρικό μέρος του προγράμματος. Το Όραμα Μηδέν για την οδική ασφάλεια που είναι από το 1997 η βασική πολιτική επιλογή της Σουηδικής Βουλής και το οποίο ανέπτυξε όσο ήταν δυνατόν μας ενίσχυσε την πεποίθηση ότι ένας άλλος τρόπος ασφαλούς μετακίνησης στις πόλεις και στην ύπαιθρο είναι εφικτός. Πράγμα το οποίο προυποθέτει πολλές παρεμβάσεις σε πολλά επίπεδα από μια κεντρική πολιτική βούληση με τη συνέργεια κρατικών θεσμών μ ένα σύνολο κοινοτήτων ,συλλόγων, Δήμων, υπηρεσιών κλπ. Ένα δίκτυο αποτελεσματικό που κάνει τη διαφορά στο θάνατο από τροχαία, στον απόλυτο πόνο και την ερήμωση της ζωής των επιζώντων.

Άλλοι προσκεκλημένοι στην εκδήλωση ήταν και παρευρέθηκαν, ο υποδιοικητής της Τροχαίας Αττικής κος Πελώνης, εκπρόσωπος της Πυροσβεστικής και εκ μέρους της διακομματικής επιτροπής Οδικής Ασφάλειας της Βουλής η βουλευτής κα Νόνη Δούνια που απηύθυνε χαιρετισμό, ο κ. Θοδωρής Δρίτσας και ο συνεργάτης του προέδρου της Επιτροπής κ. Κέλλα, κος Μαργαρίτου. Χαιρετισμό απηύθυνε και η αντιδήμαρχος Αιγάλεω κα Ζαχαροπούλου.

Σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης μια βαθειά συγκίνηση διάχυτη στο ακροατήριο έβρισκε διέξοδο σε στιγμές μεγάλης έντασης.

Στην προβολή βίντεο από προηγούμενη επέτειο Παγκόσμιας  Ημέρας Μνήμης το Σύνταγμα, όπου εκατοντάδες μπαλόνια με το όνομα του αγαπημένου γραμμένο επάνω  τους, αφήνονταν να πετάξουν προς τον ουρανό, ένα μήνυμα αγάπης γι αυτούς τους απρόσιτους. Τότε ένα αυθόρμητο παρατεταμένο χειροκρότημα ξέσπασε στην αίθουσα, ένα αίσθημα ανάτασης, λύτρωσης. Η αγάπη επικοινωνεί….

Ο χαιρετισμός του προέδρου του συλλόγου μας πάντα λιτός και περιεκτικός σε νοήματα και πληροφορίες, δίνει όνομα στον εφιάλτη όταν λέει (σύμφωνα με στοιχεία του Π. Ο. Υγείας) ότι ο πληθυσμός μιας ολόκληρης χώρας όπως η Ελλάδα εξαφανίζεται κάθε οκτώ χρόνια από τις τροχαίες συγκρούσεις.

Σε λίγο βλέπουμε στην  οθόνη  μερικούς από τους κατοίκους αυτής της χώρας που εκδιώχθηκαν βίαια και αιφνιδιαστικά. Οι δικοί μας!

Αρχίζει η διαδοχική προβολή 110 Προσώπων που οι γονείς, οι σύντροφοι τους, τα αδέλφια τους είναι εδώ μέσα στην αίθουσα, μαζί με συγγενείς και φίλους που το φτερό του θανάτου τους άγγιξε κι αυτούς και συρρίκνωσε τις ζωές τους.

Κατανυκτικά, με απόλυτη προσήλωση, βουβά σαν αποσβολωμένοι  παρακολουθούν όλοι με κομμένη την ανάσα την διαδοχή των εικόνων, αναγνωρίζουν, τα χαμόγελα, τα βλέμματα…

Δεν μιλάνε. Δεν κλαίνε. Πετρωμένοι.

Ανείπωτη συγκίνηση συσσωρευμένη στην ψυχή. 15 λεπτών σιγή. Απόλυτη σιωπή. Σαν να άδειασε η αίθουσα. Σιωπή που συγκλονίζει.

Τα χειροκροτήματα στο τέλος δυνατά και επίμονα σαν την αγάπη, σαν την ανάμνηση που επιμένει, που δεν παραιτείται ποτέ.

«Μετά τη σιωπή μόνο η μουσική μπορεί να εκφράσει το ανείπωτο»

Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης δυο υπέροχες φωνές, της Σοφίας Εμφιετζή και της Καίτης Μακρή με λαικά και παραδοσιακά τραγούδια άγγιξαν  ψυχές και ράγισαν καρδιές.

Μέλη του συλλόγου μας και οι δύο, η Σοφία μάνα του Αλέξανδρου 22 χρονών και η Καίτη μάνα του Στράτου 20 χρονών που χάθηκαν στ αστέρια.

«Ένα αστέρι πέφτει, πέφτει                       ,                                                            το κοιτώ στον ουρανό…»

Εξαιρετικοί μουσικοί συνοδεύουν το τραγούδι, τα τραγούδια που ακολούθησαν και που εκφράζανε τον πόνο, την μοναξιά την νοσταλγία για τις ωραίες μέρες…

Ισμήνη Τσούτσια – Κουβίδη