Για το Γιώργο: 3 Μαίου στην Άρτα.

Ετικέτες

Αλκοόλ και οδήγηση

Την Τρίτη 3 Μαίου 2022, σχεδόν τρία χρόνια μετά το συμβάν, έχει προσδιοριστεί να εκδικαστεί πρωτόδικα στο Πλημμελειοδικείο Άρτας (μετά από στις «απαραίτητες» αναβολές) η δίκη για τον φόνο του 20χρονου οδηγού μοτοσικλέτας Γιώργου Κολιοκώτση.

Το πρωί της Κυριακής 30 Ιουνίου 2019 ο Γιώργος, όπως κάθε πρωί ξεκίνησε με την μηχανή του από το χωριό του, τη Ράχη για να πάει στη εργασία του στην Άρτα (απόσταση 11km). Φτάνοντας στους Κωστακιούς, γύρω στις 7 το πρωί έπεσε θύμα ασυνείδητου μεθυσμένου δολοφόνου της ασφάλτου που μπαίνοντας στο αντίθετο ρεύμα παρέσυρε το Γιώργο με αποτέλεσμα ν’ αφήσει την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο.

Ο Γιώργος πήγαινε στην εργασία του και ο δράστης επέστρεφε από νυχτερινή «διασκέδαση» οδηγώντας με την απίστευτη ποσότητα αλκοόλ στο αίμα 2.09 gr/L, όπως διαπιστώθηκε από τα εργαστήρια της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛΑΣ.

Η συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα του δράστη ήταν δηλαδή τετραπλάσια του νόμιμου (για την Ελλάδα) ορίου. Μια τέτοια ποσότητα σύμφωνα με τα διεθνώς παραδεκτά από την ιατρική επιστήμη υποδηλώνει βαριά μέθη με τον οδηγό να εμφανίζει θόλωση της διάνοιας, σύγχυση, λήθαργο που μπορεί να οδηγήσει σε κώμα…

Αλλά αν αυτό λέει η ιατρική, η «νομική» έχει άλλη άποψη. Το σημαντικό δεν είναι σε τι κατάσταση βρίσκονταν ο οδηγός αλλά αν είχε πρόθεση, σκοπό να σκοτώσει, ή αν θεωρούσε ο ίδιος πως μπορούσε να οδηγήσει ασφαλώς.  Λογική συνέπεια αυτής της νομοθέτησης είναι ο δράστης να βρεθεί κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία από … αμέλεια (πλημμέλημα) και να κυκλοφορεί ελεύθερος και με την άδεια οδήγησης του (αφαιρείται μόνο για 180 μέρες μετά την σύλληψη-απελευθέρωση του). Στη χώρα μας κανείς φαίνεται δεν έχει ακούσει πως αλκοόλ και οδήγηση δεν συμβιβάζονται. Δεν το έχουν ακούσει οι νομοθέτες και βέβαια πολύ περισσότερο δεν το έχουν ακούσει οι οδηγοί. Είναι εντυπωσιακό πως αυτό αφορά ειδικά στις περιπτώσεις πρόκλησης φόνου ή σοβαρού τραυματισμού, την ίδια στιγμή που ο ΚΟΚ θεσπίζει ποινές για την οδήγηση υπο την επήρεια αλκοόλ. Το να οδηγείς μεθυσμένος είναι πρόβλημα, αλλά το να σκοτώσεις οδηγώντας μεθυσμένος δεν είναι. Στην πρώτη περίπτωση είναι ξεκάθαρη παράβαση των κανόνων, στη δεύτερη είναι αμέλεια…

Και προφανώς μια που αυτά που λέει η Ιατρική δεν θεωρούνται αποδεκτά κατά μείζονα λόγο δεν είναι αποδεκτά αυτά που διαπίστωσε μετά από εκτεταμένες μελέτες η NHTSA (Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Οδικής Κυκλοφορίας) των ΗΠΑ για την εκθετική σχέση της επίδρασης του αλκοόλ στην πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαία σύγκρουση. Όπως αποτυπώνεται στον σχετικό πίνακα, ο οδηγός που σκότωσε το Γιώργο είχε σχεδόν 100 φορές αυξημένη πιθανότητα εμπλοκής σε σύγκρουση σε σχέση με ένα νηφάλιο οδηγό. Αμέλεια;

Στη χώρα μας μπορεί κανείς να οδηγήσει νόμιμα αν η συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα δεν υπερβαίνει το 0.5gr/L, την ίδια στιγμή που άλλες ευρωπαικές χώρες έχουν κάνει νόμο την Μηδενική ανοχή στο Αλκοόλ (Τσεχία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία),  ή έχουν κατεβάσει το όριο στα 0.2gr/L (Εσθονία, Νορβηγία, Πολωνία, Σουηδία). Τον Οκτώβρη του 2021 το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο ψήφισε με τεράστια πλειοψηφία την έκθεση που εισηγήθηκε η Ελληνίδα ευρωβουλευτής Έλενα Κουντουρά που ζητάει τη θέσπιση της Μηδενικής Ανοχής στο Αλκοόλ για τους οδηγούς σε όλες τις ευρωπαικές χώρες. Στη χώρα μας παρά την ραγδαία αύξηση της οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ (και ουσιών) και των συγκρούσεων που οφείλονται σ αυτό, δυστυχώς, η σχετική συζήτηση ούτε καν έχει ξεκινήσει. Ακόμα και στους πυλώνες του δεκαετούς στρατηγικού προγράμματος που παρουσιάστηκαν από το Υπουργείο Μεταφορών το Φεβρουάριο του 2021 παρουσία του Πρωθυπουργού δεν υπήρχε καν νύξη για το θέμα.

Δυστυχώς αφού όλα τα τροχαία εγκλήματα  κατηγοριοποιούνται  ως «αμέλεια», το αίτημα Δικαιοσύνη για τα θύματα των τροχαίων παραμένει και θα παραμένει ουτοπικό.  Για όσους «απορούν» γιατί δεν σταματούν τα τροχαία η απόφαση του δικαστηρίου θα μας θυμίσει ξανά πως: Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους.

Στη Μνήμη του Γιώργου Κολιοκώτση και των τόσων θυμάτων μεθυσμένων οδηγών, στη Μνήμη και όλων αυτών των ανθρώπων που έχασαν  τη ζωή τους οδηγώντας υπό την επήρεια αλκοόλ, ας στρατευτούμε για την επιβολή της Μηδενικής ανοχής στο αλκοόλ κατά την οδήγηση και για την αφαίρεση της άδειας οδήγησης από τους φονιάδες της ασφάλτου.

Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα 

 

Αν θέλω να σκοτώσω και να εγκαταλείψω κάποιον, καλύτερα να το κάνω οδηγώντας αυτοκίνητο!

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Την Δευτέρα 14 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε από την Έλενα Κουντουρά, ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, εκδήλωση στην Αθήνα με θέμα την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου για  μια Ευρωπαική Στρατηγική για την Οδική Ασφάλεια την Δεκαετία 2021 -2030. Η Έλενα Κουντουρά ήταν η συντάκτρια της σχετικής έκθεσης που ψηφίστηκε με πολύ μεγάλη πλειοψηφία στην ολομέλεια του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου. Στην σχετική συζήτηση στην Ελλάδα συμμετείχαν επίσης ο Ευρωπαίος  Συντονιστής για την Οδική Ασφάλεια, εκ μέρους της Ευρωπαικής επιτροπής, Matthew Baldwin και ο Εκτελεστικός Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ασφάλειας Μεταφορών ΕΤSC, Antonio Avenoso.

Έχουμε αναφερθεί στα πολλά θετικά της έκθεσης όπως επίσης και στα εμπόδια που η ίδια η Ευρωπαική Επιτροπή έχει θέσει ώστε η εφαρμογή των προτάσεων της να είναι τελικά αμφίβολη.

Για την εκδήλωση αναλυτική ενημέρωση μπορείτε να δείτε (περιλαμβάνει και βίντεο με όλες τις ομιλίες και παρεμβάσεις) το σχετικό άρθρο που έχει αναρτηθεί στο site της Ε. Κουντουρά.

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα εκπροσωπήθηκε στην εκδήλωση από την Άννα Ευαγγελινού και την Βέττα Μακρυγιάννη. Η Άννα είναι μέλος της Ομάδας Αναπηρίας  του συλλόγου μας και η Βέττα μέλος του Δ.Σ. Δείτε τις παρεμβάσεις τους και ακούστε και τις απαντήσεις. Τα συμπεράσματα, για το σε ποιο δρόμο βαδίζουμε, δικά σας.

Άννα Ευαγγελινού: Αν θέλω να σκοτώσω και να εγκαταλείψω κάποιον, καλύτερα να το κάνω οδηγώντας αυτοκίνητο!

Βέττα Μακρυγιάννη: Τί θα γίνει με τις επικίνδυνες διαχωριστικές νησίδες;

Μόνο μια σημείωση για το κο Κέλλα, πρόεδρο της Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας της Βουλής, που έσπευσε να διορθώσει («ενημερώσει») την Άννα Ευαγγελινού πως πλέον τα Τροχαία Εγκλήματα στην Ελλάδα δικάζονται ως κακουργήματα. Προφανώς αναφέρεται στο άρθρο 290 Α του Ποινικού Κώδικα, για την επικίνδυνη οδήγηση, που ψηφίστηκε το 2019 από το ΣΥΡΙΖΑ και ξαναψηφίστηκε δυο φορές (το 2019 και το 2021) με επουσιώδεις τροποποιήσεις από την ΝΔ. Μήπως μπορεί αν μας ενημερώσει για το  πόσοι δολοφόνοι της ασφάλτου έχουν παραπεμφθεί και πόσοι έχουν καταδικαστεί μ αυτό το διάτρητο, γεμάτο με αμφιλεγόμενες διατυπώσεις άρθρο που γίνεται σαφές μόνον όταν αφορά εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις τροχαίων εγκλημάτων και εξαιρεί τις συχνότερες όπως τα εγκλήματα από υπερβολική ταχύτητα;

Φονεύσιμοι και με το Νόμο!

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Mère et enfant, Pablo Picasso 1907

Η ζωή που δεν αξίζει να βιωθεί! Μέσα σε νομοθετικό πλαίσιο και μέσα σε μια υποκριτική εξύμνηση της αξίας της ανθρώπινης ζωής και της διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου από όλους τους πολιτειακούς θεσμούς.

Μέσα σ αυτό το αξιακό πυροτέχνημα υπάρχει μια ωμή πραγματικότητα.

Η ζωή που δεν αξίζει να βιωθεί. Είναι η ζωή που η αφαίρεση της δεν τιμωρείται από το νόμο!

Που χωρίς να υπάρχει βεβαίως μια παρότρυνση για την αφαίρεση της υπάρχει όμως μια διαβεβαίωση επίσημη, δικαστική, πως ότι κι αν συμβεί, «αυτό» δεν έχει συνέπειες…

Αυτή την κατάσταση βιώνουν αρκετές κοινωνικές ομάδες. Μία απ αυτές, πολυπληθής ομάδα, με χιλιάδες νεκρούς στους δρόμους της χώρας και εκατομμύρια νεκρούς στους δρόμους του κόσμου, αφανισμένη και αφανής κάτω από το πέπλο του πένθους, προσπαθεί να κάνει τη φωνή της (οργής και απόγνωσης) να ακουστεί.

Που όμως πνίγεται μέσα στον θόρυβο των κινητήρων, των εξατμίσεων, των τσαλακομένων λαμαρίνων και της πάγιας συγκάλυψης από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς εξουσίας.

Όλος αυτός ο θόρυβος για την οδική ασφάλεια από Υπηρεσίες, Οργανισμούς, Επιτροπές, Διαβουλεύσεις επι διαβουλεύσεων για τον έλεγχο υποτίθεται της άγριας φονικότητας στους δρόμους, υποσχέσεις, διαψεύσεις δεκαετιών, όλα αυτά, για να αποτρέψουν τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν την κατάσταση στην οποία περιήλθαν (στριμώχτηκαν). Για να μην τεθεί ανοιχτά το ζήτημα: Η ζωή που δεν αξίζει να βιωθεί και γι αυτό ή αφαίρεση της δεν τιμωρείται από τον Νόμο.

Ποιος αποφάσισε γι αυτό; Ποιοι είναι αυτοί που θα κατηγοριοποιηθούν ως φονεύσιμοι και που η θανάτωση τους δεν είναι κολάσιμη ποινικά;

Το ζήτημα πια που βοά που δεν μπορούν να το κρύψουν κάτω από το χαλί – η αιματοχυσία ξεχείλισε- είναι ότι: η νομοθεσία που αφορά στα θανατηφόρα τροχαία, επι της ουσίας τα έχει αμνηστεύσει.

Όλα ανεξαιρέτως τα θανατηφόρα και με βαρειά πολυτραυματίες τροχαία, παραπέμπονται ως φόνοι και τραυματισμοί εξ αμελείας και εκδικάζονται σε Πλημμελειοδικεία.  Οι ποινές είναι πάντα 1,5 εως 3-4 χρόνια το πολύ, πάντα με τριετή αναστολή ή εξαγορά.

Επί 100 χρόνια, από τότε που κυκλοφόρησαν τα πρώτα αυτοκίνητα στην Ελλάδα μέχρι σήμερα με τον κακοήθη πολλαπλασιασμό τους και τα χιλιάδες θύματα (νεκρούς και τραυματίες) και τις επιπλέον χιλιάδες πενθούντων, μετά από εκατοντάδες χιλιάδες δίκες για τροχαία εγκλήματα «σε βαθμό πλημμελήματος» δεν υπάρχει ούτε ένας δράστης που να πήγε φυλακή έστω για ένα μήνα. Ούτε ένας! Ούτε ένας δεν τιμωρήθηκε κατά οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Αν υπάρχει ένας στη διάρκεια του αιώνα του «Ιερού Κινητήρα» ας ανακοινωθεί!

Πολύνεκρα τροχαία= Κατά συρροή πλημμελήματα! Έτσι που να ακούγεται ρεαλιστική ή σαρκαστική φράση, αν θέλεις να σκοτώσεις κάποιον χωρίς συνέπειες, κάντο με αυτοκίνητο.

Τα επίπλαστα σκηνικά των Πλημμελειοδικείων κλείνουν το μάτι στον δράστη και ρίχνουν στάχτη στα μάτια των υπολοίπων για να μη δουν τον σύγχρονο Καιάδα που μέσα του ρίχνουν τους φονεύσιμους.

Αυτοί οι αγαπημένοι που έφυγαν αδίκως, εντάσσονται στην κατηγορία «φονεύσιμοι» μετά τη θανάτωση τους. Και πολύ πιο συγκεκριμένα τη θανάτωση τους  από τροχοφόρο. Αυτό το τελευταίο είναι το ειδικό στοιχείο που συγκροτεί αυτή την κατηγορία ανθρώπων. Διότι προηγουμένως δεν υπάρχουν άλλα κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους. Δεν είναι το φύλο, η ηλικία, το επάγγελμα, η καταγωγή, η ομορφιά, η μόρφωση κ.α.

Το συνεκτικό στοιχείο που τους κατηγοριοποιεί ως φονεύσιμους είναι ότι ο θάνατος τους επήλθε από όχημα . Και μόνο για το συγκεκριμένο τρόπο θανάτωσης ο Νόμος δεν προβλέπει τιμωρία. Σε κανένα άλλο είδος φόνου με κίνητρο λόγου χάρη κτηματικές διαφορές, ερωτική αντιζηλία, «τακτοποίηση» λογαριασμών κλπ δεν αποδίδεται ο χαρακτηρισμός «φόνος εξ αμελείας» και μάλιστα εκ των προτέρων! Θανατηφόρο τροχαίο; = φόνος εξ αμελείας. Θα οριστεί τακτική δικάσιμος! Πηγαίνετε!

Ένα τεράστιο Γιατί προς τον Ουρανό, δεν έχει απάντηση. Στην κυρίαρχη αντίληψη της εξουσίας, στο: «Όποια κι αν είναι η ερώτηση, ο Άνθρωπος είναι η απάντηση», αυτό δεν υπάρχει.

Για την κυριαρχία, στο «όποια κι αν είναι η ερώτηση, το αυτοκίνητο είναι η απάντηση» μέσω της νομοθεσίας. Χάρις σ΄αυτή την επιλογή, υπέρ του οχήματος, έχει επιβληθεί στην κοινωνία επι 100 συναπτά έτη, μια κατάσταση εξαίρεσης.

Κατάσταση εξαίρεσης.

Εξαιρούνται από τον νόμο περί ανθρωποκτονίας ή πρόκληση βαρειάς σωματικής βλάβης, τα θύματα των τροχαίων. Εξαιρούνται από τον νόμο αυτό που απαγορεύει το φόνο και την μη αναστρέψιμη σωματική βλάβη (μόνιμη αναπηρία) και τιμωρεί αυστηρά τους παραβάτες. Εξαιρούνται από αυτόν το νόμο που προστατεύει τις ζωές των ανθρώπων. Διότι αυτός ο νόμος περί ανθρωποκτονίας δεν ενεργοποιείται γι αυτούς, δεν τιμωρεί τους παραβάτες – δολοφόνους.

Τα θύματα των τροχαίων δεν έχουν πρόσβαση στην επίκληση του νόμου αυτού που θεωρεί τον φόνο κακούργημα και γκετοποιούνται  σε χαμηλότερη δικαστική βαθμίδα που δικάζει υποθέσεις χαμηλής εγκληματικότητας, πλημμεlληματικού χαρακτήρα.

Λόγω της εξαίρεσης από την προστασία και την πρόληψη που παρέχει αυτός ο νόμος, κάποιοι άνθρωποι, κάποιες χιλιάδες ανθρώπων κάθε χρόνο είναι φονεύσιμοι, δηλαδή αυτοί που θα σκοτωθούν στην άσφαλτο.  Γιατί όταν η εξαίρεση αυτή γνωστοποιείται στην κοινωνία μέσω της δικαστικής εξουσίας, με αποφάσεις δικαστηρίων (σκότωσες, εγκατέλειψες, προκάλεσες βαρειά σωματική βλάβη. Δεν υπάρχει πρόβλημα αυτά είναι πλημμελήματα). Τότε κάποιοι άνθρωποι θα παραδοθούν στην ανεξέλεγκτη βία της οδικής κυκλοφορίας.

Τότε όλες οι πανηγυρικές διακηρύξεις των Υπερεθνικών Οργανισμών περι δικαιωμάτων του ανθρώπου – πολίτη κατακρημνίζονται σ έναν ειδικό Καιάδα της Δημοκρατίας που κρατά σε κατάσταση εξαίρεσης ανθρώπινες ζωές για την διατήρηση του αυτοκινήτου στο απυρόβλητο.

Το σύμβολο των συμβόλων του κύρους και της δύναμης, κι από τη στιγμή που έγινε μαζικό καταναλωτικό προιόν, το μέσον ανταγωνισμού και διαγκωνισμού για την επικράτηση στο πεδίο της καθημερινής μιζέριας.

Η επίμονη και ανυποχώρητη χειραγώγηση της συνείδησης της κοινωνίας επι δεκαετίες, οδήγησε τους ανθρώπους σε μια παθητική αποδοχή, ότι στο χρηματιστήριο των αξιών – όπως λένε- η ζωή τους κρίθηκε περιττή και η αφαίρεση της αντιστοιχήθηκε στο Δίκαιο σαν πλημμέλημα.

Πίσω από κάθε κατάσταση εξαίρεσης κρύβεται το έγκλημα.

Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα! Ο πιο απαξιωτικός θάνατος. Ασύλληπτος! Αδιανόητος! Αυτή που την/τον/τους αγαπούσαν καταποντίζονται βουβοί σ ένα απύθμενο ναυάγιο, «για ένα πλημμέλημα, για μια αμέλεια»! Πεισμένοι κατά βάθος ότι  ήταν λαθρεπιβάτες στη ζωή. Άνθρωποι απαξιωμένοι που ξέρουν ότι η Δικαιοσύνη τους έχει κρίνει εκ των προτέρων αμελητέους.

Γιατί η παγίδα του Νόμου περί φόνου εξ αμελείας έχει στηθεί πριν ακόμα φονευθούν αυτοί και άλλοι μετά απ αυτούς που θα ακολουθήσουν γιατί αυτό είναι σίγουρο πως θα συμβεί (η Στατιστική ξέρει τον μελλοντικό αριθμό των νεκρών και των αναπήρων σε όλες τις πόλεις του κόσμου). Κι οι στρατιές των φονεύσιμων αυξάνονται, αφού πρώτα τους αφαιρείται η ιδιότητα του πολίτη. Εφ΄όσον απεκδύονται  εκ των  προτέρων (πριν αξιολογηθούν δικαστικά τα στοιχεία) του δικαιώματος να κριθεί και να τιμωρηθεί από τον νόμο, το έγκλημα που θα συμβεί σε βάρος τους. Τους αφαιρέθηκε το πιο βασικό δικαίωμα του πολίτη να αξιολογείται η ζωή του άξια να βιωθεί και να προστατεύεται από τον νόμο περί ανθρωποκτονίας.  Αν το δικαίωμα στη ζωή δεν είναι υπερασπίσημο όλα τα άλλα δικαιώματα που προσδίδουν την ιδιότητα του πολίτη είναι δευτερεύοντα. Διότι έτσι ο άνθρωπος περιέρχεται στην κατάσταση  της Γυμνής ζωής. Μόνο σαν Βιολογική οντότητα. Και το μόνο που τον προσδιορίζει σαν άνθρωπο, είναι απλά ότι έχει γεννηθεί άνθρωπος.

Η Γυμνή Ζωή είναι φονεύσιμη.

Αυτή η κατάσταση κοινοποιείται στην κοινωνία με πολλούς τρόπους. Η πληροφορία διαχέτεται παντού σε όλες τις συνειδήσεις. Η ατιμωρησία.

Ορισμένοι την πληροφορία την διαβάζουν έτσι: «να είσαι πάντα ο κυνηγός, ποτέ το θήραμα»*. Οι άλλοι «αυτοί που χρειάστηκε να κρατήσουν τον κεραυνό με γυμνά χέρια», πολλοί απ αυτούς ηττημένοι εκ των προτέρων, αντί να σηκωθούν όρθιοι και να δείξουν τον ένοχο (τους ηθικούς αυτουργούς) δείχνουν τη Μοίρα.

Στις προσπάθειες κάποιων συλλογικοτήτων να μετατρέψουν αυτή την αδρανή δύναμη των πενθούντων σε δύναμη πίεσης για την κατάργηση της κατάστασης εξαίρεσης, βρίσκονται απέναντι σε συντετριμένους ανθρώπους που δεν πιστεύουν πια στην Δικαιοσύνη. Περισσότερο πιστεύουν στην ματαιότητα αυτού του κόσμου. Τους κατακλύζει η  απογοήτευση γιατί οι όποιες προσπάθειες δεν έχουν αποτέλεσμα. Γιατί αυτός ο κακόβουλος νόμος που ονομάζει όλους τους φόνους από τροχαίο, πλημμελήματα, στέκει εκεί 100 χρόνια τώρα, αγέρωχος, αμετακίνητος με μια μεταφυσική ισχύ! Σαν τις πλάκες του Μωυσή! Αμετάβλητος μέσα στις δεκαετίες, ενώ όλα γύρω μεταβάλλονται.

Στην χώρα μας καθημερινά κηδεύονται άνθρωποι κυρίως νέοι, με αιτία θανάτου το τροχαίο. Ούτε τους καταμετρούν πια σωστά. Γι αυτούς που πεθαίνουν λίγες μέρες μετά, στη εντατική, βάζουν άλλες αιτίες θανάτου (ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, πνευμονική εμβολή κα) για να μην καταμετρηθούν στους φονεύσιμους. Θύματα μιας θεσμικής βίας, θύματα του Νόμου, «φόνος εξ αμελείας». Ο νόμος αυτός είναι ένα φονικό όπλο κρυμμένο κάτω από τον μανδύα του κράτους. Υπεύθυνος για την ασυδοσία της βίας στους δρόμους. Χάρις σ αυτόν τον νόμο ο φόνος στην άσφαλτο επιτρέπεται! Ποιες δυνάμεις τον κρατούν αμετάβλητο και απαραβίαστο; Όσοι νοιώσανε την ανάσα του στο σβέρκο τους αρχίζουν και καταλαβαίνουν ότι σ αυτόν στηρίζονται ισχυρά συμφέροντα που οδηγούν στην συσσώρευση του αμύθητου πλούτου και την απόλυτη κυριαρχία.

Αυτή η κατάσταση εξαίρεσης, ειδικά για τον θάνατο στην άσφαλτο, αναδεικνύεται εντυπωσιακά από κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις όπως:

• Την επόμενη της αποκάλυψης ενός ηλεκτρονικού σκανδάλου, ο υπουργός Δικαιοσύνης δηλώνει: Από αύριο η εκδικητική πορνογραφία είναι κακούργημα. Και σωστά! Τόσο απλό ήταν!
• Τα φιλοζωικά σωματεία με τις κινητοποιήσεις τους σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα πέτυχαν ώστε: η θανάτωση ή ο βασανισμός ζώου, να τιμωρείται ως κακούργημα. Και σωστά!

Η θανάτωση και η βαρειά σωματική κακοποίηση του ανθρώπου εξακολουθεί να τιμωρείται  ως πλημμέλημα. Ως πότε; 

Ισμήνη Τσούτσια -Κουβίδη

(Βασικό βιβλίο αναφοράς: Homo Sacer, Giorgio Agaben)

*Διαφήμιση της BMW στην Ελλάδα που διακόπηκε με παρέμβαση του SOSTE (ΕΔΩ)

Υ.Γ. Το αυτοκίνητο για το οποίο μιλάμε, δεν είναι το αυτοκίνητο εργαλείο που πάμε στη δουλειά ή εκδρομές το Σαββατοκύριακο.

Είναι κάτι άλλο. Ένα κέλυφος φτιαγμένο από όνειρα, φθόνο, επιθετικότητα, φαντασιώσεις για μια υπέρβαση της πραγματικότητας προς μια ελευθερία χωρίς όρια, αισθήματα παντοδυναμίας κλπ. Και στο εσωτερικό αυτού του κελύφους, ένα βιολογικό όν εύθραυστο και εφήμερο.

Αυτό το αυτοκίνητο είναι αποτέλεσμα διαρκών αλληλεπιδράσεων του εσωτερικού χώρου με το κοινωνικό, πολιτιστικό, πολιτικό, ιδεολογικό περιβάλλον. Είναι το αυτοκίνητο που αγαπούν με πάθος και το υπερασπίζονται με όλα τα μέσα οι εμπνευστές του. Το έκαναν σήμα κατατεθέν της «ανάπτυξης» και τον θάνατο που σκορπάει γύρω το ονόμασαν παράπλευρες απώλειες.

Οι ιερείς αυτής της θρησκείας, οι δικαστές, μετά από ένα «απεταξάμην» «Δεν νομοθετούμε εμείς – αυτός είναι ο Νόμος» επαναλαμβάνουν αυτό που όλοι ξέρουν ότι θα ακούσουν:

«Φόνος εξ αμελείας». Αυτό είναι το μεγάλο σκάνδαλο τελικά!

Μεσολόγγι: Υγεία πάνω από όλα …και νέα αναβολή.

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Νέα αναβολή πήρε σήμερα για τρίτη φορά η πρωτόδικη εκδίκαση της υπόθεσης του θανατηφόρου τροχαίου με θύματα την Στεφανία Μουλαρά και τον Άκη Κάκο που έγινε στις 14 Οκτώβρη 2018 στο Νιοχώρι Αιτωλοακαρνανίας. (ΕΔΩ)

Σύμφωνα με βεβαίωση απο το Κέντρο Υγείας Αιτωλικού, που προσκόμισε στο τριμελές Πλημμελειοδικείο Μεσολογγίου ο συνήγορος του κατηγορουμένου, ο δράστης εμφάνισε την παραμονή της δίκης Οξεία Λοίμωξη του Αναπνευστικού.

Κατόπιν τούτου η εκδίκαση ματαιώθηκε και δόθηκε αναβολή. Μια νέα προσπάθεια (η τέταρτη) για την πρωτόδικη εκδίκαση θα επιχειρηθεί στις 12 Οκτωβρίου 2022.

 Υπενθυμίζουμε: πρώτος προσδιορισμός 20 Ιουνίου 2020, αναβολή, δεύτερος προσδιορισμός 24 Φεβρουαρίου 2021, αναβολή, τρίτος προσδιορισμός 6 Απριλίου 2022…

Αισίως η τέταρτη προσπάθεια θα συμπέσει με το κλείσιμο τεσσάρων χρόνων απο το φονικό συμβάν. Και μιλάμε μόνο για το πρωτόδικο…

Για τη Στεφανία και τον Άκη: 6 Απριλίου στο Μεσολόγγι.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Την Τετάρτη 6 Απριλίου 2022 στο τριμελές πλημμελειοδικείο Μεσολογγίου θα εκδικαστεί (;) η υπόθεση του τροχαίου εγκλήματος με θύματα την Στεφανία Μουλαρά 29 ετών και τον Άκη Κάκο 29 ετών, που πραγματοποιήθηκε στο Νιοχώρι Αιτωλοακαρνανίας το ξημέρωμα της 14^ης  Οκτώβρη 2018.

Ο δράστης, οδηγός ΙΧ, χωρίς άδεια οδήγησης, που σύμφωνα με τα αποτελέσματα εξετάσεων αίματος και ούρων από το εργαστήριο της ΕΛΑΣ οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ και ουσιών έριξε το αυτοκίνητο σε αρδευτικό κανάλι με αποτέλεσμα τον πνιγμό της Στεφανίας και του Άκη που επέβαιναν σ αυτό.

Ο δράστης «φυσικά» παραμένει από την πρώτη στιγμή ελεύθερος ενώ η υπόθεση ακολουθεί το «πεπρωμένο» των διαδοχικών αναβολών (πρώτος προσδιορισμός 20 Ιουνίου 2020, αναβολή, δεύτερος προσδιορισμός για τις 24 Φεβρουαρίου 2021, αναβολή, τρίτος προσδιορισμός για τις 6 Απριλίου 2022…).

Τρία χρόνια και έξι μήνες μετά η υπόθεση πιθανόν να εκδικαστεί πρωτόδικα αν δεν βρεθεί και πάλι κάποιος λόγος αναβολής (καμιά αναβολή δεν προέκυψε από αίτημα των οικογενειών των θυμάτων).

Για το φρικτό αυτό έγκλημα η αρμόδια εισαγγελέας Πρωτοδικών απήγγειλε στο δράστη κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος, για ανθρωποκτονίες από αμέλεια κατά συρροή. Δίωξη επίσης έχει ασκηθεί σε βαθμό πλημμελήματος για οδήγηση χωρίς άδεια και οδήγηση υπο την επήρεια αλκοόλ και ουσιών.

Όσον αφορά στην οδήγηση χωρίς άδεια η κυβέρνηση, δείχνοντας πόσο αξιολογεί την επικινδυνότητα της, φρόντισε να παραγραφεί με το Άρθρο 63 του  Νόμου 4689/2020 – «Παραγραφή και παύση ποινικής δίωξης: «Παραγράφεται το αξιόποινο και παύει η δίωξη των πλημμελημάτων, που έχουν τελεσθεί μέχρι και την 30.04.2020, κατά των οποίων ο νόμος, ως κύρια ποινή, απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας ή σωρευτικά κάποιες από τις παραπάνω ποινές». Με το ίδιο άρθρο κινδυνεύουν με παραγραφή κι άλλες αξιόποινες πράξεις του δράστη αν το δικαστήριο κάνει δεκτή την εισαγγελική πρόταση.

Υπό την επήρεια αλκοόλ

Σύμφωνα με τα έγγραφα της δικογραφίας η  αιμοληψία για ανίχνευση αλκοόλ στο αίμα του δράστη έγινε πολύ καθυστερημένα, έξι ολόκληρες ώρες μετά το συμβάν (στις 11 πμ) οπότε διαπιστώθηκε συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα 0.7gr/L, που ξεπερνά τα νόμιμα όρια.  Δεν λαμβάνεται όμως καθόλου υπ όψιν ότι σύμφωνα με τους ρυθμούς μεταβολισμού του αλκοόλ που είναι αποδεκτοί από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα,  αυτό σημαίνει ότι έξι ώρες πριν –την ώρα του συμβάντος, η συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα του δράστη υπερέβαινε το 1,5gr/L γεγονός που από μόνο του εκτόξευσε στα ύψη την πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαίο συμβάν. Αυτή η συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα οδηγού εικοσιπενταπλασιάζει τον κίνδυνο εμπλοκής του σε τροχαίο συμβάν. Πολύ περισσότερο αυξάνει βέβαια όταν αυτή συνδυάζεται και με χρήση ουσιών. Τα τροχαία εγκλήματα δεν πέφτουν από τον ουρανό και τα αυτοκίνητα δεν πέφτουν μόνα τους στα κανάλια.

Χρήση ουσιών

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της εξέτασης ούρων από το αρμόδιο δικαστήριο της ΕΛΑΣ ο δράστης βρέθηκε θετικός στο 11-nor-Δ9-tetrahydrocannabinol-9-9 carboxylic acid, ναρκωτική  ουσία της κατηγορίας των ψευδαισθησιογόνων- παραισθησιογόνων.

Ο νόμος 4139/2013 «περί εξαρτησιογόνων ουσιών» στο  Άρθρο 25 – Οδήγηση μεταφορικών μέσων   θεωρεί την πρόκληση θανατηφόρου τροχαίου από οδηγό υπό την επήρεια ουσιών σαν κακούργημα: «Αν από την πράξη αυτή προκλήθηκε θάνατος επιβάλλεται ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης μέχρι δέκα ετών». Ο νόμος αναφέρεται μονο στο ενδεχόμενο ενός θανάτου και όχι σε περισσότερους όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ούτε κάνει αναφορά στον συνδυασμό αλκοόλ και ουσιών.

Είναι απορίας άξιο πώς ο εκρηκτικός συνδυασμός όλων αυτών των παραγόντων, οδήγηση χωρίς άδεια , με χρήση ουσιών και λήψη αλκοόλ, που οδήγησε σε δυο φρικτούς θανάτους νέων ανθρώπων και άφησε πίσω του συντριμμένες δυο οικογένειες και ένα μικρό παιδί, την κόρη της Στεφανίας, στη σκέψη της κατηγορούσας αρχής κωδικοποιήθηκε στις πανομοιότυπες  για όλα τα τροχαία κατηγορίες: Πλημμέλημα –Ανθρωποκτονίες από Αμέλεια.

Αυτό που ζούμε σε κάθε δικαστήριο, ακόμα και στις πιο ακραίες περιπτώσεις πολύνεκρων τροχαίων εγκλημάτων είναι προκαθορισμένο μέσα από ένα νομικό πλαίσιο που όρισε η πολιτική εξουσία και διεκπεραιώνει η δικαστική, μέσα από μια πληθώρα νομοθετικών ρυθμίσεων έτσι που πάντα θα βρεθεί η κατάλληλη που θα λειτουργήσει  επ ωφελεία του δράστη.

Ο θύτης είναι ενώ τα θύματα ήταν. Αυτό το μήνυμα στέλνουν αυτοί που δεν χάνουν ευκαιρία να διατυμπανίζουν πως η ανθρώπινη ζωή αποτελεί απόλυτη αξία. Η ζωή των ζωντανών εννοούν και όχι οι ζωές που χάνονται.

Το έχουμε εισπράξει επανειλημμένα πως οι ζωές το δραστών έχουν απόλυτη αξία. Χθες ακόμα στα Χανιά ο οδηγός δράστης δυο φόνων 20χρονων παιδιών χωρίς άδεια κι αυτός, που τα χτύπησε τρέχοντας με 127 km/h  σ ένα δρόμο με όριο 40 km/h καταδικάστηκε για πλημμέλημα – ανθρωποκτονίες από αμέλεια, σε εξαγοράσιμη ποινή και με ανασταλτικό αποτέλεσμα μέχρι την εκδίκαση της έφεσης. Αυτό όταν σε άλλες χώρες αν συλληφθεί να τρέχει μ αυτή την ταχύτητα σε ένα τέτοιο δρόμο χωρίς να προκαλέσει τροχαίο θα οδηγηθεί στη φυλακή.

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα καλεί κάθε συλλογικότητα και κάθε πολίτη που αγωνίζεται για την οδική ασφάλεια και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια να εκφράσει την αλληλεγγύη του στις οικογένειες της Στεφανίας και του Άκη που θα υποστούν μια βασανιστική διαδικασία σ ένα θέατρο του παραλόγου που έχει καταδικάσει ισόβια τα θύματα και αναζητεί εμμονικά τρόπους για να διασφαλίσει την ασυλία των δραστών.

Υποστηρίζει το αίτημα  της αναβάθμισης των κατηγοριών σε κακούργημα, χωρίς αυταπάτες πως είναι πιθανόν να συμβεί.

Εκτός…  εκτός κι αν το Πλημμελειοδικείο Μεσολογγίου αποφασίσει να πραγματοποιήσει την Έξοδο από το φαύλο κύκλο που συντηρεί την αναπαραγωγή του τροχαίου εγκλήματος.

4 Απριλίου 2022

Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα 

 

Και όμως… από αμέλεια πήγαν τελικά κι ο Γιάννης με τη Στέλλα.

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

4 χρόνια, 7 μήνες και 13 μέρες μετά το θανάσιμο τραυματισμό του Γιάννη Στρογγυλού,της Στέλλας Μούσχου και του σκύλου τους έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης στις 17 Αυγούστου του 2017 εκδικάστηκε επιτέλους (μετά από αλλεπάλληλες αναβολές) πρωτόδικα η υπόθεση στο τριμελές Πλημμελειοδικείο Χανίων.

Για το πολύνεκρο συμβάν το δικαστήριο επέβαλε στο δράστη κατά συγχώνευση ποινή 6 ετών και 9 μηνών, εξαγοράσιμη προς 5 ευρώ την ημέρα και αποφάσισε να του παράσχει αναστολή μέχρι την επανεκδίκαση της υπόθεσης στο Εφετείο. Στο δράστη απαγορεύτηκε η οδήγηση μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.  Αν ο κατηγορούμενος αποφασίσει να εξαγοράσει την ποινή του θα πρέπει να πληρώσει ένα ποσόν περί τα 25.000 ευρω, η μη καταβολή του οποίου σύμφωνα με την τελευταία τροποποίηση (2021) του Ποινικού Κώδικα δεν οδηγεί σε έκτιση ποινής αλλά σε μεταβίβαση του χρέους στην Εφορεία…

Στον κατηγορούμενο είχαν αποδοθεί οι κατηγορίες: Ανθρωποκτονίας κατά συρροή από Αμέλεια, Διατάραξη των Συγκοινωνιών από Αμέλεια, Οδήγηση χωρίς άδεια οδήγησης.

Η πολιτική αγωγή ζήτησε από το Δικαστήριο την αναβάθμιση της κατηγορίας Διατάραξης συγκοινωνιών από πλημμέλημα σε κακούργημα και την αντικατάσταση της «αμέλειας» από τον «ενδεχόμενο δόλο»  καθώς από την πραγματογνωμοσύνη που διέταξε η Τροχαία και περιλαμβάνεται στην δικογραφία, διαπιστώθηκε ότι ο δράστης οδηγούσε με ταχύτητα 127km/h σε δρόμο με όριο ταχύτητας τα 40km/h κατά τη στιγμή που χτύπησε τα θύματα του, εκτόξευσε το Γιάννη 71 μέτρα, παρέσυρε τη Στέλλα 107 μέτρα πάνω στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου, επιτάχυνε μετά τη σύγκρουση φτάνοντας στα 170 km/h και ακινητοποιήθηκε τελικά όταν προσέκρουσε σε σταθμευμένη μοτοσικλέτα την οποία εκτίναξε δεκάδες μέτρα μακριά.

Το δικαστήριο μετά από πρόταση της εισαγγελέως απέρριψε το αίτημα αναβάθμισης της κατηγορίας εμμένοντας στο χαρακτηρισμό της Αμέλειας επειδή ο κατηγορούμενος, που στην απολογία του δήλωσε ο ίδιος πως την τελευταία φορά που κοίταξε το κοντέρ έτρεχε με 90 εως 100 km/h και πως δεν είχε ορατότητα, δήλωσε επίσης πως πίστευε πως μπορούσε να οδηγεί μ αυτήν την ταχύτητα χωρίς να δημιουργηθούν προβλήματα. Η δήλωση αυτή θεωρήθηκε ως το αποφασιστικό σημείο καθορισμού της πράξης του ως Αμέλειας (ο ορισμός της Αμέλειας όπως ελέχθη).

Διότι κατά το Δικαστήριο είσαι ότι πιστεύεις, όχι ότι κάνεις.

Η απόφαση αυτή στέλνει ένα σαφές μήνυμα στους χιλιάδες παραβατικούς των ελληνικών δρόμων: πως τα σήματα της Τροχαίας (ιδιαίτερα αυτά που αφορούν την Ταχύτητα- πρώτη αιτία θανάτου στους ελληνικούς δρόμους) και οι νόμοι δεν έχουν την παραμικρή σημασία. Σημασία έχει τι πιστεύεις εσύ. Ο πυροβολημένος πιλότος της ελληνικής ασφάλτου, το θρασύδειλο ανθρωπάκι που εγκαταλείπει τα θύματα του, ο κάθε φονιάς της ασφάλτου θεμελιώνει Δίκαιο με μια ομολογία Πίστης στις οδηγικές του ικανότητες.

Μέχρις ότου λοιπόν εμφανιστεί κάποιος θύτης που θα δηλώσει στο δικαστήριο πως «ΔΕΝ πίστευε πως ήταν ικανός να οδηγήσει» και όμως οδήγησε όλες οι υποθέσεις θα εξακολουθούν να εκδικάζονται ως πλημμελήματα συνέπειες Αμέλειας.

Για την ιστορία να σημειώσουμε πως το Δικαστήριο: αναγνώρισε πως ο «αμελής δράστης» είχε την αποκλειστική ευθύνη για τους φόνους, υιοθέτησε πλήρως την πραγματογνωμοσύνη που συντάχθηκε με εντολή της Τροχαίας, δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στον «αμελή δράστη», για τον οποίο απεφάνθη πως δεν είχε άδεια οδήγησης, προφανώς λόγω αμελείας, αλλά έπαψε τη δίωξη γι αυτό γιατί  στο μεταξύ είχε παραγραφεί από τις αλλεπάλληλες αναβολές. Όλα αυτά μαζί για να φτάσουμε στην εξαγορά της ποινής προς 12.500 ευρώ ανά θύμα…

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα επαναλαμβάνει την έκκληση προς όλους του χρήστες του οδικού δικτύου: Προσοχή, ο φόνος στην άσφαλτο δεν τιμωρείται!

Κυκλοφορείτε στο δρόμο με δικιά σας ευθύνη!!!

Η Στέλλα, ο Γιάννης και το σκυλάκι τους θάναι πάντα εδώ να μας το θυμίζουν.

 

Για τη Στέλλα και το Γιάννη: 30 Μαρτίου στα Χανιά.

Ετικέτες

TAXYTHTA

Την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2022, στο τριμελές πλημμελειοδικείο Χανίων έχει οριστεί για μια ακόμα φορά η πρωτόδικη (!) εκδίκαση  του θανατηφόρου τροχαίου εγκλήματος με θύματα την Στέλλα Μούσχου 20 ετών, το Γιάννη Στρογγυλό 19 ετών και το σκυλί τους, που περπατούσαν μπροστά στο Πολυτεχνείο Κρήτης στις 17 Αυγούστου 2017.

Η υπόθεση αυτή τη φορά έχει οριστεί 7^η στο πινάκιο, γεγονός που σημαίνει πως οι πιθανότητες διεξαγωγής της είναι αυξημένες, χωρίς βέβαια τίποτα να είναι σίγουρο …

Αισίως συμπληρώνονται 4 χρόνια, 7 μήνες και 13 ημέρες χωρίς να έχει εκδικαστεί το πρωτόδικο (!).

Δεδομένου ότι έχουμε να κάνουμε με ένα τόσο “ελαφρύ αδίκημα”: η υπόθεση ορίστηκε αρχικά να εκδικαστεί στο Πλημμελειοδικείο Χανίων στις 22 Μαρτίου 2019, αλλά… τοποθετήθηκε 32^ηστο πινάκιο σε σύνολο 34 με αποτέλεσμα να αναβληθεί «λόγω παρελεύσεως του ωραρίου». Με χαρακτηριστική άνεση  προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ένα ολόκληρο χρόνο μετά, στις 13 Μαρτίου 2020 αλλά μια ημέρα πριν τη δίκη ανακοινώθηκαν τα μέτρα περιορισμού λειτουργίας των δικαστηρίων (λόγω COVID) και η υπόθεση μια και δεν κινδύνευε με παραγραφή δεν εκδικάστηκε… Χαλαρά προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ενάμιση χρόνο μετά στις 29 Οκτωβρίου 2021 οπότε αναβλήθηκε και πάλι. Παρότι την τελευταία φορά ζητήθηκε αναβολή από την πλευρά των θυμάτων, η υπόθεση και πάλι είχε τέτοια θέση στο πινάκιο που δεν επρόκειτο να εκδικαστεί. Αυτά σε επαρχιακό δικαστήριο, όπου κατά τεκμήριο οι υποθέσεις εκδικάζονται νωρίτερα απ ότι στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, για μια υπόθεση που η ολοκλήρωση της δικογραφίας και η απόδοση των όποιων κατηγοριών δεν καθυστέρησε, έχει φθάσει στον 5^ο χρόνο χωρίς να εκδικαστεί!

Ας ελπίσουμε πως την Τετάρτη, 1687 μέρες μετά το πολύνεκρο συμβάν που συντάραξε το πανελλήνιο θα λήξει επιτέλους αυτή η «εκκρεμότητα». (σε βάθος χρόνου κάποτε θα υπάρξει φυσικά και το Εφετείο).

Ο φόνος στην άσφαλτο δεν τιμωρείται!!!

Ο δράστης οδηγός ΙΧ, με ταχύτητα 127km/h σ ένα δρόμο με όριο τα 40km, αφού χτύπησε τα παιδιά επιτάχυνε στα 170 km/h και σταμάτησε αναγκαστικά μετά από σύγκρουση με σταθμευμένο όχημα (στοιχεία από τη δικογραφία –πραγματογνώμονας της Τροχαίας).

Αυτή η παραβατική συμπεριφορά, μ αυτά τα αποτελέσματα, θεωρήθηκαν από την εισαγγελία Χανίων απλή «αμέλεια». Έτσι στο δράστη έχουν αποδοθεί κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος: Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και φυσικά δεν κρατήθηκε ούτε στιγμή.

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα έχει θέσει επανειλημμένα, χωρίς ανταπόκριση, στους «αρμόδιους» τόσο το θέμα του επιπέδου των κατηγοριών που αποδίδονται στους δράστες τροχαίων εγκλημάτων (τα οποία αυτόματα χαρακτηρίζονται πλημμελήματα) όσο και το θέμα των αλλεπάλληλων αναβολών και της μη πρόταξης στα πινάκια των δικαστηρίων των υποθέσεων ανθρωποκτονιών και σοβαρών τραυματισμών.

Η υπόθεση του φόνου της Στέλλας και του Γιάννη αποτελεί εμβληματική υπόθεση αναμέτρησης δύο κόσμων. Αυτού της υπεράσπισης της ανθρώπινης Ζωής σαν απόλυτης αξίας και αυτού της προώθησης και υπεράσπισης της μηχανοκίνησης χωρίς κανένα πρόσχημα και της αντιμετώπισης των θανάτων και των τραυματισμών στο δρόμο σαν αναπόφευκτης παράπλευρης απώλειας.

Αν ο φόνος της Στέλλα, του Γιάννη και του σκύλου τους δεν αποτελεί κακούργημα, κανένα τροχαίο στην Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να θεωρηθεί κακούργημα.

Είναι προφανές πως οποιαδήποτε ποινή δεν πρόκειται να φέρει πίσω τις ζωές των παιδιών που τόσο άδικα χάθηκαν, ούτε θα απαλύνει την οδύνη των δικών τους ανθρώπων.

Όμως ο καθένας καταλαβαίνει τι μήνυμα εκμπέμπει η Πολιτεία και η Δικαιοσύνη προς τα θύματα αλλά και προς τον δράστη αυτού αλλά και κάθε μελλοντικού τροχαίου συμβάντος.

Τα τροχαία εγκλήματα, που με τόση σφοδρότητα επανέκαμψαν ιδιαίτερα στην Κρήτη μετά την άρση των περιορισμών στην κυκλοφορία δεν απαιτούν μόνο φυσικούς αυτουργούς. Προυποθέτουν την ύπαρξη ηθικών αυτουργών που τα βαφτίζουν πλημμελήματα, προιόντα της τύχης, αμέλειας, κακιάς στιγμής και οποιουδήποτε άλλου παράγοντα που θα θεμελιώσει το ανεύθυνο και το ατιμώρητο του κάθε φονιά οδηγού.

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα καλεί κάθε συλλογικότητα και κάθε πολίτη που αγωνίζεται για την οδική ασφάλεια και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια να εκφράσει την αλληλεγγύη του στις οικογένειες των θυμάτων που θα υποστούν ακόμα μια φορά μια βασανιστική διαδικασία σ ένα θέατρο του παραλόγου που έχει καταδικάσει ισόβια τις οικογένειες των θυμάτων και αναζητεί εμμονικά τρόπους για να διασφαλίσει την ασυλία των δραστών.

– Όχι στη νομιμοποίηση των τροχαίων εγκλημάτων.  

– Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους.

28 Μαρτίου 2022

Πανελλαδικός  σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

ΥΓ. Να επισημάνουμε πως το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα στη διάρκεια της διαδικασίας αν θέλει να αναβαθμίσει την κατηγορία από πλημμέλημα σε κακούργημα.

Σημειώνουμε επίσης πως 4 χρόνια και 7 μήνες μετά ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί τα έργα ασφαλούς διαμόρφωσης της εισόδου του Πολυτεχνείου Κρήτης, που ανακοινώθηκαν μετά το φόνο της Στέλλας και του Γιάννη, μετά από αγώνα των οικογενειών τους. Έργα που κανονικά έπρεπε να έχουν πραγματοποιηθεί πριν από την έναρξη της λειτουργίας του εδώ και δεκαετίες. Η Διοίκηση του Πολυτεχνείου Κρήτης και η Περιφέρεια Κρήτης ας μη παριστάνουν τους τεθλιμμένους συγγενείς γιατί αυτό δεν καλύπτει τις σημαντικές δικές τους ευθύνες γι αυτή την τραγωδία.

Πόσες δικαστικές αναβολές χρειάζονται για να τεμαχιστεί μια πόλη και να καταστραφεί ένας υγρότοπός της;

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΔΑΚΤΥΛΙΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Γιάννινα: Όταν, πριν 4 χρόνια, η Δημοτική και η Περιφερειακή Αρχή αποπειράθηκαν να εγκρίνουν τις επικίνδυνες, δήθεν μελέτες, για την κατασκευή του «δακτυλίου», προσφύγαμε κατά της εγκριτικής  απόφασης του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ζητώντας να συμπεριληφθεί στη μελέτη ώστε να βελτιωθεί και το υπάρχον τμήμα του δακτυλίου (Περιφερειακός, Γεννηματά, Βογιάνου, Κ.Μεσαρέ), προκειμένου να θεραπευτεί, όσο είναι δυνατόν, το τεράστιο πρόβλημα του πλήθους «τροχαίων συμβάντων» στις ταχείας κυκλοφορίας οδούς και για να αποκατασταθεί ο υγρότοπος Τσαμαρά δίπλα στην Λαγκάτσα.

Ο τότε Υπουργός Περιβάλλοντος, ακολουθώντας την  νομιμότητα, εξέδωσε απόφαση ακύρωσής της παράνομης μελέτης και ζήτησε συνολική ΜΠΕ για ολόκληρο τον δακτύλιο. Όμως η Δημοτική Αρχή, συνεχίζοντας τις σκανδαλώδεις επιλογές του παρελθόντος, προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα και να ακυρωθεί η Υπουργική Απόφαση. Το ΣΤΕ, δικαιώνοντας τον αγώνα των πολιτών απέρριψε την Αίτηση του Δήμου και ο Δήμος απέσυρε την Αίτηση Ακύρωσης. Έκτοτε, με «περίτεχνες» μεθοδεύσεις οι επικεφαλής τοπικοί άρχοντες και των 3 επιπέδων αποπειρώνται να παρακάμψουν τη νομιμότητα και ξανα-ενέκριναν φωτοτυπία της ακυρωθείσας Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων!!! Το θέμα έφτασε μέχρι και την Ελληνική Βουλή αλλά οι αρμόδιοι αντί να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον και τις ανάγκες των πολιτών συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο.

Μετά από αυτό, το 2019, οι κάτοικοι προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αποκαλύπτοντας τη μεθόδευση και ζητώντας να ξανα-ακυρωθεί η …ακυρωθείσα Μελέτη! Ορίστηκε δικάσιμος για το 2019 (!!!) και από τότε έχουν δοθεί (6!!!) αναβολές, που δεν ζητήσαμε εμείς. Η τελευταία δόθηκε στις 16-3-2022 για 21-9-2022(!!!), για όταν δηλαδή θα έχουν πιθανώς προλάβει να τσιμεντώσουν τον υγρότοπο δημιουργώντας τετελεσμένα.

Δεν υπήρχε λοιπόν πλέον άλλη διέξοδος παρά η επίκληση της νομιμότητας σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο. Πριν 10 ημέρες, ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος, η Επιτροπή Κατοίκων Κ.Μεσαρέ και ένας συμπολίτης μας με ειδίκευση στην προστασία του περιβάλλοντος και στην τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας προσφύγαμε στα αρμόδια όργανα της χρηματοδοτούσας Ε.Ε. καταγγέλλοντας τις πρωτοφανείς μεθοδεύσεις που θα τεμαχίσουν παράνομα τον αστικό ιστό χωρίς προβλέψεις ασφάλειας για τους πολίτες αλλά και ό,τι απέμεινε από το παραλίμνιο οικοσύστημα στην περιοχή αυτή, ζητώντας την έγκαιρη παρέμβασή τους.

Προκαλεί θλίψη και ερωτηματικά το γεγονός πως ο Δήμος, η Περιφέρεια και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση στάθηκαν εχθρικά στην ρητή  εντολή της Υπουργικής Απόφασης και του ΣΤΕ για την προστασία των πολιτών και του περιβάλλοντος από περαιτέρω υποβάθμιση. Είναι αδιανόητο να αρνούνται πεισματικά νόμιμες, κοινά αποδεκτές και ωφέλιμες για την πόλη λύσεις με ευρωπαϊκά προγράμματα, με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης του δακτυλίου, «καίγοντας» και αυτή την  ευκαιρία που τους έδωσε η ανωτέρω Υπουργική Απόφαση για την βελτίωση των εγκληματικών εμπνεύσεων αστικών οδών Γεννηματά, Βογιάνου, Κ.Μεσαρέ και της πολυαίμακτης «Περιφερειακής» οδού.

Είναι άραγε τόσο υπερήφανοι για τις κάθε μορφής παρανομιών κατά την κατασκευή των οδών του υπάρχοντος δακτυλίου και από τις ολέθριες επιδόσεις του που σωρεύει δεκάδες τροχαία με νεκρούς και τραυματίες κάθε χρόνο και επαναλαμβάνουν τις ίδιες «μεθόδους»;

Θα έχουν κάνει το καθήκον τους αν καταφέρουν να αποτελειώσουν ακόμη έναν υγρότοπο (βλέπε σχετικές δορυφορικές εικόνες του Τσαμαρά τα έτη 2009-2016 με πρόσφατα μπαζώματα και επακόλουθη υπερχείλιση) αντί να σχεδιάσουν, σύμφωνα με σύγχρονες ευρωπαϊκές προδιαγραφές, μία πράσινη υποδομή αποτροπής πλημμυρών και νησίδα βιοποικιλότητας τώρα που η κλιματική αλλαγή μας χτυπάει δυνατά την πόρτα;

• Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων
• Επιτροπή Κατοίκων Κενάν Μεσαρέ

Προσοχή: ο φόνος στην άσφαλτο δεν τιμωρείται! Κυκλοφορείτε στο δρόμο με δικιά σας ευθύνη!!!

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Προσοχή: ο φόνος στην άσφαλτο δεν τιμωρείται!
Κυκλοφορείτε  στο δρόμο με δικιά σας ευθύνη!!!

Τρείς υποθέσεις πολύνεκρων τροχαίων θα εκδικαστούν(;) στο αμέσως προσεχές διάστημα στην Αθήνα, τα Χανιά και το Μεσολόγγι. Υποθέσεις με συνολικά επτά νεκρούς, τρείς, δύο και δύο, όλους νέους, που έχασαν τη ζωή τους από δολοφονικές οδηγικές συμπεριφορές στο Ριζόμυλο Μαγνησίας το 2014, στα Κουνουπιδιανά Χανίων το 2017 και στο Νιοχώρι Αιτωλοακαρνανίας το 2018.

Όποιος θέλει να καταλάβει γιατί δεν πρόκειται να σταματήσουν σ αυτή τη χώρα τα τροχαία, ας έρθει να παρακολουθήσει μια από τις υποθέσεις.

Κοινός παρονομαστής σ όλες: η δίωξη είναι σε βαθμό πλημμελήματος, για ανθρωποκτονία από αμέλεια, ακόμα κι αν ο οδηγός ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών. Σ όλες τις υποθέσεις είχαμε πολλαπλές αναβολές. Σ όλες τις υποθέσεις οι ποινές είναι (ή θα είναι) εξαγοράσιμες ή με αναστολή. Σ όλες τις υποθέσεις από κανένα δράστη δεν αφαιρέθηκε (ούτε θα αφαιρεθεί) η άδεια οδήγησης. Κανένας δράστης δεν κρατήθηκε ούτε μία ημέρα.

– Όχι στη νομιμοποίηση των τροχαίων εγκλημάτων.  

– Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους.

Πανελλαδικός  σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

11 Μαρτίου 2022, Αθήνα.

Στον Άρειο Πάγο θα εκδικαστεί η αίτηση αναίρεσης του οδηγού νταλίκας Βασίλης Βασιλάκου  κατά της απόφασης καταδίκης του από το Τριμελές Εφετείο Λάρισας( 9/3/2021).  Ο «οδηγός» που στις 23  Ιουλίου 2014, μεταξύ Ριζομύλου και Στεφανοβικείου (Μαγνησία)  προκάλεσε το θάνατο του 20χρονου Φίλιππου Καπανιάρη και των αδερφών Ιωάννας και Κατερίνας Κουτσιαρή 18 και 21 ετών. Ο «άνθρωπος»  που δεν έχει παραστεί σε κανένα δικαστήριο, αλλά λίγες ημέρες μετά το συμβάν βγήκε στην τηλεόραση σε εκπομπή του κ Στρόιτερ για να δηλώσει πως « δεν αισθάνεται δολοφόνος», τώρα αισθάνεται αδικημένος.

Σκότωσε τρία νέα παιδιά, άφησε χωρίς παιδί δύο οικογένειες και ο ίδιος ζεί (και οδηγεί πάντα επαγγελματικό όχημα) χωρίς καμιά συνέπεια.

Οδηγώντας υπέρβαρο όχημα, παραβιάζοντας το ωράριο βγήκε στο αντίθετο ρεύμα και θέρισε τα τρία παιδιά που επέστρεφαν  με το αυτοκίνητο στο χωριό τους

Για το φρικτό αυτό έγκλημα η Δικαστικές Αρχές αρνήθηκαν σθεναρά την παραπομπή του δράστη για κακούργημα με βάση το νόμο για διατάραξη συγκοινωνιών. Ο δράστης καταδικάστηκε, για τρία … πλημμελήματα «κατά συρροή ανθρωποκτονίες από αμέλεια»  πρωτόδικα σε  7 έτη  από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου,  ενώ το Εφετείο τηρώντας τα έθιμα μείωσε την ποινή σε 5 έτη παρότι του καταλόγισε την αποκλειστική ευθύνη. Ικανοποιώντας δε το αίτημα του μετέτρεψε την ποινή σε εξαγοράσιμη ώστε να μην εκκρεμεί έστω μια ποινή με αναστολή αν τυχόν «ξανααμελήσει» και πάλι και ξαναθερίσει μερικές ζωές και καταδικάσει σε ισόβια κι άλλες οικογένειες.

Να πούμε πως δεν θα μας εκπλήξει οποιαδήποτε απόφαση;

Ξέρουμε πια πολύ καλά πως η αξία μιας ζωής που χάνεται από τροχαίο έγκλημα έχει πιάσει πάτο στο χρηματιστήριο αξιών  της Πολιτείας και της Δικαιοσύνης.

30 Μαρτίου 2022, Χανιά.

Στο τριμελές πλημμελειοδικείο Χανίων θα εκδικαστεί (;) πρωτόδικα (!) η υπόθεση του θανατηφόρου τροχαίου εγκλήματος με θύματα την Στέλλα Μούσχου 20 ετών, το Γιάννη Στρογγυλό 19 ετών και το σκυλί τους, που περπατούσαν μπροστά στο Πολυτεχνείο Κρήτης στις 17 Αυγούστου 2017.

Ο δράστης οδηγός ΙΧ με ταχύτητα 127km/h σ ένα δρόμο με όριο τα 40km, αφού χτύπησε τα παιδιά επιτάχυνε στα 170 km/h και σταμάτησε αναγκαστικά μετά από σύγκρουση με σταθμευμένο όχημα (στοιχεία από τη δικογραφία –πραγματογνώμονας της Τροχαίας).

Αυτή η παραβατική συμπεριφορά, μ αυτά τα αποτελέσματα, θεωρήθηκαν από την εισαγγελία Χανίων προιόν «αμέλειας». Έτσι στο δράστη έχουν αποδοθεί κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος: Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και φυσικά δεν κρατήθηκε ούτε στιγμή.

Δεδομένου ότι έχουμε να κάνουμε με ένα τόσο “ελαφρύ αδίκημα”: η υπόθεση ορίστηκε αρχικά να εκδικαστεί στο Πλημμελειοδικείο Χανίων στις 22 Μαρτίου 2019, αλλά… τοποθετήθηκε 32^ηστο πινάκιο σε σύνολο 34  με αποτέλεσμα να αναβληθεί «λόγω παρελεύσεως του ωραρίου». Με χαρακτηριστική άνεση  προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ένα ολόκληρο χρόνο μετά, στις 13 Μαρτίου 2020 αλλά μια ημέρα πριν τη δίκη ανακοινώθηκαν τα μέτρα περιορισμού λειτουργίας των δικαστηρίων (λόγω COVID) και η υπόθεση μια και δεν κινδύνευε με παραγραφή δεν εκδικάστηκε… Χαλαρά προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ενάμιση χρόνο μετά στις 29 Οκτωβρίου 2021 οπότε αναβλήθηκε και πάλι. Παρότι την τελευταία φορά ζητήθηκε αναβολή από πλευρά θυμάτων, η υπόθεση και πάλι είχε τέτοια θέση στο πινάκιο που δεν επρόκειτο να εκδικαστεί.

Αισίως συμπληρώθηκαν 4 χρόνια και 7 μήνες χωρίς να έχει εκδικαστεί το πρωτόδικο, σε επαρχιακό δικαστήριο, σε μια υπόθεση που η ολοκλήρωση της δικογραφίας και η απόδοση των όποιων κατηγοριών δεν καθυστέρησε. Κάποτε… βέβαια η υπόθεση θα φτάσει και στο Εφετείο.

6 Απριλίου 2022, Μεσολόγγι.

Στο τριμελές πλημμελειοδικείο Μεσολογγίου θα εκδικαστεί (;) η υπόθεση του τροχαίου εγκλήματος με θύματα την Στεφανία Μουλαρά 29 ετών και τον Άκη Κάκο 29 ετών, στο Νιοχώρι Αιτωλοακαρνανίας στις 14 Οκτώβρη 2018.

Ο δράστης, οδηγός ΙΧ, χωρίς άδεια οδήγησης, που σύμφωνα με τις εργαστηριακές εξετάσεις από το εργαστήριο της ΕΛΑΣ οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ και ουσιών έριξε το αυτοκίνητο σε αρδευτικό κανάλι με αποτέλεσμα τον πνιγμό των δύο επιβαινόντων στο πίσω κάθισμα θυμάτων.

Όπως είναι φυσιολογικό η αρμόδια εισαγγελέας επέλεξε να μη κάνει χρήση του νόμου 4139/2013 «περί εξαρτησιογόνων ουσιών» που θεωρεί την πρόκληση θανατηφόρου τροχαίου από οδηγό υπό την επήρεια ουσιών σαν κακούργημα («Αν από την πράξη αυτή προκλήθηκε θάνατος επιβάλλεται ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης μέχρι δέκα ετών») αλλά να παραπέμψει το δράστη για «ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή» κατηγορία σε βαθμό πλημμελήματος. Φυσικά και ο δράστης δεν κρατήθηκε ούτε στιγμή ενώ η δικαστική αντιμετώπιση του ανοίγει νέους δρόμους στα δικαιώματα των μεθυσμένων και υπό την επήρεια ουσιών οδηγών.

Να σημειώσουμε ότι η υπόθεση ως είθισται ακολουθεί το «πεπρωμένο» των διαδοχικών αναβολών (πρώτος προσδιορισμός 20 Ιουνίου 2020, αναβολή για τις 24 Φεβρουαρίου 2021, αναβολή για τις 6 Απριλίου 2022…), ενώ υπάρχει ακόμα μια χονδροειδής «παράλειψη»: σύμφωνα με τα έγγραφα της δικογραφίας για ανίχνευση αλκοόλ στο αίμα του δράστη έγινε αιμοληψία έξι ώρες μετά το συμβάν οπότε διαπιστώθηκε BAC 0.7gr/L.  Δεν λαμβάνεται φυσικά υπ όψιν ότι, αν ληφθούν υπ όψη οι παγκόσμια αποδεκτοί ρυθμοί μεταβολισμού του αλκοόλ αυτό σημαίνει ότι έξι ώρες πριν –την ώρα του συμβάντος, η συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα του δράστη υπερέβαινε το 1,5gr/L γεγονός που από μόνο του (πολύ περισσότερο και με την χρήση ουσιών) εκτόξευσε στα ύψη την πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαίο συμβάν.

Αλλά τώρα μιλάμε για ψιλά γράμματα. Ας μείνουμε στο δικονομικά σημαντικό: και εδώ, όπως και στις προηγούμενες περιπτώσεις, είχαμε να κάνουμε με έναν …αμελή.

……………………………………………………………………………………………………………………….

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα καλεί κάθε συλλογικότητα και κάθε πολίτη που αγωνίζεται για την οδική ασφάλεια και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια να εκφράσει την αλληλεγγύη του στις οικογένειες των θυμάτων που θα υποστούν ακόμα μια φορά μια βασανιστική διαδικασία σ ένα θέατρο του παραλόγου που έχει καταδικάσει ισόβια τα θύματα και αναζητεί εμμονικά τρόπους για να διασφαλίσει την ασυλία των δραστών.

 

Τροχαία Εγκλήματα: «Εις τόν κάλαθον των αχρήστων»

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Το θέμα Τροχαία Εγκλήματα και Δικαιοσύνη μας έχει απασχολήσει επανειλημμένα και εξακολουθεί δυστυχώς να απασχολεί τις οικογένειες των θυμάτων αλλά να μη «συγκινεί» τις πολιτικές και δικαστικές αρχές.

Πριν λίγο καιρό η Καθημερινή ανατύπωσε μια έκδοση της εφημερίδας 100 χρόνια πριν. Πρόκειται για το Φύλλο 242 της Τρίτης 19 Μαίου 1920. (Α έτος κυκλοφορίας της εφημερίδας).

Στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας διαβάζουμε τα παρακάτω:  

«ΟΛΙΓΟΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ

Επιστολογράφος εκ Θεσσαλονίκης «πρόθυμος να μας γνωρίση το όνομα του, αν χρειασθή» – μας καταγγέλει ότι «ευρισκόμενος εκεί ο πρώην Β. Επίτροπος κ. Κούνδουρος παρουσιάσθη μίαν ημέραν εις το Στρατοδικείον, όπου δεν γνωρίζω τίνι δικαιώματι εζήτησε να τω προσαγάγωσι μίαν δικογραφίαν κάποιου οδηγού αυτοκινήτων κατηγορουμένου, αν δεν απατώμαι, επί φόνω εξ αμελείας. Η εν λόγω δικογραφία εδόθη εις τον κ. πρώην Β. Επίτροπον άνευ ουδεμίας αντιρρήσεως, ούτος δε και παρουσία του γραμματέως τουΣτρατοδικείου κ. Φωτοπούλου έσχισε αυτήν ειπών:

-Εις τόν κάλαθον των αχρήστων.

Απιστούντες προς την επί του παρόντος ανώνυμον καταγγελίαν, την παραδίδομεν εις τους αρμοδίους προς ανάκρισιν.»

Αυτά συνέβαιναν έναν αιώνα πριν… Με ελάχιστο αριθμό αυτοκινήτων. Χωρίς ΚΟΚ και «ειδική ποινική νομοθεσία» αλλά με τον φόνο στην άσφαλτο να έχει ήδη βαφτιστεί «φόνος εξ αμελείας». Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Η προστασία των δραστών έφτανε στο σημείο να σχίζονται δικογραφίες και να πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων…

Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα έναν αιώνα μετά;

Οι φόνοι και οι σοβαροί τραυματισμοί παραμένουν πάντα πλημμελήματα «εξ αμελείας».

Φυσικά και δεν σχίζονται δικογραφίες. Απλά κάποιες υποθέσεις μπορεί να αρχειοθετηθούν (ΕΔΩ) ή και να παραγραφούν. Με νομοθετικές ρυθμίσεις (ΕΔΩ)  ή με διαρκείς αναβολές.

Αλλά για όσες τελεσιδικήσουν, εκεί γύρω στα οκτώ χρόνια μετά, βαρύς θα πέσει ο πέλεκυς της Τυφλής Δικαιοσύνης. Μπορεί και 18 μήνες με αναστολή για ένα θανατηφόρο, μπορεί και πέντε χρόνια εξαγοράσιμα για ένα πολύνεκρο με δύο ή και τρείς νεκρούς ή και με εγκατάλειψη του θύματος. Μιλάμε βέβαια για τις υποθέσεις που σύμφωνα με την απόφαση την αποκλειστική υπαιτιότητα είχε ο δράστης. Ο οποίος πάντα ακόμα και αν τυγχάνει «καθ υποτροπήν αμελής», ποτέ δε θα στερηθεί ούτε για μια ώρα την άδεια οδήγησης του.

Ένα αιώνα μετά είναι πλέον καιρός η χώρα μας να τιμήσει την μνήμη του πρωτοπόρου θεμελιωτή του Ελληνικού Δικαίου της τροχαίας εγκληματικότητας, αείμνηστου Κούνδουρου. Το υπουργείο Δικαιοσύνης (που 3 μήνες δεν απαντά καν στο αίτημα συνάντησης του συλλόγου μας) θα μπορούσε τουλάχιστον  να οργανώσει μια ημερίδα στο όνομα του και να μην αρκείται απλά να παρακολουθεί το πέταγμα εκατοντάδων ζωών κάθε χρόνο «εις τον κάλαθον των αχρήστων»

Γιώργος Κουβίδης