Σταμάτα, Σκέψου, Δράσε: η οδική ασφάλεια στο Μαθητικό Φεστιβάλ Ψηφιακής Δημιουργίας.

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Aπo 18 έως και 21 Απριλίου 2018 θα πραγματοποιηθεί το 8ο Μαθητικό Φεστιβάλ Ψηφιακής Δημιουργίας (https://www.facebook.com/digifest.info/) παράλληλα σε Άγιο Νικόλαο, Αγρίνιο, Ηράκλειο, Ιωάννινα, Καβάλα, Καλαμάτα, Κέρκυρα,  Λάρισα,  Μυτιλήνη, Πάτρα, Πύργο Ηλείας, Σύρο, Τρίκαλα και Χανιά. Πρόκειται για μια συνάντηση στην οποία συμμετέχουν μαθητές και μαθήτριες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που καλούνται να παρουσιάσουν μαθητικά ψηφιακά έργα που έχουν δημιουργήσει κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους σε μαθήματα Πληροφορικής ή σε εκπαιδευτικές δράσεις με χρήση εργαλείων Πληροφορικής.

Πρόκειται για έναν θεσμό μη διαγωνιστικό που τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας που στοχεύει στην ενίσχυση της δημιουργικότητας των μαθητών, στην ανάδειξη των ψηφιακών, προγραμματιστικών και κατασκευαστικών τους δεξιοτήτων καθώς και στην προβολή των καινοτόμων ιδεών τους στην ευρύτερη κοινωνία. Η συμμετοχή αυξάνει κάθε χρόνο και στο φετινό φεστιβάλ περιλαμβάνουν τα είδη:

Animation, Δημιουργία και επεξεργασία βιντεοταινίας, Εκπαιδευτική ρομποτική, Ηχητικές συνθέσεις με ηχογράφηση και επεξεργασία ήχου, Κόμικ, Παιχνίδι, Παρουσίαση παραδόσεων, συνηθειών και καλλιτεχνικής δημιουργίας μέσω μαθητικών ιστοσελίδων (websites, blogs, wikis, social media), Προγραμματισμός, Πολυμέσα.
Διαβάζοντας κανείς το τριήμερο πρόγραμμα του φεστιβάλ στο Ηράκλειο Κρήτης(http://ira.digifest.info/),  θα εντυπωσιαστεί  σίγουρα από τον αριθμό των συμμετοχών, την ποικιλία των μορφών αλλά και την επιλογή των θεμάτων.

Το θέμα της οδικής ασφάλειας, φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει.

Απ όσα μπορούσαμε να δούμε (κάποια είναι «κλειδωμένα» στο you tube και ελπίζουμε να δημοσιοποιηθούν μετά το φεστιβάλ) ιδιαίτερα σημαντικό πιστεύουμε πως είναι το βίντεο με τίτλο Σταμάτα, Σκέψου, Δράσε το οποίο κατασκεύασαν και με το οποίο συμμετέχουν στο φεστιβάλ οι μαθητές του Γενικού Λυκείου Γαζίου στα πλαίσια του μαθήματος της ερευνητικής εργασίας  πάνω στο θέμα της οδικής ασφάλειας, θέμα μείζονος σημασίας για τη χώρα μας και ιδιαίτερα για την Κρήτη. Συγχαρητήρια στους μαθητές που επιμελήθηκαν το βίντεο: Σπαχίου Ν., Σταματάκη Α., Τσιτσές Ι., Φραγκάκη Κ., την υπεύθυνη καθηγήτρια Χρ. Φουκαράκη και όλα τα παιδιά που συμμετείχαν. Το βίντεο έχει αναρτηθεί από τον Τομέα Πρόληψης Ατυχημάτων και στην ιστοσελίδα του ΕΚΑΒ.

Advertisements

Θάθελα να πω στον οδηγό: γιατί μου σκότωσε τη Μαμά μου;

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Στην εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων που διοργάνωσε  στο Ηράκλειο Κρήτης ο SOS Τροχαία Εγκλήματα, ένα μικρό παιδί ζήτησε να μιλήσει στην κάμερα του τοπικού καναλιού CRETA. Πριν  τεσσεράμισι  χρόνια, όταν ακόμα ήταν μωρό, είχε χάσει την μητέρα του σε τροχαίο.

Ας ακούσουμε τι ήθελε να πει:

“Θάθελα να πω στον οδηγό

γιατί μου σκότωσε τη μαμά μου,

γιατί έτρεχε,

και γιατί έπινε αλκοόλ”.

Τα ερωτήματα θα μείνουν φυσικά αναπάντητα.

Όχι μόνο από τον οδηγό.

Και απο την Πολιτεία.

Και απο τη Δικαιοσύνη.

Και απο την Κοινωνία.

Ένα μικρό παιδί μεγαλώνει, χωρίς τη μητέρα του, αλλά και μ αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα να το βασανίζουν.

Ποιόν ενδιαφέρει;

Απο πότε ένας ενήλικας, μια κοινωνία, ένα κράτος οφείλει να απαντά στα ερωτήματα των παιδιών;

Που να χωρέσει το παιδικό μυαλό ότι “από αμέλεια” του σκότωσε την μαμά του, αυτός που έτρεχε μεθυσμένος;

Φέτος οι στατιστικές είναι αισιόδοξες. Έτσι μας λένε.

Μπορεί, και μ ενα συνδιασμό αλχημειών, οι θάνατοι απο τροχαία να ειναι λιγότεροι απο 700 το 2017.

Χαράς Ευαγγέλια: Ας ενημερώσουν όλους αυτούς που έχασαν τα παιδιά τους, τ αδέρφια τους, τους συντρόφους, τους γονείς τους, τους φίλους τους για το αισιόδοξο μήνυμα.

Αν υπάρχει μετεμψύχωση, τα θύματα των τροχαίων σε μια επόμενη ζωή αν τους τύχει να ζήσουν ξανά στην Ελλάδα ίσως σταθούν πιο τυχερά!

Μέχρι τότε, οι υπερασπιστές τέτοιων λογικών που θεωρούν 700 ή 600 θανάτους απο τροχαίες συγκρούσεις το χρόνο στους ελληνικούς δρόμους σαν αποδεκτούς στόχους ας μας πούν πόσους ανθρώπους απο την οικογένεια τους θα θεωρούσαν αποδεκτό να χάσουν για να συμβάλουν κι αυτοί σ αυτό το “όραμα”.

Πως λοιπόν όλοι εμείς  που σαν πρόσωπα, σαν οικογένειες θεωρούμε αδιανόητο να χάσουμε ένα δικό μας άνθρωπο, θεωρούμε αποδεκτό σαν σύνολο, σαν κοινωνία, σαν πολιτεία να χάνουμε κάθε χρόνο εκατοντάδες ή και χιλιάδες ανθρώπους;

Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι;

Να πρόκειται για ανθρώπους χωρίς οικογένεια; Χωρίς προγόνους και απογόνους, χωρίς συντρόφους και φίλους;

“Γιατί μου σκότωσε τη Μαμά μου”,

Όσο παριστάνουμε πως δεν ακούμε, όσο δεν απαντάμε στο ερώτημα αυτού του παιδιού, τα τροχαία δεν πρόκειται να περιοριστούν.

Ζούμε σε μια χώρα που οι φόνοι στην άσφαλτο είναι νόμιμοι, που το να τρέχεις και να οδηγάς μεθυσμένος θεωρείται πως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως γνωρίζεις πως μπορεί να προκαλέσεις τον θάνατο.

Τι να απαντήσουμε λοιπόν σ ένα παιδί που του σκότωσαν την Μαμά του;

 

Ηράκλειο Κρήτης, διήμερο Κυκλοφοριακής Αγωγής για Παιδιά και Γονείς.

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα θα συμμετάσχει με δικο του περίπτερο στο διήμερο για την οδική ασφάλεια που διοργανώνει το Radio Family το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου και την Κυριακή 1 Οκτωβρίου στην Πλατεια Ελευθερίας στο Ηράκλειο Κρήτης.

  Κεντρικο θέμα της παρουσιας μας θα ειναι η ανάγκη για ζωνες ηπιας κυκλοφοριας με οριο τα 30km/h και η δημιουργία ασφαλών διαδρομών απο το σπίτι στο σχολείο.

 Η ομάδα μας στο Ηράκλειο θα είναι εκεί για συζήτηση και θα υπάρχουν τα σχετικά φυλλάδια που αφορούν στα παιδιά (και όχι μόνο) με θέμα «η Πόλη είμαστε Εμείς», «Η Ταχύτητα Σκοτώνει» και «Νέοι Ποδηλάτες σε Κίνηση».  Στο πλαίσο της εκδήλωσης η εκπαιδευτικός Εύα Στεφανάτου μαζί με οκτώ συνολικα μέλη της Ομάδας Εθελοντών Παιδείας του Δήμου Ηρακλείου θα πραγματοποιήσουν με συμμετοχή παιδιών τα επιδαπέδια παιγνίδια «Περπατώ με ασφάλεια» και «Ποδηλατώ με ασφάλεια» το πρωί (11.00-14.00) και το απόγευμα (17.00 -20.00) του Σαββάτου και της Κυριακής.

Το βράδυ του Σαββάτου εκπρόσωποι του συλλόγου μας θα συμμετάσχουν σε συζήτηση για την οδική ασφάλεια στην Κρήτη που οργανώνει το περιοδικό Σπούτνικ στην πλατεία  Δασκαλογιάννη.

 

Δελτίο Τύπου:  Παιδικό-Οικογενειακό Ραδιόφωνο Family Fm 89.5

4^η Εκδήλωση Κυκλοφοριακής Αγωγής στο Ηράκλειο Κρήτης

Το Παιδικό-Οικογενειακό Ραδιόφωνο Family Fm 89.5 διοργανώνει για 4^η συνεχόμενη χρονιά τηη Βραβευμένη εκδήλωση (με χρυσό βραβείο από τα REGIONAL MEDIA AWARDS 2016 ) Κυκλοφοριακής Αγωγής θεσμό για τα παιδιά και για τους γονείς τους στην Πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο Κρήτης, το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου και την Κυριακή 01 Οκτωβρίου 2017 από τις 11:00 έως τις 20:00 (Διάλειμμα 14:30-17:00).

Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Ηρακλείου ,της Περιφέρειας Κρήτης και την Υποστήριξη της ΔΗΚΕΗ.

Η καλή οδική συμπεριφορά είναι μια υπόθεση που μας αφορά όλους! Η έναρξη της σχολικής περιόδου είναι και αφετηρία δεκάδων μετακινήσεων για τους γονείς.

Σκοπός της εκδήλωσης είναι τα παιδιά να αποκτήσουν από τώρα κυκλοφοριακή συνείδηση και να είναι παρατηρητές των γονιών τους σε κάθε τους διαδρομή.

Θα υπάρχουν 18 στάσεις υποχρεωτικής θεωρητική εκπαίδευσης και πρακτική εξάσκηση σε ειδικά διαμορφωμένη διαδρομή με μπαταριοκίνητα οχήματα με πραγματικά σήματα.

Στην εκδήλωση συγκεντρώνουμε σχολικά είδη για το Παιδικό Χωριό SOS Κρήτης και βιβλία για τη Βικελαία βιβλιοθήκη.

H εκδήλωση είναι δωρεάν για όλους θα υπάρχουν κεράσματα και πολλές δραστηριότητες από τους Χορηγούς και τους φορείς για τα παιδιά και τους γονείς.

Συμμετέχουν οι Φορείς:

Εργαστήριο υγείας και οδικής ασφάλειας ΤΕΙ Κρήτης, Ελληνική Αστυνομία, Δημοτική Αστυνομία ΕΚΑΒ Ηρακλείου, 3^η ΕΜΑΚ, Σαμαρείτες Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, ΔΗΚΕΗ, ΙΟΑΣ (Ινστιτούτο Πάνος Μυλωνάς), Βαγγέλης Αυγουλάς Blog Με Αλλα Μάτια, Εθελοντές ΠΡΟΤΕΚΤΑ Ηρακλείου, ΠΑΣΑΠ, Σύλλογος Αμέα Δικαίωμα στη Ζωή, Σύλλογος SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, Σύλλογος Αμέα ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ, Σύλλογος Φίλων και Παιδιών με Μειωμένη Όραση, ΠΣΤ, Ομάδα Δίας.

Χρηματιστήριο της κυκλοφορίας: Κατακόρυφη πτώση της αξίας της ανθρώπινης ζωής.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Σύμφωνα με την Ροδιακή στις 28 Ιουνίου 2017 στη Ρόδο 60χρονος οδηγός ΙΧ καταδικάστηκε σε  δύο χρόνια φυλάκιση και 5.000 ευρώ πρόστιμο γιατί το 2015 σκότωσε ένα σκυλάκι.

Η υπόθεση έφτασε στη δικαιοσύνη μετά από καταγγελία που έκανε το σωματείο «Τυχερές Πατούσες» και ο εισαγγελέας όπως μας ενημερώνει η εφημερίδα ήταν καταπέλτης: πρότεινε να μην έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα η έφεση (πράγμα που δεν δέχθηκε το δικαστήριο).

Την είδηση μας γνωστοποίησε η φίλη μας η Όλγα από τα Γιάννενα, που ο ποδηλάτης αδερφός της  Γιώργος Ζήσης πριν από τέσσερα χρόνια τραυματίστηκε θανάσιμα και εγκαταλείφθηκε από οδηγό ΙΧ. Ο δράστης εντοπίστηκε αρκετές μέρες μετά και αφέθηκε αμέσως ελεύθερος και με την άδεια οδήγησης του. Η ‘Όλγα, και όχι μόνον αυτή, υπομονετικά περιμένει τέσσερα χρόνια να ξεκινήσει το πρωτόδικο…

Όσοι/ες είχαν την τύχη να βρεθούν από την από δω μεριά, να έχουν χάσει άνθρωπο τους σε τροχαίο ξέρουν πάρα πολύ καλά ποια είναι η πραγματικότητα και ο νομικός (και όχι μόνο) πολιτισμός που έχει να κάνει με το θέμα.

Είναι γνωστό πως η νομοθεσία για την κακοποίηση των ζώων είναι κατά πολύ αυστηρότερη από αυτήν που αφορά στην κακοποίηση (τουλάχιστον μέσω των μηχανοκινήτων) των ανθρώπων. Σε μια ευνομούμενη αεί προοδεύουσα κοινωνία τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και ιδιαίτερα το βασικότερο απ αυτά, η ίδια η ζωή του ανθρώπου είναι υποδεέστερη από την ζωή του ζώου.

Ιεραρχώντας έτσι τα πράγματα ο νομοθέτης δεν το κάνει από καθ υπερβολή φιλοζωία αλλά εκφράζει τον κοινό τόπο, τον τόπο συνάντησης δύο κυρίαρχων τάσεων: αφ ενός οι άνθρωποι, σήμερα περισσεύουν και άρα η ανθρώπινη ύπαρξη έχει απαξιωθεί και αφετέρου η υπερπαραγωγή αυτοκινήτων/μηχανοκινήτων πρέπει να καταναλωθεί άρα οτιδήποτε σχετικό καταγράφεται σαν παραβατικότητα/εγκληματικότητα σχετιζόμενη με την αυτοκίνηση θα πρέπει να αποποινικοποιηθεί/απενοχοποιηθεί. Εδώ ακριβώς εδράζεται πχ η πρόταση για την μείωση κατά 50% των προστίμων για τις παραβάσεις του ΚΟΚ που πρωτοδιατυπώθηκε από τον Υπουργό Προ – ΠΟ αλλά και καθηγητή Εγκληματολογίας (έχουν γνώση οι φύλακες)  κο Πανούση. Μια πρόταση που συμβαδίζει με άλλες Ευρωπαίων συστημικών κοινωνιολόγων που προτείνουν να αυξηθούν τα όρια ταχύτητας ή να χαλαρώσει η επιτήρηση στους δρόμους ώστε αυτοί να αποτελούν ένα νομιμοποιημένο πεδίο εκτόνωσης των τόσο πιεσμένων ανθρώπων και πρώτα απ όλα των νέων.

Για όσους θεωρούν τα παραπάνω υπερβολικά ας σημειώσουμε μόνο σε σχέση με την αναφερθείσα περίπτωση πως η συνήθης ποινή για φόνο ανθρώπου από οδηγό ΙΧ είναι 18 μήνες με αναστολή, χωρίς επιπλέον χρηματικό πρόστιμο και πως ουδέποτε εισαγγελέας πρότεινε η έφεση γι αυτή την  ποινή να μην έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα.

Δίκη για ανθρωποκτονία από οδηγό μηχανοκινήτου ουδέποτε πραγματοποιήθηκε σε οποιοδήποτε δικαστήριο της χώρας ένα χρόνο μετά το συμβάν. Ο μέσος όρος για το πρωτόδικο είναι τα τρία με τέσσερα χρόνο και για το Εφετείο τα 7 με 8 χρόνια.

Σε αντίθεση με τις φιλοζωικές οργανώσεις που με σχέδιο νόμου που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα αποκτούν (και πολύ σωστά) το δικαίωμα παράστασης πολιτικής αγωγής σε περιπτώσεις κακοποίησης ζώων, στις οργανώσεις θυμάτων τροχαίων δεν αναγνωρίζεται αυτό το δικαίωμα.

Για να μη μιλάμε μόνο για τα νομικά βέβαια στις μέρες μας δεν νοείται εφημερίδα η άλλο ΜΜΕ που να μη διαθέτει τουλάχιστο μια σελίδα εβδομαδιαία που να σχετίζεται άμεσα με την κακοποίηση των ζώων. Καμιά εφημερίδα ή άλλο ΜΜΕ δεν «αισθάνθηκε την ανάγκη» να αφιερώσει ανάλογα ένα σταθερό χώρο στα θύματα των τροχαίων στην χώρα που κατέχει πανευρωπαικά δεσπόζουσα θέση.

Όταν κατά καιρούς ζητάμε την εξομοίωση της νομοθεσίας που αφορά στα θύματα τροχαίων με την νομοθεσία για την κακοποίηση των ζώων μερικοί νομίζουν ότι κάνουμε χιούμορ. Δυστυχώς κι εμείς που ακούσαμε τόσες επαναλαμβανόμενες αποφάσεις να χαρακτηρίζουν σαν «αμέλεια» τον φόνο ενός ή και περισσότερων ανθρώπων από μεθυσμένους οδηγούς, από παραβάτες του ορίου ταχύτητος, από παραβάτες του κόκκινου σηματοδότη, από οδηγούς χρήστες κινητού, από οδηγούς που επιπλέον εγκατέλειψαν το θύμα τους, ακόμα και από οδηγούς που τα είχαν κάνει όλα αυτά ταυτόχρονα δεν εισπράξαμε αυτές τις αποφάσεις σαν εκδηλώσεις χιούμορ.

…………….

Έλεγα να μη γράψω τίποτα απ όλα αυτά. Ο λόγος, ο δικός μας τουλάχιστον δεν έχει για την κάθε εξουσία καμία αξία. Δεν «φτάνει» σ αυτήν. Δεν ανήκει στο φάσμα των συχνοτήτων που αντιλαμβάνεται. Μέχρι να μάθουμε να γαβγίζουμε, να νιαουρίζουμε, να βελάζουμε ή να γκαρίζουμε καλύτερα είναι να σωπαίνουμε.

Ωστόσο πηγαίνοντας χθες το απόγευμα για  λίγη δροσιά και ένα καφέ στο προαύλιο του Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας μια εικόνα με οδήγησε στο να υποτροπιάσω.

Ένα παπάκι έκανε βόλτα (φυσικά) επάνω στην πλατεία όπου έπαιζε πλήθος παιδιών. Ο οδηγός φορούσε κράνος. Ήταν ο μόνος από τους τέσσερις επιβαίνοντες. Πίσω μια γυναίκα, χωρίς κράνος και ανάμεσα τους σφηνωμένο ένα μωρό 2-3 χρονών. Συνηθισμένη εικόνα θα πείτε. Ναι αλλά αυτή την φορά συνοδεύονταν από κάτι το εξαιρετικό. Από ένα μεγαλόσωμο σκυλί μπροστά από τον οδηγό, όρθιο με τα μπροστινά πόδια πάνω στο τιμόνι.

Μέσα ο κόσμος θαύμαζε τον μηχανισμό των Αντικυθήρων και έξω απολαμβάναμε την αληθινή ζωή.

Ελπίζω η τυπική αυτή ελληνική οικογένεια να έφτασε σώα στο σπίτι.

Ενδεχόμενο να τους σταμάτησε η Τροχαία είναι μάλλον απίθανο.

Αλλά αναρωτιέμαι αυτοί οι ακροβάτες του τρόμου δεν είχαν μάθει τα νέα για το τι επρόκειτο να υποστούν αν πάθαινε κάτι το σκυλί;

Γιώργος Κουβίδης

ΥΓ. α) Ακόμα κι αν σκοτώσεις το παιδί σου σε τροχαίο το δικαστήριο μπορεί να σε απαλλάξει λόγω του ψυχικού σου πόνου.

β Η Ελλάδα πρωτοπορεί  επί μακρόν στην Ευρώπη και στους θανάτους παιδιών επιβατών που κατά τεκμήριο επιβαίνουν σε οχήματα που οδηγούν οι γονείς τους. 

Ινδία, παραλλαγή στο ίδιο θέμα: εξαμελής οικογένεια, γάτα και σκύλος πάνω σε μοτό.

Οταν έγινε το τροχαίο φώναξα «μαμαααα»…

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Οταν έγινε το τροχαίο φώναξα <<μαμαααα>> κι εκείνη το άκουσε, ξύπνησε μες τη νύχτα.

Ανατριχιάζω και δακρύζω κάθε που το σκέφτομαι!
Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου!
Μα η μαμά μου είναι η καλύτερη!
Σε αγαπάω μαμά!
                                                                                                                           

Απο το facebook της αγαπημένης μας Filiz Kantouchar από την Ξάνθη. Λόγια και ζωγραφική δικά της. Για τη μαμά της ΝΕΛΛΗ.

 

Απώλεια παιδιού: ο θρήνος σε ειδώλιο του 7ου π.χ. αιώνα που βρέθηκε στην Κνωσσό.

Ετικέτες

ΑΠΩΛΕΙΑ

Για πρώτη φορά στο φως – Συγκλονιστικό ειδώλιο από ταφή παιδιού στο νεκροταφείο της Κνωσού

Ένα ειδώλιο που εκφράζει με συγκλονιστικό τρόπο των οδύνη για το θάνατο ενός αγοριού είναι στη διάθεση του κοινού για πρώτη φορά από σήμερα. Το ειδώλιο της Αρχαϊκής περιόδου προέρχεται από την ανασκαφή στο Βόρειο Νεκροταφείο της Κνωσού και εκτίθεται στην αίθουσα 19 του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου.

Της Μαρίας Καλλέργη

Η έκπληξη για όσους συμμετείχαν το πρωί σε δωρεάν ξενάγηση που οργάνωσαν οι αρχαιολόγοι του Μουσείου ήταν μεγάλη όταν η αρχαιολόγος Ελένη Τζιράκη συγκινημένη ανακοίνωσε την ευκαιρία που θα είχαν να δουν ένα εύρημα αυτού του συναισθηματικού διαμετρήματος όπως είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουν λίγο αργότερα.

Η ανδροσειρήνα που έβαλαν στον τάφο του νεαρού αγοριού οι γονείς του προοριζόταν για να το συνοδεύσει ως τον άλλο κόσμο και να δώσει εκεί ένα μήνυμα για το θρήνο και τον οδυρμό που προκάλεσε η “αποχώρηση” του από τον κόσμο των ζωντανών και τον αποχωρισμό από την οικογένεια του.

Τι κι αν το εδώλιο χρονολογείται από το 700 π.Χ;. Ακόμα κι ο πιο απλός άνθρωπος που δεν έχει τις γνώσεις των αρχαιολόγων και δεν έχει μελετήσει όσο οι ειδικοί συγκλονίζεται από την έκφραση και την παραστατικότητα ενώ διακρίνει με την πρώτη ματιά τη διιαχρονικότητα του πόνου του γονιού που χάνει το παιδί του.

Η ανασκαφή και τα στοιχεία

Το ειδώλιο βρέθηκε κατά την ανασκαφή που έγινε με αφορμή τις εργασίες επέκτασης του Πανεπιστημίου στο Βόρειο Νεκροταφείο της Κνωσού. Το κείμενο που συνοδεύει την παρουσίαση του είναι : “Ειδώλιο ανδροσειρήνα. Οι σειρήνες, φανταστικά όντα με σώμα αρπακτικού πτηνού και γυνακεία κεφαλή, απέκτησαν από την Αρχαϊκή περίοδο ταφικό συμβολισμό. Στην εικονιζόμενη εκδοχή αποδίδεται με κεφάλι ανδρικής μορφής με τυπική κόμμωση. Το στηθοκόπημα εκφράζει παραστατικά την οδύνη, όπως επίσης και το ορθάνοιχτο στόμα που αποτελεί το διαχρονικό σύμβολο της κραυγής και του θρήνου για την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Συνόδευε παιδική ταφή. Κνωσός -Βόρειο Νεκροταφείο. Αρχαϊκή περίοδος, 700 π.Χ”

Διαχρονικό και συγκλονιστικό

Παρουσιάζοντας το ειδώλιο η κ.Τζιράκη μίλησε και κατέδειξε με επιστημονικό και ανθρώπινο τρόπο τη διαχρονικότητα του πόνου και τον τρόπο αντίδρασης που οι γονείς θρηνούν τα παιδιά τους. Χαρακτηριστικά ανέφερε: “οι παλάμες είναι σφιγμένες σε γροθιές και χτυπούν το στήθος, μια εικόνα που πολλές φορές και σήμερα βλέπουμε σε ανθρώπους που οδύρονται. Η έκφραση του προσώπου είναι τόσο χαρακτηριστική και το στόμα ανοιχτό που δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τον πόνο και τον οδυρμό που εκφράζει”.

Προφανώς όπως τονίστηκε κατά την παρουσίαση το ειδώλιο παρήγγειλαν οι γονείς του παιδιού σε κάποιον καλλιτέχνη της εποχής ενώ τα συνοδά ευρήματα , νομίσματα για να πληρώσει το βαρκάρη που θα το μετέφερε στον κόσμο των νεκρών, δείχνουν ότι ανήκε σε εύπορη οικογένεια. Η ηλικία του νεκρού όπως όλα δείχνουν ήταν ένα αγόρι που δεν ήταν περισσότερο απο έφηβος.

ΠΗΓΗ: www.cretewomen.gr 12 Απριλίου 2017

Τι σημαίνει να χάσεις ένα παιδί…

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Στις 13 Οκτωβρίου 2016 στο κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου στα πλαίσια της Εβδομάδας Ευαισθητοποίησης για την Απώλεια Μωρών, πραγματοποιήθηκε συζήτηση κατά την οποία μεγάλος αριθμός βουλευτών αναφέρθηκε στην προσωπική του περίπτωση, στην απώλεια του παιδιού του και το τι αυτή σήμανε για τους ίδιους (ΕΔΩ). Παραθέτουμε παρακάτω μεταφρασμένο το κείμενο της ομιλίας (και το βιντεο στα αγγλικά) της Vicky Foxcroft, 39 ετών σήμερα, εκλεγμένης με το Εργατικό Κόμμα, στην περιοχή Lewisham Deptford που έχασε την πέντε ημερών κόρη της Βερόνικα πριν 23 χρόνια, όταν η ίδια ήταν μόλις 16 ετών.

Τι σημαίνει να χάνεις ένα παιδί; Ότι δικαιούσαι να πενθήσεις για 59 ημέρες θα απαντήσει η Αμερικάνικη Ψυχιατρική (από τις 60 και μετά ξεκινά η ψυχοπαθολογία…). Να μην μιλάς καθόλου γι αυτό θα απαντήσει συνήθως η ελληνική οικογένεια. Ότι κάποιος πιθανόν να υπέπεσε σε ένα πλημμέλημα (από αμέλεια) θα απαντήσει η Δικαιοσύνη. Ότι δικαιούσαι μια αποζημίωση 50 εως 100.000 ευρώ…ότι….οτι…ότι…

Διαβάστε – ακούστε την ομιλίας της Vicky Foxcroft.

Είναι απ αυτούς που ξέρουν.

Δυστυχώς ομιλίες όπως η δική της δεν θα ανατρέψουν τα στερεότυπα. Αποτελούν όμως μια μεγάλη ανακούφιση για ανθρώπους που έχουν χάσει παιδί γιατί λέει  αυτά που σκέφτονται και πιθανά ποτέ δεν μπόρεσαν ή δεν τους επέτρεψαν να εκφράσουν.                        SOS Τροχαία Εγκλήματα                         

«Αυτή είναι μάλλον η δυσκολότερη ομιλία που χρειάστηκε ποτέ να γράψω ή να εκφωνήσω.

Η εβδομάδα που διανύουμε ήταν πολύ δύσκολη για ’μένα, γιατί ποτέ πριν δεν είχα ακούσει ότι υπάρχει Εθνική Εβδομάδα Ευαισθητοποίησης για τους Θανάτους Βρεφών και ξαφνικά βρέθηκα ν’ ακούω γι αυτήν από παντού.

Γίνονται συζητήσεις στο διαδίκτυο, πωλούνται αναμνηστικές κονκάρδες, και σήμερα γίνεται και συζήτηση στο κοινοβούλιο για το θέμα.

Πάλεψα με τον εαυτό μου προσπαθώντας ν’ αποφασίσω αν θα έπρεπε να συμμετέχω στην παρούσα συζήτηση, είναι τόσο προσωπικό το θέμα.

Θέλω να μοιραστώ τη δική μου, πολύ προσωπική εμπειρία.

Η αλήθεια είναι πως ακόμη και με την οικογένειά μου και τους στενότερους φίλους μου είναι πολύ δύσκολο να μιλήσω γι αυτό που έγινε. Αλλά παρακολουθώντας τις δράσεις αυτής της εβδομάδας, κατάλαβα ότι εστιάζουν στο να μπορέσουν οι άνθρωποι να μιλήσουν για τ’ αγαπημένα τους πρόσωπα, να υπάρχει αλληλοϋποστήριξη και να διασφαλιστεί πως, αν υπάρξει ανάγκη, θα εγερθούν και θα αντιμετωπιστούν σημαντικά θέματα.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους μου που σήμερα ήρθαν στο κοινοβούλιο για να με υποστηρίξουν, γιατί ξέρουν πόσο δύσκολο είναι αυτό για μένα.

Θέλω επίσης να ζητήσω συγνώμη από πολλούς φίλους μου. Θέλω επίσης να ζητήσω συγνώμη από πολλούς φίλους μου, γιατί δεν τους το είπα ποτέ. Δεν είναι επειδή ήθελα να σας το κρύψω, ούτε επειδή ντρέπομαι. Είναι επειδή μου είναι τόσο δύσκολο να μιλήσω γι αυτό.

Όμως, από τη στιγμή που εκλέχθηκα, έλεγα πάντα πως θέλω να είμαι μια πολιτικός που θα είναι πρόθυμη να μοιραστεί τις εμπειρίες της. Όχι ως ένα είδος ψυχοθεραπείας, αλλά για να ενισχύσω άλλους ανθρώπους και για να προσπαθήσω ν’ αλλάξω τα πράγματα προς το καλύτερο.

Η υπηρεσία υποστήριξης πενθούντων στο Λούισαμ με ενημερώνει πως η λίστα αναμονής τους είναι τόση, που οι άνθρωποι περιμένουν 2 ή 4 μήνες για ραντεβού κι αυτό απλά δεν αρκεί.

Υποθέτω πως έφτασε πια η στιγμή να μιλήσω και να αποτίσω φόρο τιμής στο μικρό αγγελούδι μου, τη Βερόνικα.

Όταν ήμουν 16 χρονών, έμεινα απροσδόκητα έγκυος.

Στην αρχή τρομοκρατήθηκα και σκέφτηκα ακόμη και να τη δώσω για υιοθεσία.

Όμως, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου κάτι άλλαξε και δέθηκα συναισθηματικά με το μωρό πάρα πολύ.

Ήμουν ενθουσιασμένη. Θα γινόμουν η καλύτερη μαμά του κόσμου.

Μαζί με το σύντροφο που είχα τότε, ονομάσαμε το μωρό Βερόνικα.

Ανυπομονούσαμε να την κρατήσουμε στην αγκαλιά μας.

Συμπλήρωσα τους εννιά μήνες και δέκα μέρες μετά το μωρό ακόμη να γεννηθεί, έτσι υποβλήθηκα σε πρόκληση τοκετού. Ο τοκετός κράτησε πάρα πολύ. Ένιωθα άρρωστη, κουρασμένη και πονούσα απίστευτα. Οι γιατροί έλεγχαν κάθε τόσο τους παλμούς της Βερόνικα κι όλα πήγαιναν καλά.

Έπειτα, όταν είχε πια γίνει η διαστολή, έλεγξαν πάλι για παλμούς, αλλά δεν έβρισκαν τίποτα. Επί είκοσι λεπτά προσπαθούσαν ν’ ακούσουν την καρδιά της με διάφορα μηχανήματα, γιατί δεν ήταν βέβαιοι ότι ο εξοπλισμός δεν επρόκειτο για βλάβη του εξοπλισμού. Τελικά φώναξαν το γιατρό και μ’ έβαλαν βιαστικά στα επείγοντα. Μου είπαν να σπρώξω και χρησιμοποίησαν κουτάλες για να τη βγάλουν.

Επί είκοσι λεπτά, ο ομφάλιος λώρος ήταν τυλιγμένος γύρω από το λαιμό της.

Έζησε πέντε μέρες  με υποστήριξη, ώσπου τελικά αναγκαστήκαμε να συμφωνήσουμε να την αποσυνδέσουν.

Μόνο τότε μπόρεσα να την κρατήσω στην αγκαλιά μου, για πρώτη φορά ώσπου η καρδούλα της σταμάτησε.

Έμεινε ζωντανή για ώρες. Κι εγώ δεν ήθελα να την αφήσω.

Για μένα, αυτή η εβδομάδα ευαισθητοποίησης είναι κάθε χρόνο, από τις 22 ως τις 27 Φεβρουαρίου.

Είναι οι πέντε μέρες της ζωούλας της.

Ποτέ δε μπόρεσε να κλάψει ή  να χαμογελάσει, αλλά την αγαπούσα και την ήθελα τόσο απελπισμένα.

Ακόμη την αγαπάω.

Είναι πάντα στο μυαλό μου, τόσα χρόνια μετά, κι ας μη μιλώ για εκείνη όλη την ώρα.

Δε μιλώ για αυτή όχι από ντροπή – δε ντρέπομαι.

Είναι επειδή ο πόνος είναι πολύ μεγάλος.

Αφού έχασα τη Βερόνικα, προσπάθησα ν’ ανταπεξέλθω βυθίζοντας τον εαυτό μου στις σπουδές και στη δουλειά.

Δε μπορούσα να μιλήσω γι αυτήν, η καρδιά μου ήταν κομμάτια.

Σήμερα δεν έχω παιδιά, γιατί έζησα τη ζωή μου με το φόβο ότι θα μπορούσε να μου ξανασυμβεί το ίδιο και δε θα άντεχα μια δεύτερη φορά.

Πρέπει όμως να πω, πως όταν ήμουν νέα κοπέλα που μόλις είχε περάσει ένα τέτοιο τραύμα, μου φαινόταν πως οι περισσότεροι άνθρωποι με κοίταζαν σα να έπρεπε να νιώθω ευτυχής γι αυτό.

Ε, λοιπόν δεν ήμουν. Κι ακόμη δεν είμαι.

Και από κάθε οργάνωση με την οποία ήρθα σ’ επαφή… ένιωθα να παίρνω το ίδιο μήνυμα.

Κάθε φορά που ήθελα να κάνω μια εκστρατεία για ν’ αναδείξω τα προβλήματα που είχαν ως αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή της τόσο άδικα μ’ αντιμετώπιζαν σαν παιδί, όχι ως μητέρα που πενθεί το παιδί της.

Ήμουν η μητέρα της. Κι είχα την ελπίδα ότι μια μέρα θα γινόμουν η καλύτερη φίλη της.

Αν ζούσε σήμερα θα ήταν 23 χρονών.

Με την πάροδο του χρόνου, γίνεται πιο εύκολο να αντιμετωπίσεις τον πόνο, αλλά ο πόνος ποτέ δεν φεύγει εντελώς.

Χαίρομαι που γίνεται αυτή η συζήτηση σήμερα και τιμώ τα μέλη που κατέθεσαν την πρόταση.

Κι ελπίζω πως κάποτε κανείς δε θα πρέπει να περάσει τον ίδιο πόνο.

Και θέλω ν’ ακούσουν την εμπειρία μου οι νέες γυναίκες της εκλογικής μου περιφέρειας κι ολόκληρης της χώρας που έχουν περάσει τα ίδια ή μπορεί να περάσουν κάτι ανάλογο στο μέλλον και θέλω να τους πω: δεν είστε μόνες.

Δείτε το βίντεο της ομιλίας: ΕΔΩ  

 

Ένα δίχρονο παιδί έχασε τη ζωή του.

Ετικέτες

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Ένα δίχρονο κοριτσάκι έχασε τη ζωή του.

Γιατί;

Γιατί μεταφέρονταν στο μπροστινό κάθισμα όταν το αυτοκίνητο που οδηγούσε η μητέρα του τράκαρε, άνοιξε ο αερόσακος και το κτύπησε  προκαλώντας κατάγματα στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής του στήλης και τον άμεσο θάνατο του. (ΕΔΩ)

Αλλά ο τύπος (απο το Πρώτο Θέμα μέχρι την ΕΡΤ) με άλλα ασχολείται.

Αναζητείται εντυπο ή ηλεκτρονικο μέσο που να κάνει μια αναφορά πως τα παιδιά δεν πρέπει να μεταφέρονται στο μπροστινό κάθισμα αλλα πισω και σε ειδικο καθισματάκι.

Τόσο ενδιαφέρον για το θάνατο ενός παιδιού…

Το θέμα τους είναι ότι δεν υπήρχε ασθενοφόρο εκείνη τη στιγμη στο κοντινο Κέντρο Υγείας στο οποίο οι γιατροί βεβαίωσαν τον θάνατο του  παιδιού και ο παππούς του το μετέφερε ο ιδιος στο νοσοκομείο σε μια απέλπιδα προσπάθεια  να μην επιβεβαιωθεί το δεδομένο.

Ο πρόεδρος τη κοινότητας Ζωνιανών μιλάει στο Πρωτο Θέμα για για το συμβάν: » Το παιδί το πήγανε κάποιοι γείτονες στα Ανώγεια στο Κέντρο Υγεία … δεν υπήρχε και ασθενοφόρο αλλα είχε πεθάνει το παιδί αμέσως».

Η καλή εφημερίδα αλλά και συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ θεωρεί οτι το σημαντικό είναι η απουσία του ασθενοφόρου…. Στα παιδιά φαίνεται έχουμε περίσσεια σε αντίθεση με τα ασθενοφόρα όπου υπάρχει έλλειψη.  Ας αναδείξουμε λοιπόν αυτό που είναι το σημαντικό…

Άνοιξαν τα σχολεία με ρεκόρ παραβάσεων στα σχολικά λεωφορεία…

Ετικέτες

ΠΑΙΔΙΑ & ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Έναρξη της σχολικής χρονιάς χθες, και όπως μας ενημερώνει η Τροχαία ρεκόρ παραβάσεων και μάλιστα ιδιαίτερα σοβαρών βεβαιώθηκε στα ελεγχθέντα σχολικά λεωφορεία. Όπως ενημερωθήκαμε από σχετική ανακοίνωση μόνο στην Αττική: “μέχρι τις μεσημβρινές ώρες ελέγχθηκαν (316) σχολικά οχήματα και βεβαιώθηκαν (60) σοβαρές παραβάσεις (σε περίπου 1 στα 5), εκ των οποίων:

• 33 σχετικές με τον ταχογράφο του οχήματος
• 7 για μη χρήση ζώνης ασφαλείας
• 1 για παραβίαση ορίου ταχύτητας
• 2 για φθαρμένα ελαστικά
• 2 για έλλειψη πυροσβεστήρα
• 1 για μη αναγραφή ορίων ταχύτητας
• 14 λοιπές παραβάσεις”

Δεν υπάρχει ενημέρωση (η ανακοίνωση: ΕΔΩ) για τις ποινές και τα μέτρα που επιβλήθηκαν στους ιδιοκτήτες μια τόσο ιδιαίτερης κατηγορίας οχημάτων για τα οποία η παραβίαση των κανόνων εγκυμονεί υψηλού βαθμού κινδύνους.

Πόσοι γνωρίζουν;  

Να σημειώσουμε εδώ πως λίγες μόνο μερες πριν από την διάλυση της βουλής, στις 6 Απριλίου 2012, με μια τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Μεταφορών Μ. Βορίδης η οποία υπερψηφίστηκε από 192 βουλευτές αποφασίστηκε: η αύξηση του χρόνου κυκλοφορίας των ιδιωτικών σχολικών λεωφορείων από τα 23 έτη που ισχυε μέχρι τότε (Άρθρο 17 Νόμου 3534/2007)  στα 27 έτη! Με την επίκληση του απίστευτου σκεπτικου πως: « Η  μη εξομοίωση των ετων κυκλοφορίας με τα άλλα είδη των λεωφορείων θα ήταν άδικη αν υπολογιστεί ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός ιδιωτικών σχολείων χρησιμοποιεί τουριστικά λεωφορεία για την μεταφορά των μαθητών τους αλλά και στην επαρχία μεγάλος αριθμός μαθητών μεταφέρεται με αστικά ή υπεραστικά λεωφορεία.» (αιτιολογική έκθεση). (Αναλυτικά: ΕΔΩ)

Πόσοι γονείς άραγε γνωρίζουν πως τα οχήματα που μεταφέρουν τα παιδιά τους έχουν αυτές της ηλικίες; Και πόσοι απ αυτούς θα μετέφεραν τα παιδιά τους η θα επέβαιναν οι ίδιοι σε αυτοκίνητα τέτοιας ηλικίας;

Δυστυχώς ζούμε σε μια κοινωνία που έχει παραιτηθεί από το δικαίωμα να διερευνα και να διατυπώνει αιτήματα σε οτιδήποτε αφορά στις μετακινήσεις και στις μεταφορές. Μια κοινωνία που πέφτει από τα σύννεφα όταν θα συμβεί το κακό, που δεν αναγνωρίζει την σκανδαλώδη πραγματικότητα που βιώνει αλλά περιμένει να εμφανιστεί “το σκάνδαλο” για να το σχολιάσει.

Και όμως κινείται

Εδώ και χρόνια ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΕΔΩ) διεκδικεί την δημιουργία ασφαλών διαδρομών πεζοπορίας και ποδηλασίας προς τα σχολεία. Η άποψη αυτή, στα αζήτητα στη χώρα μας, προχωράει στην μια μετά την άλλη χώρα κυρίως μέσα από την θέσπιση και επιτήρηση του ορίου ταχύτητας στα 30 km/h γύρω από τα σχολεία και την πραγματοποίηση ενός συνόλου ήπιων πολεοδομικών ανασχεδιασμών που  δυσχεραίνουν την μηχανοκίνητη κυκλοφορία και ενθαρρύνουν τα παιδιά να νιώθουν και να είναι ασφαλή και να χρησιμοποιούν το δρόμο.

Ας κάνουν μια βόλτα οι κκ Δήμαρχοι, όχι για να ευλογηθούν και να φωτογραφηθούν στον αγιασμό αλλα για να διαπιστώσουν άν οι ίδιοι θα μπορούσαν μόνοι τους ή συνοδεύοντας ένα παιδί να βαδίσουν ακίνδυνα προς ένα σχολείο.

Ας κάνει μια βόλτα η Τροχαία έξω από τα σχολεία και τους παιδικούς σταθμούς για να διαπιστώσει τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρουν οι ίδιοι οι γονείς τα παιδιά τους στο σχολείο.

Αλλά μάλλον ζητάμε πολλά.

Τόσα προβλήματα έχει να λύσει αυτή η χώρα, το ζήτημα της προστασίας της ζωής και της ελεύθερης μετακίνησης των παιδιών μπορεί να περιμένει…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Θερμοπληξία στο αυτοκίνητο: μια απειλή και για τα ζώα.

Ετικέτες

ΕΥΑΛΩΤΟΙ ΧΡΗΣΤΕΣ

Έχουμε αναφερθεί αναλυτικά για τον κίνδυνο θερμοπληξίας για τα μικρά παιδιά που προκαλείται από την ταχεία άνοδο της θερμοκρασίας στα σταθμευμένα αυτοκίνητα ακόμα και με όχι ιδιαίτερα μεγάλες θερμοκρασίες περιβάλλοντος, ακόμα κι αν τα παράθυρα είναι μισάνοικτα. (ΕΔΩ)

Προχθές στα Χανιά ένα μωρό «ξεχάστηκε» από τους γονείς τους μέσα στο αυτοκίνητο ευτυχώς χωρίς συνέπειες. (ΕΔΩ). Λίγες ημέρες πιο πριν δυο δίδυμα 15 μηνών στις ΗΠΑ δυστυχώς δεν στάθηκαν το ίδιο τυχερά.(ΕΔΩ)

Να επαναλάβουμε ακόμα μια φορά: κανένα παιδί ποτέ μόνο του στο αυτοκίνητο!

Και να συμπληρώσουμε: αν διαπιστώσετε κάτι παρόμοιο καλέστε αμέσως την αστυνομία και το ΕΚΑΒ! Ο χρόνος είναι πολύτιμος.

Όμως δεν είναι μόνο τα παιδιά. Το ίδιο μ αυτά κινδυνεύουν και τα ζώα.

Πρόσφατα η Αστυνομία του Aspe (Αλικάντε – Ισπανία) διέσωσε ένα σκυλί pitbull που ήταν κλεισμένο  μέσα σε ένα ΙΧ που είχε σταθμεύσει σε μια κατοικημένη περιοχή της πόλης.  Σύμφωνα με τις πληροφορίες ένοπλοι αστυνομικοί και υπάλληλοι του Δήμου μετα από μια ανώνυμη κλήση πήγαν να ελέγξουν μια κατοικία χωρίς να βρουν τίποτα το παράνομο σ αυτήν. Πλησιάζοντας σ αυτην ωστόσο διαπίστωσαν την ύπαρξη ενός οχήματος με κλειστά παράθυρα και κανένα μέσο εξαερισμού μέσα στο οποίο βρίσκονταν ένα σκυλί. Οι προσπάθειες να βρεθεί ο ιδιοκτήτης του οχήματος απέτυχαν παρότι χρησιμοποιήθηκε ακόμα και τα μεγάφωνα των περιπολικών σε περίπτωση που ο ιδιοκτήτης ήταν σε κάποιο κοντινό κτήριο.

Με το όχημα εκτεθειμένο στον ήλιο, σε έναν μέσο όρο θερμοκρασίας κοντά σε 35ºC   το ζώο άρχισε να παρουσιάζει σημάδια αδυναμίας λόγω αφυδάτωσης. Γι αυτό αποφασίστηκε να σπάσουν ένα παράθυρο να βγάλουν έξω το ζώο και αφού του έδωσαν νερό το παρέδωσαν σε καταφύγιο ζώων της περιοχής.

Δείτε το βίντεο:

Ούτε παιδιά, ούτε σκυλιά μόνα στο αυτοκίνητο!