Διάφορα αθηναϊκά του πεζοδρομίου.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Δημοσιεύτησηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, 16/4/2018

Συντάκτης: Πέτρος Μανταίος

Οπως δήλωσε πρόσφατα (3/4) ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης: «Η οριστική κατάργηση του ενός τρίτου των θέσεων εγκαταλελειμμένων περιπτέρων στην Αθήνα απελευθερώνει χώρο για τους πεζούς και βοηθά σημαντικά στη λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση του αστικού τοπίου της Αθήνας».

Αυτό συγχρόνως με την ανακοίνωση ότι από τα 931 περίπτερα που υπήρχαν στην πόλη όταν ανέλαβε τη δημαρχία, σήμερα παραμένουν 600, ενώ αναμένεται να καταργηθούν άλλα 323. Κριτήριο των καταργήσεων είναι οι κανόνες βιώσιμης κινητικότητας, το εύρος των πεζοδρομίων, η ασφάλεια που απορρέει από τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και η εμπορικότητα των δρόμων.

Ολα ωραία και καλά (προπαντός οι «κανόνες βιώσιμης κινητικότητας»), αλλά, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, τα περίπτερα άρχισαν, πολύ προτού καταργηθούν, να… αυτοκαταργούνται, από την κρίση του 2008 και εντεύθεν, προπαντός από τα μνημόνια και μετά. Αλλά αυτό το σοβαρό, νομίζω, πρόβλημα, να κλείνουν μικρές επιχειρήσεις, μπορεί να είναι δημόσιο ζήτημα, αλλά δεν είναι δημοτικό.

Επειδή όμως ο δήμαρχος έβαλε την παράμετρο της «βιώσιμης κινητικότητας» (που, προφανώς, την παρακωλύουν τα περίπτερα), εδώ ισχύει το γνωστό εξαπανέκαθεν: έσταξε η ουρά του γαϊδάρου. Τεράστιο θέμα η κινητικότητα σε συνδυασμό με τα πεζοδρόμια και τις καταλήψεις τους (τραπεζοκαθίσματα, ιδίως αυτοκίνητα), καθόσον η πόλη διαθέτει τροχονόμους, όμως δεν διαθέτει… πεζονόμους· ούτε καν ο δήμος!

Μόνο λίγα στοιχεία, προς ενημέρωση (για το μπας και πιάσουν τόπο): Η Αθήνα (του Δήμου Αθηναίων) έχει 3.130 δρόμους, άρα 6.260 πεζοδρόμια και 230 πλατείες (μπορεί να μην το δείχνει, αλλά τα έχει). Ποιος τα παρακολουθεί; Και αν τα παρακολουθεί κάποιος, ποια είναι η γνώμη του; Ακολουθούνται κανόνες βιώσιμης κινητικότητας; Γιατί με λόγια χτίζεις ανώγια και κατώγια…

                                                                            Πέτρος Μανταίος
Αθήνα, Λεωφόρος Αλεξάνδρας 2018, τεράστια πεζοδρόμια, κακοσυντηρημένα, εκχωρημένα στους ιδιοκτήτες  τραπεζοκαθισμάτων, στους ιδιοκτήτες ποδοσφαιρικών ομάδων,  στους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων και μηχανών.Πεζοδρόμια στα οποία εκτός του ότι το περπάτημα θα μπορούσε να είναι άνετο και απολαυστικό, με μηδαμινό κόστος θα μπορούσε να φτιαχτεί και ποδηλατόδρομος. Αλλά η επιλογή είναι πολιτική: προτεραιότητα στην «επιχειρηματικότητα» και στο ΙΧ. Ότι αρπάξουμε απο δημοτικά τέλη, οι πεζοί ας προσέχουν και οι ποδηλάτες στο… λεωφορειόδρομο…

Advertisements

Σταμάτα, Σκέψου, Δράσε: η οδική ασφάλεια στο Μαθητικό Φεστιβάλ Ψηφιακής Δημιουργίας.

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Aπo 18 έως και 21 Απριλίου 2018 θα πραγματοποιηθεί το 8ο Μαθητικό Φεστιβάλ Ψηφιακής Δημιουργίας (https://www.facebook.com/digifest.info/) παράλληλα σε Άγιο Νικόλαο, Αγρίνιο, Ηράκλειο, Ιωάννινα, Καβάλα, Καλαμάτα, Κέρκυρα,  Λάρισα,  Μυτιλήνη, Πάτρα, Πύργο Ηλείας, Σύρο, Τρίκαλα και Χανιά. Πρόκειται για μια συνάντηση στην οποία συμμετέχουν μαθητές και μαθήτριες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που καλούνται να παρουσιάσουν μαθητικά ψηφιακά έργα που έχουν δημιουργήσει κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους σε μαθήματα Πληροφορικής ή σε εκπαιδευτικές δράσεις με χρήση εργαλείων Πληροφορικής.

Πρόκειται για έναν θεσμό μη διαγωνιστικό που τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας που στοχεύει στην ενίσχυση της δημιουργικότητας των μαθητών, στην ανάδειξη των ψηφιακών, προγραμματιστικών και κατασκευαστικών τους δεξιοτήτων καθώς και στην προβολή των καινοτόμων ιδεών τους στην ευρύτερη κοινωνία. Η συμμετοχή αυξάνει κάθε χρόνο και στο φετινό φεστιβάλ περιλαμβάνουν τα είδη:

Animation, Δημιουργία και επεξεργασία βιντεοταινίας, Εκπαιδευτική ρομποτική, Ηχητικές συνθέσεις με ηχογράφηση και επεξεργασία ήχου, Κόμικ, Παιχνίδι, Παρουσίαση παραδόσεων, συνηθειών και καλλιτεχνικής δημιουργίας μέσω μαθητικών ιστοσελίδων (websites, blogs, wikis, social media), Προγραμματισμός, Πολυμέσα.
Διαβάζοντας κανείς το τριήμερο πρόγραμμα του φεστιβάλ στο Ηράκλειο Κρήτης(http://ira.digifest.info/),  θα εντυπωσιαστεί  σίγουρα από τον αριθμό των συμμετοχών, την ποικιλία των μορφών αλλά και την επιλογή των θεμάτων.

Το θέμα της οδικής ασφάλειας, φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει.

Απ όσα μπορούσαμε να δούμε (κάποια είναι «κλειδωμένα» στο you tube και ελπίζουμε να δημοσιοποιηθούν μετά το φεστιβάλ) ιδιαίτερα σημαντικό πιστεύουμε πως είναι το βίντεο με τίτλο Σταμάτα, Σκέψου, Δράσε το οποίο κατασκεύασαν και με το οποίο συμμετέχουν στο φεστιβάλ οι μαθητές του Γενικού Λυκείου Γαζίου στα πλαίσια του μαθήματος της ερευνητικής εργασίας  πάνω στο θέμα της οδικής ασφάλειας, θέμα μείζονος σημασίας για τη χώρα μας και ιδιαίτερα για την Κρήτη. Συγχαρητήρια στους μαθητές που επιμελήθηκαν το βίντεο: Σπαχίου Ν., Σταματάκη Α., Τσιτσές Ι., Φραγκάκη Κ., την υπεύθυνη καθηγήτρια Χρ. Φουκαράκη και όλα τα παιδιά που συμμετείχαν. Το βίντεο έχει αναρτηθεί από τον Τομέα Πρόληψης Ατυχημάτων και στην ιστοσελίδα του ΕΚΑΒ.

Επισκοπή Ηρακλείου: «Με τον Τάλω οδηγό, ποδηλάτη και πεζό»

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Ο σύλλογος «SOS Τροχαία Εγκλήματα» σε συνεργασία με την «Ποδηλατική Από-Δραση Πιερίας» και την Ομάδα Εθελοντών Παιδείας Δήμου Ηρακλείου ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Πολιτιστικού Συλλόγου Επισκοπής Ηρακλείου Κρήτης, οργάνωσαν τη βιωματική δράση Κυκλοφοριακής Αγωγής: «Με τον Τάλω οδηγό, ποδηλάτη και πεζό».

Πρόκειται για μια δράση που θέλει να δώσει έμφαση στον προσανατολισμό των παιδιών (και των  μεγάλων) στη μη μηχανοκίνητη κυκλοφορία. Το περπάτημα και η ποδηλασία βρίσκονται κατά συνέπεια στο επίκεντρο και ο στόχος είναι να ενθαρρυνθούν αλλά ταυτόχρονα να διασφαλιστεί η ασφαλής πραγματοποίηση τους στο δίκτυο της  κυκλοφορίας. Γι αυτό βέβαια πέραν των παιδιών που υποδέχονται με ενθουσιασμό την σχετική δράση, απαραίτητη είναι η συμμετοχή και η συνέργεια ολόκληρης της σχολικής κοινότητας (μαθητές – εκπαιδευτικοί –γονείς) και η εμπλοκή της τοπικής κοινότητας ώστε να διασφαλιστούν οι απαραίτητες προυποθέσεις που θα κάνουν το περπάτημα και την ποδηλασία, πέρα από υγιεινό και ευχάριστο και απόλυτα ασφαλές.

Το πρόγραμμα, που απευθύνεται σε μαθητές ηλικίας 5 μέχρι 12 ετών περιλαμβάνει, αρχικά, μια θεωρητική προσέγγιση με κανόνες του ΚΟΚ με στόχο την ευαισθητοποίηση για την ορθή συμπεριφορά στην κυκλοφορία, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθεί μια βιωματική προσέγγιση σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, στο προαύλιο του σχολείου.

Επιπλέον οι μαθητές περπατούν στα μονοπάτια των επιδαπέδιων παιχνιδιών: «Περπατώ, Ποδηλατώ κι Οδηγώ με ασφάλεια».  

Η δράση πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 18 Μαρτίου 2018 στο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Επισκοπής. Η ανταπόκριση των μαθητών και γονέων ήταν μεγάλη. Πάνω από 100 παιδιά συμμετείχαν και συγκεκριμένα: παρακολούθησαν παρουσίαση για ασφαλή ποδηλασία από εκπροσώπους της «Ποδηλατικής Από-Δρασης Πιερίας», έκαναν ποδηλατοβόλτα μέσα στο αυτοσχέδια διαμορφωμένο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής στην αυλή του σχολείου, έπαιξαν επιδαπέδια παιχνίδια με τη βοήθεια των εθελοντών παιδείας, έλυσαν σταυρόλεξα και κρυπτόλεξα και ζωγράφισαν το δικό τους μήνυμα για την οδική ασφάλεια.

Από τον Πολιτιστικό σύλλογο δόθηκαν μετά από κλήρωση σε παιδιά που συμμετείχαν δύο ποδήλατα και εξοπλισμός ποδηλατου(κράνη και φώτα ποδηλατου)

Την όλη δράση κάλυψε ο Ραδιοφωνικός σταθμός Family.

Πόλεις της απελπισίας.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Τάσης Παπαϊωάννου*

Αναδημοσίευση απο την Εφημερίδα των Συντακτών, 30/1/2018

Φαβέλες, Τάσης Παπαϊωάννου.

Κάθε τέλος του χρόνου έχουμε την τάση να γυρνάμε ασυναίσθητα το βλέμμα μας προς τα πίσω, να συλλογιζόμαστε το παρελθόν. Σαν έναν αυθόρμητο απολογισμό για όλα αυτά που πέρασαν και άφησαν το ίχνος τους στη μνήμη μας, τα σημαντικά και τα ασήμαντα. Την ίδια στιγμή όμως στοχαζόμαστε και γι’ αυτά που πρόκειται να έρθουν, τα άγνωστα.

Και για την αρχιτεκτονική; Τι απολογισμό να κάνει κάποιος για την αρχιτεκτονική; Ωρες ώρες έχεις την αίσθηση ότι ταξιδεύουμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα σ’ ένα αβέβαιο και επισφαλές αύριο. Οι συγκλονιστικές αλλαγές που συντελούνται στον παγκόσμιο χάρτη, οι ορατοί πλέον κίνδυνοι που ελλοχεύουν από την ανεξέλεγκτη ανθρώπινη δραστηριότητα, η συνεχιζόμενη και με αμείωτη ένταση καταστροφή της φύσης, προοιωνίζονται ένα ζοφερό μέλλον που δεν απέχει πολύ από το σήμερα.

Η ψευδαίσθηση των ανθρώπων ότι αποτελούν κάτι ξεχωριστό από το υπόλοιπο φυσικό περιβάλλον, σε συνδυασμό με την εκρηκτική δημογραφική αύξηση, δημιουργούν συνθήκες εξαιρετικά δυσοίωνες για το μέλλον. Πριν από 9 χρόνια, το 2009 –χρονολογία σημαδιακή– ο πληθυσμός των ανθρώπων που ζει στα αστικά κέντρα ξεπέρασε, πρώτη φορά, αυτόν που ζει στην ύπαιθρο.

Οι άνθρωποι εγκαταλείπουν μαζικά τις αγροτικές περιοχές στις οποίες κατοικούσαν εκατοντάδες χρόνια τώρα και συνωθούνται όλο και περισσότερο στις πόλεις. Η ζωή στην πόλη φαντάζει ως παράδεισος στα μάτια των βασανισμένων αγροτών, στην ουσία όμως αποδεικνύεται χειρότερη από την κόλαση.

Τα στατιστικά στοιχεία αποκαλύπτουν την αμείλικτη πραγματικότητα. Μέσα στον 20ό, μόνο, αιώνα, ο πληθυσμός της Γης τετραπλασιάστηκε, ξεπερνώντας στις μέρες μας τα 7,5 δισεκατομμύρια. Οι πόλεις επεκτείνονται με απίστευτους ρυθμούς, καταλαμβάνοντας τεράστιες εκτάσεις αγροτικής και δασικής γης. Η διαβίωση για μεγάλες μάζες ανθρώπων στις πόλεις διαρκώς χειροτερεύει. Οι ταξικές αντιθέσεις είναι πλέον συγκλονιστικές, ενώ απίστευτοι αριθμοί συνανθρώπων μας ζουν στριμωγμένοι μέσα σε τρώγλες, παλεύοντας καθημερινά για την επιβίωσή τους σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.

Οι παραγκουπόλεις πολλαπλασιάζονται, με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων να ζουν σε υποτυπώδη καταλύματα, στερούμενοι στοιχειωδών αναγκών, με κυριότερη αυτή της έλλειψης του πολυτιμότερου αγαθού, του νερού. Φαβέλες ασφυκτικά πυκνοδομημένες δημιουργούνται σε όλες τις μεγάλες πόλεις του κόσμου, όχι μόνον των υπανάπτυκτων χωρών, αλλά ακόμη και στα πολυδιαφημισμένα αστικά κέντρα πλούσιων χωρών. Δίπλα στα πολυώροφα αστραφτερά μέγαρα των πολυεθνικών εταιρειών, στήνονται όπως όπως σκηνές και χαρτόκουτα εξαθλιωμένων αστέγων, φανερώνοντας τη χωρική έκφραση των κραυγαλέων ανισοτήτων.

Οι μεγα-πόλεις μετατρέπονται σταδιακά σε απέραντες αστικές ζούγκλες. Τίποτε δεν μοιάζει ικανό να αποτρέψει τη συσσώρευση τόσων εκατοντάδων εκατομμυρίων απελπισμένων στις φτωχογειτονιές των γιγάντιων αστικών σχηματισμών. Η απόγνωση και η αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα που ξημερώνει είναι έκδηλη και τρομακτική περισσότερο από ποτέ, πιστοποιώντας την παταγώδη αποτυχία του σύγχρονου «πολιτισμού» μας! Χρόνο με τον χρόνο, οι πόλεις γίνονται ολοένα και πιο αβίωτες, ολοένα και πιο εχθρικές.

Μέσα στο χαοτικό αστικό περιβάλλον, στοιβάζονται μικρές πόλεις η μία δίπλα στην άλλη. Πόλεις με εντελώς διαφορετικά κοινωνικά χαρακτηριστικά, περιχαρακωμένες στα δικά τους στενά όρια, στρέφουν η μία την πλάτη στην άλλη. Κόσμοι άγνωστοι, αλλά τόσο κοντινοί! Ο αστικός μεγα-χώρος κατακερματίζεται σε μικρότερες επικράτειες, ασύνδετες, απομονωμένες, εφιαλτικές. Μετατρέπεται έτσι στον απόλυτο τόπο του ανοίκειου.

Απέναντι σ’ αυτά τα εκρηκτικά προβλήματα η αρχιτεκτονική μοιάζει τελείως ανήμπορη να προτείνει λύσεις. Η θλιβερή πραγματικότητα την έχει ξεπεράσει προ πολλού. Από τη μια τα ιλουστρασιόν περιοδικά διαφημίζουν τις πανάκριβες εκκεντρικές «αρχιτεκτονικές δημιουργίες» στα κέντρα των μητροπόλεων και από την άλλη συνεχίζεται ο προαιώνιος (και δυστυχώς διαχρονικός όπως αποδεικνύεται) τρόπος στέγασης των ανθρώπων σε παράγκες που στήνονται με τα υπολείμματα των άχρηστων οικοδομικών υλικών που πετιούνται στις χωματερές.

Με άλλους όρους, όμως, μήπως εκεί στις σύγχρονες αυτές αυτοσχέδιες καλύβες είναι που δικαιώνεται η βαθύτερη ουσία της αρχιτεκτονικής, εκεί όπου επιβεβαιώνεται ξανά η πανάρχαια ιδρυτική της συνθήκη; Κι ας είναι μια αρχιτεκτονική η οποία γίνεται χωρίς αρχιτέκτονες. Μια αρχιτεκτονική, δηλαδή, του απολύτως αναγκαίου και της ανέχειας που χτίζεται από το υστέρημα, απέναντι σε μια φανταχτερή αρχιτεκτονική της ευμάρειας και του πλεονάσματος.

«Οι σύγχρονες μάζες είναι συνάξεις μοναχικών ανθρώπων» μάς λέει ο Οκτάβιο Πας. Συνηθίσαμε να ζούμε ο ένας πάνω στον άλλο, ανάμεσα σε συμπιεσμένους τοίχους, σε ανήλιαγες γωνιές αποπνικτικών ακάλυπτων, σ’ ένα έδαφος στρωμένο με άσφαλτο και τσιμέντο. Μέρα με τη μέρα γινόμαστε ολοένα και πιο ανασφαλείς, εσωστρεφείς, μοναχικοί. Το περιβάλλον που δημιουργήσαμε φαντάζει εχθρικό, σκοτεινό, επικίνδυνο. Κλεινόμαστε έτσι ακόμη περισσότερο στα μικρά ιδιωτικά κελιά μας, όσο το δυνατόν μακρύτερα από τους άλλους. Βυθιζόμαστε στην απόλυτη μοναξιά κι ας βρισκόμαστε δίπλα σε μυριάδες ανθρώπους, πολύ περισσότερους από κάθε προηγούμενη ιστορική συγκυρία.

Μόνη χαραμάδα ελπίδας των απελπισμένων φτωχο-αστών όπου γης, τα κινήματα πολιτών που αυτο-οργανώνονται, διεκδικώντας καλύτερους όρους ζωής μέσα στην κόλαση των μεγαλουπόλεων. Απέναντι στην απομόνωση και τον ατομικισμό, προτάσσουν την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα, αποδεικνύοντας πως τίποτε στη ζωή δεν είναι μονόδρομος. Δημιουργούν ζωντανούς πυρήνες αντίστασης και ελευθερίας, προσπαθώντας να βρουν αυτό που κάποτε μας χαρακτήριζε και τώρα –κατά πώς φαίνεται– έχουμε απολέσει για τα καλά: την ανθρωπιά μας ή, όπως μας προτρέπει ο μεγάλος Μεξικάνος ποιητής, «να αντιτάσσουμε στην πορεία των παγετώνων της ιστορίας το ζωηρό πρόσωπο του ανθρώπου»!

*Αρχιτέκτονας – καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

Σημείωση SOS T.E.   άν σας ενδιαφέρει ένας συγκλονιστικός βιωματικός λόγος μέσα από  τις ζούγκλες των παραγκουπόλεων, διαβάστε το μυθιστόρημα             ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΣΙΝΤΙ ΜΟΥΜΕΝ του MAHI BINE, Εκδόσεις ΑΓΡΑ

 

Θάθελα να πω στον οδηγό: γιατί μου σκότωσε τη Μαμά μου;

Ετικέτες

Πρόσωπα όχι αριθμοί

Στην εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων που διοργάνωσε  στο Ηράκλειο Κρήτης ο SOS Τροχαία Εγκλήματα, ένα μικρό παιδί ζήτησε να μιλήσει στην κάμερα του τοπικού καναλιού CRETA. Πριν  τεσσεράμισι  χρόνια, όταν ακόμα ήταν μωρό, είχε χάσει την μητέρα του σε τροχαίο.

Ας ακούσουμε τι ήθελε να πει:

“Θάθελα να πω στον οδηγό

γιατί μου σκότωσε τη μαμά μου,

γιατί έτρεχε,

και γιατί έπινε αλκοόλ”.

Τα ερωτήματα θα μείνουν φυσικά αναπάντητα.

Όχι μόνο από τον οδηγό.

Και απο την Πολιτεία.

Και απο τη Δικαιοσύνη.

Και απο την Κοινωνία.

Ένα μικρό παιδί μεγαλώνει, χωρίς τη μητέρα του, αλλά και μ αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα να το βασανίζουν.

Ποιόν ενδιαφέρει;

Απο πότε ένας ενήλικας, μια κοινωνία, ένα κράτος οφείλει να απαντά στα ερωτήματα των παιδιών;

Που να χωρέσει το παιδικό μυαλό ότι “από αμέλεια” του σκότωσε την μαμά του, αυτός που έτρεχε μεθυσμένος;

Φέτος οι στατιστικές είναι αισιόδοξες. Έτσι μας λένε.

Μπορεί, και μ ενα συνδιασμό αλχημειών, οι θάνατοι απο τροχαία να ειναι λιγότεροι απο 700 το 2017.

Χαράς Ευαγγέλια: Ας ενημερώσουν όλους αυτούς που έχασαν τα παιδιά τους, τ αδέρφια τους, τους συντρόφους, τους γονείς τους, τους φίλους τους για το αισιόδοξο μήνυμα.

Αν υπάρχει μετεμψύχωση, τα θύματα των τροχαίων σε μια επόμενη ζωή αν τους τύχει να ζήσουν ξανά στην Ελλάδα ίσως σταθούν πιο τυχερά!

Μέχρι τότε, οι υπερασπιστές τέτοιων λογικών που θεωρούν 700 ή 600 θανάτους απο τροχαίες συγκρούσεις το χρόνο στους ελληνικούς δρόμους σαν αποδεκτούς στόχους ας μας πούν πόσους ανθρώπους απο την οικογένεια τους θα θεωρούσαν αποδεκτό να χάσουν για να συμβάλουν κι αυτοί σ αυτό το “όραμα”.

Πως λοιπόν όλοι εμείς  που σαν πρόσωπα, σαν οικογένειες θεωρούμε αδιανόητο να χάσουμε ένα δικό μας άνθρωπο, θεωρούμε αποδεκτό σαν σύνολο, σαν κοινωνία, σαν πολιτεία να χάνουμε κάθε χρόνο εκατοντάδες ή και χιλιάδες ανθρώπους;

Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι;

Να πρόκειται για ανθρώπους χωρίς οικογένεια; Χωρίς προγόνους και απογόνους, χωρίς συντρόφους και φίλους;

“Γιατί μου σκότωσε τη Μαμά μου”,

Όσο παριστάνουμε πως δεν ακούμε, όσο δεν απαντάμε στο ερώτημα αυτού του παιδιού, τα τροχαία δεν πρόκειται να περιοριστούν.

Ζούμε σε μια χώρα που οι φόνοι στην άσφαλτο είναι νόμιμοι, που το να τρέχεις και να οδηγάς μεθυσμένος θεωρείται πως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως γνωρίζεις πως μπορεί να προκαλέσεις τον θάνατο.

Τι να απαντήσουμε λοιπόν σ ένα παιδί που του σκότωσαν την Μαμά του;

 

Το άγιο πετρέλαιο της «Αγίας Ζώνης ΙΙ». Ποδηλατοπορεία 30 Σεπτέμβρη

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

   απο podilates.gr  Ένα τυχαίο(;) ατύχημα, το βυθισμένο δεξαμενόπλοιο «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ», στις θάλασσες τις Αττικής ήρθε να μας ταρακουνήσει από τον περιβαλλοντικό μας ύπνο. Να μας θυμίσει ότι ο «πολιτισμός» του πετρελαίου είναι σάπιος και επικίνδυνος, όπως το δεξαμενόπλοιο. Ο «πολιτισμός» του πετρελαίου απλώνεται στην καθημερινότητα μας από τα εκατομμύρια αυτοκίνητα και μηχανές που καταλαμβάνουν τις πόλεις, τη ρυπογόνα παραγωγή ενέργειας και τη συμβολή του στην κλιματική αλλαγή που δοκιμάζει τον πλανήτη μας.

Οι Ποδηλάτες-Ποδηλάτισσες αγωνίζονται, από τη δημιουργία τους ως συλλογικότητα, για τον περιορισμό του αυτοκινήτου στην πόλη και την αντικατάσταση του από την συνδυασμένη μετακίνηση (δημόσιες συγκοινωνίες, ποδήλατο, περπάτημα) και συμμετείχαν σε πολλές διεκδικήσεις για το αστικό περιβάλλον.

Τώρα καλούν σε ποδηλατοπορεία διαμαρτυρίας, όλους τους πολίτες και φορείς που θέλουν ένα άλλο σχέδιο για τις πόλεις και το περιβάλλον, ένα σχέδιο που θα στηρίζεται στη δραστική μείωση των ορυκτών καυσίμων. Διεκδικούμε:

Να περιοριστεί άμεσα η αυτοκίνηση και η κατανάλωση καυσίμων στις πόλεις με την άμεση ανάπτυξη της συνδυασμένης μετακίνησης.
Να εφαρμοστεί ευρύ πρόγραμμα ενεργειακής αυτονομίας, χωρίς πετρέλαιο, νησιών και πόλεων με τη χρήση ΑΠΕ
Να γίνουν εκστρατείες ενημέρωσης για τις επιπτώσεις στην χρήση ορυκτών καυσίμων και τις εναλλακτικές λύσεις
Να χρησιμοποιηθούν πόροι από τη φορολογία καυσίμων για την χρηματοδότηση των παραπάνω
Να αναθεωρηθεί και να αυστηροποιηθεί όλη η διαδικασία μεταφοράς και χρήσης καυσίμων
Να αποδοθούν οι ευθύνες σε όλους τους εμπλεκόμενους για το ναυάγιο της «ΑΓΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΙΙ» και τις επιπτώσεις του.

Το ατύχημα της «ΑΓΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΙΙ» δεν είναι το πρώτο, θα είναι όμως το τελευταίο;

Και από μας εξαρτάται.

O «πολιτισμός» του πετρελαίου έχει και «βρώμικες» παρενέργειες

Ελάτε το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου στην ποδηλατοπορεία που θα ξεκινήσει στις 3:00 από την πλατεία Αργεντινής Δημοκρατίας (Χαριλάου Τρικούπη και Αλεάνδρας), μπροστά στο ΥΠΕΚΑ, θα περάσει από τα γραφεία της πλοιοκτήτριας εταιρείας στο Πέραμα και θα καταλήξει στον σταθμό του Πειραιά.

Η διαδρομή της ποδηλατοπορείας θα έχει μήκος περίπου 17 χιλιόμετρα (παρακαλούμε όχι παιδάκια!) Σημείο συγκέντρωσης: Πλατεία Αργεντινής Δημοκρατίας, διασταύρωση Χαριλάου Τρικούπη και Αλεξάνδρας (κάτω από το Υπουργείο Περιβάλλοντος) ώρα: 1500 Αν μένετε βόρεια: Προσυγκέντρωση 1430 στο Φάρο Ψυχικού (ομπρέλλες) Αν μένετε δυτικά: Η ποδηλατοπορεία θα κάνει στάση στην Πέτρου Ράλλη (Πλατεία Δαβάκη/Πίνδου) στις 16.15 με 16.30. Αν θέλετε, βάλτε στα ποδήλατα μαύρες σημαίες

Ηράκλειο Κρήτης, διήμερο Κυκλοφοριακής Αγωγής για Παιδιά και Γονείς.

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα θα συμμετάσχει με δικο του περίπτερο στο διήμερο για την οδική ασφάλεια που διοργανώνει το Radio Family το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου και την Κυριακή 1 Οκτωβρίου στην Πλατεια Ελευθερίας στο Ηράκλειο Κρήτης.

  Κεντρικο θέμα της παρουσιας μας θα ειναι η ανάγκη για ζωνες ηπιας κυκλοφοριας με οριο τα 30km/h και η δημιουργία ασφαλών διαδρομών απο το σπίτι στο σχολείο.

 Η ομάδα μας στο Ηράκλειο θα είναι εκεί για συζήτηση και θα υπάρχουν τα σχετικά φυλλάδια που αφορούν στα παιδιά (και όχι μόνο) με θέμα «η Πόλη είμαστε Εμείς», «Η Ταχύτητα Σκοτώνει» και «Νέοι Ποδηλάτες σε Κίνηση».  Στο πλαίσο της εκδήλωσης η εκπαιδευτικός Εύα Στεφανάτου μαζί με οκτώ συνολικα μέλη της Ομάδας Εθελοντών Παιδείας του Δήμου Ηρακλείου θα πραγματοποιήσουν με συμμετοχή παιδιών τα επιδαπέδια παιγνίδια «Περπατώ με ασφάλεια» και «Ποδηλατώ με ασφάλεια» το πρωί (11.00-14.00) και το απόγευμα (17.00 -20.00) του Σαββάτου και της Κυριακής.

Το βράδυ του Σαββάτου εκπρόσωποι του συλλόγου μας θα συμμετάσχουν σε συζήτηση για την οδική ασφάλεια στην Κρήτη που οργανώνει το περιοδικό Σπούτνικ στην πλατεία  Δασκαλογιάννη.

 

Δελτίο Τύπου:  Παιδικό-Οικογενειακό Ραδιόφωνο Family Fm 89.5

4^η Εκδήλωση Κυκλοφοριακής Αγωγής στο Ηράκλειο Κρήτης

Το Παιδικό-Οικογενειακό Ραδιόφωνο Family Fm 89.5 διοργανώνει για 4^η συνεχόμενη χρονιά τηη Βραβευμένη εκδήλωση (με χρυσό βραβείο από τα REGIONAL MEDIA AWARDS 2016 ) Κυκλοφοριακής Αγωγής θεσμό για τα παιδιά και για τους γονείς τους στην Πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο Κρήτης, το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου και την Κυριακή 01 Οκτωβρίου 2017 από τις 11:00 έως τις 20:00 (Διάλειμμα 14:30-17:00).

Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Ηρακλείου ,της Περιφέρειας Κρήτης και την Υποστήριξη της ΔΗΚΕΗ.

Η καλή οδική συμπεριφορά είναι μια υπόθεση που μας αφορά όλους! Η έναρξη της σχολικής περιόδου είναι και αφετηρία δεκάδων μετακινήσεων για τους γονείς.

Σκοπός της εκδήλωσης είναι τα παιδιά να αποκτήσουν από τώρα κυκλοφοριακή συνείδηση και να είναι παρατηρητές των γονιών τους σε κάθε τους διαδρομή.

Θα υπάρχουν 18 στάσεις υποχρεωτικής θεωρητική εκπαίδευσης και πρακτική εξάσκηση σε ειδικά διαμορφωμένη διαδρομή με μπαταριοκίνητα οχήματα με πραγματικά σήματα.

Στην εκδήλωση συγκεντρώνουμε σχολικά είδη για το Παιδικό Χωριό SOS Κρήτης και βιβλία για τη Βικελαία βιβλιοθήκη.

H εκδήλωση είναι δωρεάν για όλους θα υπάρχουν κεράσματα και πολλές δραστηριότητες από τους Χορηγούς και τους φορείς για τα παιδιά και τους γονείς.

Συμμετέχουν οι Φορείς:

Εργαστήριο υγείας και οδικής ασφάλειας ΤΕΙ Κρήτης, Ελληνική Αστυνομία, Δημοτική Αστυνομία ΕΚΑΒ Ηρακλείου, 3^η ΕΜΑΚ, Σαμαρείτες Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, ΔΗΚΕΗ, ΙΟΑΣ (Ινστιτούτο Πάνος Μυλωνάς), Βαγγέλης Αυγουλάς Blog Με Αλλα Μάτια, Εθελοντές ΠΡΟΤΕΚΤΑ Ηρακλείου, ΠΑΣΑΠ, Σύλλογος Αμέα Δικαίωμα στη Ζωή, Σύλλογος SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, Σύλλογος Αμέα ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ, Σύλλογος Φίλων και Παιδιών με Μειωμένη Όραση, ΠΣΤ, Ομάδα Δίας.

Κατερίνη: δράσεις για τη βιώσιμη κινητικότητα, 16-22 Σεπτέμβρη

Ετικέτες

ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ 16-22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας (European Mobility Week) με αποκορύφωμα την Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο στις 22 Σεπτεμβρίου, είναι μία ευρωπαϊκή εκστρατεία που προωθεί τη βιώσιμη αστική κινητικότητα . Αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία να κινητοποιηθούν οι πολίτες, να αλλάξουν συμπεριφορά και να σημειωθεί πρόοδος, από την πλευρά των τοπικών αρχών, προς την κατεύθυνση μιας πιο βιώσιμης στρατηγικής μεταφορών.
Οι τοπικές αρχές ενθαρρύνονται να διοργανώνουν δραστηριότητες ευαισθητοποίησης σε αστικά ζητήματα και σταδιακά να δρομολογούν μόνιμα μέτρα που θα βελτιώσουν τη βιώσιμη κατάσταση των μεταφορών στις πόλεις τους.

Η Ποδηλατική Από-Δραση Πιερίας από την ίδρυσή της συμμετέχει σε αυτήν την εκστρατεία διοργανώνοντας δράσεις όπως : Επισκέψεις σε σχολεία, ημερίδες για τη βιώσιμη κινητικότητα, μαθήματα στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής με ποδήλατα, διανομές ενημερωτικού υλικού στους δημότες της Κατερίνης, εορτασμό της Ημέρας Χωρίς Αυτοκίνητο με ποικίλες δράσεις στο κέντρο της πόλης.
Φέτος, η Ποδηλατική Από-Δραση Πιερίας σε συνεργασία με το Δήμο Κατερίνης διοργανώνει τον εορτασμό της ΗΜΕΡΑΣ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ, την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017 στην Πλατεία Ελευθερίας.
Σας καλούμε να συμμετάσχετε και να στηρίξετε με την παρουσία σας τις δραστηριότητες που θα διοργανωθούν (Ζωγραφική στην άσφαλτο, παιδικές κατασκευές-κυκλοφοριακή αγωγή, παιχνίδια, αθλοπαιδιές, μουσικοκινητική αγωγή, χορευτικές-αθλητικές επιδείξεις).
Παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας εάν μπορείτε και επιθυμείτε να συνδράμετε ως εθελοντές στη μεγαλύτερη γιορτή αστικής μετακίνησης που λαμβάνει χώρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Για λεπτομέρειες και διευκρινήσεις επικοινωνήστε μαζί μας ηλεκτρονικά είτε στα τηλέφωνα  6908784288(Δήμητρα Γκόλια, Πρόεδρος), 6937105070 (Μαρία Δαλαμήτρα, Γραμματέας), ή ακόμα στην ομάδα μας στο Facebook ή Instagram.
 
Για την Ποδηλατική Από-Δραση Πιερίας
Το Διοικητικό Συμβούλιο

Περισσότερα για την Ποδηλατική Από-Δραση: ΕΔΩ

Κρήτη: Τζιπ, εντούρο και γουρούνες στις πιο ευαίσθητες περιοχές!

Κρήτη – Κορυφή Ψηλορείτη -Τίμιος Σταυρός. «Θεοσεβούμενοι/φυσιολάτρες/προσκυνητές» με enduro. Δεν τους ανήκουν μόνον οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια, οι πεζόδρομοι…

Παγκρήτιο Δίκτυο Περιβαλλοντικών Οργανώσεων ΟΙΚΟΚΡΗΤΗ

Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε και στην Κρήτη όλο και συχνότερα μάρτυρες παράνομων δραστηριοτήτων με τροχοφόρα όπως τζιπ, γουρούνες, εντούρο κ.ά. σε παραλίες, κοίτες ποταμών, υγροτόπους και ορεινά μονοπάτια, που γίνονται είτε για ιδιωτική διασκέδαση είτε για βιοπορισμό χωρίς κανένα έλεγχο. Είναι τόσο μεγάλη η ασυδοσία ώστε αυτοί που κάνουν αυτές τις δραστηριότητες συχνά τις βιντεοσκοπούν και τις αναρτούν με περηφάνια στο διαδίκτυο είτε για να δουν όλοι τα κατορθώματά τους είτε για διαφήμιση.

Αρκετές φορές έχουμε δει ομάδες με μηχανές εντούρο να κάνουν τη διαδρομή Σκίνακας – Γέργερη ή φαράγγι της Μονής Βροντησίου – δάσος Ρούβα δίπλα στις φωλιές των γυπαετού, ενώ πρόσφατα παρακολουθήσαμε στο διαδίκτυο ομάδα με μηχανές εντούρο να ανεβαίνουν στις κορφές του Ψηλορείτη στη διαδρομή από Ακόλυτα στην κορυφή του Τίμιου Σταυρού! Συχνά παρακολουθούμε μεγάλα καραβάνια από τζιπ ή γουρούνες να κάνουν «safari tour» εκτός δρόμου ή πάνω σε ορειβατικά μονοπάτια μέσα σε προστατευόμενες περιοχές στα βουνά της Δίκτης, του Ψηλορείτη των Λευκών Ορέων και αλλού. Άλλοτε πάλι εποχούμενοι διατρέχουν αμμοθίνες, υγροτόπους, κοίτες ποταμών, δασικές εκτάσεις και αρχαιολογικούς τόπους, ακόμα και καλλιεργημένα χωράφια.

Εξ’ όσων γνωρίζουμε αυτές οι δραστηριότητες στερούνται κάθε νομιμότητας, καταστρέφουν την χλωρίδα και την πανίδα, επιδεινώνουν τη διάβρωση των εδαφών και δεν σέβονται ούτε το περιβάλλον, ούτε το τοπίο. Εκτός αυτού, είναι εξαιρετικά ενοχλητικές στους ανθρώπους που ασκούν άλλες ήπιες -πραγματικά εναλλακτικές- τουριστικές δραστηριότητες, όπως οι περιηγητές και οι ορειβάτες. Άλλωστε δεν είναι λογικό να θεωρούμε την υπερβόσκηση ως τον βασικό υπεύθυνο για τη διάβρωση του εδάφους και να αγνοούμε τα τροχοφόρα που σκάβουν το χώμα και καταστρέφουν τη βλάστηση. Αυτές οι «κοντά στη φύση» δραστηριότητες είναι καλύτερα να μείνουν μακριά από τη φύση και να ασκούνται σε χώρους ειδικά διαμορφωμένους γι’ αυτές.

Σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 4 του Ν.3937/2011 για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, α) Δεν επιτρέπεται η κίνηση μηχανοκίνητων οχημάτων εκτός οδικού δικτύου σε οικολογικά ευαίσθητες εκτάσεις, όπως ενδεικτικά, μόνιμες ή εποχικές λίμνες και τέλματα και οι ακτές τους, ο αιγιαλός, οι αμμοθίνες, ποτάμια, ρέματα και ρυάκια, δάση, λιβάδια, βοσκότοποι, οι οικότοποι προτεραιότητας του παραρτήματος Ι της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, καθώς και σε μονοπάτια που βρίσκονται σε τέτοιες περιοχές και β) Δεν επιτρέπεται η, μέσω της κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων, αυτόβουλη δημιουργία νέων ή η επέκταση υφιστάμενων δρόμων σε δασικά, χορτολιβαδικά και παράκτια οικοσυστήματα.

Τίθενται ακόμα μερικά ερωτήματα:

• Ποιός θα έχει την ευθύνη αν συμβεί κάποιο ατύχημα με κάποιο από αυτά τα οχήματα σε αυτές τις περιοχές; Τι συνέπειες θα έχει ένα τέτοιο γεγονός;
• Είναι συμβατή η παρουσία των μηχανοκίνητων στον Ψηλορείτη με το καθεστώς του Φυσικού Πάρκου και του Δικτύου των Παγκόσμιων Γεωπάρκων της Unesco;
• Είναι συμβατές αυτές οι δραστηριότητες με το αγροδιατροφικό μοντέλο που προωθεί η Περιφέρεια Κρήτης;

Ζητούμε από τις δημόσιες υπηρεσίες και τους φορείς που έχουν στην αρμοδιότητά τους την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος να ερευνήσουν τα συμβάντα μέσα από το δικτυακό υλικό και από μαρτυρίες στις συγκεκριμένες περιοχές, να ελέγξουν τις διαδρομές που χρησιμοποιούν οι επαγγελματίες στα «safari», να ενημερώσουν τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές και να πληροφορήσουν με σαφήνεια και με όποιον τρόπο κρίνουν πιο αποτελεσματικό τους πολίτες και τους επαγγελματίες για το τι επιτρέπεται και τι όχι.

Παγκρήτιο Δίκτυο Περιβαλλοντικών Οργανώσεων ΟΙΚΟΚΡΗΤΗ

Πέμπτη, 3 Αυγούστου 2017

oikokriti@gmail.com,
http://www.oikokriti.gr

Χρηματιστήριο της κυκλοφορίας: Κατακόρυφη πτώση της αξίας της ανθρώπινης ζωής.

Ετικέτες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Σύμφωνα με την Ροδιακή στις 28 Ιουνίου 2017 στη Ρόδο 60χρονος οδηγός ΙΧ καταδικάστηκε σε  δύο χρόνια φυλάκιση και 5.000 ευρώ πρόστιμο γιατί το 2015 σκότωσε ένα σκυλάκι.

Η υπόθεση έφτασε στη δικαιοσύνη μετά από καταγγελία που έκανε το σωματείο «Τυχερές Πατούσες» και ο εισαγγελέας όπως μας ενημερώνει η εφημερίδα ήταν καταπέλτης: πρότεινε να μην έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα η έφεση (πράγμα που δεν δέχθηκε το δικαστήριο).

Την είδηση μας γνωστοποίησε η φίλη μας η Όλγα από τα Γιάννενα, που ο ποδηλάτης αδερφός της  Γιώργος Ζήσης πριν από τέσσερα χρόνια τραυματίστηκε θανάσιμα και εγκαταλείφθηκε από οδηγό ΙΧ. Ο δράστης εντοπίστηκε αρκετές μέρες μετά και αφέθηκε αμέσως ελεύθερος και με την άδεια οδήγησης του. Η ‘Όλγα, και όχι μόνον αυτή, υπομονετικά περιμένει τέσσερα χρόνια να ξεκινήσει το πρωτόδικο…

Όσοι/ες είχαν την τύχη να βρεθούν από την από δω μεριά, να έχουν χάσει άνθρωπο τους σε τροχαίο ξέρουν πάρα πολύ καλά ποια είναι η πραγματικότητα και ο νομικός (και όχι μόνο) πολιτισμός που έχει να κάνει με το θέμα.

Είναι γνωστό πως η νομοθεσία για την κακοποίηση των ζώων είναι κατά πολύ αυστηρότερη από αυτήν που αφορά στην κακοποίηση (τουλάχιστον μέσω των μηχανοκινήτων) των ανθρώπων. Σε μια ευνομούμενη αεί προοδεύουσα κοινωνία τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και ιδιαίτερα το βασικότερο απ αυτά, η ίδια η ζωή του ανθρώπου είναι υποδεέστερη από την ζωή του ζώου.

Ιεραρχώντας έτσι τα πράγματα ο νομοθέτης δεν το κάνει από καθ υπερβολή φιλοζωία αλλά εκφράζει τον κοινό τόπο, τον τόπο συνάντησης δύο κυρίαρχων τάσεων: αφ ενός οι άνθρωποι, σήμερα περισσεύουν και άρα η ανθρώπινη ύπαρξη έχει απαξιωθεί και αφετέρου η υπερπαραγωγή αυτοκινήτων/μηχανοκινήτων πρέπει να καταναλωθεί άρα οτιδήποτε σχετικό καταγράφεται σαν παραβατικότητα/εγκληματικότητα σχετιζόμενη με την αυτοκίνηση θα πρέπει να αποποινικοποιηθεί/απενοχοποιηθεί. Εδώ ακριβώς εδράζεται πχ η πρόταση για την μείωση κατά 50% των προστίμων για τις παραβάσεις του ΚΟΚ που πρωτοδιατυπώθηκε από τον Υπουργό Προ – ΠΟ αλλά και καθηγητή Εγκληματολογίας (έχουν γνώση οι φύλακες)  κο Πανούση. Μια πρόταση που συμβαδίζει με άλλες Ευρωπαίων συστημικών κοινωνιολόγων που προτείνουν να αυξηθούν τα όρια ταχύτητας ή να χαλαρώσει η επιτήρηση στους δρόμους ώστε αυτοί να αποτελούν ένα νομιμοποιημένο πεδίο εκτόνωσης των τόσο πιεσμένων ανθρώπων και πρώτα απ όλα των νέων.

Για όσους θεωρούν τα παραπάνω υπερβολικά ας σημειώσουμε μόνο σε σχέση με την αναφερθείσα περίπτωση πως η συνήθης ποινή για φόνο ανθρώπου από οδηγό ΙΧ είναι 18 μήνες με αναστολή, χωρίς επιπλέον χρηματικό πρόστιμο και πως ουδέποτε εισαγγελέας πρότεινε η έφεση γι αυτή την  ποινή να μην έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα.

Δίκη για ανθρωποκτονία από οδηγό μηχανοκινήτου ουδέποτε πραγματοποιήθηκε σε οποιοδήποτε δικαστήριο της χώρας ένα χρόνο μετά το συμβάν. Ο μέσος όρος για το πρωτόδικο είναι τα τρία με τέσσερα χρόνο και για το Εφετείο τα 7 με 8 χρόνια.

Σε αντίθεση με τις φιλοζωικές οργανώσεις που με σχέδιο νόμου που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα αποκτούν (και πολύ σωστά) το δικαίωμα παράστασης πολιτικής αγωγής σε περιπτώσεις κακοποίησης ζώων, στις οργανώσεις θυμάτων τροχαίων δεν αναγνωρίζεται αυτό το δικαίωμα.

Για να μη μιλάμε μόνο για τα νομικά βέβαια στις μέρες μας δεν νοείται εφημερίδα η άλλο ΜΜΕ που να μη διαθέτει τουλάχιστο μια σελίδα εβδομαδιαία που να σχετίζεται άμεσα με την κακοποίηση των ζώων. Καμιά εφημερίδα ή άλλο ΜΜΕ δεν «αισθάνθηκε την ανάγκη» να αφιερώσει ανάλογα ένα σταθερό χώρο στα θύματα των τροχαίων στην χώρα που κατέχει πανευρωπαικά δεσπόζουσα θέση.

Όταν κατά καιρούς ζητάμε την εξομοίωση της νομοθεσίας που αφορά στα θύματα τροχαίων με την νομοθεσία για την κακοποίηση των ζώων μερικοί νομίζουν ότι κάνουμε χιούμορ. Δυστυχώς κι εμείς που ακούσαμε τόσες επαναλαμβανόμενες αποφάσεις να χαρακτηρίζουν σαν «αμέλεια» τον φόνο ενός ή και περισσότερων ανθρώπων από μεθυσμένους οδηγούς, από παραβάτες του ορίου ταχύτητος, από παραβάτες του κόκκινου σηματοδότη, από οδηγούς χρήστες κινητού, από οδηγούς που επιπλέον εγκατέλειψαν το θύμα τους, ακόμα και από οδηγούς που τα είχαν κάνει όλα αυτά ταυτόχρονα δεν εισπράξαμε αυτές τις αποφάσεις σαν εκδηλώσεις χιούμορ.

…………….

Έλεγα να μη γράψω τίποτα απ όλα αυτά. Ο λόγος, ο δικός μας τουλάχιστον δεν έχει για την κάθε εξουσία καμία αξία. Δεν «φτάνει» σ αυτήν. Δεν ανήκει στο φάσμα των συχνοτήτων που αντιλαμβάνεται. Μέχρι να μάθουμε να γαβγίζουμε, να νιαουρίζουμε, να βελάζουμε ή να γκαρίζουμε καλύτερα είναι να σωπαίνουμε.

Ωστόσο πηγαίνοντας χθες το απόγευμα για  λίγη δροσιά και ένα καφέ στο προαύλιο του Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας μια εικόνα με οδήγησε στο να υποτροπιάσω.

Ένα παπάκι έκανε βόλτα (φυσικά) επάνω στην πλατεία όπου έπαιζε πλήθος παιδιών. Ο οδηγός φορούσε κράνος. Ήταν ο μόνος από τους τέσσερις επιβαίνοντες. Πίσω μια γυναίκα, χωρίς κράνος και ανάμεσα τους σφηνωμένο ένα μωρό 2-3 χρονών. Συνηθισμένη εικόνα θα πείτε. Ναι αλλά αυτή την φορά συνοδεύονταν από κάτι το εξαιρετικό. Από ένα μεγαλόσωμο σκυλί μπροστά από τον οδηγό, όρθιο με τα μπροστινά πόδια πάνω στο τιμόνι.

Μέσα ο κόσμος θαύμαζε τον μηχανισμό των Αντικυθήρων και έξω απολαμβάναμε την αληθινή ζωή.

Ελπίζω η τυπική αυτή ελληνική οικογένεια να έφτασε σώα στο σπίτι.

Ενδεχόμενο να τους σταμάτησε η Τροχαία είναι μάλλον απίθανο.

Αλλά αναρωτιέμαι αυτοί οι ακροβάτες του τρόμου δεν είχαν μάθει τα νέα για το τι επρόκειτο να υποστούν αν πάθαινε κάτι το σκυλί;

Γιώργος Κουβίδης

ΥΓ. α) Ακόμα κι αν σκοτώσεις το παιδί σου σε τροχαίο το δικαστήριο μπορεί να σε απαλλάξει λόγω του ψυχικού σου πόνου.

β Η Ελλάδα πρωτοπορεί  επί μακρόν στην Ευρώπη και στους θανάτους παιδιών επιβατών που κατά τεκμήριο επιβαίνουν σε οχήματα που οδηγούν οι γονείς τους. 

Ινδία, παραλλαγή στο ίδιο θέμα: εξαμελής οικογένεια, γάτα και σκύλος πάνω σε μοτό.