Οι στάσεις δεν πρέπει να είναι πλαίσια ασχήμιας, βρωμιάς και πηγές κινδύνου

Ετικέτες

Υπάρχουν κάποιες καθυστερημένες πόλεις (και χώρες ακόμα) που δεν έχουν καταλάβει πως ότι γίνεται στο οδικό δίκτυο πρέπει να έχει εμπορική αξία. Που δεν κατανοούν ακόμα πώς οι κάθε λογής παρεμβάσεις πρέπει να είναι υποχρεωτικά αντιαισθητικές ώστε να εξοικειώνουν τον πολίτη με την ασκήμια τη βρωμιά και κάθε τι πίσω απ αυτά. Πως ένας αριθμός θανάτων λόγω της απόσπασης προσοχής απο παράνομες και επικίνδυνες διαφημιστικές πινακίδες είναι απόλυτα λογικός, συμβατός με την ανάπτυξη και την πρόοδο.

Στη χώρα μετά την ΚΥΑ 46526/2020 οι δρόμοι (ενάντια στις αποφάσεις του ΣτΕ και των Διεθνών Συμβάσεων το Οδικό Δίκτυο) μετατράπηκαν ξανά σε διαρκή εμποροπανήγυρι, σ ένα αντιαισθητικό τσίρκο που ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκαλέσει το θάνατο ή τον σοβαρό τραυματισμό όσων το κοιτάζουν.

Δεν θα έγινε φυσικά και τίποτα. Τα τροχαία είναι ως γνωστό «ατυχήματα» και οφείλονται σε «αμέλεια».

Για να διασκεδάσουμε λίγο τη θλίψη μας, αλλά και που ξέρεις μήπως βρεθεί κανένας αυτοδιοικητικός (πιο ψηλά αποκλείεται) να πει ΟΧΙ στη παράνομη υπαίθρια διαφήμιση δημοσιεύουμε κάποιες ιδέες για το πώς θα μπορούσε να είναι μια στάση: