Ετικέτες

Το θέμα Τροχαία Εγκλήματα και Δικαιοσύνη μας έχει απασχολήσει επανειλημμένα και εξακολουθεί δυστυχώς να απασχολεί τις οικογένειες των θυμάτων αλλά να μη «συγκινεί» τις πολιτικές και δικαστικές αρχές.

Πριν λίγο καιρό η Καθημερινή ανατύπωσε μια έκδοση της εφημερίδας 100 χρόνια πριν. Πρόκειται για το Φύλλο 242 της Τρίτης 19 Μαίου 1920. (Α έτος κυκλοφορίας της εφημερίδας).

Στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας διαβάζουμε τα παρακάτω:  

«ΟΛΙΓΟΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ

Επιστολογράφος εκ Θεσσαλονίκης «πρόθυμος να μας γνωρίση το όνομα του, αν χρειασθή» – μας καταγγέλει ότι «ευρισκόμενος εκεί ο πρώην Β. Επίτροπος κ. Κούνδουρος παρουσιάσθη μίαν ημέραν εις το Στρατοδικείον, όπου δεν γνωρίζω τίνι δικαιώματι εζήτησε να τω προσαγάγωσι μίαν δικογραφίαν κάποιου οδηγού αυτοκινήτων κατηγορουμένου, αν δεν απατώμαι, επί φόνω εξ αμελείας. Η εν λόγω δικογραφία εδόθη εις τον κ. πρώην Β. Επίτροπον άνευ ουδεμίας αντιρρήσεως, ούτος δε και παρουσία του γραμματέως τουΣτρατοδικείου κ. Φωτοπούλου έσχισε αυτήν ειπών:

-Εις τόν κάλαθον των αχρήστων.

Απιστούντες προς την επί του παρόντος ανώνυμον καταγγελίαν, την παραδίδομεν εις τους αρμοδίους προς ανάκρισιν.»

Αυτά συνέβαιναν έναν αιώνα πριν… Με ελάχιστο αριθμό αυτοκινήτων. Χωρίς ΚΟΚ και «ειδική ποινική νομοθεσία» αλλά με τον φόνο στην άσφαλτο να έχει ήδη βαφτιστεί «φόνος εξ αμελείας». Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Η προστασία των δραστών έφτανε στο σημείο να σχίζονται δικογραφίες και να πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων…

Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα έναν αιώνα μετά;

Οι φόνοι και οι σοβαροί τραυματισμοί παραμένουν πάντα πλημμελήματα «εξ αμελείας».

Φυσικά και δεν σχίζονται δικογραφίες. Απλά κάποιες υποθέσεις μπορεί να αρχειοθετηθούν (ΕΔΩ) ή και να παραγραφούν. Με νομοθετικές ρυθμίσεις (ΕΔΩ)  ή με διαρκείς αναβολές.

Αλλά για όσες τελεσιδικήσουν, εκεί γύρω στα οκτώ χρόνια μετά, βαρύς θα πέσει ο πέλεκυς της Τυφλής Δικαιοσύνης. Μπορεί και 18 μήνες με αναστολή για ένα θανατηφόρο, μπορεί και πέντε χρόνια εξαγοράσιμα για ένα πολύνεκρο με δύο ή και τρείς νεκρούς ή και με εγκατάλειψη του θύματος. Μιλάμε βέβαια για τις υποθέσεις που σύμφωνα με την απόφαση την αποκλειστική υπαιτιότητα είχε ο δράστης. Ο οποίος πάντα ακόμα και αν τυγχάνει «καθ υποτροπήν αμελής», ποτέ δε θα στερηθεί ούτε για μια ώρα την άδεια οδήγησης του.

Ένα αιώνα μετά είναι πλέον καιρός η χώρα μας να τιμήσει την μνήμη του πρωτοπόρου θεμελιωτή του Ελληνικού Δικαίου της τροχαίας εγκληματικότητας, αείμνηστου Κούνδουρου. Το υπουργείο Δικαιοσύνης (που 3 μήνες δεν απαντά καν στο αίτημα συνάντησης του συλλόγου μας) θα μπορούσε τουλάχιστον  να οργανώσει μια ημερίδα στο όνομα του και να μην αρκείται απλά να παρακολουθεί το πέταγμα εκατοντάδων ζωών κάθε χρόνο «εις τον κάλαθον των αχρήστων»

Γιώργος Κουβίδης

Advertisement